استفاده از اصطلاح «جمهوری اسلامی» در نامه علمای فارس، در عصر مشروطه
سالروز تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران/5
🔻از جمله مهمترین اسناد تاریخی در زمینه اهتمام #علمای_شیعی به تأسیس #نظام «#جمهوری_اسلامی»، نامه «علما، اعیان و رعایای #فارس» است.
🔹این نامه پر اهمیت، به تاریخ ربیع الثانی1324ق/برابر 1285ش نگاشته شده و موضوع آن انتقاد شدید از رفتار توهینآمیز دولتیان نسبت به علما، بزرگان و مردم فارس است. در این متن، به صراحت از تعبیر «جمهوری اسلامی» یاد شده است و از نظر پیشینهشناسی تاریخی، ارزش فوقالعاده دارد. این متن در همان دوران، در روزنامه #کوکب_دری و همچنین در #تاریخ_بیداری_ایرانیان -نوشته #ناظمالاسلام_کرمانی منتشر شده است. در بخشی از این نامه چنین آمده است:
🔸«تا کنون عقیده ما این بود که دولت عبارت است از هیئت رجال دانشمند سیاسی دان، نه منحصر به یکی از فرنگیمآبان تازه و از طبیعیمذاقان (مادیگرایان) پوسیده و روزنامهخوان پاریس به زبان خوشیده (متظاهر به فرانسهدانی) که لفظ دولت مطلقه مستبده آموخته و حال آن که ایران #جمهوری_اسلامی است، چه از عهد سلف تا حالِ خلف؛ علمای ملت هر شهری به حکومت شورش کردند دولت با #مصلحت_جمهور حاکم را عزل فرمود؛ بلکه رعایای هر دهکده به کدخدای خود شوریدند، مالک قهراً به عزل کدخدا حکم داد بلکه کلانتر و خان هیچ طائفه و ایلی نتوانستند عزل کنند و خارجی به جای او نصب، بلکه مجبوراً از همان طائفه و ایل، خان و کلانتر را انتخاب نمودند و به این معنیِ باریک؛ جمهوریِ ما رشک فرانسه و آمریکاست.»(نخستین پیش نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ص 37و38)
خرید کتاب «نخستین پیشنویس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران» از غرفه رسمی بنیاد تاریخپژوهی در «باسلام»
🔊به رسانه رسمی بنیاد تاریخپژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی بپیوندید:
https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db