مناجات شب ماه مبارک رمضان (شب نهم) ای دریغ مثل رعد آمد گذشت این زندگی سهم  ما شد  ای خدا  شرمندگی بنده ی  خوبی نبودیم  ای  دریغ جز گنه سهمی  نبردیم  ای دریغ بگذر  از  ما  ای که  ستاری خدا هم رحیمی هم   تو  غفاری خدا این گنه  بارِ  گران  گشته  به ما کن‌  به  حق‌  مصطفی ما را رها گرچه آب ازسرگذشته زین خطا رحم  کن  بر  ما به حق مرتضی ما  گنهکاران  بسی شرمنده ایم هرچه باشد تو خدا ما بنده ایم گر  نبخشی ما  کجا  باید رویم ما گدائیم و کنون  پشت  دریم (بیقراران )   را   قراری    خالقا رحم کن بر ما  تو بگذر ای خدا بیقرار  اصفهانی

در سوگ خدیجه تسلیت  براحمد و  زهرای اطهر بر  علی   مرتضی  ساقی  کوثر رفته از دنیا خدیجه فخر  عالم تسلیت بر  آل طاها جمله یکسر بیقرار اصفهانی

(خدیجه همسر پیغمبر) خدیجه پابه پای همسرش بود خدیجه غمگسار و یاورش بود تمام هستی اش را وقف اوکرد به غیر همسری پیغمبرش بود بیقرار اصفهانی

در سوگ خدیجه تسلیت  براحمد و  زهرای اطهر بر  علی   مرتضی  ساقی  کوثر رفته از دنیا خدیجه فخر  عالم تسلیت بر  آل طاها جمله یکسر بیقرار اصفهانی

(خدیجه همسر پیغمبر) خدیجه پابه پای همسرش بود خدیجه غمگسار و یاورش بود تمام هستی اش را وقف اوکرد به غیر همسری پیغمبرش بود بیقرار اصفهانی

دوازده فروردین مبارک چون دوازده شد ز ماه فرودین گشت ایران زین سبب خُلد برین روز جمهوری اسلامی بهار بر چنین روزی هزاران آفرین بیقرار اصفهانی

(۱۲ فروردین مبارک) فرودین آمد بهار انتخاب روز جمهوری و ثبت انقلاب نام نیکویی ز رای آمد پدید ریشه اش قرآنی و اسلام ناب بیقرار اصفهانی

(خدیجه همسر پیغمبر) خدیجه پابه پای همسرش بود خدیجه غمگسار و یاورش بود تمام هستی اش را وقف اوکرد به  غیر همسری پیغمبرش  بود سپر  شد  بر  نبی  گاه   رسالت چو شمشیری کنار حیدرش بود دمی  غافل  نبود  از  حال احمد تو گویی او به جای مادرش بود زشمع مصطفی روشن  دلش بود چو  پروانه به دور شوهرش بود گلی  زاده   به  عالم   یاس  زهرا عجب تاجی ز خاتم برسرش بود و  باشد  مادرِ  مادر   به   سادات که این  رتبه  به نام دخترش بود برای دین  و قرآن جان فدا  کرد عبای مصطفی  بر  پیکرش  بود پیمبر  (  بیقرارِ  )  رفتنش   شد چرا  که او   تمام  لشکرش   بود بیقرار اصفهانی

هرشب با بیقرار اصفهانی پند  شماره ( ۲۴ ) (ای زن هوای  همسرت  را داشته باش) ای زن به توازپیرطریقت که خطاب است با  همسر خود  نما   مدارا که  ثواب است او   داده   جوانی  و  شده  پیر و  گرفتار حقش   نبود  رنج  و ستم  این همه   آزار عمری به سر سفره ی  عامش  تو نشستی چشمان خودت روی عطایش ز چه بستی مرد    تو   بود  چتر  حمایت   به  سر  تو آتش  زده   ‌بر   هستی و جانش  شرر  تو غمخوار   تو   بوده  همه جا  هم نفس تو گردیده‌  چرا    شامل    بند   و   قفس تو بیچاره   بود   خانه نشین  از  غم دوران از  زندگیش   با   تو  چرا  گشته پشیمان با  همسر خود بساز  و حرمت تو نگهدار باش از  دل و جان ندیم او یارو پرستار بشنو تو  ز  ( بیقرارِ)   شاعر   سخن  او تکریم   نما  همسر خود  شرط  وفا  جو بیقرار اصفهانی

مناجات ماه مبارک رمضان (شب دهم) الهی  الهی   سینه ام  کن   جای مردم بریزم   مهر  خود   بر  پای مردم خدایا   من    فدای    بنده هایت نبینم    گریه    و    غمهای  مردم کریما  از  کرم   لطفی  عطا  کن شود گلشن   همی  دنیای مردم شده ظلمت چراهرروزاین خلق بکن روشن خدا   فردای  مردم قرار  (بیقراران)    تو     قراری   شود بس مطمئن  دلهای  مردم رحیما  ده  فرج   مهدی موعود کند  درمان همه غم های  مردم بیقرار   اصفهانی  پرویز بیابانی  التماس دعا