برای یک جمع دانشجو صحبت می‌کردم. ناراحت بودند از وضعیت موجود. گفتم: خیلی طبیعیه... ایران یه کشور معمولی نیست. چون پیشرو شده در جهان، و ابرقدرت‌های پیشین بر نمی‌تابند، هر حادثه‌ای یا اعتراضی خیلی سریع اغتشاشی امنیتی میشه. چرا؟ چون مشکل داخلی نمیمونه. که منطقی حل و فصل بشه. چون دشمن خارجی داره ابعاد بی سر و ته پیدا می‌کنه. الان تو دنیا حادثه، خطا یا مرگ و ... هزار بار بدتر روزانه رخ میده. اما اندازه یه خبر ساده بازتاب داره و تمام. چرا؟ چون بودجه ساختن و پرداختن جهت‌دار بهش در سطح جهانی وجود نداره. به صبر استراتژیک نیاز داریم. یه فرایند تکراری شده. حادثه. اعتراض. تبدیل شدن به اغتشاش. حضور مردمی و پایان. حالا این روزها گذشت، سر صبر درباره داستان پوشش داشتن یا نداشتن. قانونی بودن یا نبودن. کنترل اجتماعی باشد یا نباشد و نوع مواجهه مردم مختلف، که منطقی است یا تحت تأثیر رسانه، مطالبی به اندازه فهم و درک و تجربه خودم خواهم نوشت. 🏴🚩 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

نکتهٔ اول عموم مردم به اتفاقی که خیلی زیاد رسانه‌ای بشه واکنش نشون میدن یا اصطلاحا تحریک میشن؛ نه بخاطر خود کیفیت و موضوع حادثه. عموم موضوعاتی که در مقابل حکومت ایران قرار می‌گیره، چون به شدت بهش پرداخته می‌شه و هیاهو میشه باعث هیجانات برخی آدمها میشه. مثلا اگر این خانم حجاب داشت و به دلیل حالا هر خطایی دستگیر شده بود و از دنیا می‌رفت. ولو واقعا از ترس و دلهره هم بود. چون برای رسانه‌های ضد، اهمیت نداشت و افکار را جهت نمی‌داد و هدایت نمی‌کرد، هرگز به این شکل رسانه‌ای نمی‌شد و اصلا به این شکل خونی به جوش نمی‌آمد و دغدغه‌ای فوران نمی‌کرد. این لازم است بر هر انسان سلیم النفسی که در تنهایی به آن فکر کند. مهم است بداند دغدغه انسانی دارد یا جانبدارانه. لازم است به خود بگوید از محبت به جنس زن و حمایت از اوست یا از بغض و کینه‌ای دیگر منشأ می‌گیرد. مهم است با خود وجدان کند که درد حمایت از حقوق زنان دارد یا تحت تأثیر هیاهو و جو قرار گرفته است. 🏴🚩 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

نکته دوم حالا به هر ترتیب حادثه رخ داده. از طریق رسانه ها هم تحریک صورت می گیره. و افرادی هم خیلی ناراحت می شن و خونشون به جوش میاد و میان توی خیابون. خب بعدش چی میشه؟ یک فرایند تکراری. در کمترین زمان، اعتراضات شکل اغتشاش به خودش می گیره. یعنی نمیشه صرفا اعتراض کرد در ایران واقعا. چرا؟ چون دشمن خارجی داره. بلافاصله از فرصت ایجاد شده استفاده می کنند و از آب گل آلود ماهی می گیرند. چندسال پیش در یکی از دانشگاهها دانشجویان بخاطر کیفیت بد غذای دانشگاه تحصن کردن. کار کشید به آخرین درجه شعارهای سیاسی و بعد هم اغتشاش... آخر هم بعد از کلی ضرب و جرح کسانی دستگیر شدند که اصلا دانشجوی اون دانشگاه نبودند. نکته سوم شاید حواسمون به این نکته نباشه اما در رسانه های فارسی زبان خارجی یا برخی آدمهای داخلی، مثلا صحنه های ضرب و جرح توسط پلیس یا نیروی انتظامی یا مثلا افرادی با عنوان بسیجی پخش میشه. این باعث بیشتر عصبی شدن مخالفان و تحریک بیشتر و به جوش اومدن خونشون و ادامه شرکت در اعتراضات با خشم بیشتر میشه. که چرا این مردمی که صرفا اعتراض دارند باید اینطور باهاشون برخورد بشه. من در گروههای متعددی عضو هستم. در این طیف طرفداران پوشش و حفظ نظام اسلامی و مخالفان پوشش و بعضا حذف نظام اسلامی. نکته ای که توجه من رو جلب کرد این بود که محتوای مشخصی در دل این گروهها می چرخه. مثلا بچه های مذهبی بیشتر ویدئوهای اغتشاشات رو می بینن. آسیب اموال عمومی رو می بینن و خشونت های ناراحت کننده برخی آدمهای معترض رو. ویدئوهای صحبت های رسانه های خارجی رو می بینن که رسما آموزش کارهای تخریب کننده رو در ایران می دن. یا خیلی رسمی از تجزیه ایران صحبت می کنند. اینها خونشون به جوش میاد که کشور امن و آرام ما بخاطر چی باید الان انقدر به لبه خطر نزدیک بشه و خونشون به جوش میاد که باید با این معترضین که حالا بستر ساز اغتشاش شده ان برخورد جدی بشه. اما در جمع ها و گروههای مقابل فقط فیلمهایی که توسط برخی آدمها مثلا از لحظه کتک خوردن یک دختر یا یک پسر توسط پلیس هست دست به دست میشه با صدای دلخراش جیع و آه و نفرین و ناله. این مدام باعث خشم و عصبانیت بیشتر این آدمها می شه و به قول خودشون نفرتشون رو بیشتر می کنه. اما شاید لحظه ای با خود فکر نکنن خب چی شد که اینها در شرایط کتک خوردن قرار گرفتن؟ دوستی به من می گفت مردم معترض بی گناه دارن به بدترین شکل کتک میخورن. بعد گفت من اصلا کاری به اونها که پول می گیرن یا تخریب می کنن یا پلیس و آمبولانس آتیش می زنن ندارم. من دلم برای این مردم معترض معمولی میسوزه. و من می پرسم: وقتی اون مردم معمولی می بینند از تجمعات اونها سوء استفاده میشه و این اتفاقات می افته نباید متفرق بشن؟ یا وقتی نیروی انتظامی برای متفرق کردن این شلوغی وارد عمل میشه و قبلا هشدار ترک فضا میده، چرا صحنه رو ترک نمی کنند و مقاومت می کنند و در معرض آسیب خودشون رو قرار میدن و بعد هم فیلم می گیرن؟ آیا در اون بحران و نگرانی ایجاد خرابی بیشتر که باعث میشه سریعتر پلیس اقدام کنه، امکان تفکیک معترض عادی با تخریب کننده ای که از او سلاح گرم و سرد کشف میشه هست؟ خلاصه که نکته دوم و سوم این هست که خیلی آدمها حواسشون به این مهندسی ذهن نیست. رسانه در این خصوص تاریخچه بلندی داره. چیز جدیدی نیست. چون همه انسانها فطرتا از ضرب و جرح و آسیب قلبشون به درد میاد. با نشر این صحنه ها خشم کاذبی میسازند که بهش می گن تحریک روانی. این باعث میشه اونی که می تونه بیاد تو میدون، بیاد. اونی که نمی تونه کینه و خشمی رو در قلبش پرورش بده. و در نشر این مطالب بیشتر تلاش کنه و بیشتر غصه بخوره. اما تقریبا یک اتفاق برای عموم این افراد نمی افته و اون اینکه لحظاتی فضای مجازی را رها کنن و تفکر کنن که در کل جهان اگر مجموعه معترضی به جان اموال عمومی و بانکها و سطل زباله ها بیفتند آیا پلیس آن کشور می گوید گناه دارند مردم معمولی هستند که در حال اعتراض هستند و نباید کاری به کارشان داشت. دوستی گفت چرا نام مردم معترض معمولی رو صدا و سیما می گذاره اغتشاش گر و من با خودم فکر می کنم آیا واقعا مشخص نیست چرا؟ یا در اون گروهها و کانالها و صفحاتی که عضو هست و دنبال کننده اونها هست نشون نمیدن چی کار می کنن که از معترض به اغتشاش گر تبدیل می شن... پیشنهاد: اگر دوستان و فامیل مخالف دارید فیلمهایی که می بینید رو ارسال کنید. اگر عبارات تند داره صرفا فیلم رو ارسال کنید و ازش بخواهید فکر کنه. اگر خصوصی بفرستید بهتر از گروهی ارسال کردن هست. هرکس حداقل با چند دوست و آشنا به این شکل مرتبط بشه و بدون بحث و جدل و عصبانیت ازش بخواد فکر کنه و بگه کار درست چی می تونه باشه در این وضعیت؟ ادامه دارد... 🏴🚩 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

#مهاجرت_معکوس به لطف یکی از دوستان، عضو گروهی شدم که جمعی از بچه‌هایی هستند که مشغول مهاجرت معکوس به ایران هستند... چقدر لذت بردم از مطالبی که خواندم. درباره‌اش خواهم نوشت... اما حس شیرینی بود که یکی می‌نوشت من هم برگشتم و دیگری که می‌گفت من هم در حال مقدمه چینی برگشت هستم و یکی که نوشته بود: من ایرانم و زود بیا که خیلی کار داریم در ایران و تازه شروع فعالیت ماست... 💡✍ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance #ایران_من 🆔 @besooyezohur

🔴 رشد حجاب در اروپا ❗️ ⏪ یادداشت یک هموطن در هلند: آدیداس در هلند، دیروز این عکس را گرفتم. 💢 دنیا به سمت پوشش داره میره. انقدر تعداد محجبه‌ها در اینجا هم ( مثل فرانسه) در حال افزایش هست که برندهای ورزشی هم لباس های مورد پذیرش بانوان مسلمان را، طراحی، تبلیغ و روانه بازار می‌کنند. نکته مهم گرایش زنان فرانسوی و هلندی الاصل به سمت اسلام و پوشش هست. 🔹 این یعنی عوارض و پیامدهای بی‌پوششی رو خوب تجربه کردند که فعالانه و با اراده به سمت پوشش در حال گرایش هستند. دختران و زنانی که در ایران در حد افراط مخالف پوشش هستند، از عواقب جامعه‌ای که پوشش برای زنانش آزاد شود بی‌خبرند. 💢 در کتاب «بازگشت به پاکدامنی» وندی شلیت نویسنده زن آمریکایی، کامل از راه رفته دختران و زنان در این خصوص در آمریکا گفته است که به یاری خدا از آن بیشتر خواهم نوشت. #هلند #حجاب بیداری ملت 🆔 @besooyezohur

محمد؛ مسیح کردستان... به گمانم اولین کتابی بود که خواندم در نوجوانی. اول دبیرستان. کتابی که تصادفی در کتابخانه پدر به چشمم خورد. خوب خاطرم هست که در نهایت پر از شور و غیرت و حماسه شده بودم و فکر می‌کردم باید «من» چه کنم؟ چگونه من هم می‌توانم برای اسلام و ایران و انقلاب منتهی به ظهور کاری کنم... یک احساس بزرگ شدنی بود و فاصله گرفتن از موضوعات بچه‌گانه و بیهوده و فکر کردن به مسائل مهم‌تر... این همه سال گذشت و دوباره شهید محمد بروجردی با فیلم سینمایی «غریب» به سراغمان آمد که همه درس‌هایی که داده بود، برایمان تکرار کند... وقت را از دست ندهید و خانوادگی و در امنیت... برای دیدن این فیلم به سینماهای جمهوری اسلامی ایران بروید. هرچند فیلمی دردناک است اما دیدنش برای همه لازم است تا باطن شعارها و نمایش‌های امروز برخی آدمها که ظاهر زیبا دارد برای خیلی‌ها روشن شود... آفرین به کارگردان، تهیه کننده و بازیگران این فیلم. شامل دعای ویژه شهدا قرار بگیرند ان شاء الله ✍️ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در #فرانسه، #هلند و #ایران @ninfrance

در پست قبل از مردی نوشتم که در خیابانی در #هلند مردم را موعظه و ارشاد می‌کرد... دوستی تصادفی ایشان را می‌بیند و از او می‌خواهد که حرف هایش را تکرار کند تا او فیلم بگیرد. متن زیر ترجمه بخشی از صحبت‌های ایشان است. «من امروز اینجا هستم تا به شما بگویم که عیسی مسیح قرار است برگردد. آیا برای ملاقات با او آماده و مهیا هستید؟ کتاب مقدس می‌گوید: برای انسان‌ها مقرر شده که بالاخره یک روز بمیرند و سپس زمان قضاوت است. یک روز تنها در برابر خدا می ایستی. برای روز داوری. اگر دروغ می‌گویی، دزدی می کنی، شراب می‌نوشی، به همسرت خیانت می‌کنی، یا او را کتک بزنی، همه ما در «محضر خدا» گناه کرده‌ایم. من به نام خدا برکت گرفته‌ام. من مست بودم، من علف می‌کشیدم، قبل از ازدواج رابطه جنسی داشتم، فیلم عریان تماشا می‌کردم، در ارتباط با زنان دیگر بی‌بندوباری داشتم. عیسی جان مرا نجات داد، او مرا پاک کرد. ـ در مورد الکل و پاک بودن از آن چه می گویید؟ کتاب مقدس می‌گوید پاک و هوشیار باشید، که مستان وارث ملکوت خدا نخواهند شد.اگر مست شوید، خارج از ملکوت خدا خواهید بود. و به جهنم خواهید رفت. کتاب مقدس می‌گوید، که روزی مسیح باز خواهد گشت و همه چشم‌ها او را خواهند دید. ـ و در مورد چیزهای مشترک بین مسلمانان و مسیحیان چه می‌گفتید؟ گفتم مسلمانان نیز به ظهور مسیح ایمان دارند. ما نیز ایمان داریم که مسیح دوباره بازخواهد گشت و ما منتظر او هستیم.» یاد این جمله از رهبر فرزانه ایران افتادم که: « اصل مهدویت مورد اتفاق همه مسلمانان است. ادیان دیگر هم در اعتقادات خودشان، انتظار منجی را، در نهایتِ زمانه دارند.» @ninfrance