امیرالمؤمنین آدمی بود که در راه تبلیغ دین و کار برای خدا و مبارزه با دشمنان خدا، شب و روز نمی‌شناخت. در همه جنگ‌هایی که پیغمبر رفتند، حضور داشت؛ جز در موارد خیلی معدود. ظاهراً در #جنگ_تبوک بود که پیغمبر فرمود: «یا علی! تو بمان و مدینه را حفظ کن.» چون #مدینه از یک طرف دیگر تهدید می‌شد، پیغمبر ایشان را در مدینه گذاشت. امّا در بقیه جنگ‌ها، یا در اکثر نزدیک به همه جنگ‌ها، در کنار پیغمبر بود. وقتی که همه نبودند، او بود. آن‌وقت که کار از همیشه سخت‌تر بود، او در نزدیک‌ترین جای خطر حضور داشت. کسی ادّعا کند که او امام من است؛ در حالی که حاضر نباشد در راه خدا و دین خدا، یک سیلی به بناگوش او بزنند!؟ این می‌شود!؟ حاضر نباشد که به دشمن خدا، به دشمنان دین و به دشمنان اسلام، به خاطر قدرت و گردن کلفتی‌شان بگوید بالای چشم‌تان ابروست!؟(مقام معظم رهبری، ۱۳۷۲/۱۰/۰۶) 🔻 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db