eitaa logo
بوی ظهور، رسانه ظهور
157 دنبال‌کننده
27هزار عکس
1.5هزار ویدیو
96 فایل
اللهم عجل لولیک الفرج ارسال نظرات شما https://harfeto.timefriend.net/16895204024549 داستانهای مهدوی @booye_zohooremahdi گروه بوی ظهور https://eitaa.com/joinchat/3689283792Cf33172c983 سن تکلیف و بیداری اسلامی (احکام) @senne_taklif_va_bidari_islami
مشاهده در ایتا
دانلود
اولین نقطه که در نزد خدا گشته برون کعبه بوده است همان خانه ی پر جود و سخا در چنین روز خدا جرم و خطا بخشد و بس چون خطاب آمده هر دم که تو ای دوست بیا ●➼‌┅═❧═┅┅───┄
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💞 عشق یعنی انتظـــــار و انتظـــــار عشق یعنی هرچه بینی عکس یار عشق یعنی دیـــــده بر در دوختن عشق یعنی در فـراقـــش سوختن ‌‌‌‌‌❀🍃✿🍃❀ ❀🍃✿🍃❀
هدایت شده از داستانهای مهدوی
🌦حضرت ولی عصر(عج)🌦 🌄موضوع : معجزات حضرت مهدی(عج) 🌹کاری از گروه بوی ظهور 🍀(داستان 621) قسمت 2 🌺 *شبهات مخالف؛ و پاسخ مولا در سن کودکی!*🌺 🌾... بدان که همه اصحاب رسول اللَّه صلی الله علیه وآله وسلم در شرافت ابوبکر صدیق!! به جهت سبقت او در اسلام!! اتفاق دارند. پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم او را با خود به غار برد، زیرا می‌دانست که او خلیفه و جانشین او است! و او است که می‌تواند آیات الهی را تأویل نموده زمام امور امت را به دست بگیرد! و در برابر شداید و تجاوزات و کاستی‌ها و پراکندگی‌ها از اسلام حمایت نموده و حدود الهی را اقامه کند! و دسته دسته لشکریان را برای فتح سرزمین‌های مشرکین گسیل نماید!! او همان طور که در اندیشه محافظت از مقام نبوّت خویش بود، در فکر جانشینی پس از خویش نیز بود. علاوه بر این، [شما که می‌گویید: علی با خوابیدن در بستر پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم او را یاری داده است، بی اساس است. زیرا] کسی که در جایی پنهان و متواری شده است، دیگر نیازی به مساعدت و یاری ندارد. پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم علی را در بستر خود خواباند چون کشته شدن او اهمیت چندانی نداشت و بردن او نیز ممکن نبود و بار اضافی به حساب می‌آمد. مضافاً بر این که پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم مطمئن بود که در صورتی هم که علی کشته شود، مشکلی پیش نخواهد آمد و می‌تواند فرد دیگری را برای انجام کارهایی که علی به عهده داشت، انتخاب نماید!! من برای هرکدام از این ایرادات او جواب‌هایی ارائه دادم، اما او هر کدام را با دلیلی دیگر ردّ و نقض می‌نمود. ... (ادامه دارد ...) ➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 📚: داستانهایی از امام زمان عجل اللّه تعالی فرجه الشریف - برگرفته از کتاب بحار الانوار/ گردآورنده و مترجم حسن ارشاد؛ تحقیق تصحیح ویرایش واحد تحقیقات مسجد مقدس جمکران - ص ۲۷۸ و ۲۷۹. گروه ⛅🌹بوی ظهور🌹⛅ https://chat.whatsapp.com/CwfcV2Ysy4JCM5071GEki5 https://eitaa.com/booye_zohooremahdi داستانهای مهدوی: @booye_zohooremahdi https://eitaa.com/booye_zohoor_resane_zohoor
┄═❁✨❈[﷽]❈✨❁═┄ ✨پیامبر اسلام (ص) فرمودند: در قیامت نزدیک ترین مردم به من کسی است که بیشتر بر من صلوات بفرستد.✨ 📚 کنز العمال، ج ۱، ص ۴۸۹. قرار ما هر روز نفری حداقل ۱۴ صلوات، به نیت تعجیل در ظهور و سلامتی امام عصر (عج) دوستان لطفا مشارکت کنید که با هم، هر روز ختم چند هزار صلواتی هدیه به ساحت مقدس امام عصر (عج) داشته باشیم.🙏🌷 ┄═❁🍃❈🌼🍃🌼❈🍃❁═┄
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
♨️ سوال: 🔰 دحو الارض چه روزی است و در تعالیم اسلامی چه جایگاهی دارد؟ ✍️ پاسخ: 💥 دحوالارض (گسترش زمین) روز بیست و پنجم ذیقعده، هم زمان با دحوالارض است. «دَحو» به معنای بسط و گسترش است.[۱] بعضی نیز آن‌را به معنای تکان دادن چیزی از محل اصلی‌اش تفسیر کرده‌اند.[۲] منظور از دحوالارض (گسترده شدن زمین) این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب‌های حاصل از باران‌های سیلابی نخستین فراگرفته بود. این آب‌ها، به تدریج در گودال‌های زمین جای گرفتند و خشکی‌ها از زیر آب سر برآوردند و روز بروز گسترده‌تر شدند. از طرف دیگر، زمین در آغاز به صورت پستی‌ها و بلندی‌ها یا شیب‌های تند و غیر قابل سکونت بود. بعدها باران‌های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و دره‌ها گستردند. اندک اندک زمین‌های مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان و کشت و زرع به وجود آمد. مجموع این گسترده شدن، «دَحو الارض» نام‌گذاری می‌شود.[۳] بنابر این دحوالارض یعنی گسترش یافتن زمین. گفتنی است؛ این‌که دحو الارض به معنای پهن شدن زمین است، لزوماً سر از زیر آب درآوردن نیست و حتی بر اساس تحقیقات جدید زمین‌شناسی، شبه جزیره عربستان نیز یکی از نقاط گسترش زمین بوده است و شاید نقطه آغازین حرکت در لایه‌های زیرین از زیر کعبه باشد؛ زیرا این موضوع مخالف قطعی با دانش جدید نیست. 💥 دحوالارض در قرآن در قرآن کریم به دحوالارض اشاره شده است. آن‌جا که می‌فرماید: «و زمین را بعد از آن گسترش داد».[۴] بیشتر مفسران، در ذیل این آیه، مسئله دحوالارض را مطرح کرده‌اند. در کتاب‌های دعا و سنن امامیه روزى به عنوان «دحو الارض» ثبت شده است که روز بیست و پنجم ماه ذیقعده است، براى روزه و عبادت این روز ثواب بسیار نوشته‌اند، و در این روز نماز و دعاى مخصوصى وارد شده است. دعاى این روز مشتمل بر مضامین عالى اخلاقى - اجتماعى و طلب رحمت و توفیق توبه و پیروزى اهل حق می‌باشد. گویا تعیین یک روز خاص رمزی است از دوره‌اى که زمین از وضع پیشین متحول شده و چهره سوزان و خشمناک آن به تدریج به صورت رحمت درآمده و زمین و هوا آماده براى پیدایش آب و گیاه و انسان گشت.[۵] 💥 فضیلت روز دحوالارض در هر سال، چهار روز عظیم القدر نزد خداوند متعال وجود دارد که در اصطلاح شرعی به آن ایّام اربعه می‌گویند. روزه هر یک از این ایام اربعه معادل شصت سال روزه گرفتن و شصت سال متصل عبادت کردن است و غسل کردن در هر یک از این روزها سنّت مؤکّده، و کفّاره بسیاری از گناهان است و صدقه دادن در این روزها از افضل قُرُبات است. در بعضی احادیث ائمه طاهرین صلوات اللّه علیهم وارد شده که یک درهم صدقه در این روزها معادل صد هزار درهم در روزهای دیگر است و افطار دادن به مال حلال به یک مؤمن متعبّد صائم عالم به مسائل دین در این شب ها به منزله افطاری به صد هزار صدّیق صائم در سایر شب‌ها است. و اما آن چهار روز، دَحْو الارض، غدیر، میلاد و مبعث پیامبر اعظم(ص) است که این چهار روز در فضل و منزلت معادلی ندارند. راوی می‌گوید: «به هنگام جوانى در شب بیست و پنجم ذی‌قعده به همراه پدرم در خدمت امام رضا (علیه‌السلام) شام خوردیم، پس امام (علیه‌السّلام) فرمود: شب بیست و پنجم ماه ذى القعده حضرت ابراهیم و حضرت عیسى بن مریم - که بر آنان درود باد - متولد شدند. و زمین در آن شب از زیر کعبه گسترش پیدا کرد، و نیز فضیلتى در این شب وجود دارد که هیچ‌کس از آن یاد نکرده است و آن این است که هر کس در آن روز روزه بگیرد مانند کسى است که شصت ماه روزه گرفته باشد».[۶] 📚 پی نوشت: [۱]. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۱۴، ص ۲۵۱، دار صادر، بیروت، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق. [۲]. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، تحقیق: داودی، صفوان عدنان، ص ۳۰۸، دارالقلم، الدار الشامیة، دمشق، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۲ق. [۳]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۲۶، ص ۱۰۱، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش. [۴]. نازعات، ۳۰، «وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذلِکَ دَحاه». [۵]. طالقانی، سید محمود، پرتوی از قرآن، ج ۳، ص ۱۰۶، پاورقی، شرکت سهامی انتشار، تهران، چاپ چهارم، ۱۳۶۲ش. [۶]. شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص ۷۹، دار الشریف الرضی للنشر، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق. «أَبِی ره قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِیسَ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ أَبِی طَاهِرِ بْنِ حَمْزَةَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْوَشَّاءِ قَالَ کُنْتُ مَعَ أَبِی وَ أَنَا غُلَامٌ فَتَعَشَّیْنَا عِنْدَ الرِّضَا ع لَیْلَةَ خَمْسٍ وَ عِشْرِینَ مِنْ ذِی الْقَعْدَةِ فَقَالَ لَیْلَةُ خَمْسٍ وَ عِشْرِینَ مِنْ ذِی الْقَعْدَةِ وُلِدَ فِیهَا إِبْرَاهِیمُ وَ وُلِدَ فِیهَا عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ ع وَ فِیهَا دُحِیَتِ الْأَرْضُ مِنْ تَحْتِ الْکَعْبَةِ وَ أَیْضاً خَصْلَةٌ لَمْ یَذْکُرْهَا أَحَد
فَمَنْ صَامَ ذَلِکَ الْیَوْمَ کَانَ کَمَنْ صَامَ سِتِّینَ شَهْرا». 🌎 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی