به بهانه ولادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله مروری داشته باشیم بر #سیره اخلاقی ایشان: 1_هنگام راه رفتن با آرامی و وقار راه می‌رفت 2_در راه رفتن قدم‌ها را بر زمين نمی‌کشيد. 3_نگاهش پيوسته به زير افتاده و بر زمين دوخته بود. 4_هرکه را می‌ديد مبادرت به سلام می‌کرد و کسی نتوانست در سلام بر او سبقت بگیرد. 5_وقتی با کسی دست می‌داد دست خود را زودتر از دست او بيرون نمی‌کشيد. 7_با مردم چنان معاشرت می‌کرد که هرکس گمان می‌کرد عزيزترين فرد نزد آن حضرت است. 7_هرگاه به کسی می‌نگريست به روش ارباب ها با گوشه چشم نظر نمی‌کرد. 8_هرگز به روی مردم چشم نمی‌دوخت و خيره نگاه نمی‌کرد. 9_چون اشاره می‌کرد با دست اشاره می‌کرد نه با چشم و ابرو ۱10_سکوتی طولانی داشت و تا نياز نمی‌شد لب به سخن نمی‌گشود. 11_هرگاه با کسی، هم صحبت می‌شد به سخنان او خوب گوش فرا می‌داد. 12_چون با کسی سخن می‌گفت کاملا برمی‌گشت و رو به او می‌نشست. 13_با هرکه می‌نشست تا او اراده برخاستن نمی‌کرد آن حضرت برنمی‌خاست. 15_در مجلسی نمی‌نشست و بر نمی‌خاست مگر با ياد خدا 15_هنگام ورود به مجلسی در آخر و نزديک درب می‌نشست نه در صدر آن 16_در مجلس جای خاصی را به خود اختصاص نمی‌داد و از آن نهی می‌کرد. 17_هرگز در حضور مردم تکيه نمی‌زد. 18_اکثر نشستن آن حضرت رو به قبله بود. 19_اگر در محضر او چيزی رخ می‌داد که ناپسند وی بود ناديده می‌گرفت. 20_اگر از کسی خطايی صادر می‌گشت آن را نقل نمی‌کرد. «عضویت درسربازگمنام» 👇👇👇👇👇👇 🌷 @sarbazegomnam🌹 🍃🌺http://eitaa.com/joinchat/69533698C69f05ae668🌺🍃 فورواردیادتون نره🙏

🔘پیامبر اکرم بزرگترین و کاملترین نمونه کرامت نفس است🔘 🔸قاضی عیاض در کتاب «الشفاء» گوید: روایت شده مشرکین در جنگ احد، دندان رباعی حضرت را شکستند. پیشانی ایشان نیز شکسته شد. این مسئله خیلی بر اصحاب و یاران پیامبر گران آمد. گفتند: ای رسول خدا آنها را لعن و نفرین کنید! حضرت ختمی مرتبت پیامبر رحمت فرمودند: 🔺من برای نفرین و لعن برانگیخته نشدم بلکه برای "دعوت و رحمت" مبعوث شده ام.🔻 🔸 سپس حضرت روی به درگاه بی نیاز عرضه داشت: 🔺پروردگارا! قوم مرا هدایت کن! بدرستی که آنها جاهل و نادانند. (اللهم اهد قومی فانهم لایعلمون ).🔻 🔸قاضی عیاض در ادامه توضیح می دهد: در این کلام حضرت بنگرید که چگونه همه فضایل و درجات احسان و حسن خلق و کرامت نفسانی و نهایت صبر و حلم را در خود جمع کرده است. چون حضرت به "سکوت" اکتفا نکرد بلکه آنها را "بخشید" و برای آنها دلسوزی نمود و دعایشان کرد و در حقشان "شفاعت" نمود. و به پیشگاه الهی عرضه داشت: بار پرودگارا!آنها را بیامرز یا هدایت کن! (اللهم اغفر أو اهد). سپس با عبارت : (قومی: قوم من) شفقت و دلسوزی و رحمتش را ابراز کرد . باز به این اکتفا نکرد بلکه برای آنها "عذر آورد" که آنها جاهلند و نمی دانند.(فإنهم لایعلمون). 📝. 📚. امام شناسی، ج 13، ص 93. #سیره #پیامبر #انسانیت 🔘.🔘.🔘.🔘