. چیزی به نام انسان وجود نداشت و آنچه را که من در خیابان می‌دیدم، تنها لباس‌هایشان بود. یک رختکن، رختکنی مملو از هیاهوی گنگ. انسانیت تنها یک گشتارد فلوخ تنومند با آستین‌های خالی بود که از درون آن‌ها هیچ دست برادرانه‌ای به سوی من دراز نمی‌شد. خیابان مملو بود از ژاکت‌ها، کت‌ها و شلوارها، پر از کلاه‌ها و کفش‌ها. در نهایت لباس‌های خالی‌ای که با یک نام، یک آدرس یا یک فکر، قیافه می‌گرفتند و می‌خواستند جهان را به سوی روشنایی هدایت کنند. –رختکن بزرگ– #برشی_از_کتاب 𝒷𝓁𝓊𝑒𝓃𝒾𝑔𝒽𝓉

. خدا از ما نگیرد نعمت آشفته‌حالی را - فاضل نظری 𝒷𝓁𝓊𝑒𝓃𝒾𝑔𝒽𝓉

‌. اگر تعمیر این دل‌های شکسته نتوانی کرد باری چنان مکن که شکسته‌تر گردانی - ابن عربی 𝒷𝓁𝓊𝑒𝓃𝒾𝑔𝒽𝓉

. با تمامِ خود‌خواهی‌ات روزی فرا می‌رسد که در آن به جستجوی چیزی شبیهِ من باشی، حتی اگر اندک باشد. - محمود درویش 𝒷𝓁𝓊𝑒𝓃𝒾𝑔𝒽𝓉

. بی‌رحم‌ترین قطعه پاییز چنین است باران بزند، شعر بیاید، تو نباشی - علی جعفرزاده 𝒷𝓁𝓊𝑒𝓃𝒾𝑔𝒽𝓉

. دنیایم شده‌ای مثل ماه؛ هر شب در چشم‌های من طلوع می کنی. - لاادری 𝒷𝓁𝓊𝑒𝓃𝒾𝑔𝒽𝓉

سرمایه‌ی محبت زهراست دین من من دین خویش را به دو دنیا نمی‌دهم - سید رضا موید شـب آبـٰی

. گفتی که به دل شکستگان نزدیکم ما نیز دل شکسته داریم ای دوست - ابوسعید ابوالخیر 𝒷𝓁𝓊𝑒𝓃𝒾𝑔𝒽𝓉

. برخی پایان‌ها همانندِ قهوه تلخ‌اند، اما از تو فردی هوشیار و آگاه می‌سازند. - محمود درویش 𝒷𝓁𝓊𝑒𝓃𝒾𝑔𝒽𝓉

. چای گیجی وسط کافه‌ی دنیا بودم قند لبخند تو پیش همه محبوبم کرد دور کردند تو را تا که مرا سرد کنند تلخی بی‌کسی‌ام قهوه‌ی مرغوبم کرد - آرمین طاهری 𝒷𝓁𝓊𝑒𝓃𝒾𝑔𝒽𝓉

. با خودمان می‌گوييم عادت می‌کنيم و با صراحت زیادی این جمله را تکرار می‌کنیم. اما چیزی که هیچ‌کس نمی‌پرسد این است: که به چه قیمتی عادت می‌کنیم!؟ - ژوزه ساراماگو 𝒷𝓁𝓊𝑒𝓃𝒾𝑔𝒽𝓉

. در من غزلی اینک دنبال تو می‌گردد - محمدعلی‌ بهمنی 𝒷𝓁𝓊𝑒𝓃𝒾𝑔𝒽𝓉