‏برگی زرین از #چهل_حدیث امام خمینی (۱۴۰) در حقیقت توبه است ‏بدان که «توبه» یکی از منازل مهمه مشکله است. و آن عبارت است از رجوع از طبیعت به سوی روحانیت نفس، بعد از آنکه به واسطه معاصی و کدورت نافرمانی نور فطرت و روحانیت محجوب به ظلمت طبیعت شده.‏ ‏‏و تفصیل این اجمال اجمالا این است که نفس در بدو فطرت، خالی از هر نحو کمال و جمال و نور و بهجت است، چنانچه خالی از مقابلات آنها نیز هست. گویی صفحه ای است خالی از مطلق نقوش: نه دارای کمالات روحانی، و نه متصف به اضداد آن است. ولی نور استعداد و لیاقت برای حصول هر مقامی در او ودیعه گذاشته شده است، و فطرت او بر استقامت و خمیره او مخمّر به انوار ذاتیه است. و چون ارتکاب معاصی کند، به واسطه آن در دل او کدورتی حاصل شود. و هر چه معاصی بیشتر شود، کدورت و ظلمت افزون گردد تا آنکه یکسره قلب تاریک و ظلمانی شود و نور فطرت منطفی گردد و به شقاوت ابدی رسد. اگر در بین این حالات، قبل از فرا گرفتن ظلمت تمام صفحه قلب را، از خواب غفلت بیدار شد و پس از منزل یقظه به منزل توبه وارد شد و حظوظ این منزل را به شرایطی، که اجمالی از آن در این اوراق ان شاء الله، ذکر می شود، استیفا کرد، از حالات ظلمانیه و کدورات طبیعیه برگشت می نماید به حال نور فطرت اصلی و روحانیت ذاتیه خود.‏ ‏‏گویی صفحه ای می شود باز خالی از کمالات و اضداد آن. چنانچه در حدیث شریف مشهور است: التّائب من الذّنب کمن لا ذنب له.‏‎ یعنی: «رجوع کننده از گناه مثل کسی است که گناه نداشته باشد.» پس، معلوم شد که حقیقت «توبه» رجوع از احکام و تبعات طبیعت است به سوی احکام روحانیت و فطرت. چنانچه حقیقت «انابه» رجوع از فطرت و روحانیت است به سوی خدا، و سفر کردن و مهاجرت نمودن از بیت نفس است به سوی سر منزل مقصود. پس منزل توبه مقدم بر منزل انابه است. و تفصیل آن در این اوراق مناسب نیست.‏ @nyaz_ir

#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۲۴۹) وقال علیه السلام: مَعَاشِرَ النَّاسِ، اتَّقُوا اللّهَ فَكَمْ مِنْ مُؤَمِّلٍ مَا لاَ يَبْلُغُهُ، وَبَانٍ مَا لاَ يَسْكُنُهُ، وَجَامِعٍ مَا سَوْفَ يَتْرُكُهُ، وَلَعَلَّهُ مِنْ بَاطِلٍ جَمَعَهُ، وَمِنْ حَقٍّ مَنَعَهُ: أَصَابَهُ حَرَاماً، وَاحْتَمْلَ بِهِ اثَاماً، فَبَاءَ بِوِزْرِهِ، وَقَدِمَ عَلَى رَبِّه اسِفاً لاَهِفاً، قَدْ (خَسِرَ الدُّنْيَا وَالاْخِرَةَ، ذلِکَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ).  حکمت ۳۴۴ نهج البلاغه امام علیه السلام فرمود: اى مردم! تقواى الهى را رعايت كنيد. چه بسيار آرزومندانى كه به آرزوى خود نرسند و چه بسيار سازندگانى كه در آنچه ساخته اند سكونت نمى كنند و چه بسيار جمع آورى كنندگان اموال كه به زودى اندوخته هاى خود را ترك مى گويند و اى بسا از طريق باطل گردآورى كرده و يا حق آن را نپرداخته اند يا از راه حرام به آن رسيده وبه سبب آن، گناهانى بر دوش كشيده و وزر آن را بر عهده دارند،، درنتيجه وزر ووبالش به گردن آنهاست و با افسوس و دريغ بر پروردگار خود وارد مى شوند ومصداق اين آيه شريفه هستند: «(خَسِرَ الدُّنْيا وَالاْخِرَةَ ذَلِکَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِينُ)؛ هم دنيا را از دست داده هم آخرت را و اين است زيان آشكار». بخش اول: زيانكاران هر دو جهان!: امام علیه السلام: در اين كلام حكيمانه و كوبنده به دنياپرستان هشدارهاى جدى مى دهد: نخست مى فرمايد: «اى مردم! تقواى الهى پيشه كنيد چه بسيار آرزومندانى كه به آرزوى خويش نمى رسند و بناكنندگانى كه در آنچه ساخته اند ساكن نمى شوند و گردآورندگان اموالى كه به زودى آن را ترك مى گويند»؛ (مَعَاشِرَ النَّاسِ، اتَّقُوا اللّهَ فَكَمْ مِنْ مُؤَمِّلٍ مَا لاَ يَبْلُغُهُ، وَبَانٍ مَا لاَ يَسْكُنُهُ، وَجَامِعٍ مَا سَوْفَ يَتْرُكُهُ). درواقع امام علیه السلام: نخست به طور كلى از آرزوهاى عقيم و دست نيافتنى سخن مى گويد، سپس انگشت روى دو مورد خاص؛ يعنى بناها و قصرها، و اموال وثروتها مى گذارد. بناهايى كه انسان مى سازد و رها مى كند و مى رود و اموالى كه گردآورى كرده و بى آنكه از آنها بهره ببرد رها مى سازد و دنيا راترك مى گويد. @nahj_ir

🌺🇮🇷۲۲بهمن سالروز پیروزی انقلاب اسلامی مبارک باد🇮🇷🌺 @bidary_ir

پیام امام خمینی به براندازها! @bidary_ir

مادران و پدران آگاه (۳۴) حقوق فرزندان آنچه والدین باید بدانند و نسبت به فرزندان خود انجام دهند: فرزندان آخر الزمان: روزى حضرت رسول صلى الله عليه و آله نگاهش به بعضى از كودكان افتاد، آن گاه فرمود: ويل لاطفال آخر الزمان من آبائهم فقيل يا رسول الله من آبائهم المشركين فقال لا من آبائهم المؤمنين لا يعلمونهم شيئا من الفرائض و اذا تعلموا اءولادهم منعوهم و رضوا عنهم بعرض يسير من الدنيا فاءنا منهم برى ء و هم منى براء واى به فرزندان آخر الزمان از (بى توجهى ) پدرانشان! گفتند: يا رسول الله! از طرف پدران كافر؟! فرمود: نه ، بلكه از طرف والدين مؤمن آنان؛ كه واجبات احكام دينشان را به آنان ياد نمى دهند و هرگاه فرزندانشان به تعليم دين بپردازند مانع مى شوند و اين گونه والدين به مبلغ اندكى از متاع دنيا راضى مى شوند كه فرزندانشان براى آنان كسب مى كنند. من از آنان بيزارم و آنان از من. حضرت موسى بن جعفر عليه السلام فرمود: فمروا صبيانكم بالصلاة اذا كانوا بنى سبع سنين فرزندان خود را در هفت سالگى به خواندن نماز وادار كنيد. @amn_org

⭐️🍒⭐️🍒⭐️🍒⭐ _*خدای خوبم سلام ...*_ دراین صبحگاه: قرار دلهای بی قرار ما باش ...👇 *⭐️الا بذکرالله تطمئن القلوب⭐️* نعمت را در زندگی ما جاری کن ... که تو روزی دهنده همه موجوداتی..👇 *⭐️وما من دابه فی الارض الا علی الله رزقها⭐️* ثروتمان را فزونی بخش ... چرا که تویی...👇 *⭐️هوالغنی⭐️* ایمان ما را کامل کن و ما را بندگان شاکر قرار ده نه شاکی... چرا که گفتی👇 *⭐️ما یفعل الله بعذابکم ان شکرتم و آمنتم⭐️* کمک کن سد مشکلاتمان را بشکنیم دلهای مارا پاک کن از آلودگی ها تا لایق باشیم👇 *⭐️انی جاعل فی الارض خلیفه⭐️* ای پروردگار مهربانم... آمین یا رب العالمین شما هم عضو خانواده امن شوید 👇👇👇👇👇 @amn_org

مادران و پدران آگاه (۳۵) حقوق فرزندان آنچه والدین باید بدانند و نسبت به فرزندان خود انجام دهند: توجه به خواسته ها: يكى از شيوه هاى تقويت عزت نفس در كودكان و نوجوانان مشورت كردن با آنهاست. هرگاه شخصى مورد مشورت قرار بگيرد از اينكه مورد توجه قرار گرفته و نوع تفكر و انديشه هايش براى ديگران مفيد است احساس فرح و شادى مى كند. اصولا از منظر فرهنگ و حيانى اسلام نوجوانانى كه به حد بلوغ مى رسند به عنوان وزير و مشاور پدر و مادر محسوب مى شوند و نه تنها خواسته ها و انديشه هاى آنان را بايد مورد توجه قرار داد بلكه از نظرات مفيد و سازنده آنان بايد بهره گرفت. حضرت محمد صلى الله عليه و آله در گفتارى خردمندانه به اين حقيقت تصريح كرده و فرمود: الولد سيد سبع سنين و عبد سبع سنين و وزير سبع سنين یعنی: فرزند تا هفت سالگى آقا و سرور شما است و در هفت سال دوم بنده و مطيع شما است و در هفت سال سوم وزير و معاون است. آن رهبر آسمانى در سخنى ديگر وظايف والدين در اين زمينه را چنين مشخص فرمود: بگذار فرزندت تا هفت سالگى بازى كند و هفت سال بعد در تاءديب و تربيت او بكوش و در هفت سال ديگر او را مشاور خود قرار ده. بر اساس اين مطالب توجه به خواسته ها و انديشه هاى فرزندان نوجوان و جوان امرى لازم و ضرورى براى پدر و مادر مى باشد. امام حسن مجتبى عليه السلام ضمن توصيه به اين كار ستوده، در موارد مختلف با فرزندانش مشورت و به اين طريق شخصيت آنان را پرورش داده و عزت نفس را در وجود آنان تقويت مى كرد. روزى معاوية بن خديج به عنوان خواستگار به منزل آن حضرت آمد، حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام به او فرمود: انا قوم لا نزوج نسانا حتى نستاء مرهن یعنی: ما قومى هستيم كه بدون نظر خواهى و مشورت با خودشان، آنان را شوهر نمى دهيم. همچون روزى که حسن مثنى فرزند امام مجتبى عليه السلام از يكى از دختران امام حسين عليه السلام خواستگارى كرد و آن حضرت به دخترش فرمود: اختر يا بنى احبهما اليك یعنی: هر كدام را بيشتر دوست دارى انتخاب نما. روزى عبد الله ابن ابى يعفور به امام صادق عليه السلام عرض كرد: من براى ازداوج خويش دخترى را انتخاب كرده ام، اما پدر و مادرم فرد ديگرى را به من پيشنهاد مى كنند. امام فرمود: با آن كسى كه خودت مى خواهى ازدواج كن. البته از برخى روايات بر مى آيد كه جوانان عزيز نيز نبايد از مشورت و صلاحديد بزرگان به ويژه والدين، خود را مستغنى بدانند و در اين مورد فقهاى بزرگوار فتاوائى نيز دارند. شما هم عضوی از خانواده امن شوید👇 @amn_org

‌ 📸دکتر جلیلی در مراسم ۲۲ بهمن مشهد: پیشرفتی ارزشمند است که بخاطر منافع مردم بویژه مستضعفان صورت بگیرد و هرجا از این آرمان عدول شود، انحراف رخ داده است ⚠️هر حرکتی که در مسیر پیشرفت جامعه رقم بخورد، انقلابی است؛ اگر منابع و اراده‌ها در کشور برای رفع استضعاف، تقویت تولید و مقابله با تبعیض باشد، انقلابی است و اگر در خدمت زیاده‌خواهان و مستکبران قرار بگیرد، آمریکایی است. @bidary_ir

. 🎥راهپیمایی دیدنی صاحبان اصلی انقلاب @bidary_ir

درس یکصد و نود و یکم ادامه تفسیر آیه ۱۷۸ سوره #بقره از تفسیر نور سؤال:چرا در قانون قصاص،جنسیّت مطرح است؟اگر قاتل مرد و مقتول زن باشد،مرد را قصاص نمی کنند؟ پاسخ:قتل زن و مرد،از نظر الهی و انسانی و کیفر اخروی یکسان است،لکن در کیفر دنیوی فرق دارد و این به خاطر آن است که معمولا مرد نان آور خانه و قتل او سبب ضربه اقتصادی به خانواده است و قانون براساس نوع است،نه موارد نادر که ممکن است زنی نان آور باشد. البته مرد در برابر زن با پرداخت ما به التفاوت دیه،قصاص می شود. پیام ها: ۱- در قانون قصاص،اصول تساوی و عدالت مورد توجّه است. «الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَ الْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَ الْأُنْثی بِالْأُنْثی...» ۲- قاطعیّت و عطوفت در کنار هم لازم است. «فَمَنْ عُفِیَ لَهُ مِنْ أَخِیهِ» گویا اولیای مقتول،برادر قاتل هستند و قاتل،از مرز اسلام و اخوت بیرون نمی رود. ۳- حقوق اسلامی،آمیخته با اخلاق اسلامی است. «کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِصاصُ... فَمَنْ عُفِیَ» ۴- اسلام،نه مانند یهود تنها راه را قصاص می داند و نه همچون مسیحیّت بهترین راه را عفو می شناسد،بلکه راههای مختلفی مثل قصاص،خون بها و عفو را مطرح می کند. «کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِصاصُ... فَمَنْ عُفِیَ» ۵- جواز عفو قاتل و تبدیل قصاص به گرفتن خون بها،شاید برای تربیت شماست. «تَخْفِیفٌ مِنْ رَبِّکُمْ» ۶- تجاوز از حدود الهی و سوءاستفاده از آن ممنوع است.«فمن اعتدی علیه... فَلَهُ عَذابٌ أَلِیمٌ» ۷ -اگر در قانونی تخفیف قرار دادید،به آن پا بند بایستید. «ذلِکَ تَخْفِیفٌ... فَمَنِ اعْتَدی» @alquran_ir

#سفارشهای_امام_صادق_عليه_السّلام_به_عبداللَّه_بن_جندب (۴۹) از آیت الله مصباح یزدی ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺍﻧﮕﺎﺭﯼ ﺩﻳﻦ ﻭ ﺟﻬﻞ ﺩﻳﻨﯽ ﻳﺎ ﺍﺑﻦ ﺟﻨﺪﺏ، ﻗﺪﻳﻤﺎ ﻋﻤﺮ ﺍﻟﺠﻬﻞ ﻭ ﻗﻮﯼ ﺍﺳﺎﺳﻪ ﻭ ﺫﻟﮏ ﻟﺎﺗﺨﺎﺫﻫﻢ ﺩﻳﻦ ﺍﻟﻠﻪ ﻟﻌﺒﺎ ﺣﺘﯽ ﻟﻘﺪ ﮐﺎﻥ ﺍﻟﻤﺘﻘﺮﺏ ﻣﻨﻬﻢ ﺍﻟﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻌﻤﻠﻪ ﻳﺮﻳﺪ ﺳﻮﺍﻩ ﺍﻭﻟﺌﮏ ﻫﻢ ﺍﻟﻈﺎﻟﻤﻮﻥ. ﺟﻬﻞ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﺳﻠﺎﻣﯽ: ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺍﺯ ﺍﺯ ﺳﺨﻦ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ: ﺍﺯ ﺩﻳﺮﺑﺎﺯ، ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺟﻬﻞ ﻭ ﻧﺎﺩﺍﻧﯽ ﻗﻮﯼ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ، ﺑﺎﺯﺍﺭﺵ ﺭﻭﻧﻖ ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺎﻳﺶ ﻣﺤﮑﻢ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺭﻳﺸﻪ ﺩﻭﺍﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺳﭙﺲ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺭﻭﻧﻖ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﯼ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺟﻬﻞ ﻭ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﻳﻦ ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﻠﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﯼ ﺗﻘﺮﺏ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﻣﻘﺼﺪ ﻭ ﻧﻴﺘﺸﺎﻥ ﺧﺪﺍﻳﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻏﻴﺮ ﺍﻭ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻭﺻﻒ ﺳﺘﻢ ﭘﻴﺸﮕﺎﻥ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ. ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺍﺯ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﮑﺎﺗﯽ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﻮﺩ. ﺍﻭﻟﺎ، ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ: «ﺍﺯ ﺩﻳﺮﺑﺎﺯ ﺍﺳﺎﺱ ﺟﻬﻞ ﻣﺤﮑﻢ ﺷﺪﻩ، ﺑﺎﺯﺍﺭﺵ ﺭﻭﻧﻖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺭﻭﺍﺝ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ» ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺛﺎﻧﻴﺎ «ﺟﻬﻞ» ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻦ ﻳﮏ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﻳﺎ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺑﻴﻦ ﭘﺪﻳﺪﻩ‌ﻫﺎﯼ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﭼﻪ ﺭﺑﻄﯽ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﻫﺮ ﻗﻮﻣﯽ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﻭ ﭘﺪﻳﺪﻩ‌ﻫﺎﯼ ﻋﺎﻟﻢ ﺯﺣﻤﺖ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ، ﺩﺭﺱ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ، ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺟﻬﻠﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻠﻢ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﺗﺎ ﺁﻥ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺭﺷﺘﻪ، ﺍﺯ ﻫﻨﺪﺳﻪ ﻭ ﺭﻳﺎﺿﯽ ﻭ ﻣﮑﺎﻧﻴﮏ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻋﻠﻮﻡ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎﻧﯽ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﭘﺲ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﮐﻪ «ﺟﻬﻞ ﺍﺯ ﻗﺪﻳﻢ ﺭﻭﺍﺝ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﺁﻥ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ» ﻳﻌﻨﯽ ﭼﻪ؟ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺯ «ﺟﻬﻞ» ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ، ﺟﻬﻞ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺕ ﻣﺎﺩﯼ ﻧﻴﺴﺖ. ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﻭ ﺍﻭﻟﻴﺎ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ، ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺮﻫﻮﻥ ﻳﺎﺩﮔﻴﺮﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺕ ﻣﺎﺩﯼ ﻧﻴﺴﺖ. ﺩﺍﻧﺶ‌ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﻴﻞ ﺑﻪ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻟﺎﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺷﺮﺍﻳﻄﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ، ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﺑﮕﻴﺮﺩ، ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﺩﻳﻦ ﺍﺳﺖ؛ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪﺍ، ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ، ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺧﺮﺕ، ﺭﺍﻩ ﺻﺤﻴﺢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻥ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﯼ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ. ﻋﻠﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﺑﺪﺍﻥ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻋﻠﻢ‌ﻫﺎ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺟﺎﻫﻞ ﺍﺳﺖ ﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﺮ ﺯﻣﻴﻨﻪ‌ﻫﺎ ﻓﻴﻠﺴﻮﻑ ﺩﻫﺮ ﺑﺎﺷﺪ. ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﻧﺪ ﻫﺪﻑ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺵ ﭼﻴﺴﺖ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻋﺎﻟﻤﯽ ﻣﯽ‌ﺭﻭﺩ ﻭ ﭼﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﯽ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ، ﺟﺎﻫﻞ ﺍﺳﺖ، ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺳﻔﻴﻨﻪ‌ﻫﺎﯼ ﻓﻀﺎﭘﻴﻤﺎ ﺑﺴﺎﺯﺩ. «ﺟﻬﻞ» ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﻭ ﺍﻭﻟﻴﺎ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻭ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ ﺍﺳﺖ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺍﺭﺩ. @nazz_ir

🌸🌹💠🌸🌹💠🌸 ان شاء الله خداوند امروز🍃🌺 بهترین احوال بهترین لبخند بهترین روزی💫 بهترین فرصت و بهترین زندگی را برایتان مقدر کند🍃🌸 💠🌹🌸💠🌹🌸🌹 شما هم عضو خانواده امن شوید 👇👇👇👇👇 @amn_org

مادران و پدران آگاه (۳۶) حقوق فرزندان آنچه والدین باید بدانند و نسبت به فرزندان خود انجام دهند: تقويت ارتباط كلامى:  عموم مردم به ويژه كودكان و نوجوانان به ارتباط كلامى بسيار حساس هستند. لحن و صورت والدين، مربيان و مبلغان در ارتباط كلامى بايد داراى بار عاطفى و مثبت باشد، آنان مى توانند با سخنان نرم، نيكو، محبت آميز از مشكلات روحى و ناهنجارى هاى كودكان و نوجوانان بكاهند و رنج هاى درونى آنان را آرامش بخشند. بسيارى از تند خوئى ها، خشونت ها، لجبازى ها زورگوئى ها، بدبينى ها، افسردگى ها، گوشه گيرى ها، نااميدى ها را مى توان با ارتباط كلامى صحيح و نيكو حل نمود. در اين جا نمونه هائى از ارتباط كلامى سرور و سالار آزادگان حضرت امام حسين عليه السلام با فرزندان و يارانش را در حساس ترين روزهاى زندگى مى خوانيم: اول - در هنگام گفتگو با دخترش سكينه براى تسكين آلام روحى وى، چنين فرمود: يا نور عينى! كيف لا يستسلم للموت من لا ناصر له و لا معين یعنی: اى نور چشم من! چگونه تسليم مرگ نباشد كسى كه ياورى ندارد. دوم - آن گاه كه امام حسين عليه السلام برادرش حضرت عباس عليه السلام را مى فرستاد تا از علت حركت سپاه دشمن خبرى آورد علاقه قلبى خويش را به او چنين ابراز داشت: يا عباس! اركب بنفسى انت يا اخى حتى تلقاهم فتقول لهم : مالكم؟ و ما بدالكم؟ و تساءلهم عماجاء بهم؟ یعنی: برادرم عباس! جانم به فدايت! سوار شو و به نزد اينان برو و بگو شما را چه شده، و چه مى خواهيد؟ و از سبب آمدن سپاه و تحرك آنان سؤ ال كن! سوم - هنگامى كه قاسم عليه السلام در شب عاشورا از شهادت خويش سؤ ال كرد، امام حسين عليه السلام او را چنين خطاب نمود: اى و الله فداك عمك انك لا حد من يقتل من الرجال معى یعنی: آرى عموميت فداى تو! به خدا سوگند تو هم در رديف ياران شهيد من خواهى بود. چهارم - امام حسين عليه السلام در موقع خداحافظى با خواهران و فرزندان، امام سجاد عليه السلام را به آغوش كشيده و با اين كلمات دلنشين او را دلدارى داد: يا ولدى انت اطيب ذريتى و افضل عترتى و انت خليفتى على هولاء العيال و الاطفال یعنی: پسرم! تو پاكيزه ترين فرزندان من هستى و بهترين خاندان من مى باشى و تو از طرف من سرپرست اين زنان و كودكان خواهى بود. سخنان محبت آميز، دلربا و داراى بار عاطفى مثبت تا عمق جان مخاطب تاءثير مى گذارد و با ايجاد محبت بيشتر در قلب وى او را به سوى گوينده جذب مى كند. پدر و مادرى كه در به كارگيرى الفاظ و عبارات خود، كمال ادب و عفت را رعايت مى كنند، در منظر فرزندان عزيز و مكرم بوده و ديگران نيز به آنان به ديده احترام مى نگرند. در حقيقت رعايت ادب، عفت و داشتن صميمت در گفتار ناشى از كرامت نفس گوينده است و در تحكيم روابط گوينده و مخاطب تاءثير فراوان دارد و گاهى مشكلات روحى فرزندان، از قبيل تند خوئى، زورگويى، بدبينى، افسردگى و عقده حقارت را همين كلمات مهرآميز درمان مى كند. براى همين والدين شايسته خود را موظف مى دانند كه در روابط خود با فرزندان از عباراتى روح نواز و دلنشين استفاده كنند و اين كلام گهربار حضرت رسول صلى الله عليه و آله را هميشه در مقابل چشمان خود احساس مى كنند كه: من اءكرم اءخاه المسلم بكمة يلطفه بها و فرج عنه كربته لم يزل فى ظل الله الممدود عليه الرحمة ما كان فى ذلك یعنی: كسى كه برادر (و خواهر) مسلمان خود را با كلمه اى مهرآميز تكريم نمايد و غم را از دل او بزدايد، در سايه بلند (لطف) خدا مى باشد و تا اين صفت پسنديده در او باشد، همواره رحمت الهى با او خواهد بود. شما هم عضوی از خانواده امن شوید👇 @amn_org

💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠 💌 در محضر صحیفه: ۶۳ دعای هشتم - پایان فراز ششم 🍀 وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ سُوءِ السَّرِيرَةِ،🍀وَ احْتِقَارِ الصَّغِيرَة🍀ِ، وَ أَنْ يَسْتَحْوِذَ عَلَيْنَا الشَّيْطَانُ،🍀 أَوْ يَنْكُبَنَا الزَّمَانُ،🍀 أَوْ يَتَهَضَّمَنَا السُّلْطَانُ و خدایا پناه میبریم به تو از اینکه سلطان بر ما ستم كند. 💓خدایا از اینکه در معرض ستم سلطان یا حاکم جائر و طاغوت قرار بگیریم به تو پناهنده میشویم 👑از شر سلطان ظالمی که فکر و انسانیت ما را نابود میکند به تو پناه میبریم از شر هر طاغوتی که فساد فکری و رفتاری برایمان به همراه دارد خدایا از شر هر قدرت غیر الهی که تولید ظلم میکند، ما را در حصن حصین خود نگاه دار 💓خدایا، ما از قدرت خارج از نظم و تقوای الهی که به ظلم و ستم میرسد؛ به تو پناهنده میشویم💟 از قدرتی که استعدادها را نابود و‌ما را در معرض فساد قرار میدهد؛ به تو‌پناه میبریم💗 🔱از شر حاکمی که امنیت و شخصیت ما را نابود میکند 🚩و در طراحی برای از بین بردن کانون ظلم و ستم جهانی، از خداوند یاری میطلبیم 🔷تا ستمگران جهانی و دستگاه سلطه و ظلم، بر ما مسلط نشوند. ✔ پادشاهان و سلطه گران ستمگر به هر جا وارد شوند آن را تباه و عزیزانش را خوار میکنند 💓 خداوندا ما را در حفظ حاکمیت الهی و رفتن به مصاف ستم جهانی، یاری کن 🌷آمین🌷 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 @sahifeh_ir

‏‎‏برگی زرین از #چهل_حدیث امام خمینی(۱۴۱) فصل نکته مهمه ‏‏بر سالک طریق نجات و هدایت لازم است تنبّه به یک نکته مهمه. و آن این ‎‏است که توفیق به توبه صحیحه کامله با حفظ شرایط آن، چنانچه ذکر می شود، از امور مشکله است، و انسان کمتر می تواند نایل به این مقصد شود، بلکه دخول در گناهان، خصوصا کبائر و موبقات، باعث می شود که انسان را از یاد توبه بکلی غافل می کند. و اگر درخت معاصی در مزرعه دل انسانی بارمند و برومند گردید و ریشه اش محکم شد، نتایجی بس ناهنجار دهد، که یکی از آنها آن است که انسان را از توبه بکلی منصرف می کند، و اگر گاهگاهی نیز متذکر آن شود، بتسویف و امروز و فردا و این ماه و آن ماه کار را می گذراند، و با خود می گوید که در آخر عمر و زمان پیری توبه صحیحی می کنم. غافل از آنکه این، مکر با خدا است،‏‏ و الله خیر الماکرین گمان نکن که پس از محکم شدن ریشه گناهان انسان بتواند توبه نماید، یا آنکه بتواند به شرایط آن قیام نماید. پس بهار توبه ایام جوانی است که بار گناهان کمتر و کدورت قلبی و ظلمت باطنی ناقصتر و شرایط توبه سهلتر و آسانتر است.‏ ‏‏انسان در پیری حرص و طمع و حب جاه و مال و طول املش بیشتر است. و این مجرّب است، و حدیث شریف نبوی‎‏ شاهد بر آن است. گیرم که انسان بتواند در ایام پیری قیام به این امر کند، از کجا به پیری برسد و اجل موعود او را در سن جوانی و در حال اشتغال به نافرمانی نرباید و به او مهلت دهد؟ @nyaz_ir

مادران و پدران آگاه (۳۷) حقوق فرزندان آنچه والدین باید بدانند و نسبت به فرزندان خود انجام دهند: سلام دادن به فرزندان:   سلام دادن از بهترين آموزه هاى دين مبين اسلام است. سلام يك نوع آغاز ارتباط اجتماعى است. عمل به اين شيوه قرآنى كرامت نفس را در فرزندان تقويت مى كند. خداوند متعال در قرآن كريم ، به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله دستور مى دهد كه به اهل ايمان سلام كند: و اذا جاءك الذين يؤ منون بآياتنا فقل سلام عليكم یعنی: هرگاه كسانى كه به آيات ما ايمان دارند به نزد تو آيند به آن ها بگو: سلام بر شما! امام مجتبى عليه السلام در مورد اهميت سلام كردن فرمود: من بداء بالكام قبل السلام فلا تجيبوه ؛ یعنی: هر كس قبل از سلام كردن به سخن آغاز كند او را جواب ندهيد. امام حسين عليه السلام فرمود: للسلام سبعون الحسنه ، تسع و ستون للمبتدى ، و واحدة للراد یعنی: سلام گفتن هفتاد حسنه دارد، شصت و نه حسنه آن براى سلام دهنده و يك حسنه براى پاسخ دهنده مى باشد. اين دو گفتار زيبا در تربيت فرزندان و نوجوانان اهميت خاصى دارد. زيرا كودك و نوجوانى كه به او سلام شود شايستگى خود را باور مى كند و در نتيجه با اين روش خلاقيت هاى او را مى توان به فعليت رساند، و در راه صحيح هدايت نمود. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در اين مورد با اهتمام خاصى فرمود: خمس لست بتاركهن حتى الممات ... و تسليمى على الصبيان لتكون سنة من بعدى یعنی: پنج چيز را تا لحظه مرگ ترك نمى كنم ... يكى از آنها سلام دادن به كودكان است، تا بعد از من يك رسم رايج بشود. @amn_org

❣️🔆❣️ 💠 یاد بگیریم همسر خود را با کمبودهایش دوست داشته باشیم وگرنه آدم‌های کامل را همه دوست دارند! 💠 این اصل را بدانیم که ما و همسرمان همیشه، نواقصی داریم. مهم این است که با پذیرشِ همسرمان از نقاط مثبت و زیبای او لذّت ببریم. و با همکاری دو طرفه، نقص یکدیگر را جبران کرده و پوشش دهیم. #مهارتهای_همسرداری شما هم عضوی از خانواده امن شوید👇 @amn_org

#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۲۵۰) وقال علیه السلام: ..... وَلَعَلَّهُ مِنْ بَاطِلٍ جَمَعَهُ، وَمِنْ حَقٍّ مَنَعَهُ: أَصَابَهُ حَرَاماً، وَاحْتَمْلَ بِهِ اثَاماً، .......  حکمت ۳۴۴ نهج البلاغه امام علیه السلام فرمود: ...... و اى بسا از طريق باطل گردآورى كرده و يا حق آن را نپرداخته اند يا از راه حرام به آن رسيده وبه سبب آن، گناهانى بر دوش کشیده بخش دوم: سپس به اين نكته اشاره دارد كه مشكل اين گروه از دنياپرستان تنها اين نيست كه از نتيجه زحمات خود بهره مند نمى شوند، بلكه مشكل مهم ترى در پيش دارند و آن تهيه اين اموال از طرق نامشروع و مسئوليت آفرين است. مى فرمايد: «چه بسا آنها را از طريق باطل گردآورى كرده و يا حق آن را نپرداخته اند»؛ (وَلَعَلَّهُ مِنْ بَاطِلٍ جَمَعَهُ، وَمِنْ حَقٍّ مَنَعَهُ). در اينجا نيز امام علیه السلام: به دو موضوع از منابع حرام اشاره فرموده است: نخست، به دست آوردن مال از طريق باطل، مانند اينكه در بخت آزمايى ها وامثال آن اموالى به دست آورد و يا اشيايى را كه معامله بر آن باطل است مورد استفاده قرار دهد و ديگر اينكه حقوقى را كه به آن اموال تعلق مى گيرد ـ اعم از حقوق شرعى و حق الناس ـ نمى پردازد. «(درنتيجه) آن را از طريق حرام به دست آورده و گناهان آن را بر دوش مى كشند»؛ (أَصَابَهُ حَرَاماً، وَآحْتَمْلَ بِهِ آثَاماً ). در حديثى كه مرحوم علامه مجلسى در بحارالانوار آورده است مى خوانيم: «قَالَ سَمِعْتُ الرِّضَا علیه السلام: يقُولُ لا يجْتَمِعُ الْمَالُ إِلاَّ بِخِصَالٍ خَمْسٍ بِبُخْلٍ شَدِيدٍ وَأَمَلٍ طَوِيلٍ وَحِرْصٍ غَالِبٍ وَقَطِيعَةِ الرَّحِمِ وَإِيثَارِ الدُّنْيا عَلَى الاْخِرَةِ؛ راوى مى گويد: از امام على بن موسىالرضا علیه السلام شنيدم كه مى فرمود: مال، (غالبآ) انباشته نمى شود مگر از پنج راه: بخل شديد، آرزوهاى دور و دراز، حرص غالب بر انسان، قطع رحم و ترجيح دنيا بر آخرت». بديهى است اگر انسان بخيل نباشد و گرفتار آرزوهاى طولانى نگردد وحرص نورزد و خويشاوندان خود را از اموالش بهره مند سازد و آخرت را بر دنيا از طريق انجام دادن كارهاى خير با اموالش ترجيح دهد، اموال، غالبآ انباشته نخواهد شد. @nahj_ir

درس یکصد و نود و دوم تفسیر آیه ۱۷۹ سوره #بقره از تفسیر نور وَ لَکُمْ فِی الْقِصاصِ حَیاهٌ یا أُولِی الْأَلْبابِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (۱۷۹) ای صاحبان خرد! برای شما در قصاص،حیات(و زندگی نهفته)است.باشد که شما تقوا پیشه کنید. نکته ها: * گویا آیه در مقام پاسخ به یک سری ایرادهایی است که به حکم قصاص،به خصوص از سوی روشنفکر نمایان مطرح می شود. قرآن می فرماید:حکم قصاص برای جامعه انسانی تأمین کننده حیات و زندگی است.قصاص یک برخورد و انتقام شخصی نیست، بلکه تأمین کننده امنیّت اجتماعی است. در جامعه ای که متجاوز قصاص نشود،عدالت و امنیّت از بین می رود و آن جامعه گویا حیاتی ندارد و مرده است. چنانکه در پزشکی و کشاورزی و دامداری،لازمه حیات وسلامت انسان،گیاه وحیوان، از بین بردن میکروب ها و آفات است. اگر به بهانه اینکه قاتل هیجان روانی پیدا کرده،بگوییم او رها شود،هیچ ضمانتی نیست که در دیگر جنایت ها این بهانه مطرح نشود،چون تمام جنایتکاران در حال سلامت و آرامش روحی و فکری دست به جنایت نمی زنند. با این حساب تمام خلافکاران باید آزاد باشند و جامعه سالم نیز تبدیل به جنگل شود که هرکس بر اثر هیجان و دگرگونی های روحی وروانی،هرکاری را بتواند انجام دهد. گمان نشود که دنیای امروز،دنیای عاطفه و نوع دوستی است و قانون قصاص،قانونی خشن و ناسازگار با فرهنگ حقوق بشر دنیاست.اسلام در کنار حکم قصاص،اجازه عفو و اخذ خونبها داده تا به مصلحت اقدام شود. توجیهاتی از قبیل اینکه از مجرمان و قاتلان در زندان با کار اجباری به نفع پیشرفت اقتصادی بهره گیری می کنیم،قابل قبول نیست.چون این برنامه ها،تضمین کننده امنیّت عمومی نیستند.اصل،مقام انسانیّت و جامعه عدالت پرور است،نه دنیای پرخطر همراه با تولید بیشتر،آن هم به دست جنایتکاران و قاتلان! * از آنجا که قانون قصاص،ضامن عدالت و امنیّت و رمز حیات جامعه است،در پایان این آیه می فرماید: «لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» یعنی اجرای این قانون،موجب خودداری و جلوگیری از بروز قتل های دیگر است. @alquran_ir

مادران و پدران آگاه (۳۸) حقوق فرزندان آنچه والدین باید بدانند و نسبت به فرزندان خود انجام دهند: ادامه سخن در مورد سلام دادن به فرزندان:   سلام دادن بايد با بانگى رسا و آهنگى خوش و دلنشين ادا شود. امام حسن مجتبى عليه السلام فرمود: مروت و جوانمردى آنستكه مرد دين خود را حفظ كرده و نفسش ‍ را از پليدى ها دور نگه دارد و حقوقى را كه بر گردن اوست ادا كند و با بانگ رسا و دلپذير سلام گويد. سلام گفتن با بانگ رسا و آهنگى دلنشين از عادات پسنديده بندگان برگزيده الهى است. مولاى حق جويان على عليه السلام فرمود: سنة الاخيار لين الكلام و افشاء السلام یعنی: شيوه انسان هاى برگزيده الهى آرام سخن گفتن و واضح سلام كردن است. آن حضرت در سخن ديگرى به نقش سلام در جذب دل ها فرمود: عود لسانك لين الكلام و بذل السلام يكثر محبوك و يقل مغضوك یعنی: زبانت را به گفتار نرم و سلام گفتن عادت بده تا دوستانت زياد و دشمنانت به حداقل برسد. يكى از آثار تربيتى سلام گفتن ايجاد ارتباط آسان با مخاطب و تسهيل ارتباط اجتماعى است. على عليه السلام اين حقيقت را چنين بيان مى دارد: لكل داخل دهشة فابدؤ ا بالسلام یعنی: براى هر تازه واردى نوعى بهت و حيرت و سرگشتگى وجود دارد، ارتباط خود را با سلام كردن بر وى آغاز كنيد (تا حيرت او از ميان برود) از منظر على عليه السلام حتى به گناهكار نيز سلام دادن، پسنديده و تاءثير گذار است. امام حسين عليه السلام مى فرمايد: ابن كوا از پدرم على عليه السلام پرسيد: اى امير مؤ منان! آيا بر گنهكاران نيز سلام مى دهى؟ على عليه السلام فرمود: خدا او را اهل توحيد مى داند آيا تو او را اهل سلام نمى دانى؟! با توجه به اين نكته پدر و مادر نبايد كودكان خطاكار را از خود برانند و ارتباط خود را با وى قطع كنند. بلكه لازم است ارتباط خودشان را با وى تقويت كنند. @amn_org

منظور از اون چندین نفر یعنی: اون عده از سلبریتی های دلقک که با هجمه های رسانه و فریب هاشون عده ی خیلی اندکی رو هم با خودشون همراه کردن و تنها چند روز بعد از شهادت حاج قاسم، شاهد پاره شدن عکس مبارک ایشان توسط عده ای فریب خورده بودیم... این عده ی اندک و مزدور، مردم ایرانن؟! یا اون جمعیت چندین میلیون نفری که اون حماسه رو در تشییع جنازه سردار با افتخار رقم زدند.. @bidary_ir