“لشگرهای نورانی” مبادا خم به ابرو آوری آقا که ما هستیم #بسیجی همچنان بی‌ادّعا و جان فدا هستیم نکردیم ادّعا آن روز، با آن جامه‌ی خاکی وَ امروز استخوانی لای گونی بیصدا هستیم گروهانی که با هم، هم قسم گشتیم، برگشتیم وَ حالا روی انگشتِ شما، پروانه‌ها هستیم #شهادت گرچه شد توفیق، امّا همچنان آقا رفیقِ تا ابد همراه و خاکِ زیرِ پا هستیم ببین در استخوانهامان، نشانِ رو سفیدی را که سی سالِ دگر هم بگذرد ما با صفا هستیم صدای خنده‌هامان می‌رسد، در این شلوغی‌ها تو گویی همچنان شاد از #عروجِ تا خدا هستیم نکردیم ادّعای سهم‌خواهی‌ها، عدالت نیست که گوید ناکسی ما در پیِ مُلْک و ضِیٰا هستیم چرا شورِ دفاعِ شیر مردان، زشت می‌گیرند فدا شد دست و پا تا همچنان ما روی پا هستیم میانِ جمعِ ما هستند بسیاری که ننوشتند ولی شورِ هزاران صفحه در بادِ صبا هستیم نیاوردیم بیرون جامه‌های رزممان زیرا جُنوداً لَمْ تَرَوْهٰا در خطِ ارض و سما هستیم در اینجا صف به صف هستند لشگرهای نورانی وَ می آییم روزی لشگری از #کربلا هستیم فقط بیسیمچی فرمود محسن! انقلابی شد وَ ما خود لشگری محسن برای هر گِرا هستیم همانا خادمانِ #فاطمه در زیرِ #موکب‌ها میان جلوه‌های #اربعین بین شما هستیم #ولایت با شهادت کی شود #آقا به پایان ما همان رزمنده‌های بی‌بلا و با وِلا هستیم کنارت نیستیم آقا که روزی مدّعی باشیم کنارت نه ولی مأمومِ دائمْ اقتدا هستیم #شهیدان #شهدای_غوّاص #محسن_حججی ✍🏻 شاعر: دکتر محمدجواد عسکری https://eitaa.com/bineshaneha