#سفارشهای_امام_صادق_عليه_السّلام_به_عبداللَّه_بن_جندب (۴۹) از آیت الله مصباح یزدی ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺍﻧﮕﺎﺭﯼ ﺩﻳﻦ ﻭ ﺟﻬﻞ ﺩﻳﻨﯽ ﻳﺎ ﺍﺑﻦ ﺟﻨﺪﺏ، ﻗﺪﻳﻤﺎ ﻋﻤﺮ ﺍﻟﺠﻬﻞ ﻭ ﻗﻮﯼ ﺍﺳﺎﺳﻪ ﻭ ﺫﻟﮏ ﻟﺎﺗﺨﺎﺫﻫﻢ ﺩﻳﻦ ﺍﻟﻠﻪ ﻟﻌﺒﺎ ﺣﺘﯽ ﻟﻘﺪ ﮐﺎﻥ ﺍﻟﻤﺘﻘﺮﺏ ﻣﻨﻬﻢ ﺍﻟﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻌﻤﻠﻪ ﻳﺮﻳﺪ ﺳﻮﺍﻩ ﺍﻭﻟﺌﮏ ﻫﻢ ﺍﻟﻈﺎﻟﻤﻮﻥ. ﺟﻬﻞ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﺳﻠﺎﻣﯽ: ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺍﺯ ﺍﺯ ﺳﺨﻦ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ: ﺍﺯ ﺩﻳﺮﺑﺎﺯ، ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺟﻬﻞ ﻭ ﻧﺎﺩﺍﻧﯽ ﻗﻮﯼ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ، ﺑﺎﺯﺍﺭﺵ ﺭﻭﻧﻖ ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺎﻳﺶ ﻣﺤﮑﻢ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺭﻳﺸﻪ ﺩﻭﺍﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺳﭙﺲ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺭﻭﻧﻖ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﯼ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺟﻬﻞ ﻭ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﻳﻦ ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﻠﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﯼ ﺗﻘﺮﺏ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﻣﻘﺼﺪ ﻭ ﻧﻴﺘﺸﺎﻥ ﺧﺪﺍﻳﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻏﻴﺮ ﺍﻭ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻭﺻﻒ ﺳﺘﻢ ﭘﻴﺸﮕﺎﻥ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ. ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺍﺯ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﮑﺎﺗﯽ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﻮﺩ. ﺍﻭﻟﺎ، ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ: «ﺍﺯ ﺩﻳﺮﺑﺎﺯ ﺍﺳﺎﺱ ﺟﻬﻞ ﻣﺤﮑﻢ ﺷﺪﻩ، ﺑﺎﺯﺍﺭﺵ ﺭﻭﻧﻖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺭﻭﺍﺝ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ» ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺛﺎﻧﻴﺎ «ﺟﻬﻞ» ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻦ ﻳﮏ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﻳﺎ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺑﻴﻦ ﭘﺪﻳﺪﻩ‌ﻫﺎﯼ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﭼﻪ ﺭﺑﻄﯽ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﻫﺮ ﻗﻮﻣﯽ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﻭ ﭘﺪﻳﺪﻩ‌ﻫﺎﯼ ﻋﺎﻟﻢ ﺯﺣﻤﺖ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ، ﺩﺭﺱ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ، ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺟﻬﻠﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻠﻢ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﺗﺎ ﺁﻥ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺭﺷﺘﻪ، ﺍﺯ ﻫﻨﺪﺳﻪ ﻭ ﺭﻳﺎﺿﯽ ﻭ ﻣﮑﺎﻧﻴﮏ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻋﻠﻮﻡ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎﻧﯽ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﭘﺲ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﮐﻪ «ﺟﻬﻞ ﺍﺯ ﻗﺪﻳﻢ ﺭﻭﺍﺝ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﺁﻥ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ» ﻳﻌﻨﯽ ﭼﻪ؟ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺯ «ﺟﻬﻞ» ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ، ﺟﻬﻞ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺕ ﻣﺎﺩﯼ ﻧﻴﺴﺖ. ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﻭ ﺍﻭﻟﻴﺎ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ، ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺮﻫﻮﻥ ﻳﺎﺩﮔﻴﺮﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺕ ﻣﺎﺩﯼ ﻧﻴﺴﺖ. ﺩﺍﻧﺶ‌ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﻴﻞ ﺑﻪ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻟﺎﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺷﺮﺍﻳﻄﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ، ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﺑﮕﻴﺮﺩ، ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﺩﻳﻦ ﺍﺳﺖ؛ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪﺍ، ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ، ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺧﺮﺕ، ﺭﺍﻩ ﺻﺤﻴﺢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻥ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﯼ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ. ﻋﻠﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﺑﺪﺍﻥ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻋﻠﻢ‌ﻫﺎ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺟﺎﻫﻞ ﺍﺳﺖ ﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﺮ ﺯﻣﻴﻨﻪ‌ﻫﺎ ﻓﻴﻠﺴﻮﻑ ﺩﻫﺮ ﺑﺎﺷﺪ. ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﻧﺪ ﻫﺪﻑ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺵ ﭼﻴﺴﺖ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻋﺎﻟﻤﯽ ﻣﯽ‌ﺭﻭﺩ ﻭ ﭼﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﯽ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ، ﺟﺎﻫﻞ ﺍﺳﺖ، ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺳﻔﻴﻨﻪ‌ﻫﺎﯼ ﻓﻀﺎﭘﻴﻤﺎ ﺑﺴﺎﺯﺩ. «ﺟﻬﻞ» ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﻭ ﺍﻭﻟﻴﺎ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻭ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ ﺍﺳﺖ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺍﺭﺩ. @nazz_ir

🌸🌹💠🌸🌹💠🌸 ان شاء الله خداوند امروز🍃🌺 بهترین احوال بهترین لبخند بهترین روزی💫 بهترین فرصت و بهترین زندگی را برایتان مقدر کند🍃🌸 💠🌹🌸💠🌹🌸🌹 شما هم عضو خانواده امن شوید 👇👇👇👇👇 @amn_org

مادران و پدران آگاه (۳۶) حقوق فرزندان آنچه والدین باید بدانند و نسبت به فرزندان خود انجام دهند: تقويت ارتباط كلامى:  عموم مردم به ويژه كودكان و نوجوانان به ارتباط كلامى بسيار حساس هستند. لحن و صورت والدين، مربيان و مبلغان در ارتباط كلامى بايد داراى بار عاطفى و مثبت باشد، آنان مى توانند با سخنان نرم، نيكو، محبت آميز از مشكلات روحى و ناهنجارى هاى كودكان و نوجوانان بكاهند و رنج هاى درونى آنان را آرامش بخشند. بسيارى از تند خوئى ها، خشونت ها، لجبازى ها زورگوئى ها، بدبينى ها، افسردگى ها، گوشه گيرى ها، نااميدى ها را مى توان با ارتباط كلامى صحيح و نيكو حل نمود. در اين جا نمونه هائى از ارتباط كلامى سرور و سالار آزادگان حضرت امام حسين عليه السلام با فرزندان و يارانش را در حساس ترين روزهاى زندگى مى خوانيم: اول - در هنگام گفتگو با دخترش سكينه براى تسكين آلام روحى وى، چنين فرمود: يا نور عينى! كيف لا يستسلم للموت من لا ناصر له و لا معين یعنی: اى نور چشم من! چگونه تسليم مرگ نباشد كسى كه ياورى ندارد. دوم - آن گاه كه امام حسين عليه السلام برادرش حضرت عباس عليه السلام را مى فرستاد تا از علت حركت سپاه دشمن خبرى آورد علاقه قلبى خويش را به او چنين ابراز داشت: يا عباس! اركب بنفسى انت يا اخى حتى تلقاهم فتقول لهم : مالكم؟ و ما بدالكم؟ و تساءلهم عماجاء بهم؟ یعنی: برادرم عباس! جانم به فدايت! سوار شو و به نزد اينان برو و بگو شما را چه شده، و چه مى خواهيد؟ و از سبب آمدن سپاه و تحرك آنان سؤ ال كن! سوم - هنگامى كه قاسم عليه السلام در شب عاشورا از شهادت خويش سؤ ال كرد، امام حسين عليه السلام او را چنين خطاب نمود: اى و الله فداك عمك انك لا حد من يقتل من الرجال معى یعنی: آرى عموميت فداى تو! به خدا سوگند تو هم در رديف ياران شهيد من خواهى بود. چهارم - امام حسين عليه السلام در موقع خداحافظى با خواهران و فرزندان، امام سجاد عليه السلام را به آغوش كشيده و با اين كلمات دلنشين او را دلدارى داد: يا ولدى انت اطيب ذريتى و افضل عترتى و انت خليفتى على هولاء العيال و الاطفال یعنی: پسرم! تو پاكيزه ترين فرزندان من هستى و بهترين خاندان من مى باشى و تو از طرف من سرپرست اين زنان و كودكان خواهى بود. سخنان محبت آميز، دلربا و داراى بار عاطفى مثبت تا عمق جان مخاطب تاءثير مى گذارد و با ايجاد محبت بيشتر در قلب وى او را به سوى گوينده جذب مى كند. پدر و مادرى كه در به كارگيرى الفاظ و عبارات خود، كمال ادب و عفت را رعايت مى كنند، در منظر فرزندان عزيز و مكرم بوده و ديگران نيز به آنان به ديده احترام مى نگرند. در حقيقت رعايت ادب، عفت و داشتن صميمت در گفتار ناشى از كرامت نفس گوينده است و در تحكيم روابط گوينده و مخاطب تاءثير فراوان دارد و گاهى مشكلات روحى فرزندان، از قبيل تند خوئى، زورگويى، بدبينى، افسردگى و عقده حقارت را همين كلمات مهرآميز درمان مى كند. براى همين والدين شايسته خود را موظف مى دانند كه در روابط خود با فرزندان از عباراتى روح نواز و دلنشين استفاده كنند و اين كلام گهربار حضرت رسول صلى الله عليه و آله را هميشه در مقابل چشمان خود احساس مى كنند كه: من اءكرم اءخاه المسلم بكمة يلطفه بها و فرج عنه كربته لم يزل فى ظل الله الممدود عليه الرحمة ما كان فى ذلك یعنی: كسى كه برادر (و خواهر) مسلمان خود را با كلمه اى مهرآميز تكريم نمايد و غم را از دل او بزدايد، در سايه بلند (لطف) خدا مى باشد و تا اين صفت پسنديده در او باشد، همواره رحمت الهى با او خواهد بود. شما هم عضوی از خانواده امن شوید👇 @amn_org

💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠 💌 در محضر صحیفه: ۶۳ دعای هشتم - پایان فراز ششم 🍀 وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ سُوءِ السَّرِيرَةِ،🍀وَ احْتِقَارِ الصَّغِيرَة🍀ِ، وَ أَنْ يَسْتَحْوِذَ عَلَيْنَا الشَّيْطَانُ،🍀 أَوْ يَنْكُبَنَا الزَّمَانُ،🍀 أَوْ يَتَهَضَّمَنَا السُّلْطَانُ و خدایا پناه میبریم به تو از اینکه سلطان بر ما ستم كند. 💓خدایا از اینکه در معرض ستم سلطان یا حاکم جائر و طاغوت قرار بگیریم به تو پناهنده میشویم 👑از شر سلطان ظالمی که فکر و انسانیت ما را نابود میکند به تو پناه میبریم از شر هر طاغوتی که فساد فکری و رفتاری برایمان به همراه دارد خدایا از شر هر قدرت غیر الهی که تولید ظلم میکند، ما را در حصن حصین خود نگاه دار 💓خدایا، ما از قدرت خارج از نظم و تقوای الهی که به ظلم و ستم میرسد؛ به تو پناهنده میشویم💟 از قدرتی که استعدادها را نابود و‌ما را در معرض فساد قرار میدهد؛ به تو‌پناه میبریم💗 🔱از شر حاکمی که امنیت و شخصیت ما را نابود میکند 🚩و در طراحی برای از بین بردن کانون ظلم و ستم جهانی، از خداوند یاری میطلبیم 🔷تا ستمگران جهانی و دستگاه سلطه و ظلم، بر ما مسلط نشوند. ✔ پادشاهان و سلطه گران ستمگر به هر جا وارد شوند آن را تباه و عزیزانش را خوار میکنند 💓 خداوندا ما را در حفظ حاکمیت الهی و رفتن به مصاف ستم جهانی، یاری کن 🌷آمین🌷 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 @sahifeh_ir

‏‎‏برگی زرین از #چهل_حدیث امام خمینی(۱۴۱) فصل نکته مهمه ‏‏بر سالک طریق نجات و هدایت لازم است تنبّه به یک نکته مهمه. و آن این ‎‏است که توفیق به توبه صحیحه کامله با حفظ شرایط آن، چنانچه ذکر می شود، از امور مشکله است، و انسان کمتر می تواند نایل به این مقصد شود، بلکه دخول در گناهان، خصوصا کبائر و موبقات، باعث می شود که انسان را از یاد توبه بکلی غافل می کند. و اگر درخت معاصی در مزرعه دل انسانی بارمند و برومند گردید و ریشه اش محکم شد، نتایجی بس ناهنجار دهد، که یکی از آنها آن است که انسان را از توبه بکلی منصرف می کند، و اگر گاهگاهی نیز متذکر آن شود، بتسویف و امروز و فردا و این ماه و آن ماه کار را می گذراند، و با خود می گوید که در آخر عمر و زمان پیری توبه صحیحی می کنم. غافل از آنکه این، مکر با خدا است،‏‏ و الله خیر الماکرین گمان نکن که پس از محکم شدن ریشه گناهان انسان بتواند توبه نماید، یا آنکه بتواند به شرایط آن قیام نماید. پس بهار توبه ایام جوانی است که بار گناهان کمتر و کدورت قلبی و ظلمت باطنی ناقصتر و شرایط توبه سهلتر و آسانتر است.‏ ‏‏انسان در پیری حرص و طمع و حب جاه و مال و طول املش بیشتر است. و این مجرّب است، و حدیث شریف نبوی‎‏ شاهد بر آن است. گیرم که انسان بتواند در ایام پیری قیام به این امر کند، از کجا به پیری برسد و اجل موعود او را در سن جوانی و در حال اشتغال به نافرمانی نرباید و به او مهلت دهد؟ @nyaz_ir

مادران و پدران آگاه (۳۷) حقوق فرزندان آنچه والدین باید بدانند و نسبت به فرزندان خود انجام دهند: سلام دادن به فرزندان:   سلام دادن از بهترين آموزه هاى دين مبين اسلام است. سلام يك نوع آغاز ارتباط اجتماعى است. عمل به اين شيوه قرآنى كرامت نفس را در فرزندان تقويت مى كند. خداوند متعال در قرآن كريم ، به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله دستور مى دهد كه به اهل ايمان سلام كند: و اذا جاءك الذين يؤ منون بآياتنا فقل سلام عليكم یعنی: هرگاه كسانى كه به آيات ما ايمان دارند به نزد تو آيند به آن ها بگو: سلام بر شما! امام مجتبى عليه السلام در مورد اهميت سلام كردن فرمود: من بداء بالكام قبل السلام فلا تجيبوه ؛ یعنی: هر كس قبل از سلام كردن به سخن آغاز كند او را جواب ندهيد. امام حسين عليه السلام فرمود: للسلام سبعون الحسنه ، تسع و ستون للمبتدى ، و واحدة للراد یعنی: سلام گفتن هفتاد حسنه دارد، شصت و نه حسنه آن براى سلام دهنده و يك حسنه براى پاسخ دهنده مى باشد. اين دو گفتار زيبا در تربيت فرزندان و نوجوانان اهميت خاصى دارد. زيرا كودك و نوجوانى كه به او سلام شود شايستگى خود را باور مى كند و در نتيجه با اين روش خلاقيت هاى او را مى توان به فعليت رساند، و در راه صحيح هدايت نمود. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در اين مورد با اهتمام خاصى فرمود: خمس لست بتاركهن حتى الممات ... و تسليمى على الصبيان لتكون سنة من بعدى یعنی: پنج چيز را تا لحظه مرگ ترك نمى كنم ... يكى از آنها سلام دادن به كودكان است، تا بعد از من يك رسم رايج بشود. @amn_org

❣️🔆❣️ 💠 یاد بگیریم همسر خود را با کمبودهایش دوست داشته باشیم وگرنه آدم‌های کامل را همه دوست دارند! 💠 این اصل را بدانیم که ما و همسرمان همیشه، نواقصی داریم. مهم این است که با پذیرشِ همسرمان از نقاط مثبت و زیبای او لذّت ببریم. و با همکاری دو طرفه، نقص یکدیگر را جبران کرده و پوشش دهیم. #مهارتهای_همسرداری شما هم عضوی از خانواده امن شوید👇 @amn_org

#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۲۵۰) وقال علیه السلام: ..... وَلَعَلَّهُ مِنْ بَاطِلٍ جَمَعَهُ، وَمِنْ حَقٍّ مَنَعَهُ: أَصَابَهُ حَرَاماً، وَاحْتَمْلَ بِهِ اثَاماً، .......  حکمت ۳۴۴ نهج البلاغه امام علیه السلام فرمود: ...... و اى بسا از طريق باطل گردآورى كرده و يا حق آن را نپرداخته اند يا از راه حرام به آن رسيده وبه سبب آن، گناهانى بر دوش کشیده بخش دوم: سپس به اين نكته اشاره دارد كه مشكل اين گروه از دنياپرستان تنها اين نيست كه از نتيجه زحمات خود بهره مند نمى شوند، بلكه مشكل مهم ترى در پيش دارند و آن تهيه اين اموال از طرق نامشروع و مسئوليت آفرين است. مى فرمايد: «چه بسا آنها را از طريق باطل گردآورى كرده و يا حق آن را نپرداخته اند»؛ (وَلَعَلَّهُ مِنْ بَاطِلٍ جَمَعَهُ، وَمِنْ حَقٍّ مَنَعَهُ). در اينجا نيز امام علیه السلام: به دو موضوع از منابع حرام اشاره فرموده است: نخست، به دست آوردن مال از طريق باطل، مانند اينكه در بخت آزمايى ها وامثال آن اموالى به دست آورد و يا اشيايى را كه معامله بر آن باطل است مورد استفاده قرار دهد و ديگر اينكه حقوقى را كه به آن اموال تعلق مى گيرد ـ اعم از حقوق شرعى و حق الناس ـ نمى پردازد. «(درنتيجه) آن را از طريق حرام به دست آورده و گناهان آن را بر دوش مى كشند»؛ (أَصَابَهُ حَرَاماً، وَآحْتَمْلَ بِهِ آثَاماً ). در حديثى كه مرحوم علامه مجلسى در بحارالانوار آورده است مى خوانيم: «قَالَ سَمِعْتُ الرِّضَا علیه السلام: يقُولُ لا يجْتَمِعُ الْمَالُ إِلاَّ بِخِصَالٍ خَمْسٍ بِبُخْلٍ شَدِيدٍ وَأَمَلٍ طَوِيلٍ وَحِرْصٍ غَالِبٍ وَقَطِيعَةِ الرَّحِمِ وَإِيثَارِ الدُّنْيا عَلَى الاْخِرَةِ؛ راوى مى گويد: از امام على بن موسىالرضا علیه السلام شنيدم كه مى فرمود: مال، (غالبآ) انباشته نمى شود مگر از پنج راه: بخل شديد، آرزوهاى دور و دراز، حرص غالب بر انسان، قطع رحم و ترجيح دنيا بر آخرت». بديهى است اگر انسان بخيل نباشد و گرفتار آرزوهاى طولانى نگردد وحرص نورزد و خويشاوندان خود را از اموالش بهره مند سازد و آخرت را بر دنيا از طريق انجام دادن كارهاى خير با اموالش ترجيح دهد، اموال، غالبآ انباشته نخواهد شد. @nahj_ir

درس یکصد و نود و دوم تفسیر آیه ۱۷۹ سوره #بقره از تفسیر نور وَ لَکُمْ فِی الْقِصاصِ حَیاهٌ یا أُولِی الْأَلْبابِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (۱۷۹) ای صاحبان خرد! برای شما در قصاص،حیات(و زندگی نهفته)است.باشد که شما تقوا پیشه کنید. نکته ها: * گویا آیه در مقام پاسخ به یک سری ایرادهایی است که به حکم قصاص،به خصوص از سوی روشنفکر نمایان مطرح می شود. قرآن می فرماید:حکم قصاص برای جامعه انسانی تأمین کننده حیات و زندگی است.قصاص یک برخورد و انتقام شخصی نیست، بلکه تأمین کننده امنیّت اجتماعی است. در جامعه ای که متجاوز قصاص نشود،عدالت و امنیّت از بین می رود و آن جامعه گویا حیاتی ندارد و مرده است. چنانکه در پزشکی و کشاورزی و دامداری،لازمه حیات وسلامت انسان،گیاه وحیوان، از بین بردن میکروب ها و آفات است. اگر به بهانه اینکه قاتل هیجان روانی پیدا کرده،بگوییم او رها شود،هیچ ضمانتی نیست که در دیگر جنایت ها این بهانه مطرح نشود،چون تمام جنایتکاران در حال سلامت و آرامش روحی و فکری دست به جنایت نمی زنند. با این حساب تمام خلافکاران باید آزاد باشند و جامعه سالم نیز تبدیل به جنگل شود که هرکس بر اثر هیجان و دگرگونی های روحی وروانی،هرکاری را بتواند انجام دهد. گمان نشود که دنیای امروز،دنیای عاطفه و نوع دوستی است و قانون قصاص،قانونی خشن و ناسازگار با فرهنگ حقوق بشر دنیاست.اسلام در کنار حکم قصاص،اجازه عفو و اخذ خونبها داده تا به مصلحت اقدام شود. توجیهاتی از قبیل اینکه از مجرمان و قاتلان در زندان با کار اجباری به نفع پیشرفت اقتصادی بهره گیری می کنیم،قابل قبول نیست.چون این برنامه ها،تضمین کننده امنیّت عمومی نیستند.اصل،مقام انسانیّت و جامعه عدالت پرور است،نه دنیای پرخطر همراه با تولید بیشتر،آن هم به دست جنایتکاران و قاتلان! * از آنجا که قانون قصاص،ضامن عدالت و امنیّت و رمز حیات جامعه است،در پایان این آیه می فرماید: «لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» یعنی اجرای این قانون،موجب خودداری و جلوگیری از بروز قتل های دیگر است. @alquran_ir

مادران و پدران آگاه (۳۸) حقوق فرزندان آنچه والدین باید بدانند و نسبت به فرزندان خود انجام دهند: ادامه سخن در مورد سلام دادن به فرزندان:   سلام دادن بايد با بانگى رسا و آهنگى خوش و دلنشين ادا شود. امام حسن مجتبى عليه السلام فرمود: مروت و جوانمردى آنستكه مرد دين خود را حفظ كرده و نفسش ‍ را از پليدى ها دور نگه دارد و حقوقى را كه بر گردن اوست ادا كند و با بانگ رسا و دلپذير سلام گويد. سلام گفتن با بانگ رسا و آهنگى دلنشين از عادات پسنديده بندگان برگزيده الهى است. مولاى حق جويان على عليه السلام فرمود: سنة الاخيار لين الكلام و افشاء السلام یعنی: شيوه انسان هاى برگزيده الهى آرام سخن گفتن و واضح سلام كردن است. آن حضرت در سخن ديگرى به نقش سلام در جذب دل ها فرمود: عود لسانك لين الكلام و بذل السلام يكثر محبوك و يقل مغضوك یعنی: زبانت را به گفتار نرم و سلام گفتن عادت بده تا دوستانت زياد و دشمنانت به حداقل برسد. يكى از آثار تربيتى سلام گفتن ايجاد ارتباط آسان با مخاطب و تسهيل ارتباط اجتماعى است. على عليه السلام اين حقيقت را چنين بيان مى دارد: لكل داخل دهشة فابدؤ ا بالسلام یعنی: براى هر تازه واردى نوعى بهت و حيرت و سرگشتگى وجود دارد، ارتباط خود را با سلام كردن بر وى آغاز كنيد (تا حيرت او از ميان برود) از منظر على عليه السلام حتى به گناهكار نيز سلام دادن، پسنديده و تاءثير گذار است. امام حسين عليه السلام مى فرمايد: ابن كوا از پدرم على عليه السلام پرسيد: اى امير مؤ منان! آيا بر گنهكاران نيز سلام مى دهى؟ على عليه السلام فرمود: خدا او را اهل توحيد مى داند آيا تو او را اهل سلام نمى دانى؟! با توجه به اين نكته پدر و مادر نبايد كودكان خطاكار را از خود برانند و ارتباط خود را با وى قطع كنند. بلكه لازم است ارتباط خودشان را با وى تقويت كنند. @amn_org

منظور از اون چندین نفر یعنی: اون عده از سلبریتی های دلقک که با هجمه های رسانه و فریب هاشون عده ی خیلی اندکی رو هم با خودشون همراه کردن و تنها چند روز بعد از شهادت حاج قاسم، شاهد پاره شدن عکس مبارک ایشان توسط عده ای فریب خورده بودیم... این عده ی اندک و مزدور، مردم ایرانن؟! یا اون جمعیت چندین میلیون نفری که اون حماسه رو در تشییع جنازه سردار با افتخار رقم زدند.. @bidary_ir

💥💥💥💥💥💥💥💥 بازی های سیاسی بزرگترین خطر برای این انقلاب هست... ❇️ضامن پیروزی انقلاب حفظ صداقت است.‌‌‌.. @bidary_ir

#سفارشهای_امام_صادق_عليه_السّلام_به_عبداللَّه_بن_جندب (۵۰) از آیت الله مصباح یزدی ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺍﻧﮕﺎﺭﯼ ﺩﻳﻦ ﻭ ﺟﻬﻞ ﺩﻳﻨﯽ ﻋﺎﻣﻞ ﺍﺻﻠﯽ ﺭﻭﺍﺝ ﺟﻬﻞ ﺩﻳﻨﯽ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ: ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﻦ ﻗﺪﺭ ﺩﺭ ﺟﻬﻞ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﻣﻌﺎﺭﻓﯽ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﯼ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺷﺎﻥ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﮐﻢ ﺗﺮ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ، ﺩﻟﺎﻳﻞ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ ﺩﺍﺭﺩ. ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻟﺎﻳﻞ ﺁﻥ، ﺩﺍﻣﻦ ﺯﺩﻥ ﺯﻭﺭﻣﺪﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﺯﺭﻣﺪﺍﺭﺍﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻣﻊ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺳﻨﺪ. ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺟﻬﻞ ﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺯ، ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺿﺪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺩﺭ ﺗﻠﺎﺵ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﺩﻋﻮﺕ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻳﺎﺑﺪ. ﻋﺎﻣﻞ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﻳﻦ ﺩﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﻴﺮﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻭ ﺣﺎﻣﻞ ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺁﻧﺎﻥ ﻭ ﻣﺘﻮﻟﯽ ﺩﻳﻦ ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ، ﺩﻳﻦ ﺭﺍ ﺟﺪﯼ ﻧﻤﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ، ﺍﻣﺮﺍﺭ ﻣﻌﺎﺵ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻏﺮﺍﺽ ﺩﻧﻴﻮﯼ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ‌ﺩﻫﻨﺪ. ﻭﻗﺘﯽ ﺧﻮﺩ ﻣﺘﺪﻳﻨﺎﻥ ﻭ ﻣﺘﻮﻟﻴﺎﻥ ﺩﻳﻦ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺟﺪﯼ ﻧﮕﻴﺮﻧﺪ، ﺁﻳﺎ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻥ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺣﺮﻑ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺍﺛﺮ ﮐﻨﺪ؟ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ، ﻫﻤﺎﻥ ﺭﺍﻫﯽ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺭﻭﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﻳﺎﺩ ﻣﯽ‌ﮔﻴﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ‌ﺩﻫﻨﺪ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﺎ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻳﻦ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻣﻠﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺭﻭﺍﺝ ﺩﻳﻦ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﻣﻮﺟﺐ ﻣﺴﻠﻂ ﺷﺪﻥ ﺟﻬﻞ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﻣﺤﺮﻭﻣﻴﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﻭ ﺣﻘﺎﻳﻘﯽ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺷﺎﻥ ﻣﯽ‌ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ. @nazz_ir

💠💠💠💠💠💠💠💠💠 💌 در محضر صحیفه:۶۴ دعای هشتم - فراز هفتم 🍀 وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ تَنَاوُلِ الْإِسرَاف🍀(۱) خدایا پناه میبریم به تو از اینکه به اسراف مبتلا شویم. ✅ آن نکته ای که همه‌ میدانیم این است که: ‌خدا اسراف کاران را دوست ندارد ✅ و نیز به ما آموخته اند که: «بخورید و بیاشامید ولی اسراف نکنید» ولی به راستی چگونه باید به مقوله اسراف نگریست؟ 💳 آیا از دید معیشت فردی و اقتصاد خانواده به آن بنگریم؟ 📊 یا از نگاه کلان و اقتصاد یک‌جامعه بزرگ به آن توجه‌ کنیم؟ 💸 آیا با این دید به آن بپردازیم که اگر امروز در خرج کردن اعتدال نداشته باشیم فردا روزی تنگ دست خواهیم شد؟ 👈 آیا نگاهمان به اسراف و پرهیز از آن صرفاً به دلیل امر و نهی الهی باشد؟ 👈 یا از جهت توجه ‌به نوع استفاده از نعمتها به آن بپردازیم؟ 💗 اسرافی که امام سجاد در اینجا از آن به خداوند پناه میبرد، همه این موارد است. 🌟 پس باید نگاهی گسترده به مقوله اسراف داشته باشیم تا عمیق تر و جدی تر به رعایت آن همت گماریم. 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 @sahifeh_ir

⁉️اصلاح‌طلبان با اینهمه خیانت،چگونه جرئت‌ میکنند دوباره کاندیدانتخابات شوند ؟ @bidary_ir

پیروزی بسیجِ ملت ایران یک امر قطعی ست. امام خامنه ای <<دام عزه الشریف>> امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: کسی که به هنگام یاری ولیّ (رهبر) خود، بخوابد با لگد دشمن از خواب بیدار خواهد شد. @bidary_ir

مادران و پدران آگاه (۳۹) پرورش استعدادهاى فرزندان: مهم ترين امتياز انسان از ساير موجودات جهان، قابليت رشد و استعداد كمال در وجود اوست و هويت انسان در پرتو همين ويژگى معنا پيدا مى كند، و در حقيقت ارزش حقيقى او در گرو پيمودن مسير كمال و به فعليت رساندن قوه ها و شكوفائى خلاقيتهاى باطنيش مى باشد. آفريدگار جهان براى همين ويژگى انسان، تمام موجودات را در مسير رشد و تعالى او قرار داده و همه چيز را در عالم هستى به خاطر پرورش صحيح و رشد انسان آفريده است، و او را با دو هدايتگر درونى و بيرونى به سوى حق ندا داده و هدايت كرده است. و در يك كلام مهم ترين هدف از تربيت انسان، رسيدن به فلاح و رستگارى و قرب الى الله است. در اين راستا پدر و مادر موظفند در زمينه شكوفائى استعدادهاى خدادادى فرزندانشان، بسترهاى مناسب را فراهم آورند. چرا كه آنان در قبال تربيت فرزندان مسئولند. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: فرزندان خود را تربيت كنيد؛ به راستى كه شما درباره آن ها مورد سؤ ال قرار خواهيد گرفت. يكى از روشهائى كه مى توان در اين مورد از آن استفاده كرد، شيوه كار آمد تشويق است. تشويق در پرورش استعدادهاى فرزندان يك راهكار كاملا موفق مى باشد و اگر با شرايط صحيح انجام شود، محرك قوى در ايجاد و تكرار خصال پسنديده در وجود فرزندان خواهد بود. تشويق مى تواند به صورت هاى مادى و معنوى باشد. تحسين، تقدير، اعطاى جايزه و هديه، بذل عاطفى و محبت، تكريم و تشكر جلوه هايى از تشويق است. @amn_org

‏‎‏برگی زرین از #چهل_حدیث امام خمینی(۱۴۲) ادامه نکته مهمه کمیاب بودن پیران دلیل است که مرگ به جوانان نزدیکتر است. در یک شهر پنجاه هزار نفری، پنجاه نفر پیر هشتاد ساله انسان نمی بیند.‏ ‏‏پس ای عزیز، از مکاید شیطان بترس و در حذر باش، و با خدای خود مکر و حیله مکن که پنجاه سال یا بیشتر شهوت رانی می کنم، و دم مرگ با کلمه استغفار جبران گذشته می کنم. این ها خیال خام است. اگر در حدیث دیدی یا شنیدی که حق تعالی بر این امت تفضل فرموده و توبه آنها را تا قبل از وقت معاینه آثار مرگ یا خود آن قبول می فرماید‎‏، صحیح است، ولی هیهات که در آن وقت توبه از انسان متمشّی شود. مگر توبه لفظ است؟ قیام به امر توبه زحمت دارد، برگشت و عزم بر برگشت نکردن ریاضات علمیه و عملیه لازم دارد، و الا خود بخود انسان نادر اتفاق می افتد که در فکر توبه بیفتد یا موفق به آن شود، یا اگر شد بتواند به شرایط صحت و قبول آن، یا به شرایط کمال آن، قیام کند. چه بسا باشد که قبل از فکر توبه یا عملی کردن آن، اجل مهلت ندهد، و انسان را با بار معاصی سنگین و ظلمت بی پایان گناهان از این نشئه منتقل نماید. آن وقت خدا می داند که به چه گرفتاریها و بدبختیها دچار می شود. جبران معاصی در آن عالم، فرضا که اهل نجات و عاقبت امرش سعادت ‏‎‏باشد، کار سهلی نیست. فشارها و زحمتها و سوختنهایی در دنبال است تا انسان لایق شفاعت شود و مور رحمت ارحم الراحمین گردد.‏ ‏‏پس ای عزیز، هر چه زودتر دامن [همت ] به کمر بزن و عزم را محکم و اراده را قوی کن، و از گناهان، تا در سن جوانی هستی یا در حیات دنیایی می باشی، توبه کن، و مگذار فرصت خداداد از دستت برود، و به تسویلات شیطانی و مکاید نفس اماره اعتنا مکن. @nyaz_ir

#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۲۵۱) وقال علیه السلام: ...... فَبَاءَ بِوِزْرِهِ، وَقَدِمَ عَلَى رَبِّه اسِفاً لاَهِفاً، قَدْ (خَسِرَ الدُّنْيَا وَالاْخِرَةَ، ذلِکَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ).  حکمت ۳۴۴ نهج البلاغه امام علیه السلام فرمود: ...... وبه سبب آن، گناهانى بر دوش كشيده و وزر آن را بر عهده دارند،، درنتيجه وزر ووبالش به گردن آنهاست و با افسوس و دريغ بر پروردگار خود وارد مى شوند ومصداق اين آيه شريفه هستند: «(خَسِرَ الدُّنْيا وَالاْخِرَةَ ذَلِکَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِينُ)؛ هم دنيا را از دست داده هم آخرت را و اين است زيان آشكار». بخش سوم: آنگاه امام علیه السلام: به نتيجه نهايى اسف انگيز و شوم اين اعمال اشاره كرده مى فرمايد: «اين افراد بر پروردگار خويش (در قيامت) وارد مى شوند در حالى كه غمگين هستند و افسوس مى خورند كه هم دنيا را از دست داده اند و هم آخرت را واين زيان آشكارى است»؛ (فَبَاءَ بِوِزْرِهِ، وَقَدِمَ عَلَى رَبِّهِ آسِفاً لاَهِفاً، قَدْ (خَسِرَ آلدُّنْيَا وَالاْخِرَةَ ذَلِکَ هُوَ آلْخُسْرَانُ آلْمُبِينُ)). علامه مجلسى؛ اين كلام شريف را با مقدمه پرمعنايى از آن حضرت در بحارالانوار آورده و مى فرمايد: «انْظُرُوا إِلَى الدُّنْيا نَظَرَ الزَّاهِدِينَ فِيهَا فَإِنَّهَا عَنْ قَلِيلٍ تُزِيلُ السَّاكِنَ وَتَفْجَعُ الْمُتْرَفَ فَلا تَغُرَّنَّكُمْ كَثْرَةُ مَا يعْجِبُكُمْ فِيهَا لِقِلَّةِ مَا يصْحَبُكُمْ مِنْهَا فَرَحِمَ اللَّهُ امْرَأً تَفَكَّرَ وَاعْتَبَرَ وَأَبْصَرَ إِدْبَارَ مَا قَدْ أَدْبَرَ وَحُضُورَ مَا قَدْ حَضَرَ فَكَأَنَّ مَا هُوَ كَائِنٌ مِنَ الدُّنْيا عَنْ قَلِيلٍ لَمْ يكُنْ وَكَأَنَّ مَا هُوَ كَائِنٌ مِنَ الاْخِرَةِ لَمْ يزَلْ وَكُلُّ مَا هُوَ آتٍ قَرِيبٌ...؛ (اى مردم!) به دنيا نگاه زاهدانه كنيد، چراكه به زودى ساكنان خود را زائل مى كند و مترفان و ثروتمندان بى درد را ناگهان گرفتار مى سازد، بنابراين فزونى آنچه مايه اعجاب شماست در دنيا شما را نفريبد، زيرا بسيار كم با شما خواهد بود. خداوند رحمت كند كسى را كه فكر مى كند و عبرت مى گيرد و به پشت كردن آنچه از دنيا پشت كرده و حضور آنچه حاضر است نظر مى كند. گويى آنچه در دنيا موجود است به زودى نابود مى شود و آنچه در آخرت است همواره باقى است. (بدانيد) آنچه مى آيد نزديك است به وقوع بپيوندد». سپس جمله هاى بالا را تا آخر ذكر مى كند. @nahj_ir

مادران و پدران آگاه (۴۰) نمونه هايى از بهره گيرى از تشويق در سيره اهل بيت عليهم السلام: الف روزى حضرت مجتبى عليه السلام، غلامى را ديد كه كنار باغى نشسته و غذا مى خورد، او لقمه اى از غذا مى خورد و لقمه ديگر را به سگى كه نزديك او نشسته بود مى داد، امام عليه السلام از او پرسيد: چرا چنين مى كنى؟ نوجوان پاسخ داد: شرمم مى آيد كه خودم غذا بخورم و اين سگ گرسنه بماند. رفتار ستوده نوجوان مورد توجه حضرت قرار گرفت و آن بزرگوار خواست به اين غلام مهربان پاداشى نيكو عنايت كند. به او فرمود: همين جا باش تا من بازگردم! بعد از اندكى امام مجتبى عليه السلام غلام را از مولايش خريده و آزاد نمود و سپس باغ را كه غلام در آن كار مى كرد نيز خريد و به او بخشيد. ب جعفر يكى از فرزندان امام حسين عليه السلام در نزد معلمى به نام عبد الرحمن سلمى در مدينه آموزش مى ديد. روزى معلم سوره حمد را به جعفر آموخت. هنگامى كه جعفر براى پدر قرائت كرد، حضرت امام حسين عليه السلام به عنوان قدر دانى، معلم فرزندش را فرا خواند و هزار دينار به همراه هداياى ديگرى به او پاداش داد. وقتى حضرت امام حسين عليه السلام به خاطر پاداش زياد مورد اعتراض قرار گرفت در جواب فرمود: و انى عطيتى هذه بتعليمه الحمدلله رب العالمين یعنی: هديه من كجا برابر با تعليم الحمدلله رب العالمين است؟ و آن گاه اشعاری قرائت كرد که ترجمه آن چنین است: هرگاه دنيا به تو روى آورد، قبل از آن كه از دستت برود، آن را به مردم ببخش. نه بخشش، آن را هرگاه روى آورد از بين مى برد و نه بخل، آن را هرگاه پشت كند نگاه مى دارد. @amn_org