#بنیاد_صبح 🍀امامت؛ اوج بندگی🍀 ظاهرا #امام_هادی (علیه السلام) در مدینه هستند و امام جواد (علیه السلام) در بغداد، وقتی امام جواد ع به شهادت می رسند، امام هادی ع تعبیری دارند که نشان می دهد رسیدن به #مقام_امامت، یعنی رسیدن به #اوج_بندگی. لبّ امامت به بندگی نهایی بر می گردد که این هم به خاطر ارث بردن از مقام علمی حضرت رسول (صلّی الله علیه و آله و سلّم) است. این ارث عبارتست از فهم بندگی و نهایت حقارت در مقابل خداوند متعال. مقام معرفتی امام است که تبدیل می شود به این ذلّ و حقارت به پیشگاه الهی. راوی چنین نقل می کند: «رَأَيْتُ أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ فِي الْيَوْمِ الَّذِي تُوُفِّيَ فِيهِ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام، فَقَالَ:‏ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‏ مَضَى أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام؛ فَقِيلَ لَهُ: وَ كَيْفَ عَرَفْتَ؟ قَالَ: لِأَنَّهُ تَدَاخَلَنِي‏ ذِلَّةٌ لِلَّهِ لَمْ أَكُنْ أَعْرِفُهَا.» امام هادی ع را در روزی که امام جواد ع به شهادت رسیدند، دیدم که فرمود: إنّا لله و إنّا إلیه راجعون، ابوجعفر ع از دنیا رفت؛ از حضرت سوال شد: چگونه این مطلب را دانستی؟ حضرت فرمود: چون ذلّتی نسبت به خداوند متعال بر من وارد آمد که تا پیش از این، آن را احساس نمی کردم. (اصول کافی، ج۱، ص ۳۸۱) آن ذلّت و حقارت و بندگی که آن حضرت می بیند، کسی دیگر نمی بینند. یعنی امامت اوج بندگی است. حجّه الاسلام والمسلمین #یزدانپناه eitaa.com/bonyadsobh