آزادی امام و بازگشت به قم نهضت‌خوانی؛ بازخوانی گزیده‌ای از کتاب نهضت امام خمینی/37 🔹عقربه ساعت، تقريباً ده شب يكشنبه 16 فروردين ماه 43 را اعلام مى‏كرد كه ماشين شورلت سياه‌رنگى كه به‏وسيله چند ماشين ديگر اسكورت مى‏شد، سركوچه امام مقابل #بيمارستان_فاطميه توقف كرد و امام از آن پياده شد. همراهان او كه عبارت بودند از سرهنگ مولوى و چند تن از مقامات نظامى و امنيتى پس از پياده كردن امام به‌سرعت از آنجا دور شدند تا خودشان از هرگونه پيشامد غيرمنتظره‏اى دور بمانند! 🔸چند تن از دانش‏آموزان و محصلين كه در حاشيه خيابان مشغول حاضر كردن دروس خود بودند و متوجه پياده شدن امام از ماشين شدند، بى‏اختيار فريادى از عمق قلب كشيدند و به سوى او شتافتند. برخى از عابران كه #امام_خمينى را در ماشين ديده بودند نيز، شتابان خود را به او رسانيدند. در آن ساعت شب با آن‌كه كوچه‏ها و خيابان‏ها تقريباً خلوت بود، هنوز امام چند گامى به طرف منزل برنداشته بود، كه ده‏ها نفر در اطراف او گرد آمدند. 🔹شعارِ «براى سلامتى حضرت آيت‏اللّه‏ العظمى خمينى صلوات بلند ختم كنيد» در فضاى آرام كوچه طنين افكند و سكوت شب را در هم شكست. با طنين‏افكن شدن شعار #صلوات، مردم يكباره از خانه‏ها بيرون ريختند. شور و هيجانى كه از مرد و زن، خرد و كلان در آن دقايق تاريخ به وقوع پيوست، قابل توصيف نيست. آنگاه كه امام به درب منزل خويش رسيد، صدها نفر در اطراف او گرد آمده بودند و هيجان‏زده شعار مى‏دادند. 🔸هنوز بيش از دقايقى از ورود امام به قم نگذشته بود كه خبر آن همانند بمب در شهر صدا كرد و شهر را بلرزانيد. ديرى نپاييد كه سيل جمعيت پياده، پابرهنه، سواره، با چرخ، موتور و تاكسى و سوارى به سوى خانه امام سرازير شد. شهر يكپارچه در شور و شوق و هيجان فرو رفت. هياهو، جار و جنجال، سر و صدا و شعارهاى پى‏درپى گوش فلک را كر كرد و گرد و خاک و غبارى كه از حركت و دويدن مردم برخاسته بود، فضا را فراگرفت. 🔹مردم مى‏خنديدند، مى‏گريستند، پا بر زمين مى‏كوبيدند، شعار مى‏دادند و همديگر را در آغوش كشيده، تبريک و تهنيت مى‏گفتند. شهر مذهبى قم چنين شور و شوق و خروشى را كمتر به خود ديده بود. 🔸ديرى نپاييد كه خانه و كوچه امام از جمعيت آكنده شد و براى تازه‏واردين ديگر جايى و راهى نبود. علماى قم همان شب خود را به منزل امام رسانيدند و با او ملاقات كردند. اساتيد، فضلا و پاسداران و رهروان راه خمينى بسيارى‏شان بى‏عمامه و عبا و خيلى‏ها پابرهنه، در آن هواى اوايل بهار كه تقريباً سرد است، در كوچه و حياط منزل امام بهت‏زده به هر سو در حركت بودند. زنگ تلفن منزل براى لحظه‏اى قطع نمى‏شد و مردم از نقاط دوردست شهر كه خبر آزادى امام را براى صدمين بار مى‏شنيدند، روى ناباورى از طريق تلفن پرسش مى‏كردند. 🔹امام تا نيمه شب در بيرونى منزل، ميان توده‏هاى مردم كه در آنجا اجتماع كرده بودند به سر برد و به احساسات آنان پاسخ داد و آنگاه براى استراحت به اندرون رفت. به محض حركت امام از جاى خود، يكباره مردم به كف زدن پرداختند، كف ممتدى كه تا داخل شدن او به اندرون ادامه داشت و صداى آن تا دوردست‏ها به گوش مى‏رسيد. فرداى آن روز خبر آزادى امام در مركز و بسيارى از شهرستان‏ها انتشار يافت (نهضت امام خمینی، ج1، صص833-832) 🔊به رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی بپیوندید:👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db