eitaa logo
بیداری
858 دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
1.5هزار ویدیو
2 فایل
با لمس آدرسهای زیر عضو کانالهای ما در ایتا شوید: تفسیر قرآن: @alquran_ir نهج البلاغه: @nahj_ir صحیفه سجادیه: @sahifeh_ir اخلاق، اوج نیاز @nyaz_ir عرفان، اوج ناز @nazz_ir خانواده امن در ایتا @amn_org بیداری در ایتا @bidary_ir مدیریت: @bidaryir
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از نهج البلاغه
هدایت شده از نهج البلاغه
را از بیاموزیم (۲۵۴) وقال علیه السلام:الثَّنَاءُ بِأَكْثَرَ مِنَ الاِسْتِحْقَاقِ مَلَقٌ، وَالتَّقْصِيرُ عَنِ الاِسْتِحْقَاقِ عِيٌّ أَوْ حَسَدٌ.  حکمت ۳۴۷ نهج البلاغه امام علیه السلام فرمود : مدح و ستايشِ بيش از حدّ استحقاق، تملّق است و كمتر از استحقاق، عجز ودرماندگى و يا حسد است. بخش دوم: از همين رو امام علیه السلام مى فرمايد: (مدح و ستايش كمتر از استحقاق، ناشى از عجز و درماندگى و يا حسد است). قرآن مجيد بارها مومنان و مجاهدان و افرادى را كه كارهاى مهمى انجام داده اند ستايش مى كند. درمورد فداكارى اميرمومنان على علیه السلام در «ليلة المبيت» مى فرمايد: «(وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاةِ اللهِ وَاللهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ)؛ یعنی: بعضى از مردم (باايمان و فداكار، همچون على علیه السلام در «ليلة المبيت» به هنگام خفتن در جايگاه پيغمبر صلی الله علیه و آله) جان خود را براى خشنودى خدا مى فروشند؛ و خداوند به بندگان مهربان است». در سوره «دهر»، هجده آيه درباره فداكارى اميرمومنان علیه السلام و همسرش زهراى مرضيه و فرزندانش امام حسن و امام حسين: كه سه روز روزه گرفتند و طعام افطار خود را به مسكين و يتيم و اسير دادند بيان داشته و كار آنها را بسيار ستوده و وعده انواع نعمتهاى بهشتى را به آنها داده است. در آيه ولايت (إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ) خاتمبخشى اميرمومنان علیه السلام را در حال نماز ستوده است. درباره ياران پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله نيز نمونه هاى فراوانى هست؛ از جمله «(لَقَدْ رَضِىَ اللهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَکَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِى قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحآ قَرِيبآ)؛ یعنی: خداوند از مومنان ـ هنگامى كه در زير آن درخت با تو بيعت كردند ـ راضى و خشنود شد؛ خدا آنچه را در درون دلهايشان (از ايمان و صداقت) نهفته بود مىدانست، ازاينرو آرامش را بر دلهايشان نازل كرد وپيروزى نزديكى به عنوان پاداش نصيب آنها فرمود». از اين قبيل آيات در قرآن فراوان ديده مى شود كه همه آنها درسى است براى ما كه بايد كارهاى نيك نيكوكاران و صفات برجسته آنها را در برابر آنها و در مقابل مردم ستود تا هم آنها تشويق شوند و هم ساير مردم درس بگيرند. ولى اين حكم، استثنايى هم دارد و آن جايى است كه اگر كسى را پيش روى او مدح و ثنا بگوييم مغرور مىشود و همان غرور، او را طلبكار از مردم و گاهى طلبكار از خدا مىسازد و گاه سبب درجازدن يا عقبگرد او مى شود. ازاينرو در حديثى از پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله مى خوانيم: «إذا مَدَحْتَ أخاکَ فِي وَجْهِهِ فَكَأَنَّما أَمْرَرْتَ عَلى حَلْقِهِ الْمُوسى؛ یعنی: هنگامى كه برادرت را پيش روى او مدح و ثنا بگويى مانند اين است كه تيغ بر گلويش كشيده باشى». پایان شرح حکمت ۳۴۷ از آیت الله ناصر مکارم شیرازی @nahj_ir
هدایت شده از تفسیر قرآن
درس یکصد و نود و ششم ادامه تفسیر آیه ۱۸۰ سوره از تفسیر نور اقسام وصیّت ۱.واجب:مثل وصیّت به حقّ اللّه،حقّ الناس،قضای نماز و عبادات دیگر،پرداخت حقوق واجبه مانند خمس، زکات، دیون، بدهکاری های مردم. ۲.مستحبّ:مثل وصیّت به امور خیریّه. ۳.مباح:مثل وصیّت فرزندان به نوع شغل،حرفه،لباس،طعام. ۴.مکروه:مثل وصیّت به مقبره سازی. ۵. حرام:مثل وصیّت به ایجاد مراکز فساد،انتشار کتب ضالّه. پیام ها: ۱- گرچه با مرگ،انسان از دنیا می رود،امّا پرونده ی عمل او با کارهایی نظیر وصیّت باز می ماند. «إِذا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ... .اَلْوَصِیَّهُ» ۲- مال و ثروت،اگر در راه درست مصرف شود،خیر است. «إِنْ تَرَکَ خَیْراً الْوَصِیَّهُ» ۳ -در وصیّت باید علاوه بر ارث،برای والدین و نزدیکان سهمی قرار داد«الْوَصِیَّهُ لِلْوالِدَیْنِ وَ الْأَقْرَبِینَ» ۴ -وصیّت باید بر اساس عرف پسندیده ی جامعه باشد. «الْوَصِیَّهُ... بِالْمَعْرُوفِ» ۵ -ترک وصیّت،نوعی بی تقوایی نسبت به حقوق دیگران است. «الْوَصِیَّهُ... حَقًّا عَلَی الْمُتَّقِینَ» @alquran_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
‌⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜ ‌تحقیر آمریکا و انگلیس توسط رحیم‌پور ازغدی در مقابل سفیر این دو کشور و تشویق حضار 👌
هدایت شده از خانواده امن
مادران و پدران آگاه (۴۸) حقوق فرزندان آنچه والدین باید بدانند و نسبت به فرزندان خود انجام دهند: پرورش عشق اهل بيت عليهم السلام  يكى ديگر از مهم ترين وظايف والدين پرورش محبت اهل بيت عليهم السلام در دل هاى فرزندان مى باشد. حضرت خاتم الانبياء فرمود: فرزندانتان را به سه چيز ماءنوس كنيد: ۱ - دوستى پيامبرتان ۲- عشق اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله ۳- قرائت قرآن پيوند دادن نوزادان با خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله و عجين كردن وجود آنان با عوامل عشق اهل بيت عليهم السلام و هموار كردن زمينه اين محبت، تاءثير زيادى در شكل گيرى وجود آنان داشته و آنان را در زندگى آينده خويش با آل محمد صلى الله عليه و آله مرتبط ساخته و از دلدادگان آن خاندان خواهد ساخت. البته راه هاى مختلفى براى زمينه سازى دوستى اهل بيت عليهم السلام در سيره و سخن معصومين عليهم السلام و به ويژه مولاى متقيان وجود دارد كه مجال مفصل ترى مطلبد: هم چون نام گذارى كودك با نام هاى اهل بيت عليهم السلام بردن به زيارت و مجالس ‍ آن بزرگواران دقت در غذاى كودكان ذكر فضائل و آشنائى فرزندان با مقام اهل بيت عليهم السلام ارتباط دادن خاطرات خوش ‍ زندگى با خاندان رسالت صلى الله عليه و آله و ساير مواردى كه مى توانيم به وسيله آن ها خود و فرزندمان را در مسير ارادتمندان آل پيامبر و شيفتگان حضرات معصومين عليهم السلام قرار دهيم. @amn_org
هدایت شده از خانواده امن
مادران و پدران آگاه (۴۹) حقوق فرزندان آنچه والدین باید بدانند و نسبت به فرزندان خود انجام دهند: ضرورت دوستى اهل بيت عليهم السلام: عشق به اهل بيت عليهم السلام زمینه ساز عشق به خداوند است و دوست داشتن خانواده پيامبر صلى الله عليه و آله مهر ورزيدن به ارزشهاى والاى الهى است. رسيدن به قله رفيع كمالات معنوى و انسانى، بدون دوستى اولياء الهى ممكن نيست ، و پذيرش اعمال و زحمات يك مسلمان در گرو محبت و ولايت اهل بيت عليهم السلام مى باشد. اميرمؤمنان على عليه السلام از خاتم رسولان صلى الله عليه و آله نقل مى كند كه آن بزرگوار فرمود: در روز قيامت هيچ بنده اى نمى تواند قدم از قدم بر دارد مگر اينكه از چهار چيز سؤ ال مى شود... (كه چهارمين سوال ) از دوستى ما اهل بيت خواهد بود. بنابراين تقرب به خداوند و رسيدن به سعادت دنيا و آخرت با عشق و محبت آل محمد صلى الله عليه و آله عجين شده است. امام سجاد عليه السلام نيز در مورد فرزندان خويش دعا مى كند و از درگاه حضرت حق مى خواهد كه آنان را از عاشقان اولياء الله قرار دهد: و اجعلهم اءبرارا اءتقياء بصراء سامعين مطيعين لك ، و لاء و ليائك محبين مناصحين و لجميع اءعدائك معاندين و مبغضين. یعنی: پروردگارا! آنان را از نيكوكاران، پارسايان، تيزبينان، شنواى سخن حق و اطاعت كنندگان از خودت قرار ده و براى اولياى خودت عاشقان خير خواه و از براى تمام دشمنانت آنان را ستيزه جو و كينه ورز گردان. مهر ورزى به ديگران يك نياز فطرى فرزندان است ، اما چه زيبا است كه انسان در بذل محبت، خوبان و بهترين ها را برگزيند و اهل بيت عليهم السلام كامل ترين مظهر عشق و علاقه نسبت به معصومين عليهم السلام عامل ثبات قدم در راه دين و دين دارى است، و عشق و محبت خالصانه به اهل بيت عليهم السلام فرزندان را در برابر گناه و فساد بيمه مى كند و شناساندن عظمت و مقام ائمه عليهم السلام عشق را در دل آنان به وجود مى آورد و آنان مشتاقانه ارتباطى مستحكم و عميق با ائمه پيدا كرده و با كمال ميل از دستورات آنان پيروى مى كنند. در زيارت امين الله نيز مى خوانيم: اللهم فاجعل نفسى ... محبة لصفوة اءوليائك محبوبة فى اءرضك و سمائك یعنی: خداوندا! دل و جان مرا، شيفته اولياى برگزيده ات قرار ده، و مرا در زمين و آسمان محبوب گردان. امام عسكرى عليه السلام مى فرمايد: خداوند در روز قيامت به پدر و مادرى، پاداشى بزرگ عطا مى كند. آنان با تعجب مى پرسند: پروردگارا! اين همه پاداش و رحمت در باره ما براى چيست؟ اعمال ما كه چنين ارزشى نداشت؟! به آنان از سوى خداوند متعال پاسخ داده مى شود: اين عطايا به جهت اين است كه: شما به فرزند خود، قرآن آموخته ايد، و او را به معارف و دستورات دين اسلام آگاه ساختيد و او را با دوستى و محبت محمد رسول خدا صلى الله عليه و آله و جانشين او على عليه السلام پرورش داديد، و فرزندتان را با تعاليم اين دو بزرگوار آشنا كرديد. @amn_org
هدایت شده از عرفان، اوج ناز
هدایت شده از عرفان، اوج ناز
(۵۴) از آیت الله مصباح یزدی ﻭﻇﻴﻔﻪ ﯼ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ: ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﺎ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺟﺪﯼ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ؛ ﻫﻢ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﺭﺍ، ﻫﻢ ﺍﺭﺯﺵ‌ﻫﺎﯼ ﺍﺧﻠﺎقی ﻭ ﻫﻢ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﻋﻤﻠﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ، ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺑﺎ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺯﯼ ﻧﮑﻨﻴﻢ. ﻫﻢ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﺑﯽ ﺍﻋﺘﻨﺎﻳﯽ ﻧﮑﻨﻴﻢ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻭ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭﺳﺖ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ، ﻭ ﮔﺮﻧﻪ ﻣﺴﺆﻭﻝ ﺟﻬﻞ ﻭ ﮐﻔﺮ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻮﺩ. ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺍﺯ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻋﻠﻤﺎﯼ ﻳﺰﺩ ﭘﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﻗﺪﺭ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻴﺪ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ: «ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻣﺖ، ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ: ﻣﺴﺆﻭﻝ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻧﺸﺪﻥ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﻳﺰﺩ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ؛ ﺍﮔﺮ ﺭﻓﺘﺎﺭﺕ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﻮﺩ، ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺍﺕ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ‌ﮐﺮﺩﯼ، ﻳﻬﻮﺩﯼ‌ﻫﺎ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯽ‌ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻣﯽ‌ﺷﺪﻧﺪ. » ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻭ ﻣﺮﺍﻗﺒﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﻌﻴﺪ ﻧﻴﺴﺖ. ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻧﻴﺰ ﺿﻤﻦ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺍﺻﻞ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ، ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺑﺮﺧﯽ ﺩﻳﻦ ﺩﺍﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﺴﺆﻭﻝ ﺟﻬﻞ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ: ﻳﺎ ﺍﺑﻦ ﺟﻨﺪﺏ، ﻗﺪﻳﻤﺎ ﻋﻤﺮ ﺍﻟﺠﻬﻞ؛ ﺍﯼ ﭘﺴﺮ ﺟﻨﺪﺏ، ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﺑﻴﻨﺎﻥ ﺟﻬﻞ ﺁﺑﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻗﻮﯼ ﺍﺳﺎﺳﻪ؛ ﻭ ﭘﺎﻳﻪ ﺍﺵ ﻣﺤﮑﻢ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﭼﺮﺍ؟ ﻭ ﺫﻟﮏ ﻟﺎﺗﺨﺎﺫﻫﻢ ﺩﻳﻦ ﺍﻟﻠﻪ ﻟﻌﺒﺎ؛ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﻓﺮﻕ «ﻟﻌﺐ» ﺑﺎ ﮐﺎﺭ ﺟﺪﯼ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺟﺪﯼ، ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﻘﺎﻳﻘﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻭﺍﻗﻌﻴﺎﺗﯽ ﺳﺮﻭﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ؛ ﻣﺜﻠﺎ، ﻏﺬﺍ ﮐﻪ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺭﺩ، ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﺪ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ؛ ﻏﺬﺍﻳﯽ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ، ﻣﯽ‌ﺧﻮﺭﺩ ﺗﺎ ﺳﻴﺮ ﺷﻮﺩ؛ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﻟﻌﺐ، ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﻴﺎﻝ ﻭ ﺗﺼﻮﺭ ﺑﺴﻨﺪﻩ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ؛ ﻣﺜﻞ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﺟﺪﯼ ﻭ ﺗﻌﺎﺭﻓﺎﺕ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﮐﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﻳﺪ: «ﻗﺮﺑﺎﻧﺖ، ﺗﺼﺪﻗﺖ ﻭ... ». ﺑﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﺳﺎﺱ، ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯼ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺑﺨﺶ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ: ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯼ ﺟﺪﯼ ﻭ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﻟﻮﺍﺯﻡ ﺁﻥ ﻣﺴﺘﻠﺰﻡ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﺟﺪﯼ ﻭ ﻟﻌﺐ ﮐﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﺟﺪﯼ ﻧﻤﯽ ﮔﻴﺮﺩ؛ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ‌ﻫﺎ ﻳﺎ ﺗﻌﺎﺭﻓﺎﺕ ﻣﻌﻤﻮﻝ. ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽ‌ﺁﻭﺭﻧﺪ، ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻋﺒﺎﺩﯼ ﻣﺮﺩﻡ (ﻣﺜﻠﺎ ﻣﺴﺠﺪ ﺭﻓﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ) ﺭﺍ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺁﺩﺍﺏ ﻭ ﺭﺳﻮﻡ ﻭ ﺗﻌﺎﺭﻓﺎﺕ ﻣﻌﻤﻮﻝ، ﻏﻴﺮ ﺟﺪﯼ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ، ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﻭ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﺩﻳﻦ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺎﺯﯼ ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻟﺨﻮﺍﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺮﺳﻨﺪ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻣﺸﺘﺮﯼ ﺑﻴﺶ ﺗﺮﯼ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﻨﻨﺪ. ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻫﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ، ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﻳﻦ ﺭﺍ ﺟﺪﯼ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ: ﺣﺘﯽ ﻟﻘﺪ ﮐﺎﻥ ﺍﻟﻤﺘﻘﺮﺏ ﻣﻨﻬﻢ ﺍﻟﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻌﻠﻤﻪ ﻳﺮﻳﺪ ﺳﻮﺍﻩ؛ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺟﺎ ﮐﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﻋﻠﻤﺸﺎﻥ (ﻋﻠﻮﻡ ﺩﻳﻨﯽ، ﻧﻪ ﻋﻠﻮﻣﯽ ﻣﺜﻞ ﻓﻴﺰﻳﮏ ﻭ ﺷﻴﻤﯽ) ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺗﻘﺮﺏ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﻨﻨﺪ، ﻏﻴﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻗﺼﺪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺍﻭﻟﺌﮏ ﻫﻢ ﺍﻟﻈﺎﻟﻤﻮﻥ؛ ﺁﻧﺎﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ (ﺑﺮ ﺑﺸﺮﻳﺖ) ﻇﻠﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ (ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﻇﻠﻢ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ). @nazz_ir
هدایت شده از عرفان، اوج ناز
(۵۴) از آیت الله مصباح یزدی ﻭﻇﻴﻔﻪ ﯼ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ: ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﺎ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺟﺪﯼ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ؛ ﻫﻢ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﺭﺍ، ﻫﻢ ﺍﺭﺯﺵ‌ﻫﺎﯼ ﺍﺧﻠﺎقی ﻭ ﻫﻢ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﻋﻤﻠﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ، ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺑﺎ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺯﯼ ﻧﮑﻨﻴﻢ. ﻫﻢ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﺑﯽ ﺍﻋﺘﻨﺎﻳﯽ ﻧﮑﻨﻴﻢ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻭ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭﺳﺖ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ، ﻭ ﮔﺮﻧﻪ ﻣﺴﺆﻭﻝ ﺟﻬﻞ ﻭ ﮐﻔﺮ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻮﺩ. ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺍﺯ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻋﻠﻤﺎﯼ ﻳﺰﺩ ﭘﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﻗﺪﺭ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻴﺪ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ: «ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻣﺖ، ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ: ﻣﺴﺆﻭﻝ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻧﺸﺪﻥ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﻳﺰﺩ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ؛ ﺍﮔﺮ ﺭﻓﺘﺎﺭﺕ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﻮﺩ، ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺍﺕ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ‌ﮐﺮﺩﯼ، ﻳﻬﻮﺩﯼ‌ﻫﺎ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯽ‌ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻣﯽ‌ﺷﺪﻧﺪ. » ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻭ ﻣﺮﺍﻗﺒﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﻌﻴﺪ ﻧﻴﺴﺖ. ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻧﻴﺰ ﺿﻤﻦ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺍﺻﻞ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ، ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺑﺮﺧﯽ ﺩﻳﻦ ﺩﺍﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﺴﺆﻭﻝ ﺟﻬﻞ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ: ﻳﺎ ﺍﺑﻦ ﺟﻨﺪﺏ، ﻗﺪﻳﻤﺎ ﻋﻤﺮ ﺍﻟﺠﻬﻞ؛ ﺍﯼ ﭘﺴﺮ ﺟﻨﺪﺏ، ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﺑﻴﻨﺎﻥ ﺟﻬﻞ ﺁﺑﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻗﻮﯼ ﺍﺳﺎﺳﻪ؛ ﻭ ﭘﺎﻳﻪ ﺍﺵ ﻣﺤﮑﻢ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﭼﺮﺍ؟ ﻭ ﺫﻟﮏ ﻟﺎﺗﺨﺎﺫﻫﻢ ﺩﻳﻦ ﺍﻟﻠﻪ ﻟﻌﺒﺎ؛ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﻓﺮﻕ «ﻟﻌﺐ» ﺑﺎ ﮐﺎﺭ ﺟﺪﯼ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺟﺪﯼ، ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﻘﺎﻳﻘﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻭﺍﻗﻌﻴﺎﺗﯽ ﺳﺮﻭﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ؛ ﻣﺜﻠﺎ، ﻏﺬﺍ ﮐﻪ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺭﺩ، ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﺪ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ؛ ﻏﺬﺍﻳﯽ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ، ﻣﯽ‌ﺧﻮﺭﺩ ﺗﺎ ﺳﻴﺮ ﺷﻮﺩ؛ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﻟﻌﺐ، ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﻴﺎﻝ ﻭ ﺗﺼﻮﺭ ﺑﺴﻨﺪﻩ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ؛ ﻣﺜﻞ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﺟﺪﯼ ﻭ ﺗﻌﺎﺭﻓﺎﺕ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﮐﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﻳﺪ: «ﻗﺮﺑﺎﻧﺖ، ﺗﺼﺪﻗﺖ ﻭ... ». ﺑﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﺳﺎﺱ، ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯼ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺑﺨﺶ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ: ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯼ ﺟﺪﯼ ﻭ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﻟﻮﺍﺯﻡ ﺁﻥ ﻣﺴﺘﻠﺰﻡ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﺟﺪﯼ ﻭ ﻟﻌﺐ ﮐﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﺟﺪﯼ ﻧﻤﯽ ﮔﻴﺮﺩ؛ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ‌ﻫﺎ ﻳﺎ ﺗﻌﺎﺭﻓﺎﺕ ﻣﻌﻤﻮﻝ. ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽ‌ﺁﻭﺭﻧﺪ، ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻋﺒﺎﺩﯼ ﻣﺮﺩﻡ (ﻣﺜﻠﺎ ﻣﺴﺠﺪ ﺭﻓﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ) ﺭﺍ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺁﺩﺍﺏ ﻭ ﺭﺳﻮﻡ ﻭ ﺗﻌﺎﺭﻓﺎﺕ ﻣﻌﻤﻮﻝ، ﻏﻴﺮ ﺟﺪﯼ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ، ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﻭ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﺩﻳﻦ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺎﺯﯼ ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻟﺨﻮﺍﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺮﺳﻨﺪ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻣﺸﺘﺮﯼ ﺑﻴﺶ ﺗﺮﯼ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﻨﻨﺪ. ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻫﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ، ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﻳﻦ ﺭﺍ ﺟﺪﯼ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ: ﺣﺘﯽ ﻟﻘﺪ ﮐﺎﻥ ﺍﻟﻤﺘﻘﺮﺏ ﻣﻨﻬﻢ ﺍﻟﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻌﻠﻤﻪ ﻳﺮﻳﺪ ﺳﻮﺍﻩ؛ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺟﺎ ﮐﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﻋﻠﻤﺸﺎﻥ (ﻋﻠﻮﻡ ﺩﻳﻨﯽ، ﻧﻪ ﻋﻠﻮﻣﯽ ﻣﺜﻞ ﻓﻴﺰﻳﮏ ﻭ ﺷﻴﻤﯽ) ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺗﻘﺮﺏ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﻨﻨﺪ، ﻏﻴﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻗﺼﺪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺍﻭﻟﺌﮏ ﻫﻢ ﺍﻟﻈﺎﻟﻤﻮﻥ؛ ﺁﻧﺎﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ (ﺑﺮ ﺑﺸﺮﻳﺖ) ﻇﻠﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ (ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﻇﻠﻢ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ). @nazz_ir
هدایت شده از صحیفه سجادیه
هدایت شده از صحیفه سجادیه
🍁🍀🍁🍀🍁🍀🍁🍀🍁🍀 💌 در محضر صحیفه: ۶۸ دعای هشتم - فراز هفتم 🍀 وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ تَنَاوُلِ الْإِسرَاف🍀 ِ🍀 وَ مِنْ فِقْدَانِ الْكَفَافِ🍀 و پناه میبریم به تو از نداشتن روزی به اندازه کفاف 💓خدایا «من» از تو کفاف در زندگی و معیشت را می خواهم 🌷از تو میخواهم از نعمتهای دنیا به مقدار کافی به «من» عطا کنی و نه زیاده از نیاز همان مقدار که در شأن یک انسان مؤمن است✨ همان مقدار که با جایگاه اجتماعیم متناسب است🌱 ☑ شاید «من» دچار اشتباه شوم و شأن خود را بیشتر و یا کمتر از آنچه هست تصور کنم. 💓خدایا به «من» آن مقدار ببخش که باعث آرامش خاطرم باشد🌟 و آبرویم را حفظ کند🍀 که زیاده از نیاز و بیش از کفاف؛ قرار گرفتن در معرض آزمایش و امتحانی دیگر است، و اگر نتوانم از این امتحان سربلند بیرون آیم، به گرفتاری سخت و تازه ای فرو رفته ام. 💓خداوندا این بنده ات را دچار زیادی در داشتن نعمتها مکن، که به تجمل رو آورد و جلوه های رنگارنگ دنیا فریبش دهد، و او را بلغزاند. 💧آری بهنگام عبور از گردنه های سختِ امتحان، معلوم می شود که اضافه بار چه بلائی بر سر من خواهد آورد و با «من» چه خواهد کرد. آنگاه که همچون کوهنوردی از قلهٔ رسیدن به سعادت آخرت بالا می آیم، خواهم دانست که بار کمتر چقدر می توانست بر سرعتم بیفزاید. 👈 این داشته های زیاده از نیاز دنیا، عجیب کار را بر انسان سخت میکند! 🌷خداوندا مرا که از دوستان «محمد و خاندان او» هستم روزی به قدر کفاف عطا کن. 💓 پروردگارا! اندکی که به اندازه باشد، برای «من» بهتر از زیادی است که مشغولم کند و از یاد تو غافلم گرداند 💠💠💠💠💠💠💠 @sahifeh_ir
هدایت شده از خانواده امن
مادران و پدران آگاه (۵۰) حقوق فرزندان آنچه والدین باید بدانند و نسبت به فرزندان خود انجام دهند: ورزش و تفريحات سالم: فراهم كردن زمينه شادى هاى سالم و حركات سرور آفرين و ورزش هاى نشاط بخش يكى ديگر از نيازهاى فرزندان مى باشد. والدين وظيفه دارند براى تقويت روح و جسم فرزندانشان به مسائل تفريحى و ورزشى آنان توجه نمايند. پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله مى فرمايد: به فرزندان خود شنا و تيراندازى بياموزيد. آن پيامبر رحمت در ضمن سخنى ديگر حقوق فرزندان را بر عهده پدر چنين مى شمارد: آموزش كتاب خدا، ياد دادن تير اندازى و شنا، ارث گذاشتن مال پاكيزه و حلال. جامعه سالم هم جامعه اى است كه افراد پر نشاط، شاداب و با روحيه هاى قوى داشته باشند. در سيره ائمه اطهار عليهم السلام ورزش ‍ يكى از روش هاى تقويت جسم و روح؛ و از عوامل رشد و شكوفائى محسوب مى شود. عاصم بن ضمره مى گويد: من به همراه حسن بن على عليه السلام براى گردش و تفريح به ساحل فرات رفته بوديم، آن روز عصر در حالى كه روزه بوديم، آب صاف و زلال فرات، روى سنگ ها و شن ها موج مى زد و تمام اشياء در عمق آب مقابل چشمان ما خود نمائى مى كرد. حسن بن على عليهما السلام گفت: اگر لباس شنا داشتم داخل آب مى شدم و آب تنى مى كردم. گفتم : من دارم؛ آن را در اختيار شما مى گذارم. گفت : پس خودت چه مى پوشى؟ گفتم: من همين طورى شنا مى كنم. فرمود: اين كار را من اصلا دوست ندارم و خوشم نمى آيد؛ از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى فرمود: در داخل آب موجودات زنده اى است كه بايد از آن ها شرم كنيد و به احترام آنان بدون پوشش مناسب به داخل آب نرويد. @amn_org
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
رهبر انقلاب اسلامی: خیلی از کنونیِ ما ربطی هم به و مانند این چیزها ندارد؛ مربوط به خود ما است، مربوط به ناهماهنگی‌ها است. این های اخیر واقعاً توجیه ندارد؛ بسیاری از این گرانی‌های اخیر واقعاً توجیه ندارد؛ باید علاج بشود و قابل علاج است؛ بایستی با علاج کنند. شما که میکنید، گرانی از قرمز و گوشت و فرنگی بگیرید تا بچّه [وجود دارد]؛ خب  گرانی‌های اینها، گرانی‌های بی‌دلیلی است، هیچ استدلالی پشت این گرانی‌ها وجود ندارد؛ و هم هست؛ هم صمت، هم مسئولین ، هم ، هم بعضی از دستگاه‌های دیگری که مرتبط با قضیّه هستند، [مثل] و دیگران، با همدیگر همکاری کنند و این را از جلوی پای بردارند؛ همه‌ی اینها قابل کنترل است. بنابراین با مدیریّت هماهنگ دستگاه‌ها این مشکلات قابل برطرف شدن است.
هدایت شده از اخلاق، اوج نیاز
هدایت شده از اخلاق، اوج نیاز
‏‎برگی زرین از امام خمینی(۱۴۶) ‏‏فصل در شرایط توبه است ‏ ‏‏آنچه در فصل سابق ذکر شد، ارکان توبه بود. و از برای آن شرایط قبول و شرایط کمالی است، که آنها را به ترتیب مذکور می داریم: عمده شرایط دو امر است، چنانچه عمده شرایط کمال نیز دو امر است. و ما در این باب می پردازیم به ذکر کلام شریف حضرت مولی الموالی، زیرا که آن در حقیقت از جوامع کلم و کلام ملوک و ملوک کلام است.‏ ‏در نهج البلاغه روایت فرمود که: «همانا گوینده ای در محضر حضرت امیر، علیه السلام، گفت:‏ ‏‏استغفر الله.» پس فرمود به او: «مادرت در عزایت گریه کناد، آیا می دانی چیست استغفار؟ همانا استغفار درجه علّیین است. و آن اسمی است که واقع می شود بر شش معنی. اوّل آنها پشیمانی بر گذشته است. دوم، عزم بر برگشت ننمودن است به سوی آن همیشگی. سوم، ادا کنی به سوی مخلوق حق آنها را تا ملاقات کنی خدای سبحان را پاکیزه که نبوده باشد بر تو دنباله ای. (یعنی حقی از کسی به عهده تو‏‎‏نباشد.) چهارم، آنکه روی آوری به سوی هر فریضه که بر تو است که ضایع کردی آن را، پس ادا کنی حق آن را. پنجم، روی آوری به سوی گوشتی که روییده شده است بر حرام، پس آب کنی آن را به اندوه ها تا بچسبد گوشت به استخوان و روییده شود بین آنها گوشت تازه. ششم، آنکه بچشانی جسم را درد فرمانبرداری، چنانچه چشاندی آن را شیرینی نافرمانی.» این حدیث شریف مشتمل است اوّلا بر دو رکن توبه که «پشیمانی» و «عزم بر عدم عود» است. و پس از آن، بر دو شرط مهم قبول آن که «ردّ حقوق مخلوق» و «ردّ حقوق خالق» است. انسان به مجرد آنکه گفت توبه کردم، از او پذیرفته نمی شود.‏ ‏‏انسان تائب آن است که هر چه از مردم بنا حق برده ردّ به آنها کند، و اگر حقوق دیگری از آنها در عهده اوست، و ممکن است تأدیه یا صاحبش را راضی نماید، قیام به آن کند. و هر چه از فرایض الهیه ترک کرده، قضا کند یا تأدیه نماید، و اگر تمام آنها را ممکنش نیست، قیام به مقدار امکان کند. بداند که این ها حقوقی است که از برای هر یک از آنها مطالبی است، و در نشئه دیگر از او به اشق احوال [مطالبه ] می کنند، و در آن عالم راهی برای تأدیه آنها ندارد جز آنکه حمل بار گناهان دیگران را کند و ردّ اعمال حسنه خود را نماید. پس، در آن وقت بیچاره و بدبخت می شود و راهی برای خلاص و چاره برای استخلاص ندارد.‏ @nyaz_ir
هدایت شده از نهج البلاغه
هدایت شده از نهج البلاغه
را از بیاموزیم (۲۵۵) وقال علیه السلام: مَنْ نَظَرَ فِي عَيْبِ نَفْسِهِ اشْتَغَلَ عَنْ عَيْبِ غَيْرِهِ، وَمَنْ رَضِيَ بِرِزْقِ اللّهِ لَمْ يَحْزَنْ عَلَى مَا فَاتَهُ، وَمَنْ سَلَّ سَيْفَ الْبَغْيِ قُتِلَ بِهِ، وَمَنْ كَابَدَ الاُْمُورَ عَطِبَ، وَمَنِ اقْتَحَمَ اللُّجَجَ غَرِقَ، وَمَنْ دَخَلَ مَدَاخِلَ السُّوءِ اتُّهِمَ. وقال علیه السلام: وَمَنْ كَثُرَ كَلاَمُهُ كَثُرَ خَطَؤُهُ، وَمَنْ كَثُرَ خَطَؤُهُ قُلَّ حَيَاؤُهُ، وَمَنْ قَلَّ حَيَاؤُهُ قَلَّ وَرَعُهُ، وَمَنْ قَلَّ وَرَعُهُ مَاتَ قَلْبُهُ، وَمَنْ مَاتَ قَلْبُهُ دَخَلَ النَّارَ. وَمَنْ نَظَرَ فِي عُيُوبِ النَّاسِ، فَأَنْكَرَهَا، ثُمَّ رَضِيَهَا لِنَفْسِهِ، فَذلِکَ الاَْحْمَقُ بِعَيْنِهِ وَالْقَنَاعَةُ مَالٌ لاَ يَنْفَدُ. وَمَنْ أَكْثَرَ مِنْ ذِكْرِ الْمَوْتِ رَضِيَ مِنَ الدُّنْيَا بِالْيَسِيرِ، وَمَنْ عَلِمَ أَنَّ كَلاَمَهُ مِنْ عَمَلِهِ قَلَّ كَلاَمُهُ إِلاَّ فِيَما يَعْنِيهِ.  حکمت ۳۴۹ نهج البلاغه امام علیه السلام فرمود : هركس به عيب خود بنگرد از عيبجويى ديگران بازمى ماند و هركس به آنچه خدا به او روزى داده راضى شود بر آنچه از دست داده اندوهناك نمى گردد، و آنكس كه تيغ ستم بركشد (سرانجام) خودش با آن كشته مى شود و كسى كه (بى مقدمه) به سراغ كارهاى سخت رود هلاك مى شود و هركس خود را در گرداب هاى خطرناك بيفكند غرق مى شود و آنكس كه در موارد سوءظن وارد شود متهم مى گردد. (امام علیه السلام فرمود:) آنكس كه زياد سخن مى گويد زياد اشتباه مى كند و آنكس كه زياد اشتباه كند حيائش كم مى شود و كسى كه حيائش كم شود تقوايش نقصان مى يابد و كسى كه تقوايش نقصان يابد قلبش مى ميرد و كسى كه قلبش بميرد داخل آتش دوزخ مى شود. كسى كه به عيوب مردم بنگرد و آن را بد شمرد ولى براى خويش آن را خوب بداند، احمق واقعى است و قناعت، سرمايه اى است فناناپذير و آنكس كه فراوان ياد مرگ كند به اندكى از دنيا راضى مى شود. آنكس كه بداند گفتارش جزء اعمال او محسوب مى شود سخن كم مى گويد مگر در آنجا كه به او مربوط است. ان شاالله از شماره بعد به شرح و تفسیر این توصیه های مولایمان خواهیم پرداخت. توصیه هایی که تاثیر فوق العاده ای در تنظیم رفتار اجتماعی ما خواهد داشت. @nahj_ir
هدایت شده از خانواده امن
مادران و پدران آگاه (۵۱) حقوق فرزندان آنچه والدین باید بدانند و نسبت به فرزندان خود انجام دهند: انتخاب شغل مناسب: بيكارى نه تنها موجب از بين رفتن استعدادهاى درونى يك جوان مى شود و او را به فردى تن پرور و بى خاصيت تبديل مى كند، بلكه به عنوان يك معضل اجتماعى، فرزندان جوان را دچار انواع مفاسد اخلاقى و اجتماعى مى نمايد، و شخصى را كه بايد به عنوان سرباز جامعه باشد، سربار اجتماع مى كند. به همين دليل والدين وظيفه شناس فرزندان جوان خود را در انتخاب شغل مناسب و حلال راهنمائى كرده و يارى مى نمايند. امام رضا عليه السلام جوانان مسلمان را به انتخاب شغل حلال توصيه نموده و كسانى را كه براى تاءمين معاش خانواده خويش تلاش ‍ مى كنند، برتر از جهادگران در راه خداوند قلمداد نموده، مى فرمايد: الذى يطلب من فضل الله عزوجل ما يكف به عياله اءعظم اءجرا من المجاهد فى سبيل الله عزوجل یعنی: آن كسى كه به فضل و عنايت خداوندى توجه كرده و در راه تاءمين معاش خانواده اش تلاش مى كند از مجاهد در راه خداوند بزرگ پاداش بيشترى دارد. حضرت موسى بن جعفر عليه السلام مى فرمايد: مردى به حضور پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله آمد و گفت: يا رسول الله! اين فرزند من بر گردن من چه حقوقى دارد؟ رسول گرامى فرمود: اسم زيبا بر او بگذار و ادب برايش بياموز و شغل خوبى برايش انتخاب كن. @amn_org
اعتراف به شکست ند پرایس، سخنگوی وزارت خارجه : «کمپین بر ایران، قرار بود منافع‌ آمریکا را تقویت کند اما نتیجه عکس داده است.» این موضع سخنگوی دولت پس از توقف اجرای در ۵ اسفند اتخاذ شده...
هدایت شده از تفسیر قرآن
هدایت شده از تفسیر قرآن
درس یکصد و نود و هفتم تفسیر آیه ۱۸۱ سوره از تفسیر نور فَمَنْ بَدَّلَهُ بَعْدَ ما سَمِعَهُ فَإِنَّما إِثْمُهُ عَلَی الَّذِینَ یُبَدِّلُونَهُ إِنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ (۱۸۱) پس هرکس که آن(وصیّت را)بعد از شنیدن،تغییر دهد،گناهش تنها بر کسانی است که آن را تغییر می دهند،همانا خداوند شنوا و داناست. نکته ها: * این آیه نیز هشداری است به کسانی که در صدد تغییر و یا تبدیل وصیّت دیگران برمی آیند.اگر کسی بعد از شنیدن و باخبر شدن از موضوع وصیّت و موارد مصرف آن،دست به تغییر یا تبدیل آن بزند،گناه این تغییر و تبدیل به گردن همان کسی است که این عمل ناشایست را مرتکب شده است،ولی وصیّت کننده به پاداش خود می رسد. مثلاً اگر کسی وصیّت کند که به صد فقیر کمک شود،ولی به جای صد فقیر،اموال او را به دیگران دهند و آنان نیز خبر نداشته و مال را مصرف کنند،در این صورت وصیّت کننده که از دنیا رفته،به پاداش کمک به فقرا می رسد و گیرندگان بی خبر هم گنهکار نیستند،در این میان،گناه تنها به عهده ی کسی است که وصیّت را تغییر داده است و باید بداند که خداوند شنوا و آگاه است و کیفر این خیانت را در دنیا و آخرت به او خواهد داد. * در حدیث می خوانیم:وصیّت را اگر چه به نفع یهودی یا نصرانی باشد،تغییر ندهید. پیام ها: ۱ - تغییر وصیّت از سوی دیگران،حرام است. «فَمَنْ بَدَّلَهُ... فَإِنَّما إِثْمُهُ» ۲ - حقّ مالکیّت،بعد از مرگ نیز محترم است و کسی حقّ تغییر وصیّت را ندارد.«فَمَنْ بَدَّلَهُ...فَإِنَّما إِثْمُهُ» ۳ - گناه آگاهانه و مغرضانه،خطرناک تر است. «بَعْدَ ما سَمِعَهُ» ۴ - ایمان به اینکه ما در محضر خدا هستیم،بهترین عامل تقوا و دوری از تغییر و تبدیل وصیّت مردم است. «فَمَنْ بَدَّلَهُ... إِنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ» @alquran_ir
هدایت شده از عرفان، اوج ناز
هدایت شده از عرفان، اوج ناز
(۵۵) از آیت الله مصباح یزدی ﺛﻤﺮﺍﺕ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺩﺭ ﺩﻳﻦ ﺩﺍﺭﯼ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻳﺎ ﺍﺑﻦ ﺟﻨﺪﺏ ﻟﻮ ﺍﻥ ﺷﻴﻌﺘﻨﺎ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﻮﺍ ﻟﺼﺎﻓﺤﺘﻬﻢ ﺍﻟﻤﻠﺎﺋﮑﺔ ﻭ ﻟﺎ ﻇﻠﻬﻢ ﺍﻟﻐﻤﺎﻡ ﻭ ﻟﺎ ﺷﺮﻗﻮﺍ ﻧﻬﺎﺭﺍ ﻭ ﻟﺄﮐﻠﻮﺍ ﻣﻦ ﻓﻮﻗﻬﻢ ﻭ ﻣﻦ ﺗﺤﺖ ﺍﺭﺟﻠﻬﻢ ﻭ ﻟﻤﺎ ﺳﺄﻟﻮﺍ ﺍﻟﻠﻪ ﺷﻴﺌﺎ ﺍﻟﺎ ﺍﻋﻄﺎﻫﻢ. ﺍﯼ ﭘﺴﺮ ﺟﻨﺪﺏ، ﺍﮔﺮ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﻣﺎ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ (ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﻭﻇﺎﻳﻒ ﺩﻳﻨﯽ ﺷﺎﻥ ﺩﺭﺳﺖ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ، ﭘﺎﯼ ﺑﻨﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﭘﻴﺮﻭﯼ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺻﺤﻴﺢ ﺧﺎﺭﺝ ﻧﺸﻮﻧﺪ) ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﺼﺎﻓﺤﻪ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ ﻭ (ﺩﺭ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺁﻓﺘﺎﺏ) ﺍﺑﺮﻫﺎ ﺑﺮ ﺳﺮﺷﺎﻥ ﺳﺎﻳﻪ ﻣﯽ‌ﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪ (ﺣﺘﯽ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺒﺎﺭﺩ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﺐ ﻧﺎﺯﻝ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻫﻮﺍ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺁﻓﺘﺎﺑﯽ ﺑﺎﺷﺪ) ﻭ ﺍﺯ ﺑﺎﻟﺎﯼ ﺳﺮ ﻭ ﺯﻳﺮ ﭘﺎ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﻭﺯﯼ ﻣﯽ‌ﻓﺮﺳﺘﺪ (ﻳﻌﻨﯽ ﻧﻌﻤﺖ ﺍﺯ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ‌ﺭﻳﺰﺩ) ﻭ ﻫﻴﭻ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻋﻄﺎ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ. ﺳﻌﺎﺩﺕ، ﻣﻄﻠﻮﺏ ﻓﻄﺮﯼ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﻃﺎﻟﺐ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻭ ﻓﻄﺮﺗﺎ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺍﻧﺪ، ﺍﺯ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﯼ‌ﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ‌ﺁﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻠﺎﺻﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻠﺎﺵ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ. ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﭼﻨﺪ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﻧﻈﺮ ﺩﺍﺭﻧﺪ؛ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻌﻴﻴﻦ «ﻣﺼﺪﺍﻕ ﺳﻌﺎﺩﺕ» ﺍﺳﺖ. ﻫﻤﻪ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﻫﻴﭻ ﻭﻗﺖ ﺩﭼﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﯼ ﻭ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﻧﺸﻮﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺳﺖ. ﺑﺴﻴﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﺼﻮﺭ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﻓﻄﺮﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﻟﺬﺕ‌ﻫﺎﯼ ﺯﻭﺩﮔﺬﺭ ﺩﻧﻴﻮﯼ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ، ﻫﻤﻪ ﯼ ﺗﻮﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﭼﻴﺰ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﻧﺪ. ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺗﻠﺎﺵ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﺭﻳﺎﺑﻨﺪ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺳﺖ. ﺩﺳﺘﻪ ﺍﯼ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺟﻤﺎﻟﺎ ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻟﺬﺕ‌ﻫﺎﯼ ﺯﻭﺩﮔﺬﺭ ﻟﻴﺎﻗﺖ ﺩﻝ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ‌ﺑﻴﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﺩﻝ ﻣﯽ‌ﺑﻨﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﻮﺟﻬﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺁﻥ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ، ﻭﻟﯽ ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﻫﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻋﻠﺎﻗﻪ ﻣﻨﺪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺧﺮﺳﻨﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﻣﯽ‌ﺭﻭﺩ. ﻣﯽ‌ﺑﻴﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺯﻧﺪﮔﻴﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺁﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺻﻄﻠﺎﺡ، «ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻧﭙﺎﻳﺪ ﺩﻝ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻳﺪ. » ﺩﺭﻣﯽ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻟﻴﺎﻗﺖ ﺩﻝ ﺑﺴﺘﻦ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﻨﻨﺪ ﭼﻴﺴﺖ. @nazz_ir
هدایت شده از خانواده امن
مادران و پدران آگاه (۵۲) حقوق فرزندان آنچه والدین باید بدانند و نسبت به فرزندان خود انجام دهند: يارى كردن در ازدواج:  ازدواج در اسلام، يك امر مقدس و عبادت محسوب مى شود. دو زوج جوان با ازدواج خويش اولين گام را از خود دوستى به سوى غير دوستى بر مى دارند، آنان با امضاى پيمان مقدس زناشويى از دايره خود خواهى بيرون رفته و با وارد شده به مرحله جديدى از زندگى، بخشى از كمبودهاى خود را جبران مى كنند؛ كه از جمله آن ها مى توان به بقاى نسل، رسيدن به آرامش و سكون، تكميل و تكامل، تاءمين نياز جنسى، سلامت و امنيت اجتماعى و تاءمين نيازهاى روحى و روانى اشاره كرد. امام رضا عليه السلام در گفتارى حكيمانه به بهره هاى اجتماعى و عقلانى ازدواج پرداخته و مى فرمايد: اگر در مورد ازدواج از طرف خدا آيه اى نازل نشده بود و از پيامبر هم دستورى به ما نرسيده بود؛ همان فوائد و بهره هاى (اجتماعى و فردى) كه خداوند در آن نهاده از قبيل نيكى با بستگان نزديك و استحكام ارتباط با آنان و پيوند با دیگران كافى بود كه خردمندان و مصلحت انديشان به آن رغبت نمايند. در فرهنگ متعالى اسلام شايسته است كه والدين در مورد ازدواج فرزندانشان اقدام نمايند. خاتم پيامبران صلى الله عليه و آله رعايت سه حق اساسى را براى پدر و مادر نسبت به فرزندانشان ضرورى مى داند: نام نيك، تعليم نويسندگى و يارى در ازدواج هنگام بلوغ. هم چنين آن حضرت در مورد يكى از مهم ترين حقوق فرزندان دختر مى فرمايد: لازم است پدر و مادر در مورد فرستادن دخترانشان به خانه بخت تعجيل نمايند. حضرت محمد صلى الله عليه و آله در روايتى ديگر فرمود: هر كس فرزند دخترى را شوهر داده و به خانه بخت بفرستد، خداوند متعال در روز قيامت تاج سرورى بر سر او خواهد نهاد. @amn_org