💠 شرح #دعای_هفتم صحیفه سجادیه (١) 🔹 «وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا عَرَضَتْ لَهُ مُهِمَّةٌ أَوْ نَزَلَتْ بِهِ، مُلِمَّةٌ وَ عِنْدَ الْكَرْبِ» از جمله دعاهای امام سجاد (ع) دعائی است که هنگام پیشامد مشکل مهم یا رخ دادن حادثه ای ناگوار برای ایشان و هنگام غم و اندوه آن را می خواند. 🔸مُهمّه: از «همّ» به معنای ذوب شدن گرفته شده است. سپس به غم و اندوهی که انسان را ذوب می کند، گفته می شود. 🔹 مُلِمّة: از «لمّ» به معنای جمع کردن چیزی با چیز دیگر گرفته شده است، «ملمة» به معنای حوادث ناگواری است که به سراغ انسان می آید. گویا فرق «مهمّة» با «ملمّة» این است که «مهمة» در مورد حوادث غم انگیزی که اتفاق افتاده است و «ملمّة» در مورد حوادث وحشتناک و یا ترس از وقوع آن به کار برده می شود. 🔸 «کَرب»: در اصل به معنای شدّت و قوت است، به همین مناسب به غم و اندوه شدید کرب گفته می شود. نام کربلا، سرزمین کرب و بلا نیز از همین معنا گرفته شده است.