امام حسن(ع) - مدح نبی شوکت علی هیبت تبارک بر چنین خلقت نماز شکر می خواند علی از بهر این نعمت نکو صورت نکو سیرت یرید الله لِیُذهب عَنه‌' و جبریل آیه می خواند نهد بر پای او صورت پیمبر خوانده قد قامت اذان می گوید آن ساعت به گوشش نغمه ای جاری به کامَش قصه ی تربت و دشمن از چنین سرعت به میدان گشته در حیرت جمل پی می کند   بابا'   بنازد بر چنین جرات عسل می ریزد از نامش خدا پرکرده خود جامش چو شیران جملگی رامش و امرش واجب الطاعت سلیمان مور در پیشش و خورشید و قمر خویشش گدایان را ببخشد او هم از مُکنت هم از دولت حسن عباس حیدر را به درس زندگی سرمشق و مشق نیزه و شمشیر و گاهی تیر و هم غیرت چنین مژده رسید از حق که هرکس محرم او شد ز دست ساقی کوثر بنوشد جرعه بی نوبت #سید_علی_حسینی #امام_حسن_ع_مدح