“چشمه‌ی نور” ای #چشمه‌ی_نورِ آسمانی ای ماءِ طَهورِ جاودانی ریحانه‌ی باغِ پاکِ احمد! دردانه‌ْ امامِ مهربانی ای قُبّه‌ی عرش، در تو مانده است از صولتِ تختِ خسروانی از کرببلای توست جاری سر چشمه‌ی آبِ زندگانی موسی صفتند سالکانت از شوکتِ قَالَ لَنْ تَرَانِي! ای کعبه به دورِ تو پریشان مشغولِ طوافِ آسمانی پروانه صفتْ به دورت افلاک در حالِ سَماع و نغمه‌خوانی داده است به باغ، بلبلِ مست از واشدنِ تو مژدگانی #مِصباحِ_هدایت از تو روشن صد شکر که إِنَّنِي هَدَانِي…! در جامِ زبانِ احمد آمد مستانه سرودِ زعفرانی با توست هر آنکه مَنْ هَدانی بر توست هر آنکه مَنْ عَصانی ای خواب و خیال‌ها ربوده حقّا که تو ربِّ عاشقانی ای هیبتِ #اربعین، شکوهت! وی سایه‌ی عرشِ لا مکانی! از خطِّ شعور، کاروانت ترسیم نموده کهکشانی بر روی عمودِ جاده پیداست از #آیه‌ی_اربعین، نشانی هر صبح، صَبوحِ اَلسّلامت داده است به سالکان، جهانی در حلقه‌ی حُسنِ توست محصور شاهینِ نگاهِ عارفانی در شربِ شفاعتت چه بسیار هر آدمی و پَریّ و جانی ای #کشتیِ تا ابد کشیده طوفان زده را تو می‌نشانی ای عشقِ تو کرده گبر و ترسا خُدّامِ خیامِ ارغوانی ای قلبِ تپنده کربلایت اَلْحَق که تو #مرکزِ_جهانی هم ریخته #نور، در سبویت از چشمه‌ی پاکِ جاودانی فوجِ مَلَک است دورِ رویت ای حضرتِ #عشق! هان! جَنانی #فطرس به تو بال و پَر گرفته ما را به کجا تو می‌کِشانی؟ هر چند شکسته گفتم امّا گفتم به زبانِ بی‌زبانی ای چشمه‌ی نورِ آسمانی ای قبله‌ی #عشق و مهربانی شاعر: دکتر محمدجواد عسکری https://eitaa.com/bineshaneha