eitaa logo
🇮🇷غواص‌ها بوی نعنا می‌دهند🇮🇷
107 دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
44 ویدیو
4 فایل
مرد غسال به جسم و سر من خرده مگیر چند سالیست که از داغ حسین لطمه زنم سر قبرم چو بخوانند دمی روضه‌ی شام سر خود با لبه‌ی سنگ لحد می شکنم ملا شدن چه اسان آدم شدن محال است...
مشاهده در ایتا
دانلود
شهید دیگر این خاندان سید اسماعیل حسینی مقدم بود که در عملیات بیت المقدس به شهادت رسید و سرانجام ششمین شهید خاندان، سید عبدالرسول فرزند شهید سید عباس متولد 1349 بود که در سال های پایانی جنگ در سال 1367 در هورالهویزه به دیدار پدر و عموهای شهید خود شتافت و هنوز از سفر برنگشته است.
دیگر عضو این خانواده یعنی سید جواد نیز در همان سال های ابتدای جنگ در عملیات رمضان در سال 61 به اسارت رژیم بعث عراق درآمده بود.
خانواده شهدای حسینی مقدم تنها خانواده شهید استان بوشهر هستند که این تعداد شهید را دارد و این در حالی است که اعضای دیگر این خاندان نیز از خان دفاع مقدس بهره ها گرفته و هر کدام جبهه و دفاع مقدس را با گوشت و پوست خود تجربه کرده اند.
جای تعجب است که قطور ترین کتاب های دفاع مقدس در مورد این خانواده و به ویژه مادر این شهیدان نوشته نشده است و جای تاسف است که اصلا کتابی برای شناسایی این مردان آسمانی تا کنون چاپ نشده است.
آیا مسئولین تا کنون به این فکر کرده اند که چگونه مادری از سلاله زهرا(س) بدون این که ذره ای تردید به خود راه دهد، زینب وار فرزندان خود را برای آبیاری درخت اسلام به قربانگاه خوزستان بفرستد و تمام هستی و عشق خود را فدای آزادی امروز ما کند. یقینا اگر مسئولین ما به این از خودگذشتگی ها و ایثارها توجه می کردند امروز لااقل مردم استان ما باید این شهیدان را می شناختند.
اگر اندکی از میزهای ریاست فاصله بگیرید قطعا صدای مادر این شهدا را از عمق تاریخ خواهید شنید که می گفت: من هرچه دارم از آقای خمینی(ره) دارم، پسران من اگرچه زحمت کشیدم تا آنها را بزرگ کردم اما مایه سربلندی و افتخار من در نزد حضرت زهرا (س)و حضرت زینب (س) شدند و از اینکه خداوند بر من منت گذاشته و این قربانی را از من پذیرفته و ذره ای از حال حضرت زینب(س) را شاملم نموده شکرگذار او هستم. شما برای شهدا و مادران داغدیده آنها چه کرده اید؟
مگر نه اینکه سه فرزند شهید این خانواده فرهنگی بوده اند؛ از زمان دولت سازندگی تا کنون با وجود ساخت صدها مدرسه در استان بوشهر کدام مدرسه و بنای فرهنگی را به نام این شهدا نامگذاری کرده ایم که فرزندان این آب و خاک در آن درس غیرت و رشادت و ایثار و معرفت بخوانند؟
چند مدیر کل بنیاد شهید و امور ایثارگران تا کنون در استان ما بر سر کار آمده است؟ کدامیک از آنها حداقل یک بروشور از این خانواده چاپ کرده است، کدامیک از آنها یک کنگره استانی و یا شهرستانی به یاد این قهرمانان برگزار کرده است و نگفته معلوم است که هیچ کدام آنطور که باید و شاید به این شهدا و امثال این شهدا توجهی در خور آنها انجام نداده اند، نه تنها مسئولین بلکه خود ما مردم هم مقصریم.
آیا شایسته نبوده است که نام شهدای حسینی مقدم زینت بخش آموزش و پرورش استان، مدارس و حتی خیابان های مرکز استان ما و شهرستان دشتستان باشد. متاسفانه هنوز کوچه ای هم به نام این شهدا مزین نشده است و انگار مسئولین ما کم حافظه شده اند و آن رشادت ها را از یاد برده اند.
شان شهدا اجل از این است که ما مکان خاصی را به نام آنها نامگذاری کنیم و خانواده شهدا هرگز از ما چنین انتظاراتی ندارند، ولی این ما هستیم که به آنها محتاجیم، به آنها محتاجیم چون غرور و غیرت امروزمان را از آنها وامداریم، محتاجیم چون ترکش های سینه و پهلوهای شکسته آنها بود که امروز ما در جهان راست قامت ایستاده ایم.
مادر این شهیدان با اهدای شهیدان سیدعباس، سید ابراهیم، سیدمحمد، سیدعلی و سید عبدالرسول صبر را به زانو و به تعظیم درآورده بود و به همگان درس ایمان، ولایتمداری، زندگی با عزت و صبر و بردباری و ایثار در راه آرمان را آموخت و این ما هستیم که باید از این فرصتی که خدا به ما داده است استفاده کنیم و قدردان از خودگذشتگی های آنها باشیم، زیرا تکریم شهدا، تکریم ارزش هایی چون گذشت و ایثار و عشق و ولایتمداری است که جامعه امروز ما به شدت به آنها نیازمند است.
در گلزار شهدای روستای سربست از توابع بخش سعدآباد شهرستان دشتستان 15 لاله سرخ خفته اند که از آن میان، چهار برادر و یک فرزند و یک عموزاده از خانواده حسینی مقدم هستند که در دفاع از این مرز و بوم در عملیات های مختلف در دوران دفاع مقدس، به درجه رفیع شهادت نائل آمده اند.