بمناسبت روز ترویه #هشتم_ذی_الحجه 1- هنگامی که امام حسین(ع) در ماجرای سفر به سوی عراق و کربلا از مدینه عازم شد، عبداللّه بن مطیع (از مسلمین معروف مدینه) برای خود چاه آبی حفر می کرد، تا با خانواده اش از آن بهره مند گردند، عبداللّه نزد امام حسین(ع) آمد و عرض کرد: این چاه را کنده ایم، امروز به آب رسیده، و مقداری از آن، آب به دست آمده که هم شور و هم اندک است، تقاضا دارم دعا کنی تا خداوند آن را شیرین و پر برکت کند. امام حسین(ع) فرمود: اندکی از آب چاه را نزدم بیاور. عبداللّه اندکی آب آورد، امام(ع) اندکی از آن را نوشید سپس مقداری از آن را در دهان مزه کرد، و آنگاه همان آب مزه شده را در درون آن چاه ریخت. همین کار امام حسین(ع) باعث شد که آب آن چاه، هم شیرین و گوارا گردید، و هم زیاد شد.(1) 2- شیخ مفید (ره) در ارشاد از سالم بن ابی حفصه نقل می کند، روزی عمر بن سعد به امام حسین(ع) گفت: «ای ابا عبداللّه! در نزد ما مردمان بی خردی هستند که می پندارند من تو را می کشم؟» امام حسین(ع) به او فرمود: «آنها بی خرد نیستند بلکه خردمند هستند، آگاه باش آنچه چشمم را روشن کند، این است که پس از من از گندم عراق جز اندکی نخواهی خورد.»(2) از امام باقر(ع) نقل شده: هنگامی که امام حسین(ع) یک روز قبل از ترویه (روز هشتم ماه ذیحجّه) از مکه خارج شد، عبداللّه بن زبیر، آن حضرت را بدرقه کرد و گفت: «ای ابا عبداللّه! آیا در موسم حج، مکه را می گذاری و به سوی عراق می روی؟» امام حسین(ع) فرمود: «ای پسر زبیر! هرگاه در کنار آب فرات به خاک سپرده شوم، برایم محبوب تر از دفن در آستان کعبه است.»(3) 3- محدّث معروف راوندی در کتاب الخرائج و الجرایح روایت می کند: هنگامی که امام حسین(ع) از مدینه عازم عراق (کربلا) بود، امّ سلمه (یکی از همسران پیامبر) به محضر امام آمد و عرض کرد: «از رفتن به عراق خودداری کن، زیرا من از رسول خدا(ص) شنیدم که فرمود: فرزندم حسین(ع) در عراق کشته می شود، و به من تربتی (مقداری از خاک کربلا) داد، که آن را در شیشه ای نهاده ام.» امام حسین(ع) فرمود: سوگند به خدا من کشته می شوم، و اگر به عراق سفر نکنم نیز مرا می کشند، اگر بخواهی خوابگاه قتلگاه خود و اصحابم (در کربلا) را به تو نشان می دهم، آنگاه امام حسین(ع) با دست مبارک، بر چهره ام سلمه کشید، همین باعث شد که خداوند همه پرده های حجاب را از پیش روی ام سلمه برچید، او هماندم قتلگاه امام حسین(ع) و سرزمین کربلا را مشاهده کرد، و صحنه عاشورا را دید. در این وقت امام حسین(ع) مقداری از خاک کربلا را بر گرفت و به امّ سلمه داد، تا آن را در شیشه دیگر نگهداری کند، و به او فرمود: «هرگاه این تربت را دیدی که از آن خون می جوشد و جریان دارد، بدان که من کشته شده ام.» ام سلمه می گوید: روز عاشورا بعد از ظهر هر دو شیشه را دیدم که خون در آنها می جوشید، صیحه زدم و ناله سر دادم، و دانستم که امام حسین(ع) را به شهادت رسانده اند.(4) پی نوشت ها : 1. ارشاد شیخ مفید (ترجمه شده)، ج 1، ص 135. 2. همان. 3 . کامل الزّیارات، ص 73. 4. همان https://chat.whatsapp.com/CwfcV2Ysy4JCM5071GEki5 @resane_zohoor

☀🌈عـصـر ظـهـور🌈☀ 🔹 قسمت 7 🌤سیمای کلی دوران ظهور🌤 ☝ در این نبرد بزرگ، مسیح علیه‌السّلام آشکارا موضع خود را در دفاع از مهدی موعود (عج) اعلام می‌کند و پشت سر آن حضرت در قدس شریف به نماز می‌ایستد. جنگ اروپائیان با حضرت در همان محورهای جنگ قبلی حضرت با سفیانی و نبرد فتح قدس به وقوع می‌پیوندد یعنی از عکا در فلسطین تا انطاکیه در ترکیه و از دمشق تا قدس و مرج دابق. اما سرانجام شکست سنگین، نصیب رومیان و فتح و پیروزی از آنِ مسلمانان می‌گردد.👌 👈 پس از این پیروزی، دروازه‌های اروپا و غرب مسیحی به روی حضرت گشوده می‌شود. ➖ به نظر می‌رسد که پس از این حوادث، مردم بسیاری از کشورهای اروپائی با شورش علیه دولتهای خود که مخالف حضرت مسیح و حضرت مهدیند، اقدام به تشکیل حکومتهائی با هواداری از آن دو فرستاده خدا می‌کنند. 👈 بعد از فتح اروپا و فرمانروائی حضرت بر آن سرزمین و مسلمان شدن بیشتر مردم، مسیح علیه‌السّلام رحلت می‌کند و حضرت مهدی علیه‌السّلام همراه مسلمانان بر پیکر او نماز می‌گزارند. روایات می‌گویند: امام مراسم دفن و نماز را آشکارا و در حضور مردم انجام می‌دهد، تا همچون بار اول درباره‌اش سخن ناروا نگویند. سپس پیکر پاک او را در پارچه‌ای که دستباف مادرش مریم صدیقه علیهاالسّلام است کفن نموده و در جوار مزار شریف او در قدس و بر اساس روایتی دیگر، در جوار پیامبر خدا در مدینه به خاک می‌سپارد. ➖ پس از فتح جهان و تشکیل دولت واحد، امام علیه‌السّلام جهت تحقق اهداف الهی در میان ملت‌های مختلف دست به اقدامات گوناگون می‌زند. او برای تعالی و شکوفائی زندگی مادی و تحقق رفاه همگان اقدام نموده و در گسترش فرهنگ و دانش، و بالا بردن سطح آگاهی دینی و دنیایی مردم می‌کوشد. 👈 طبق برخی روایات، نسبت دانشی که آن حضرت بر علوم مردم می‌افزاید، نسبت ۲۵ به ۲ است، یعنی اگر مردم تا آن زمان دو بخش از دانش را دارا باشند، ۲۵ بخش دیگر را بر آن افزوده و در مجموع دانش بشر به ۲۷ درجه ارتقاء می‌یابد.👌 👈 همچنین در زمان حضرت، ساکنان زمین به کرات دیگر آسمان راه می‌یابند و حتی مرحله‌ای از درهای عالم غیب به روی این جهان مادی، گشوده می‌شود، و افرادی از بهشت به زمین بازمی‌گردند تا برای مردم آیت و نشانه‌ای الهی باشند، علاوه بر آن شماری از پیامبران و امامان علیهم‌السّلام به زمین بازگشته و تا زمانی که خداوند اراده کند، به حکمرانی می‌پردازند.👌 *** ➖ در این زمان جنبش دجّال ملعون و فتنه و آشوب او که یک حرکت فریبنده و انحرافی است آغاز می‌گردد، ... (ادامه دارد) ... 〰〰〰〰〰〰〰 📚: عصر ظهور، (علی کورانی)، ص ۲۸ الی ۳۰. ⛈🌤بـوی ظـهـور🌤⛈ https://chat.whatsapp.com/CwfcV2Ysy4JCM5071GEki5 https://eitaa.com/booye_zohoor_resane_zohoor @resane_zohoor

✨ طرح | رهبرانقلاب: از ظهر عرفه تا غروب عرفه ساعات مهمی است؛ لحظه لحظه‌ی اين ساعات مثل اكسير حائز اهميت است. 🌹 #روز_عرفه را قدر بدانيد! 💻 @Khamenei_ir

🔰 از دیدگاه روایات، دعا و نیایش در روز عرفه چه فضیلتی دارد؟ ✅ روز عرفه روز دعا و نیایش است و اگر چه روزه آن روز مستحب است، لیکن اگر روزه گرفتن آن روز موجب ضعف شود، آن گونه که انسان نتواند دعاهای این روز را بخواند، خواندن دعا بر روزه گرفتن مقدم است.(۱) 🔹نقش نیایش در وصول به رحمت بیکران الهی، با بیان امام صادق (علیه‌السّلام) که فرمود: 💫«الدُّعاء کهف الإجابه کما أنّ السّحاب کهف المطر» (۲) به خوبی روشن است. طبق این بیان نورانی همان طور که ابر، قرارگاه باران است، دعا نیز قرارگاه اجابت است. به بیان دیگر، اجابت در درون دعاست، همانطور که باران در نهاد ابر تعبیه شده است، بنابراین، چنانچه کسی با حسن ظن و خالصانه و عارفانه و به نحو عام دعا کند، خدا هم اجابت خواهد کرد. بخش مهمّی از پیروزی انبیای بزرگ (علیهم‌السّلام) نیز به برکت دعا بوده است؛ زیرا تظاهرات و عملیات، بخش «جسمانی» پیروزی را تشکیل میدهد ولی دعا و نیایش «روح» ظفر است؛👌 چنانکه امام علیبن موسیالرضا (علیه‌السّلام) همواره به اطرافیان خویش میفرمود: بر شما باد به سلاح پیامبران: «علیکم بسلاح الأنبیاء» آنگاه در پاسخ اینکه سلاح آنان چه بود؟ میفرمود: « دعا.» (۳) 🔹دعا تنها چیزی است که خدا آن را به انسان تملیک کرده است. انسان جز دعا و تضرع در پیشگاه خداوند مالک چیزی نیست: «یا سریع الرضا اغفر لمن لا یملک إلّا الدّعاء»👌 (۴) از این رو در برابر دشمنِ درون، سلاحی جز ناله ندارد: «و سلاحه البکاء»👌 (۵) دشمن بیرون را میتوان با سلاح سبک و سنگین از پا درآورد ولی شیطان و دشمن سرسخت درون را تنها با اشک در برابر خدا میتوان رام کرد.☝ 🔹بنابراین، کسی که اهل ناله نیست، مسلح نیست و اگر کسی مسلح نباشد پیروز نخواهد شد؛ زیرا انسان تا زمانی که خود را میبیند، خدا را نمیبیند و به درگاه او تضرّع و اظهار عجز نمیکند، وقتی ننالد در نبرد با اهریمن درون و بیرون شکست میخورد.❗ 🔹گرچه همه حالات زندگی برای نیایش مناسب است ولی دوران پربار حج و حضور در مواقف آن، شکوه بیشتری برای دعا و تأثیر فراوانتری برای نیایش به درگاه پروردگار جهان دارد و چون دعا از ضمیر صاف، مورد قبول است و احرام و آهنگ کعبه آزاد و پاک، در تصفیه ضمیر تأثیر به سزایی دارد، نیایش در حج و دعا در مواقف آن بهترین اثرها را به همراه خواهد داشت. از این رو برای هر برنامه از مناسک حج. دستور ویژهای در مورد نیایش داده شده است و عمده آن دعای عرفه در صحرای عرفات و همراه توده مردم گرد آمده از سراسر جهان و عُشاق مشعر و مشتاقان کوی مناست.🌄🕋🌄 🔹روایات فراوانی درباره اعمال روز عرفه و هنگام وقوف در عرفات، به ویژه کیفیت دعا در آن موقف نقل شده که بخشی از آنها در خصوص دعاهای آن روز، مانند دعای عرفه امام حسین و دعای امام سجّاد (علیه‌السّلام) است و بخشی نیز در اهتمام و ترغیب به دعا کردن به دیگران است، به گونهای که برخی شاگردان اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم‌السّلام) همه همّ خود را در آن سرزمین که دعاها در آن مستجاب است، صرف دعا برای غیر میکردند. 🔸علیبن ابراهیم در این باره از پدرش نقل کرده که گفت: عبدالله بن جندب را در عرفات دیدم که زمانی طولانی دست به سوی آسمان بلند کرده، سیلاب اشک از گونههایش بر زمین سرازیر بود، به گونهای که من شخص دیگری را اینچنین در حال مناجات ندیدم. هنگامی که مردم از عرفات عازم مشعر بودند به او گفتم: « کسی را بهتر از تو در حال نیایش ندیدم.» عبدالله گفت: به خدا سوگند در آن حال فقط برادرانم را دعا میکردم؛🍃 👈 زیرا از امام کاظم (علیه‌السّلام) شنیدم که فرمود: 💫« کسی که به دور از چشم برادر (ایمانی)اش در حق وی دعا کند از جانب عرش ندا داده میشود که صدهزار برابر آنچه برای او خواستی نصیب تو خواهد شد.» : «من دعا لأخیه بظهر الغیب نودی من العرش: ولک مأه ألف ضعف مثله».💫 پس شایسته نبود که من صدهزار برابر دعای مستجاب را به خاطر یک دعا که برآورد شدنش معلوم نیست واگذارم.👌 (۶) 🔹مشابه این نقل، درباره دیگر صحابه نیز روایت شده است. (۷) 📚📚📚 پی نوشت: ۱- بحار، ۹۴/۱۲۳ ـ ۱۲۴ ۲- کافی، ۲/۴۷۱ ۳- کافی، ۲/۴۷۱ ۴- مفاتیح الجنان، دعای کمیل ۵- مفاتیح الجنان، دعای کمیل ۶- کافی، ۲/۵۰۸ و ۴/۴۶۵ ۷- کافی، ۴/۴۶۵ ـ ۴۶۶ 📖🌠 قرآن حدیث 🌠📖