تا پیش از ارسطو، بین نظر و عمل فاصله‌ای نیست. علم و معرفت به چیزی، صرفاً یک فعل و انفعال ذهنی و پژوهش در مورد یک مفهوم نیست، بلکه مقام و تحقق وجودی است. فی‌المثل برای سقراط شناخت "شجاعت"، ممکن نیست مگر فنا شدن در شجاعت و رسیدن به مقام شجاع. در حکمت صدرایی هم شناختن حقایق عالم میسّر نیست جز سفر روحانی و صیر و سیر در قوس صعود و دیدار حقایق. بنابراین فضیلت آموختنی نیست؛ نتیجه استکمال نفس و انقلاب در جان و روح است. در دوران ما که زمانه‌ی ابتذال و تهی شدن همه چیز از معنا و حقیقت است، پیدا کردن ابر انسان‌هایی که جان‌شان جلوه‌گاه فضیلت باشد و شعله‌ی هنر و خیر را در جان خود نگاهبانی کرده باشند، دشوارتر از همیشه است. شهید سلیمانی و علامه مصباح یزدی از همین جمله نوادر روزگارند؛ چه در مرتبه‌ی عالم قلب و علم اخلاق و چه در مرتبه عالم عقل و علم به اسماء و صفات؛ جلوه‌های اتحاد جان انسان با هنر، خیر و فضیلت. مشعل‌داران معنا در دوران سیطره‌ی تاریکی. #شهید_سلیمانی #علامه_مصباح_یزدی 🖋وحید یامین‌پور @bicimchi1