خبر بزرگ است و باورنکردنی !.... برای همین هم چند بار پوشش خبری تصویری و مکتوب آن باز هم راضی ام نمی کند. اعزام بسیحیان سیزده چهارده ساله مشهدی به مناطق عملیاتی جنوب و غرب؛ غروب روز سه شنبه بیست و پنجم مرداد ۱۴۰۱. و صدای نوحه آهنگران که می خواند : بربند کوله پشتی رزمنده همسنگرت.... راز این مطلب چیست نمی دانم اما بچه ها بیشتر دنبال پیدا کردن سربند یا زهرا- س بودند؟!... از کانال کمیل که رد می شدیم ناخودآگاه بغض عجیبی در سینه آدم سنگینی می کرد. سوار نفربر شدیم تا برای رسیدن به معراج، یکبار هم که شده با همان مرکبی از پستی و بلندی عالم خاکی بگذریم که شهدا با آن آسمانی شدند. وقتی گازهای سمی بی خطر اطرافمان پراکنده شد بهترین فرصت فراهم آمد تا در خلوت یک نفره صورت آدمک ها با زندان کوچک ماسک شیمیایی به آنهایی فکر کنیم که نزدیک به چهل سال است به سختی نفس می کشند تا امروز هوای نفس کشیدنمان ابری نباشد. ....و حرف برای گفتن زیاد است اما مجالی نیست که در باتلاق عصر فضای مجازی و دنیای تکنولوژی رسانه ؛ این روزها وقایع نویسی پرواز کمی از مد افتاده !... #مدرسه رزمنده پرور #دانش‌آموز‌دلاور