✨🔷✨🔷✨🔶✨🔶✨🔷✨🔷✨
#اهمیت_دوران_حیض_در_روایات
💥«قَالَ النَّبِيُّ (ص) حَيْضُ يَوْمٍ لَكُنَّ خَيْرٌ مِنْ عِبَادَةِ سَنَةٍ صِيَامٍ نَهَارُهَا وَ قِيَامٍ لَيْلُهَا»(1)؛
🔴👈 پيامبر اكرم(ص) فرمودند يك روز حيض شدن بهتر از عبادت يك سال است كه روز هايش روزه و شب هايش نماز خوانده باشد.
💥«وَ قَالَ النبي(ص): مَنْ مَاتَتْ فِي حَيْضِهَا مَاتَتْ شَهِيدَةً»(2)؛
🔴👈پيامبر(ص) فرمودند زني كه در حالت حيض بميرد، اجر شهيد را دارد.
💥«و فِي الْخَبَرِ: وَ إِذَا اغْتَسَلَتْ مِنْ حَيْضِهَا كُفِّرَ لَهَا كُلُّ ذَنْبٍ وَ لَمْ يُكْتَبْ عَلَيْهَا خَطِيئَةٌ إِلَى الْحَيْضَةِ الْأُخْرَى»(3)؛
🔴👈و در روايت است زني كه از حيضش غسل كند تمام گناهانش آمرزيده می‌شود و بر او گناهي نوشته نمی‌شود تا زمان حيض ديگر.
(1و2و3. نوري، حسين، مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، انتشارات موسسه آل البيت، ج2، ص41)
✅همچنين رواياتي كه در مورد #مريض و #تحمل درد و رنج مرض وارد شده كه به نوعي شامل زنان در #دوران_عادت ماهيانه می‌شود.
زيرا #حيض به تعبير #قرآن بيمارى است و بنابر روايات خداوند به حكمت خود آن را براى زنان قرار داده است چنان که در آیه شریفه ای که ذکر شد، كلمه «اذى» در اكثر كتب تفسيرى به رنج و بيمارى ترجمه شده است. بنابراين همچون بيماریهاى ديگر بيمار را مأجور نموده و كفاره گناهان وى است.
💫 به عنوان نمونه در روايتى چنين آمده است:
«قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) إِذَا مَرِضَ الْمُسْلِمُ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ كَأَحْسَنِ مَا كَانَ يَعْمَلُهُ فِي صِحَّتِهِ وَ تَسَاقَطَتْ ذُنُوبُهُ كَمَا يَتَسَاقَطُ وَرَقُ الشَّجَر»( شيخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب العمال، انتشارات دار الرضي، ص194)؛ هنگامى كه مسلمانى #بيمار شد خداوند بهترين اعمالى را كه در زمان تندرستى انجام مى داد، براى او مى نويسد و گناهانش را مى ريزاند همچنان كه برگ از درخت مى ريزد.
🌀البته نمی‌توان با استناد به اين روايات به خود جرأت داد و هر گناهي را مرتكب شد و بگوييم خداوند در ايام #حيض گناه ما را می‌آمرزد. زيرا اين روايات در مقام بيان #اجر زنان در اين ايام است و هرگز نمی‌خواهد جرأت گناه به گنهكاران بدهد و كسي كه در برابر خداوند تجري كند و عمدا گناه كند عقاب او بيشتر است.
🔸منبع :پرسمان/ حقوق زن
بر گرفته از سایت تبیان
_______________
https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0
🔻🔸🔻🔸🔻🔸🔻🔸🔻🔸
#خدا_بد_ندهد‼️
❓آیا وقتی برای کسی #اتفاق_بدی می‌افتد، یا مثلا #مریض می‌شود، به او بگویند: " #خدا_بد ندهد"، صحیح است؟ 🤔
پاسخ:
♻️به نظر صحیح نمی‌آید، چرا که این نوعی سوء ظنّ و بدگمانی به خداست که مبتنی بر ضعف شناخت توحیدی می‌باشد، هر چند که ممکن است این لفظ (مثل فرهنگ ما) عادت شده باشد.
خداوند متعال هستی و کمال محض است. هستی و کمال محض، خیر محض است و از خیر محض نیز «بد» صادر نمی‌شود.
بی‌تردید هر چه از خدا صادر شود (به امر او حادث و محقق گردد)، "هستی" پیدا می‌کند، یا به تعبیر "پدیدار" می‌شود؛ حال کمی توجه کنیم که آن چه بد یا شرّ می‌نامیم چیست؟
به عنوان مثال: جهل، زشتی، ضعف، فقر، بیماری، ناامنی و ... را بد یا شرّ می‌دانیم؛ خب اگر دقت کنیم همه اینها "نیستی" هستند، نه هستی و کمال.
نبود عقل – زشتی، نبود زیبایی – ضعف، نبود قوت یا قدرت و بیماری، نبود سلامتی - فقر، نبود غنا – ناامنی، نبود ایمان و امنیت و ... می‌باشد. و "نبود" یا "عدم" یعنی چه؟ یعنی "پیدایش" نیافته است که بگوییم خدا داده است.
خداوند متعال در عرصه امتحان برای رشد، می‌فرماید که "نقص" در اموال و ثمرات و ... قرار می‌دهم؛ یعنی چه؟ یعنی کمال بیشتری نمی‌دهم.
🔸پس، هستی یعنی کمال و هستی خیر است و خدا هر چه بیافریند و هر چه را هستی دهد، خیر است. از این رو فرمود: خیرها از خدا و بدی‌ها از خودتان است. یعنی کمال را او متجلی و پدیدار می‌کند، اما نقص، ضعف، نیستی و کاستی از ناحیه شماست.
از این رو، "خدا بد ندهد"، #لفظ_غلطی است. هر گاه کسی می‌گوید: "خدا بد ندهد"، بنده خودم به مزاح و قصد جدی، عرض می‌کنم: "خدا بد نمی‌دهد، شما بد نگیرید".
🔹اگر بخواهید خیلی ریز شوید، این لفظ بدگمانی (سوء ظنّ) و تهمت به خداست.
در راستای همان کبر (هر چند ضعیف) است که انسان موفقیت‌ها را از خودش می‌داند، اما ضعف‌ها، کاستی‌ها، بدها و شرّها را به خدا نسبت می‌دهد! و بالتبع به جای آن که "هستی و کمال" را دعا و طلب کند، مثلاً بگوید: خدا شِفا بدهد – خدا سلامتی بدهد – خدا راحتی بدهد – خدا گشایش بدهد و ... – می‌گوید: خدا بد ندهد(؟!) اگر کمی تأمل کنیم، متوجه می‌شویم که انصافاً خیلی بی‌انصافی است و استغفار میخواهد