اعترافات اجباری یا اختیاری؟!/1 پاسخ مورخ خبیر انقلاب اسلامی به شش پرسش چالشی پیرامون فتنه 88 / 6 آیا فشار و شکنجه زندانیان، آنان را به اعتراف در پشت تلویزیون وامی‌دارد یا خم رنگ‌رزی در زندان قرار دارد که وقتی پای زندانی به آنجا می‌رسد فوراً رنگ می‌گیرد و از این رو به آن رو می‌شود؟ در زنــدان بی‌تردید خم رنگرزی نیست که زندانیان را رنگ کند و دگرگون سازد، لیکن عواملی در این تحول و دگرگونی نقش دارند که ما به برخی از آن اشاره می‌کنیم: 🔹1. خودباختگی بیشتر عناصر روشنفكرمآب تا وقتی كه در جو قرار دارند، در جمع یاران و همكاران هستند و در محافل روشنفكری خودنمایی می‌كنند، خیلی ادعا دارند و رجز می‌خوانند و به اصطلاح «هل من مبارز» می‌طلبند لیكن به محض این‌كه پایشان به زندان رسید بدون این‌كه كوچک‌ترین فشاری بر آنان وارد شود با 180 درجه چرخش، به سازش و كرنش روی می‌آورند و تسلیم می‌شوند. با نگاهی گذرا به پرونده و پیشینه این قبیله در دوره ستمشاهی می‌بینیم، غالب روشنفكرهایی كه ادعای مبارزه داشتند، به محض اینكه به زندان گسیل میشدند بدون اینكه حتی یك سیلی بخورند، می‌بریدند و سر تسلیم فرود می‌آوردند... 🔸2. ارائه اسناد و مدارک غیر قابل انکار آن گاه که متهم در زندان با اسناد و مدارک روشنی از جانب بازجو رو به رو می‌شود که عملکردهای ریز و درشت او را كه ضدنظام، ملّت و کشور انجام داده است، به نمایش می‌گذارد و خیانت‌های او را برملا می‌کند، بی‌تردید خود را می‌بازد، تسلیم می‌شود و راه سازش و همکاری را در پیش می‌گیرد. کسانی که در دوران #طاغوت و یا در این دوره چند صباحی را در زندان گذرانده باشند، می‌دانند بزرگترین ضربه روحی برای زندانی وقتی است که دریابد همه کارها و فعّالیّت‌های سری و زیرزمینی او کشف شده و بازجو از رازهای ریز و درشت او باخبر است، که در آن لحظه به طور کلی از پا در می‌آید و اگر از ایمانی استوار برخوردار نباشد به اصطلاح معروف «به غلط کردن می‌افتد». 🔹3. شکسته شدن جو بسیاری از کسانی که در صحنه سیاسی به مبارزه و رویارویی با نظام برمی‌خیزند، هدف مشخص و مقدسی ندارند و با تأثیرپذیری از موجی که در اطراف‌شان پدید می‌آید به جنب و جوش می‌آیند، جو گیر می‌شوند و همراه موج ایجاد شده حرکت می‌کنند، شعار می‌دهند، به کارهایی دست می‌زنند و ناخودآگاه به سمت و سوی نامشخصی حرکت می‌کنند. اما در زندان به دور از آن محیط کاذبی که در اطرافشان ایجاد شده بود، به خود می‌آیند، از خود می‌پرسند که چرا در زندانم؟ چه هدفی مرا به این بند کشانده است؟ می‌بیند که هدف برجسته‌ای نداشته و درواقع، قربانی جنجال و تشویق و تعریف کسانی شده است که دور او را گرفته بودند و معلوم نیست روی چه انگیزه‌ای برای او «به به، چه چه» میزدند و او را جلو می‌بردند. از این رو، متنبه و پشیمان می‌شود و زبان به عذرخواهی می‌گشاید و یک سلسله واقعیت‌ها را بازگو می‌کند. 🔸4. فریب خوردگی برخی از کسانی که در فعّالیّت‌های سیاسی شرکت می‌کنند و یا به عملیاتی دست می‌زنند و ضد نظام کاری صورت می‌دهند، بر این باورند که به راستی در راه خدمت به ملّت، کشور و حتی انقلاب اسلامی گام برمی‌دارند و با جریان‌هایی که بر خلاف مصالح مردم و اسلام کار می‌کند، رویارویی و مبارزه می‌کنند. لیکن در زندان با دلایل و مدارکی رو به رو می‌شوند که در می‌یابند آلت دست شده‌اند، فریب خورده‌اند، باندهای مرموز و قدرت‌طلب آنان را برای پیشبرد اغراض خویش - نه مصالح مردم و اسلام و انقلاب - فریب داده و کورکورانه به دنبال خود کشانده‌اند. از این رو، سخت به خشم می‌آیند و برای جبران گذشته به بیان یک سلسله حقایق می‌پردازند و از گذشته‌ها اظهار پشیمانی می‌کنند. 🔹5. ناامیدی و سرخوردگی برخی از کسانی که #ضد_نظام جمهوری اسلامی به کاری دست زده‌اند، بر این باور بودند که به زودی و با یک خروش و خیزش و سر و صدا، بر موج سوار می‌شوند و به قدرت می‌رسند و اصولاً برای این‌که از مقام و منصبی که به زودی برای عده‌ای فراهم می‌شود محروم نشوند، همرنگ جماعت شده و به موج پیوسته‌اند، لیکن یک باره چشم باز می‌کنند، می‌بینند به جای نشستن بر مسند قدرت در گوشه زندان نشسته و آب خنک می‌خورند، از این رو، ناامید و سرخورده می‌شوند و برای نجات خود به یک سلسله اعترافات دست می‌زنند. آن‌ها نه مرد رزم بوده و نه حال و حوصله زندان و محرومیت اینگونه‌ای داشته‌اند، سوراخ دعا را گم کرده و سر از زندان در آورده‌اند. #فتنه88 🔊 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db

اعترافات اجباری یا اختیاری؟!/1 پاسخ مورخ خبیر انقلاب اسلامی به شش پرسش چالشی پیرامون فتنه 88 / 6 آیا فشار و شکنجه زندانیان، آنان را به اعتراف در پشت تلویزیون وامی‌دارد یا خم رنگ‌رزی در زندان قرار دارد که وقتی پای زندانی به آنجا می‌رسد فوراً رنگ می‌گیرد و از این رو به آن رو می‌شود؟ در زنــدان بی‌تردید خم رنگرزی نیست که زندانیان را رنگ کند و دگرگون سازد، لیکن عواملی در این تحول و دگرگونی نقش دارند که ما به برخی از آن اشاره می‌کنیم: 🔹1. خودباختگی بیشتر عناصر روشنفكرمآب تا وقتی كه در جو قرار دارند، در جمع یاران و همكاران هستند و در محافل روشنفكری خودنمایی می‌كنند، خیلی ادعا دارند و رجز می‌خوانند و به اصطلاح «هل من مبارز» می‌طلبند لیكن به محض این‌كه پایشان به زندان رسید بدون این‌كه كوچک‌ترین فشاری بر آنان وارد شود با 180 درجه چرخش، به سازش و كرنش روی می‌آورند و تسلیم می‌شوند. با نگاهی گذرا به پرونده و پیشینه این قبیله در دوره ستمشاهی می‌بینیم، غالب روشنفكرهایی كه ادعای مبارزه داشتند، به محض اینكه به زندان گسیل میشدند بدون اینكه حتی یك سیلی بخورند، می‌بریدند و سر تسلیم فرود می‌آوردند... 🔸2. ارائه اسناد و مدارک غیر قابل انکار آن گاه که متهم در زندان با اسناد و مدارک روشنی از جانب بازجو رو به رو می‌شود که عملکردهای ریز و درشت او را كه ضدنظام، ملّت و کشور انجام داده است، به نمایش می‌گذارد و خیانت‌های او را برملا می‌کند، بی‌تردید خود را می‌بازد، تسلیم می‌شود و راه سازش و همکاری را در پیش می‌گیرد. کسانی که در دوران #طاغوت و یا در این دوره چند صباحی را در زندان گذرانده باشند، می‌دانند بزرگترین ضربه روحی برای زندانی وقتی است که دریابد همه کارها و فعّالیّت‌های سری و زیرزمینی او کشف شده و بازجو از رازهای ریز و درشت او باخبر است، که در آن لحظه به طور کلی از پا در می‌آید و اگر از ایمانی استوار برخوردار نباشد به اصطلاح معروف «به غلط کردن می‌افتد». 🔹3. شکسته شدن جو بسیاری از کسانی که در صحنه سیاسی به مبارزه و رویارویی با نظام برمی‌خیزند، هدف مشخص و مقدسی ندارند و با تأثیرپذیری از موجی که در اطراف‌شان پدید می‌آید به جنب و جوش می‌آیند، جو گیر می‌شوند و همراه موج ایجاد شده حرکت می‌کنند، شعار می‌دهند، به کارهایی دست می‌زنند و ناخودآگاه به سمت و سوی نامشخصی حرکت می‌کنند. اما در زندان به دور از آن محیط کاذبی که در اطرافشان ایجاد شده بود، به خود می‌آیند، از خود می‌پرسند که چرا در زندانم؟ چه هدفی مرا به این بند کشانده است؟ می‌بیند که هدف برجسته‌ای نداشته و درواقع، قربانی جنجال و تشویق و تعریف کسانی شده است که دور او را گرفته بودند و معلوم نیست روی چه انگیزه‌ای برای او «به به، چه چه» میزدند و او را جلو می‌بردند. از این رو، متنبه و پشیمان می‌شود و زبان به عذرخواهی می‌گشاید و یک سلسله واقعیت‌ها را بازگو می‌کند. 🔸4. فریب خوردگی برخی از کسانی که در فعّالیّت‌های سیاسی شرکت می‌کنند و یا به عملیاتی دست می‌زنند و ضد نظام کاری صورت می‌دهند، بر این باورند که به راستی در راه خدمت به ملّت، کشور و حتی انقلاب اسلامی گام برمی‌دارند و با جریان‌هایی که بر خلاف مصالح مردم و اسلام کار می‌کند، رویارویی و مبارزه می‌کنند. لیکن در زندان با دلایل و مدارکی رو به رو می‌شوند که در می‌یابند آلت دست شده‌اند، فریب خورده‌اند، باندهای مرموز و قدرت‌طلب آنان را برای پیشبرد اغراض خویش - نه مصالح مردم و اسلام و انقلاب - فریب داده و کورکورانه به دنبال خود کشانده‌اند. از این رو، سخت به خشم می‌آیند و برای جبران گذشته به بیان یک سلسله حقایق می‌پردازند و از گذشته‌ها اظهار پشیمانی می‌کنند. 🔹5. ناامیدی و سرخوردگی برخی از کسانی که #ضد_نظام جمهوری اسلامی به کاری دست زده‌اند، بر این باور بودند که به زودی و با یک خروش و خیزش و سر و صدا، بر موج سوار می‌شوند و به قدرت می‌رسند و اصولاً برای این‌که از مقام و منصبی که به زودی برای عده‌ای فراهم می‌شود محروم نشوند، همرنگ جماعت شده و به موج پیوسته‌اند، لیکن یک باره چشم باز می‌کنند، می‌بینند به جای نشستن بر مسند قدرت در گوشه زندان نشسته و آب خنک می‌خورند، از این رو، ناامید و سرخورده می‌شوند و برای نجات خود به یک سلسله اعترافات دست می‌زنند. آن‌ها نه مرد رزم بوده و نه حال و حوصله زندان و محرومیت اینگونه‌ای داشته‌اند، سوراخ دعا را گم کرده و سر از زندان در آورده‌اند. #فتنه88 🔊 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db