🇮🇷 📌چگونه بهتر قرآن بخوانیم؟ جلسۀ ۵ - بخش دوم 💠 شیرینی ایمان به تواضع است 💠 احساسات امام زین‌العابدین.علیه السلام. هنگام قرائت قرآن 💠 ضرورت تلاش برای درک لذّت معنوی استاد #علیرضا_پناهیان در برنامۀ تکیه، کربلای معلی: شیرینی ایمان به تواضع است روایت شده رسول خدا.صلوات الله علیه و آله. به یارانشان فرمودند من چرا حلاوت ایمان، شیرینی ایمان را در شما نمی‌بینم؟ گفتند: یا رسول الله شیرینی ایمان چیست؟ پیامبر(ص) فرمودند: شیرینی ایمان به تواضع است(مجموعه ورام، ج۱، ص۲۰۱). یعنی وقتی شما از ایمان لذت برده باشی، آدم متواضعی می‌شوی. چیزهایی خدا به تو داده که به دیگری نداده است. یک حالی نسبت به بقیه پیدا می‌کنی. یک حالی نسبت به خدا پیدا می‌کنی، شرمنده می‌شوی، بدهکارتر می‌شوی. واقعاً ما آدم‌هایی که روزه می‌گیریم، پیش خدا شرمنده‌تر از آنهایی هستیم که روزه نمی‌گیرند. «ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ(تکاثر، ۸)» روز قیامت خدا از نعیم سؤال می‌کند. پرسیدند: نعیم همین نعمت‌های دنیاست؟ فرمود: نه. نعمت ما اهل‌بیت است(فروع كافى، ج ۶، ص ۲۸۰، ح ۵). حالا ما کسانی که مدعی محبت اهل‌بیت.علیه السلام. هستیم، باید جواب دهیم. اینکه ما از لذت معنوی، از حلاوت قرائت قرآن برخوردار شویم یک ضرورت است. اگر این اتفاق نیفتد، به سمت عُجب می‌رویم، از خدا طلبکار می‌شویم، چون چیزی به دستمان نیامده و به سمت قیافه گرفتن برای مردم می‌رویم و حال مردم را از دینداری به‌هم می‌زنیم. پس ما باید از قرآن لذت ببریم، اشک بریزیم و آن حسّ قشنگ را پیدا کنیم تا دینداری‌مان خراب نشود و حال بقیه را هم از دینداری خراب نکنیم. این یک ضرورت است. احساسات امام زین العابدین.علیه السلام. هنگام قرائت قرآن امام زین‌العابدین.علیه السلام. می‌فرماید: «لَوْماتَ مَنْ بَيْنِ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ لَمَا اسْتَوْحَشْتُ بَعْدَ اَنْ يَكُونَ الْقُرآنُ مَعى(کافی، ج۲، ص۶۰۲)»؛ اگر تمام زمین و هر که در زمین هست در مشرق و مغرب از دنیا برود و این عالَم برهوتی شود، من وحشت نمی‌کنم تا وقتی که قرآن با من باشد. یعنی اینقدر قرآن، قلب آدم را از گرما و انس پر می‌کند و آدم به هیچ چیز دیگر احتیاج ندارد. بعد در مورد امام زین‌العابدین.علیه السلام. در ادامۀ روایت گفته شده است این آقایی که این سخن را ‌فرمودند، قرآن خواندن‌شان اینطور بود؛ «إذا قرأ مالک یوم الدین»، وقتی که مالک یوم الدین را می‌خواندند «یُکرّرُها» تکرارش می‌کرد. اینقدر تکرار می‌کرد که نزدیک بود جان دهد؛ «حتی کادَ أن یَموت». اینقدر تحت تأثیر آیۀ قرآن قرار می‌گرفت. ان‌شاءالله خدا این راهها را برای ما بازکند، با احساسات قرآن بخوانیم، آن وقت پرده از روی قلب برداشته می‌شود و دیگر مشکلات دنیوی را هم ندیده می‌گیریم. ضرورت تلاش برای درک لذّت معنوی این سنت الهی در هستی است که خداوند متعال بعضی از لذت‌ها را به ما می‌چشاند، بعد برای ادامه‌ این لذت‌ها می‌گوید باید خودت تلاش کنی. این دربارۀ لذت‌های مادی است! مثلاً لذت غذا را خدا به ما می‌چشاند. به‌طور طبیعی غذا خوردن لذت دارد. بعد می‌فرماید خب حالا می‌خواهی این لذت استمرار پیدا کند و حتی بیشتر شود؟ به خودت گرسنگی بده، روزه بگیر. مصادیق لذت متنوع هستند. لذت معنوی هم همینطور است. یک مقدارش را خدا به ما می‌چشاند بعد می‌فرماید برای بقیه‌اش خودت باید تلاش کنی. اگر تو می‌خواستی بفهمی لذت معنوی چیست، چقدر شیرین است و چرا فراتر از همۀ لذایذ مادی است؟ حتی فراتر از لذایذ عاطفی است؛ اگر می‌خواستی این را بفهمی، من با لذت محبت امام حسین.علیه السلام. این را به تو چشاندم. 🕌 کربلای معلی - ماه رمضان - ۱۴۰۳/۱۲/۱۷ 💠 رسانه مذهبی بقعه استان مرکزی 🔹 کانال در تمام پیام‌رسان‌ها👇 📲 @boghe_ir 🌸اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج🤲

🇮🇷 📌چگونه بهتر قرآن بخوانیم؟ جلسۀ ۶ - بخش ۱ 💠 توجه به جنبۀ اجتماعی اشک 💠 آثار و نتایج اجتماعی اشک بر امام حسین.علیه السلام. 💠 اشک، قلّۀ فراگیر کردن قرآن 💠 اشک هنگام قرائت قرآن، شادی و نشاط قلب را آشکار می‌کند استاد #علیرضا_پناهیان در برنامۀ تکیه، کربلای معلی: توجه به جنبۀ اجتماعی اشک اشک معمولاً اوج فردیّت انسان را نشان می‌دهد و اساساً احساسات، امری فردی هستند. من اولین بار توجه به اشک به عنوان یک مقولۀ اجتماعی را در بیانات حضرت امام(ره) شنیدم. ایشان اشک بر اباعبدالله الحسین.علیه السلام. را یک مقولۀ اجتماعی می‌دانستند و بیان می‌کردند یک قطره اشک بر امام حسین(ع) خیلی ثواب دارد، «وجبت له الجنّة» حتی در روایت آمده بهشت بر او واجب می‌شود، ببینید یک قطره اشک چقدر مغفرت به‌دنبال دارد؟ با توجه به نظر حضرت امام(ه)، اثر اشک بخاطر جنبۀ عاطفی‌اش نیست که اینقدر ثواب دارد، بلکه به لحاظ اثر اجتماعی‌اش است. به همین دلیل اگر اشک هم نریزی و تظاهر به گریه (تباکی) هم بکنی، همان ثواب را دارد. (صحیفه امام، ج۸، ص ۵۱۹ و ۵۲۶-۵۳۰) آثار و نتایج اجتماعی اشک بر امام حسین.علیه السلام. ما باید به جنبۀ اجتماعی اشک توجه کنیم. شما وقتی می‌بینید گریه‌کن‌ها بر امام حسین.علیه السلام. آنطور گریه می‌کنند، دشمن تا آخر حساب کار خودش را می‌کند که با چه کسانی مواجه است؟ این ‌همه گریه بر امام حسین(ع)،‌ برای حکومت امام زمان.عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف. سرمایه است. این گریه‌کن‌ها تازه به اصل خود رسیده‌اند، صاحب خود را پیدا کرده‌اند، فرزند حسین(ع) را پیدا کرده‌اند، این یک ابهتی برای حضرت و یک قدرت واقعی مردمی برای حضرت ایجاد می‌کند. حضرت با این قدرت حکومت می‌کنند؛ با قدرت مبتنی بر عواطف صادقانۀ مردم. حکومت حضرت بر دل‌ها استوار است؛ بر دل‌هایی که این اشک‌، سینه‌زنی‌ها و همین فریادها سرمایه‌اش است. اشک، قلّۀ فراگیر کردن قرآن اشک دربارۀ قرآن یک ضرورت اجتماعی است، در جامعۀ ما برای هر موضوعی قله‌هایی است و قله‌های هر مفهومی در جامعه، موجب تقویت آن مفهوم می‌شوند. وقتی ما می‌خواهیم قرآن را فراگیر کنیم، قله‌های آن را باید نشان بدهیم. قله‌اش همین مجالس زیبای اشکی است که پای قرائت قرآن ریخته می‌شود. اولیاء خدا گریه‌هایشان را پنهان نمی‌کردند. گریه‌کردن رسول خدا.صلوات الله علیه و آله. دیده می‌شد، گریه‌کردن امیرالمؤمنین پای قرائت قرآن دیده می‌شد، گریه‌کردن امام صادق.علیه السلام. دیده می‌شد. و اساساً اشک‌ریختن یک امر پنهان‌کردنی نیست. همه عالم می‌دانند و همه بدانند کسی که با قرآن گریه می‌کند، لزوماً بهتر از آن کسی که گریه نمی‌کند، نیست. پس بگذارید راحت گریه‌اش را بکند. گریه پنهان‌کردنی نیست و نیازی هم نیست پنهان شود ولی قلۀ ایمان و قلۀ ارتباط را نشان می‌دهد. اشک هنگام قرائت قرآن، شادی و نشاط قلب را آشکار می‌کند گریه‌ای که در دستگاه سیدالشهدا به دست می‌آید، ضمن اینکه قیمتش فوق‌العاده است و از آن بالاتر نداریم، آسان هم است. آسان بودنش دلیل بر بی‌قیمت یا کم‌قیمت بودنش نیست، این خیلی نکتۀ مهمی است. اشکی که اینقدر قیمت دارد را امام حسین.علیه السلام. برای ما آسان کرده است. لطف سیدالشهداست تا ما یک تجربۀ معنوی لطیف داشته باشیم و بعد آن را پای قرائت قرآن ببریم. اگر قرائت قرآن در قله‌ها با این اشک ممزوج شود، آن احساس قلبی عمیق، آن شادی و نشاطی که در قلب انسان و هیجانی که در قلب انسان می‌آید را آشکار می‌کند. 🕌 کربلای معلی - ماه رمضان - ۱۴۰۳/۱۲/۱۸ 💠 رسانه مذهبی بقعه استان مرکزی 🔹 کانال در تمام پیام‌رسان‌ها👇 📲 @boghe_ir 🌸اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج🤲

🇮🇷 📌چگونه بهتر قرآن بخوانیم؟ جلسۀ ۶ - بخش ۲ 💠 ضرورت اجتماعی لذت بردن از قرآن خواندن 💠 یکی از آثار اجتماعی اشک، اثبات صداقت ایمان است 💠 اولین گام برای رسیدن به رابطه عمیق با قرآن استاد #علیرضا_پناهیان در برنامۀ تکیه، کربلای معلی: ضرورت اجتماعی لذت بردن از قرآن خواندن یکی از دلایلی که دیگران دچار دین‌گریزی می‌شوند این است که حلاوت و شیرینی دینداری را در دینداران ندیده‌اند، پس ما باید محافلی داشته باشیم که لذت دینداری در آن به نمایش گذاشته شود. نکتۀ بعدی اینکه، اگر کسی از دینداری‌اش لذت نبرد، آسیب دارد و ممکن است برای دیگران قیافه بگیرد. اگر کسی از دینداری سیر لذت ببرد، دیگر نگاه از بالا به پایین به بقیه ندارد، نگاه دلسوزانه دارد و حالِ بقیه را از تکبر خودش به‌هم نمی‌زند. اگر مؤمنین لذّت کافی از دین نبرند، روابط اجتماعی مؤمنین با غیرمؤمنین مخدوش می‌شود. این دو وجه لذت بردن از قرآن خواندن، دو وجه اجتماعی و دو وجه ضرورت اجتماعیِ لذت بردن از قرآن است. ما در جامعه به قله‌های مرتفع معنوی نیاز داریم. دیدن قله‌های معنویت برای کسانی که در کوهپایه هستند لازم و یک ضرورت اجتماعی است. زیبایی احساسی که شما پای قرائت قرآن پیدا می‌کنید، زیبایی فوق‌العاده‌ای است. خداوند متعال می‌فرماید: «وَلَكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمَانَ وَ زَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ»(۷/حجرات) «خدا ایمان را محبوب و زیبا، در دلهای شما قرار می‌دهد...» و این زیبایی بخواهد تجلی پیداکند، نمونۀ اعلای آن اشک است. یکی از آثار اجتماعی اشک، اثبات صداقت ایمان است یکی دیگر از آثار اجتماعی اشک ریختن پای قرائت قرآن، اثبات صداقت در ایمان است و مردم به آن نیاز دارند. مؤمنین برای دیگران شاهدند. یک معنای شاهد بودن و گواه بودن این است که حقانیت این مسیر را فریاد می‌زنند. مثلاً شهید را شاید به این دلیل می‌گویند شهید، چون شاهد است و ایمانش به صداقتش در ایمان شهادت می‌دهد و اشک هم همین کار را می‌کند. اشک، شبیه قطره خون عمل می‌کند و شهادت می‌دهد که این احساسات، صادقانه است و واقعاً وجود دارد. واقعاً می‌شود خدا را اینقدر دوست داشت و واقعاً می‌شود از معنویت لذت برد. آثار اجتماعی متعددی بر جلسۀ قرآن و قاری قرآنی که بتواند با قرآن اشک بریزد، مترتب می‌شود. پس به ضرورت اجتماعی اشک ریختن هم باید توجه کرد. اولین گام برای رسیدن به رابطه عمیق با قرآن ما می‌خواهیم گام به گام به رابطۀ عمیق با قرآن و به یک رابطۀ قویّ قلبی با قرآن نزدیک شویم، اولین کاری که باید بکنیم این است که تلقی خودمان را از قرآن اصلاح کنیم. باید بدانیم که قرآن سطر سطرش، تجلی محبت خداست و خدا دوستمان دارد که با ما حرف می‌زند و بدانیم قرآن کتابی است که محبت خدا به بندگان در آن تجلی پیدا کرده است. 🕌 کربلای معلی - ماه رمضان - ۱۴۰۳/۱۲/۱۸ 💠 رسانه مذهبی بقعه استان مرکزی 🔹 کانال در تمام پیام‌رسان‌ها👇 📲 @boghe_ir 🌸اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج🤲

🇮🇷 📌چگونه بهتر قرآن بخوانیم؟ جلسۀ ۸ - بخش ۱ 💠 چگونه از قرآن بهره ببریم؟ 💠 تلقی صحیح از قرآن خواندن 💠 حقیقت دین در حضرت خدیجه. سلام الله علیها . متجلی شده استاد #علیرضا_پناهیان در برنامۀ تکیه، کربلای معلی: چگونه از قرآن بهره ببریم؟ ما برای اینکه بتوانیم با احساسات ناب انسانی عمیقاً از قرآن بهره ببریم، اول باید نگاهمان را به قرآن اصلاح کنیم، نگاه دقیقی به قرآن داشته و تلقی صحیحی از قرآن داشته باشیم. تلقی صحیح از قرآن خواندن برای پیداکردن تلقی صحیح از قرآن دو ویژگی مهمّ قرآن را برشمردیم: یکی اینکه قرآن تجلی محبّت خداست، دوم اینکه قرآن آمده تا احساسات ما را درگیر کند. قرآن کریم، احساسات ما را عمیقاً تحت تأثیر قرار می‌دهد و این معنای خاصی دارد. لذت قرآن خواندن خیلی عمیق است و فرقش با لذت‌های دیگر همین است. حیف است که ما این لذت را نبریم. ما الآن توصیۀ دینی نمی‌کنیم و این یک توصیۀ انسانی است. مثل اینکه یک نفر برود تفریح در یک جای خوب، ارزان، با امکانات عالی، با منظرۀ خیلی خوب و غذاهای خیلی خوشمزه و سالم و این را به دیگران توصیه کند. در واقع او یک اتفاق انسانی را رقم زده نه اینکه توصیه دینی کرده باشد. خودش رفته لذتی را چشیده بقیه را هم دارد دعوت می‌کند. حقیقت دین در حضرت خدیجه. سلام الله علیها . متجلی شده حضرت خدیجه. سلام الله علیها . در تاریخ اسلام نمونه بارزی هستند. برای معرفی ایشان باید بگوییم تمام حقیقت دین در وجود حضرت خدیجه(س) متجلی است. چرا؟ چون ایشان ثروتمندترین زن در مکه بودند. ثروتمندترین فردی که در ارتباط با شخصیتی مثل رسول الله الاعظم.صلوات الله علیه و آله. بیشترین لذت را می‌برد، این حقیقت دین است. این خلاصۀ لذت معنوی است برای کسی که بخواهد او را معرفی کند که لذت معنوی چقدر است. آنقدر این لذت زیاد است که تو می‌توانی از همۀ اموالت خیلی راحت بگذری به‌خاطر یک لذت برتر و در شعب ابی‌طالب در محاصرۀ اقتصادی از گرسنگی جان به جان آفرین تسلیم کنی. حقیقت دین این نیست که ثروت چیز بدی است. حقیقت دین این است که بالاتر از ثروت وجود دارد. حالا چه ثروت به تو برسد چه نرسد، لذت بالاتر از ثروت در این عالم وجود دارد و آن محبت خدا و اولیاء خدا و لذت‌های معنوی است، مثل لذتی که از خواندن قرآن برای انسان پدید می‌آید. حضرت خدیجه(س) یک ذره هم به دنیایی که در اطرافش بود، تعلق نداشت. وقتی حضرت رسول(ص) بعد از اولین وحی ‌آمدند، به اولین کسی که خبر دادند حضرت خدیجه(س) بود. علی بن ابیطالب.علیه السلام. که خود شاهد وحی بودند. وقتی که حضرت محمد(ص) خبر دادند به حضرت خدیجه(س) که من به پیامبری مبعوث شدم، بلافاصله حضرت خدیجه(س) پذیرفتند، از اعماق جان هم پذیرفتند. اگر از اعماق جان نمی‌پذیرفتند اینقدر نمونه و برجسته نمی‌شدند. 🕌 کربلای معلی - ماه رمضان - ۱۴۰۳/۱۲/۲۰ 💠 رسانه مذهبی بقعه استان مرکزی 🔹 کانال در تمام پیام‌رسان‌ها👇 📲 @boghe_ir 🌸اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج🤲

🇮🇷 📌چگونه بهتر قرآن بخوانیم؟ جلسۀ ۸ - بخش ۲ 💠 ضرورت بهره‌مندی از لذت برتر 💠قرآن، منبعی برای لذت برتر 💠چرا حضرت خدیجه. سلام الله علیها . بسیار مورد احترام است؟ 💠 به واسطه قرآن از خدا حاجت بگیرید استاد #علیرضا_پناهیان در برنامۀ تکیه، کربلای معلی: ضرورت بهره‌مندی از لذت برتر آن چیزی که ما از اعماق قلب باید دنبالش باشیم این است که از دنیا لذت بیشتری ببریم. اینکه گناه را منع می‌کنند برای این است که گناه مانع لذت بیشتر است. گناه لذت و عمقش کم است. هر لذتی که بیشتر است، حلال است و هر لذتی که کمتر است و مانع لذت برتر است، حرام است. اسم دنیا رویش است؛ دنی است، کم و پست است. خدا ناراحت می‌شود به یک چیز پست، دل دادی. دین می‌گوید چرا به کم قانع شدی؟ و ابلیس آدم را به کم قانع می‌کند و از این طریق خیلی‌ها را از بین می‌برد. لذت بردن ما آن چیزی است که برای ابلیس قابل تحمل نیست، چون او نسبت به ما حسود است. مثلاً یکی از کارهایی که شیطان می‌کند این است که ما را درگیر امور منفی می‌کند و لذت می‌برد ما امور منفی را ببینیم! شیطان کلاً با لذت بردن ما مخالف است. خطّ قرمز مهم برای شیطان این است که ما سراغ لذت برتر نرویم. اگر سراغ لذت برتر برویم، او بیچاره می‌شود و دیگر دستاویزی برای گمراه کردن ما ندارد. به همین دلیل ما را به لذت کمتر دعوت می‌کند تا ما سرغ لذت برتر نرویم. قرآن، منبعی برای لذت برتر ما چرا می‌خواهیم سراغ احساسات عمیق پای قرائت قرآن برویم؟ چون انسانیت، بلندنظری، بی‌نهایت‌طلبی و عمیق‌بودن انسان اقتضاء می‌کند که انسان بالاترین لذت را ببرد. هیچ‌چیزی مثل قرآن اینقدر برای انسان لذت‌آفرین نیست. در روایات است که امام علی.علیه السلام. فرمود: «هر کس با قرآن انس گیرد، از جدایی دوستان، وحشتی نخواهد داشت»( غررالحکم و دررالکلم، ح۸۷۹۰). من مطمئنم اگر کسی مشاعر قلبش باز شود به لذت برتری که در قرآن هست، خواهد رسید و همین اتفاق، در سطح خودش و در ظرفیت خودش برایش خواهد افتاد. چرا حضرت خدیجه. سلام الله علیها . بسیار مورد احترام است؟ اینکه ما به عظمت حضرت خدیجه. سلام الله علیها . تواضع می‌آوریم، به دلیل حقیقت وجود اوست که دنیا داشت و برنداشت، دنیا داشت و فهمید این دنیا لذت چندانی ندارد. دنیا داشت و فهمید انسان باید به سمت لذت برتر برود و بعد آنچنان عاشقانه با وجود مقدس رسول خدا.صلوات الله علیه و آله. تعامل کرد که خودش شد شاهد. خودش به تنهایی شد شاهدی بر حقانیت رسول خدا(ص). اگر چه دارایی، بالاخره زیبایی دارد و زینتی برای انسان است و از لذتی برخوردار است، اما حضرت خدیجه(س) از این لذت کم، چشم‌پوشی کرد. به واسطه قرآن از خدا حاجت بگیرید امیرالمؤمنین علی.علیه السلام. در عبارتی می‌فرماید: « فَاسْأَلُوا اَللَّهَ بِهِ وَ تَوَجَّهُوا إِلَيْهِ بِحُبِّهِ (مستدرك الوسائل، ج۴، ص۲۳۹)»؛ می‌خواهید از خدا تقاضایی داشته باشید، درِ خانۀ خدا بواسطۀ قرآن، گدایی کنید. یعنی پای قرائت قرآن آدم می‌تواند از خدا حاجت بگیرد. به خداوند متعال با حبّ و با محبت قرآن توجه کنید. یعنی با محبت قرآن و علاقه‌ای که به قرآن دارید، خودتان را نزد خدا عزیز کنید. هر کس از قرآن لذت ببرد، مورد توجه خاصّ پروردگار عالم قرار می‌گیرد. 🕌 کربلای معلی - ماه رمضان - ۱۴۰۳/۱۲/۲۰ 💠 رسانه مذهبی بقعه استان مرکزی 🔹 کانال در تمام پیام‌رسان‌ها👇 📲 @boghe_ir 🌸اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج🤲

🇮🇷 📌چگونه بهتر قرآن بخوانیم؟ جلسۀ ۹ - بخش ۲ 💠 تمنای بزرگ شدن با توهم بزرگ شدن متفاوت است 💠 تأثیر قرائت قرآن بر از بین رفتن تکبر استاد #علیرضا_پناهیان در برنامۀ تکیه، کربلای معلی: تمنای بزرگ شدن با توهم بزرگ شدن متفاوت است دین چیزی جز آزاداندیشی و درنظر گرفتن همۀ واقعیت‌ها نیست. دین چیزی جز شرح صدر پیداکردن نیست. در این صورت هیچ‌وقت یک آدم روشنفکر، قیافه نمی‌گیرد برای نامسلمانی خودش! نمی‌گوید «من به اسلام چه‌کار دارم؟». به اسلام چه‌کار داری؟ یعنی من به عقل چه‌کار دارم؟ من به علم چه‌کار دارم؟ من به لطافت روحی انسان چه‌کار دارم؟ شرح صدر عبارت تشبیه‌گونه‌ای است که خدا استفاده کرده، یعنی سینۀ گشاده. به پیامبر.صلوات الله علیه و آله. می‌فرماید: « أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ (انشراح، ۱)» ما به تو شرح صدر دادیم. به آن می‌گویند سعۀ وجودی، بزرگ‌شدن. انسان عاشق این بزرگ‌شدن است و بعضی‌ وقت‌ها توهّم بزرگ‌شدن پیدا می‌کند و این یعنی تکبر. تکبر، توهّم بزرگ‌شدن است. ریشه‌ شرح صدر چیز بدی نیست، تمنّای بزرگ‌شدن است. بزرگ‌شدن یعنی همان کمال‌خواهی. بزرگ‌شدن یعنی همان سعۀ وجودی پیداکردن. بزرگ‌شدن یعنی حقیقت همۀ خوبی‌ها و رفتارهای خوب. به هر چیزی که بزرگی‌ای در آن باشد، می‌گویند خوب. به هر چیزی که حقارتی در آن باشد، یا یک کوچک بودنی در آن باشد، می‌گویند بد. انسان از بس عاشق بزرگ‌شدن است، توّهم بزرگ شدن پیدا می‌کند و راه بزرگ‌شدن را به خودش می‌بندد. انسان باید دائماً باید نماز و قرآن بخواند که توهّم بزرگ‌شدن‌اش از بین برود. اصل تمنّای بزرگ‌شدن چیز بدی نیست. توهّم‌اش چیز بدی است. اینکه من توهّم بزنم و بزرگ شوم. تأثیر قرائت قرآن بر از بین رفتن تکبر پس اگر کسی توهّم بزرگ‌شدن داشته باشد، یا از راه غلطی به سمت بزرگ‌شدن برود، اسمش تکبر است. ولی تکبر برای خدا بد نیست؛ چرا؟ چون اولاً خدا که نعوذبالله توهّم ندارد و بزرگی او واقعی است؛ ثانیاً خدا باید بزرگی‌اش را به ما نشان دهد و به رخ ما بکشد. چرا؟ چون ما عاشق این بزرگی هستیم. ما عاشق خدای بزرگ هستیم. پس باید این بزرگ را پیدا کنیم! و بزرگی‌اش را ببینیم. اصلاً دل‌آرام می‌شویم وقتی که عظمت و کبریایی او را می‌بینیم و قرآن درجا این کار را برای ما می‌کند. آیه « لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ(حشر، ۲۱)»، توهّم بزرگی ما را می‌شکند و بزرگی خدا را به ما نشان می‌دهد. این عملیات وقتی پای قرائت قرآن انجام گیرد، بالاترین اقدام سازنده و بهترین صورت خودسازی است که انسان پای سفرۀ قرآن بنشیند و با قرآن به بهسازی روحش شروع کند. 🕌 کربلای معلی - ماه رمضان - ۱۴۰۳/۱۲/۲۱ 💠 رسانه مذهبی بقعه استان مرکزی 🔹 کانال در تمام پیام‌رسان‌ها👇 📲 @boghe_ir 🌸اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج🤲

🇮🇷 📌چگونه بهتر قرآن بخوانیم؟ جلسۀ ۱۰ - بخش ۱ 💠 خوب بودن یعنی طبیعی بودن 💠 ویژگی‌های طبیعی خود را حفظ کنیم استاد #علیرضا_پناهیان در برنامۀ تکیه، کربلای معلی: خوب بودن یعنی طبیعی بودن انسان اگر طبیعی باشد و به طبیعت خودش دست نزند و بتواند عوامل مزاحمی که او را از طبیعت خودش خارج می‌کند را کنترل کند، عالی خواهد بود. در واقع گناه و معصیت، آدم را از حالت طبیعی خارج می‌کند. مثلاً انسان کنجکاو است، ذاتاً کنجکاو آفریده شده، انسان ذاتاً منفعت‌طلب آفریده شده، « جُبِلَتِ اَلْقُلُوبُ عَلَى حُبِّ مَنْ أَحْسَنَ إِلَيْهَا وَ بُغْضِ مَنْ أَسَاءَ إِلَيْهَا(تحف‌العقول، ج۱، ص۳۷)». طبع انسانى با محبت آن كه به وى احسان كند و بغض آن كه به او بد كند، سرشته شده است. قلب کسانی را که برایش منفعت دارند، دوست دارد. حالا اگر کسی منافعش برایش مهم نبودند، گفته می‌شود که او ایراد دارد و غیرطبیعی شده است. پس بد بودن یعنی غیرطبیعی بودن و خوب بودن یعنی طبیعی بودن؛ و این دلیل دیگری نمی‌خواهد. ما گفتیم که خوب بودن یعنی بزرگ شدن و سعۀ وجودی داشتن و بد بودن یعنی کوچک و حقیر بودن. اصلاً امکان ندارد شما عظمت روحی پیداکنید و بد باشید. ویژگی‌های طبیعی خود را حفظ کنیم نگاه دیگری که می‌توان داشت این است که ما اگر در طبیعت خودمان قرار بگیریم، یک سری ویژگی‌ها از کودکی تا بزرگسالی داریم. ویژگی‌های طبیعی، این ویژگی‌های طبیعی همان خوب بودن است، سالم بودن است. یکی از عبارت‌های قرآن که نزدیک به این ماجراست، آیه « فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا (سوره روم، آیه ۳۰)» می‌باشد. دین مطابق فطرت ما است. خدا این دین را ساخته و انسان را هم مطابق با همین دین ساخته است. به همین دلیل حضرت علی.علیه السلام. می‌فرماید: «مَا نَهَى [اَللَّهُ] عَنْ شَيْءٍ إِلاَّ وَ أَغْنَى عَنْهُ (عیون‌الحکم و المواعظ، جلد۱، ص۴۸۱)»؛ خدا از چیزی نهی نکرده مگر اینکه تو به او بی‌نیاز هستی. یعنی فطرتاً و طبیعتاً تو اصلاً به آن نیاز نداری، برای چه به گناه احساس نیاز می‌کنی؟ یعنی گناه تو را از طبیعت بیرون آورده و این علامت یک مریضی‌ای است. 🕌 کربلای معلی - ماه رمضان - ۱۴۰۳/۱۲/۲۲ 💠 رسانه مذهبی بقعه استان مرکزی 🔹 کانال در تمام پیام‌رسان‌ها👇 📲 @boghe_ir 🌸اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج🤲

🇮🇷 📌چگونه بهتر قرآن بخوانیم؟ جلسۀ ۱۰ - بخش ۲ 💠 خوبی‌های طبیعی خود را حفظ کنیم 💠 ادبیات قرآن را در موضوع طبیعی بودن درک کنیم استاد #علیرضا_پناهیان در برنامۀ تکیه، کربلای معلی: خوبی‌های طبیعی خود را حفظ کنیم در آیۀ کریمۀ قرآن می‌فرماید: «إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ(شعرا، ۸۹)»؛ روز قیامت خدا از ما چه می‌خواهد؟ اینکه قلبت را سالم آورده باشی، یعنی آن چیزی که من به تو دادم اینقدر زیبا و جذاب است. در آیات دیگر قرآن هم این را فرموده است: « وَ نَفْسٍ وَ مَا سَوَّاهَا(شمس، ۷)»؛ چقدر خدا این جان آدمی را زیبا آفریده! « لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ (تین، ۴)». ما این انسان را در بهترین وضعیت آفریدیم. یعنی ما وقتی که بد می‌شویم معنایش این است که سقوط کردیم، معنایش این است که وضع طبیعی خودمان را خراب کردیم. انسان کنجکاو آفریده شده دوست دارد حقایق را بداند و دوست ندارد حقیقت را در نظر نگیرد. کافر کسی است که از طبیعت خودش خارج شده و یک‌سری واقعیت‌ها را در نظر نمی‌گیرد. ادبیات قرآن را در موضوع طبیعی بودن درک کنیم ما قبل از اینکه بخواهیم با آیه‌های قرآن زندگی کنیم، بهتر است ادبیات‌مان را به این آیه‌ها نزدیک کنیم و ادبیات قرآن را بفهمیم. بیاییم این ادبیات را درک کنیم و با همین ادبیات با هم گفتگو کنیم. یک انسان طبیعی چه ویژگی‌هایی دارد؟ یک انسان طبیعی مثلاً امنیت می‌خواهد. امنیت را هم نمی‌تواند از هر کسی بگیرد؛ یک انسان طبیعی می‌گوید کسی که قدرت دارد به من امنیت بدهد، باید امنیت بدهد. خوب چنین فردی فقط خدا است، پس یک انسان طبیعی، یک انسان مؤمن می‌شود. آن‌وقت اگر کسی به این ایمان بی‌توجهی کند و بگوید من امنیت نمی‌خواهم، این طبیعی نیست. خدا می‌فرماید احکام دین مطابق طبیعت آدم‌هاست و کار غلط، کار غیرطبیعی است. اگر ما بتوانیم این ادبیات را رواج دهیم، مردم نگاهشان به دین و به آیات قرآن خیلی تغییر می‌کند. چرا قرآن بعضی از آدم‌ها را در غرب اینقدر جذب می‌کند؟ برای اینکه بدون پیش‌داوری در مورد قرآن می‌گویند چقدر قشنگ صحبت می‌کند! نمونه‌اش همین آیه است که « إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ(شعرا، ۸۹)». باید همان قلب سالم، طبیعی و خدادادی را سالم به او برگردانیم. 🕌 کربلای معلی - ماه رمضان - ۱۴۰۳/۱۲/۲۲ 💠 رسانه مذهبی بقعه استان مرکزی 🔹 کانال در تمام پیام‌رسان‌ها👇 📲 @boghe_ir 🌸اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج🤲

🇮🇷 📌چگونه بهتر قرآن بخوانیم؟ جلسۀ ۱۱ - بخش ۱ 💠 به یک زندگی کوچک راضی نباشیم 💠 رنج؛ لازمه کسب سعۀ وجودی 💠 قرآن بدون رنج انسان را بزرگ می‌کند 💠 راهکار قرآن برای مقابله با تکبّر استاد #علیرضا_پناهیان در برنامۀ تکیه، کربلای معلی: به یک زندگی کوچک راضی نباشیم یکی از اهداف تهاجم فرهنگی و سبک زندگی غلط این است که می‌خواهد یک زندگی کوچک را به ما تحمیل کند و اینکه به این زندگی کوچک قانع شویم. اخیراً هم تعبیری را به‌عنوان زندگی نرمال به‌کار می‌برند. منظورشان چیست؟ مردم را وادار می‌کنند به زندگی حداقلی و اسمش را زندگی نرمال گذاشته‌اند که دیگر بیشترش را نخواهند و مردم را به بردگی می‌کشند. زندگی نرمال یعنی زندگی برده‌ها که به حداقل‌ها قانع می‌شوند. رنج؛ لازمه کسب سعۀ وجودی ما اگر بخواهیم اولیاء خدا را ملاقات کنیم، باید بزرگ باشیم؛ می‌خواهیم خدا را ملاقات کنیم باید بزرگ باشیم. کسی که با پروردگار ارتباط دارد، سعۀ وجودی‌اش بیشتر است و شرح ‌صدر دارد. اتفاقاً آن رنجی که در این آیه هست «يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ(انشقاق، ۶)» آن رنج هم فلسفه‌اش این است که آدم را بزرگ کند. رنج، برای سعۀ ‌وجودی پیدا کردن انسان است. خدا فلسفۀ رنج را در همین آیه گفته است. رنج می‌بری که بزرگ شوی تا به پروردگار خودت برسی. هرچه بزرگتر شدی، یعنی خوب می‌شوی، خوب می‌شوی یعنی بزرگتر می‌شوی. سعۀ ‌وجودی لازمه ملاقات خدا است که بیشترین بهره را از خدا ببریم، این فلسفه رنج است. قرآن بدون رنج انسان را بزرگ می‌کند قرآن، بدون اینکه رنج ببریم ما را بزرگ می‌کند. تجلی مهربانی خدا در آیات قرآن اشک آدم را در می‌آورد؛ قرآن، سنگ قلب آدم را می‌شکند و بعد مهربانی طلوع می‌کند. ما چون دوست داریم بزرگ شویم و مدام توهّم بزرگ شدن داریم، عجله می‌کنیم و از راه‌های غلط برای بزرگ شدن استفاده می‌کنیم. قرآن می‌خواهد ما را از طریق درست بزرگ کند و بزرگی خدا را به ما نشان می‌دهد. شما دائماً اثر روانی آیات قرآن را می‌بینید که القاء کبریائی خداست. طرز حرف زدن خدا همان طرز متکبرانه‌ای است که می‌خواهد علوّ و عظمت و کبریائی خدا را به ما القاء کند. راهکار قرآن برای مقابله با تکبّر ما درباره تکبر باید سه‌ موضع داشته باشیم: یک) توهّم بزرگ شدن نداشته باشیم؛ دو) از راه غلط به این بزرگی نرسیم؛ سه) اگر به این بزرگی رسیدیم از آن سوءاستفاده نکنیم. قرآن می‌فرماید « فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ (هود، ۱۱۲)»؛ استقامت بورز آنچنان که به تو دستور داده شده ‌است. آنچنان که به تو دستور داده شده است شاید معنایش این باشد که از هر ابزاری برای ادامه راه استفاده نکن. اینکه ما از سلاح‌ هسته‌ای نمی‌خواهیم استفاده کنیم، این یعنی «کما اُمِرت»؛ ما می‌جنگیم ولی در راه جنگ‌مان، باید قدرت پیدا کنیم ولی در راه قدرت‌مان به کسی ظلم نمی‌کنیم. ایران به چیزهایی معتقد است که در اوج نیازش، شکوه انسانی و اوج قدرتش را نشان می‌دهد. اینها واقعیاتی است که هیچ‌کس از آن صحبت نمی‌کند. عظمت جمهوری اسلامی را مردم دنیا می‌فهمند و ما هم متأسفانه زبان تبلیغ آن را نداریم. 🕌 کربلای معلی - ماه رمضان - ۱۴۰۳/۱۲/۲۳ 💠 رسانه مذهبی بقعه استان مرکزی 🔹 کانال در تمام پیام‌رسان‌ها👇 📲 @boghe_ir 🌸اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج🤲

🇮🇷 📌چگونه بهتر قرآن بخوانیم؟ جلسۀ ۱۱ - بخش ۲ 💠 آیه‌ای که پیامبر.صلوات الله علیه و آله. را پیر کرد 💠 اولیاء خدا با تمام قدرتی که داشتند، تکبر نداشتند استاد #علیرضا_پناهیان در برنامۀ تکیه، کربلای معلی: آیه‌ای که پیامبر.صلوات الله علیه و آله. را پیر کرد قرآن کریم خطاب به پیامبر اکرم.صلوات الله علیه و آله. می‌فرماید: «فاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَ مَنْ تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطْغَوْا إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ»(هود/۱۱۲)؛ پس همان گونه که فرمان یافته‌ای، ایستادگی کن؛ و نیز آنان که همراهت به سوی خدا روی آورده‌اند [ایستادگی کنند] و سرکشی نکنید که او به آنچه انجام می‌دهید، بیناست. «فاستقم کما اُمِرت»؛ آنطور که به تو دستور دادم این راه را ادامه بده، یعنی با تکبر بر آدم‌ها راه اسلام را ادامه نده. با همان تواضعی که شروع کردی، همانطور باش. در ابتدا چگونه بودی؟ «لَوْ كُنْتَ فَظّاً غَليظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ» (آل عمران/۱۵۹) می‌فرماید تو اگر غلیظ‌القلب بودی، از اطراف تو پراکنده می‌شدند. یعنی تو اینقدر فروتنی داری در مقابل مؤمنين، خدا به پیامبر.صلوات الله علیه و آله. می‌فرماید «و اغلُظ علیهم»، نسبت به کفار غلظت نشان بده. بعد می‌فرماید استقامت بورز، یعنی ادامه بده، این راه را ادامه بده ولی آنطور که من گفتم. «و من تابَ معک» آنهایی هم که اطراف تو هستند باید همین‌طور باشند. اینجاست که پیامبر(ص) پیر شد و در روایت نقل شده که ایشان فرمودند: سوره هود من را پیر کرد(تفسير كنز الدقائق، ج۶، ص۲۵۰). آن مردم نمی‌توانند و ظرفیت لازم را ندارند. مردمی که با اسلام به عزّتی رسیده بودند، نمی‌توانستند مانند قبل باشند و تکبرشان مانع می‌شد و پیغمبر پیر شد. «ولا تَطغَوا» طغیان نکنید. این نهی، نهی خاصی است، پیامبر و یارانت طغیان نکنند! از این بزرگی که پیدا کردید، سوءاستفاده نکنید. اولیاء خدا با تمام قدرتی که داشتند، تکبر نداشتند اولیاء خدا تکبر نکردند. طغیان نکردند، درحالی‌که می‌توانستند و قدرتش را هم داشتند. در تاریخ این داستان هست، در کوفه، در کربلا، در مدینه و ماجرای فاطمیه این داستان هست؛ امیرالمؤمنین.علیه السلام. فرمود من می‌دانم چطور می‌شود شما را درست کرد ولی تقوا به من اجازه نمی‌دهد، من طغیان نمی‌کنم. با اینکه عظمت داشت، این عظمت در قدرت او اثر فوق‌العاده گذاشته بود ولی طغیان نکرد و با مردم به گونۀ دیگری رفتار کرد. گاهی مردم خودشان اعتراض می‌کردند و می‌گفتند تو چرا محکم برخورد نمی‌کنی؟ مظلومیت‌ اولیاء خدا خیلی دردناک است، اینکه طغیان نکردند و «فاستقم کما اُمِرت» را اجرا کردند و یک عده‌ای که مدعی بودند، طغیان کردند و از دین سوءاستفاده کردند و مردم را برای قتل اولیاء خدا تهییج کردند؛ داغی که در تاریخ هیچ‌وقت برطرف نخواهد شد. 🕌 کربلای معلی - ماه رمضان - ۱۴۰۳/۱۲/۲۳ 💠 رسانه مذهبی بقعه استان مرکزی 🔹 کانال در تمام پیام‌رسان‌ها👇 📲 @boghe_ir 🌸اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج🤲

🇮🇷 📌چگونه بهتر قرآن بخوانیم؟ جلسۀ ۱۳ - بخش ۱ 💠 روایت عجیبی در مورد راه آشنایی با قرآن 💠 برای شناخت قرآن، باید کافران به قرآن را بشناسیم 💠 یک ویژگی بسیار مهلک و خطرناک استاد #علیرضا_پناهیان در برنامۀ تکیه، کربلای معلی: روایت عجیبی در مورد راه آشنایی با قرآن امام حسن مجتبی.علیه السلام. در یک کلام شریف می‌فرماید: وَ اعْلَمُوا عِلْمًا یقینًا أَنَّکُمْ لَنْ تَعْرِفُوا التُّقی حَتّی تَعْرِفُوا صِفَةَ الْهُدی، وَ لَنْ تُمَسِّکُوا بِمیثاقِ الْکِتابِ حَتّی تَعْرِفُوا الَّذی نَبَذَهُ وَ لَنْ تَتْلُوَا الْکِتابَ حَقَّ تِلاوَتِهِ حَتّی تَعْرِفُوا الَّذی حَرَّفَهُ، فَإِذا عَرَفْتُمْ ذلِکَ عَرَفْتُمُ الْبِدَعَ وَ التَّکَلُّفَ وَ رَأَیتُمْ الْفِرْیةَ عَلَی اللّهِ وَ التَّحْریفَ وَ رَأَیتُمْ کَیفَ یهْوی مَنْ یهْوی» (تحف العقول، صفحه ۲۲۷)؛ به یقین بدانید که شما هرگز تقوا را نمی‌شناسید تا آن که صفت هدایت را بشناسید و هرگز به پیمان قرآن تمسّک پیدا نمی‌کنید تا کسانی را که دورش انداختند، بشناسید و هرگز قرآن را چنان که شایسته تلاوت است، تلاوت نمی‌کنید تا آنها را که تحریفش کردند، بشناسید. هر گاه این را شناختید، بدعت‌ها و بر خود بستن‌ها را خواهید شناخت و دروغ بر خدا و تحریف را خواهید دانست و خواهید دید که آن که اهل هوی است چگونه سقوط خواهند کرد. برای شناخت قرآن، باید کافران به قرآن را بشناسیم برای تمسّک به قرآن و اینکه قرآن را خوب تلاوت کنیم، دو گروه را امام حسن مجتبی.علیه السلام. ذکر کردند که باید آنها را بشناسیم. اول آنهایی که قرآن را قبول نکردند؛ برای اینکه خوب تلاوت کنید آنهایی که قرآن را قبول کردند اما بعد کافر شدند را بشناسید. این نکتۀ بسیار ظریفی است که امام حسن مجتبی(ع) به ما می‌فرماید. ما می‌خواهیم کافران را از نزدیک‌تر بشناسیم، همان کافرانی که با تکبرشان قرآن را نمی‌پذیرند. ولی یک نکتۀ مهم که می‌خواهم مطرح کنم این است که با اینکه تکبر داشتند و در قلب‌هایشان مرض داشتند، ولی زیبایی قرآن را می‌فهمیدند و تحسین می‌کردند. سحرها یواشکی می‌آمدند دور خانۀ رسول خدا.صلوات الله علیه و آله. و هر کدام یک گوشه‌ای می‌ایستادند تا تلاوت آیات قرآن را بشنوند و از شیرینی قرآن لذت ببرند با اینکه منکر این زیبایی می‌شدند. یعنی کفار خوبی‌هایی هم داشتند و سراسر بد نبودند. یک ویژگی بسیار مهلک و خطرناک یکی از ویژگی‌های مهلک در وجود انسان این است که آدم‌ها در خودشان چند خوبی می‌بینند و به همان اندازه، خودشان را خوب می‌دانند و حق به جانب رفتار می‌کنند و به آن قناعت می‌کنند ولی این ویژگی را باید شکست. هیچ‌کس بدون خوبی به‌دنیا نمی‌آید؛ یادمان باشد این هنر نیست که در آن خوبی‌های حداقلیِ ارثیِ و غیر اکتسابی باقی بمانیم. بعضی‌ها چند خوبی کسب کردند، قبلاً خوب نبودند اما الآن خوب هستند. خوبی معنوی یا خوبی اخلاقی و به همین خوبی کم، قناعت می‌کنند و این انسان را بدبخت می‌کند. 🕌 کربلای معلی - ماه رمضان - ۱۴۰۳/۱۲/۲۵ 💠 رسانه مذهبی بقعه استان مرکزی 🔹 کانال در تمام پیام‌رسان‌ها👇 📲 @boghe_ir 🌸اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج🤲

🇮🇷 📌چگونه بهتر قرآن بخوانیم؟ جلسۀ ۱۳ - بخش ۲ 💠 مسئلۀ قرآن با خداشناسان است 💠 تأثیر قرآن بر دل‎‌ها استاد #علیرضا_پناهیان در برنامۀ تکیه، کربلای معلی: مسئلۀ قرآن با خداشناسان است قرآن مسئلۀ اصلی‌اش با خدانشناس‌ها نیست. سراسر قرآن؛ مسئله‌اش با خداشناس‌ها است. قرآن می‌خواهد آدم خوب‌ها را خوب‌تر کند. قرآن آمده ما را درست کند، فکر نکنیم خطاب کلام قرآن با غریبه‌هاست! با آنهایی است که دیگر نمونۀ‌شان در عالم نیست! خیر، قرآن می‌خواهد شرک منِ مؤمن را از بین ببرد. تأثیر قرآن بر دل‎‌ها قرآن با ما کار دارد. هیچ‌وقت نگوییم قرآن قصه‌های گذشتگان را می‌گوید. قرآن حرفی متناسب با دل آدم می‌زند. شما هر لحظه این کتاب مقدس را با هر آیه باز کنید، خدای این آیات چون در ذهن ما و در نگاه ماست، وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ(انفال، ۲۴)؛ خدا بین ما و قلب ما است، می‌تواند یک میلیارد انسان را با یک میلیارد مشکل متفاوت با یک آیۀ قرآن هدایت کند، در جا دستمان را بگیرد، فرقی هم برایش نمی‌کند. خدایی که این انسان‌ها را ساخته، سریع‌الحساب است، در همین دنیا هم سریع‌الحساب است نه اینکه این سرعت را بعداً یاد می‌گیرد؛ همین‌جا هم سریع حساب می‌کند. خدا می‌تواند صدای همه را همزمان بشنود و جواب دهد(يَا مَنْ لاَ يَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ)(مفاتیح الجنان، دعای منسوب به حضرت علی.علیه السلام. در صحیفه علویه). 🕌 کربلای معلی - ماه رمضان - ۱۴۰۳/۱۲/۲۵ 💠 رسانه مذهبی بقعه استان مرکزی 🔹 کانال در تمام پیام‌رسان‌ها👇 📲 @boghe_ir 🌸اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج🤲