ای دامن تو چشمه آن آفتاب ها» «در بهاری غریبانه هرچند، لاله ها بی تو در خون نشستند بعد تو یازده سرو سرسبز هفت پشت خزان را شکستند» چگونه گریه های فاطمه(س) عرش را به لرزه می انداخت، ولی مردمان غافل شهرش را از خواب بیدار نکرد؟ زخم هایی که بر پیکرت زدند، کمترین رنجی بود که در این دنیا کشیدی. درد تو از زخم دیگری بود. دامنت را رها نمی کنم وگرنه سر از دامان گمراهی درمی آورم. شهادت تو آغاز شهادت های پی در پی تاریخ بود #پوستر_فاطمی