☀️☄☀️☄☀️☄☀️☄☀️ ☄ ⭕️به چه عشق هایی، #عشق‌های_نامقدّس و مجازی می گویند؟ 🔷در #عشق‌هاى_مجازى و مادّىِ نامقدّس، انسان ديوانه وار به چيزى علاقه پيدا مى كند و هر چه دارد در پاى آن مى ريزد. در واقع، منظور از عشق در اين جا، جاذبه نيرومندى است كه دو انسان را به #گناه و آلودگى و سقوط در لجنزارِ عصيان مى كشاند و هر چه در نكوهش آن گفته شود، كم است. اين جاذبه سركش، #عقل را ويران مى كند و از كار مى اندازد و انسان بر اثر آن دست به كارهاى جنون آميزى مى زند. نخستين خطر آن، پرده افكنى بر عيب ها، نقص ها و زشتى ها است. اين گونه عاشقانِ بى قرار، حتّى بدترين عيوب را با تفسيرهاى شگفت آور حُسن معرّفى مى كنند! نه اندرزى مى پذيرند و نه گوش به نصيحت ناصحان مى دهند و حتّى گاه به ستيز در برابر اندرزگويان بر مى خيزند. 🔷اشخاصى كه گرفتار چنين عشق هاى داغ و مادّى مى شوند، پيش خود فكر مى كنند در پرتو اين عشق، دركى پيدا كرده اند كه ساير مردم از آن محرومند و معتقدند: "اگر بر ديده مجنون نشينى / به غير از خوبى ليلى نبينى. اين عاشقانِ خسته دل، در عالمى از خيال و اوهام غوطه ورند و همه ارزش ها در نظر آنها جابجا مى شود. آنها تنها با زبان عشق سر و كار دارند و از كسانى كه با زبان علم و منطق با آنها سخن مى گويند، بيگانه اند. اين عشق هاى آتشينِ مجازى، غالباً با يك آميزشِ جنسى خاموش مى شود! يكباره پرده ها كنار مى رود و چشمِ واقع بين، باز مى شود، گويى #عاشقِ_بى‌قرار از يك #خواب_عميق بيدار شده و گاه آن عشق پرشور جاى خود را به نفرت و بيزارى مى دهد؛ چرا كه مى بيند همه چيز خود را در پاى معشوق نثار كرده و از دست داده است. 🔷اين گونه عشق هاى سركش، غالباً به #رسوايى مى كشد. همان رسوايى كه بعد از بيدارى و هوشيارى قابل جبران نيست. بسيارى از جدايى ها، فرارها و انتحارها، ناشى از عدم انطباق #تخيّلات_عاشقانه، با زندگى واقعى انسان ها است. نه تنها عشق هاى آتشينِ جنسى، بلكه عشق به مال و مقام و جاه و جلال و زرق و برق جهان مادّى نيز، همين پيامدها را دارد. حديثى كه از امام صادق (ع) درباره عشق نقل شده است، ناظر به همين معنى است: «يكى از يارانِ آن حضرت مى گويد: درباره عشق [و عاشقان] از او سؤال كردم، فرمود: «قُلُوبٌ خَلَتْ عَنْ ذِكْرِ اللهِ، فَأَذَاقَهَا اللهُ حُبَّ غَيْرِهِ؛ دلهايى است كه از ياد خدا خالى شده و خداوند محبّت غير خود را به آنها چشانيده است». 🔷امام علی (ع) در خطبه ۱۰۹ «نهج البلاغه» می فرماید: «مَنْ عَشِقَ شَيْئاً أَعْشَى بَصَرَهُ، وَ أَمْرَضَ قَلْبَهُ، فَهُوَ يَنْظُرُ بِعَيْنٍ غَيْرِ صَحِيحَةٍ، وَ يَسْمَعُ بِأُذُنٍ غَيْرِ سَمِيعَةٍ؛ هر كس به چيزى عشق ورزد، نابينايش مى كند و قلبش را بيمار مى سازد سپس با چشمى معيوب مى نگرد و با گوشى ناشنوا مى شنود». [۱] در حديث ديگرى كه از امام علی (ع) درباره ناتوانى عاشق از ديدن حقايق نقل شده، مى خوانيم: «عَيْنُ المُحِبِّ عَمِيَّةٌ عَنْ مَعَايِبِ الْمَحْبُوبِ، وَ أُذُنُهُ صَمَّاءُ عَنْ قُبْحِ مَسَاوِيهِ؛ چشم مُحب و عاشق، از ديدن عيوب محبوب، نابينا، و گوشش از شنيدن كاستى هاى او ناشنواست»؛ [۲] و اينكه در بعضى از احاديث از رسول خدا (ص) آمده است: «مَنْ عَشِقَ فَعَفَّ ثُمَّ مَاتَ، ماتَ شَهِيداً؛ كسى كه عاشق شود و عفّت پيشه كند، سپس [با همين حالِ پارسايى] از دنيا برود، شهيد از دنيا رفته است»، [۳] اشاره به همين گونه عشق هاى آلوده مجازى است. همچنين حديث ديگرى كه از آن حضرت نقل شده است كه فرمود: «مَنْ عَشِقَ وَ كَتَمَ وَ عَفَّ وَ صَبَرَ، غَفَرَ اللهُ لَهُ، وَ أَدْخَلَهُ الْجَنَّةَ؛ كسى كه عاشق شود و كتمان كند و پارسايى و شكيبايى پيشه كند، خداوند گناهان او را مى بخشد و او را وارد بهشت مى كند». [۴] [۵] پی نوشت: [۱] علل الشرائع‏، ابن بابويه، ج ۱، ص ۱۴۰، (باب علة عشق الباطل) [۲] غرر الحكم و درر الكلم‏، تميمى آمدى، عبد الواحد بن محمد، محقق / مصحح: رجائى، سيد مهدى‏، ص ۴۶۵، (حکمت ۲۹) [۳] كنز العمال في سنن الأقوال و الأفعال، متقي هندي، محقق: بكري حياني، صفوة السقا، ج ۳، ص ۶۶۴، حديث ۶۹۹۹ [۴] كنز العمال في سنن الأقوال و الأفعال، همان، ص ۶۶۶، حديث ۷۰۰۲ [۵] گردآوری از کتاب پيام امام امير المؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، ج ۴، ص ۵۶۶ منبع: وبسایت آیت الله مکارم (بخش آئین رحمت) https://eitaa.com/bshmk33

☀️☄☀️☄☀️☄☀️☄☀️ ☄ ⭕️به چه عشق هایی، #عشق‌های_نامقدّس و مجازی می گویند؟ 🔷در #عشق‌هاى_مجازى و مادّىِ نامقدّس، انسان ديوانه وار به چيزى علاقه پيدا مى كند و هر چه دارد در پاى آن مى ريزد. در واقع، منظور از عشق در اين جا، جاذبه نيرومندى است كه دو انسان را به #گناه و آلودگى و سقوط در لجنزارِ عصيان مى كشاند و هر چه در نكوهش آن گفته شود، كم است. اين جاذبه سركش، #عقل را ويران مى كند و از كار مى اندازد و انسان بر اثر آن دست به كارهاى جنون آميزى مى زند. نخستين خطر آن، پرده افكنى بر عيب ها، نقص ها و زشتى ها است. اين گونه عاشقانِ بى قرار، حتّى بدترين عيوب را با تفسيرهاى شگفت آور حُسن معرّفى مى كنند! نه اندرزى مى پذيرند و نه گوش به نصيحت ناصحان مى دهند و حتّى گاه به ستيز در برابر اندرزگويان بر مى خيزند. 🔷اشخاصى كه گرفتار چنين عشق هاى داغ و مادّى مى شوند، پيش خود فكر مى كنند در پرتو اين عشق، دركى پيدا كرده اند كه ساير مردم از آن محرومند و معتقدند: "اگر بر ديده مجنون نشينى / به غير از خوبى ليلى نبينى. اين عاشقانِ خسته دل، در عالمى از خيال و اوهام غوطه ورند و همه ارزش ها در نظر آنها جابجا مى شود. آنها تنها با زبان عشق سر و كار دارند و از كسانى كه با زبان علم و منطق با آنها سخن مى گويند، بيگانه اند. اين عشق هاى آتشينِ مجازى، غالباً با يك آميزشِ جنسى خاموش مى شود! يكباره پرده ها كنار مى رود و چشمِ واقع بين، باز مى شود، گويى #عاشقِ_بى‌قرار از يك #خواب_عميق بيدار شده و گاه آن عشق پرشور جاى خود را به نفرت و بيزارى مى دهد؛ چرا كه مى بيند همه چيز خود را در پاى معشوق نثار كرده و از دست داده است. 🔷اين گونه عشق هاى سركش، غالباً به #رسوايى مى كشد. همان رسوايى كه بعد از بيدارى و هوشيارى قابل جبران نيست. بسيارى از جدايى ها، فرارها و انتحارها، ناشى از عدم انطباق #تخيّلات_عاشقانه، با زندگى واقعى انسان ها است. نه تنها عشق هاى آتشينِ جنسى، بلكه عشق به مال و مقام و جاه و جلال و زرق و برق جهان مادّى نيز، همين پيامدها را دارد. حديثى كه از امام صادق (ع) درباره عشق نقل شده است، ناظر به همين معنى است: «يكى از يارانِ آن حضرت مى گويد: درباره عشق [و عاشقان] از او سؤال كردم، فرمود: «قُلُوبٌ خَلَتْ عَنْ ذِكْرِ اللهِ، فَأَذَاقَهَا اللهُ حُبَّ غَيْرِهِ؛ دلهايى است كه از ياد خدا خالى شده و خداوند محبّت غير خود را به آنها چشانيده است». 🔷امام علی (ع) در خطبه ۱۰۹ «نهج البلاغه» می فرماید: «مَنْ عَشِقَ شَيْئاً أَعْشَى بَصَرَهُ، وَ أَمْرَضَ قَلْبَهُ، فَهُوَ يَنْظُرُ بِعَيْنٍ غَيْرِ صَحِيحَةٍ، وَ يَسْمَعُ بِأُذُنٍ غَيْرِ سَمِيعَةٍ؛ هر كس به چيزى عشق ورزد، نابينايش مى كند و قلبش را بيمار مى سازد سپس با چشمى معيوب مى نگرد و با گوشى ناشنوا مى شنود». [۱] در حديث ديگرى كه از امام علی (ع) درباره ناتوانى عاشق از ديدن حقايق نقل شده، مى خوانيم: «عَيْنُ المُحِبِّ عَمِيَّةٌ عَنْ مَعَايِبِ الْمَحْبُوبِ، وَ أُذُنُهُ صَمَّاءُ عَنْ قُبْحِ مَسَاوِيهِ؛ چشم مُحب و عاشق، از ديدن عيوب محبوب، نابينا، و گوشش از شنيدن كاستى هاى او ناشنواست»؛ [۲] و اينكه در بعضى از احاديث از رسول خدا (ص) آمده است: «مَنْ عَشِقَ فَعَفَّ ثُمَّ مَاتَ، ماتَ شَهِيداً؛ كسى كه عاشق شود و عفّت پيشه كند، سپس [با همين حالِ پارسايى] از دنيا برود، شهيد از دنيا رفته است»، [۳] اشاره به همين گونه عشق هاى آلوده مجازى است. همچنين حديث ديگرى كه از آن حضرت نقل شده است كه فرمود: «مَنْ عَشِقَ وَ كَتَمَ وَ عَفَّ وَ صَبَرَ، غَفَرَ اللهُ لَهُ، وَ أَدْخَلَهُ الْجَنَّةَ؛ كسى كه عاشق شود و كتمان كند و پارسايى و شكيبايى پيشه كند، خداوند گناهان او را مى بخشد و او را وارد بهشت مى كند». [۴] [۵] پی نوشت: [۱] علل الشرائع‏، ابن بابويه، ج ۱، ص ۱۴۰، (باب علة عشق الباطل) [۲] غرر الحكم و درر الكلم‏، تميمى آمدى، عبد الواحد بن محمد، محقق / مصحح: رجائى، سيد مهدى‏، ص ۴۶۵، (حکمت ۲۹) [۳] كنز العمال في سنن الأقوال و الأفعال، متقي هندي، محقق: بكري حياني، صفوة السقا، ج ۳، ص ۶۶۴، حديث ۶۹۹۹ [۴] كنز العمال في سنن الأقوال و الأفعال، همان، ص ۶۶۶، حديث ۷۰۰۲ [۵] گردآوری از کتاب پيام امام امير المؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، ج ۴، ص ۵۶۶ منبع: وبسایت آیت الله مکارم (بخش آئین رحمت) https://eitaa.com/bshmk33

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸عقل را جدی و جدی و جدی بگیرید!🔸 💡 چه طور شما #قرآن را دو دستی و بااحترام می گیرید؟ چه طور وقتی #حرم حضرت معصومه (س) میروید، عقب‌عقب بر میگردید تا پشتتان به ضریح نباشد؟ این #عقل خودتان را هم جدی بگیرید. وقتی فهمیدید چیزی بد است، سرسری نگیریدش. اگر عادت کردید به متابعت عقل، آن وقت یک #استادی مثل آقای بهجت گیرتان می آید و دستتان را می گیرد. دنبال پیدا کردن امثال آقای بهجت، نرو. فایده ندارد. در عوض این عقلی که خدا به تو داده را جدی بگیر. 💡اینهایی که زیاد #استخاره می کنند، [عقلشان ضعیف میشود]. به عقلت رجوع کن! خودت میتوانی فکر کنی، اما به جای فکر کردن، استخاره می کنی! به جای مشورت کردن، استخاره می کنی! خدا استخاره را داده برای #تعطیل_فکر و مشورت؟! برای اینکه با خودت بگویی: «من که می توانم استخاره کنم، چرا مشورت کنم»؟!! مثلاً می خواهد زن بگیرد؛ بدون مشورت، استخاره می‌کند! خب همین، کار دستش می دهد. 💡اول #مقلد_عقلت باش. اگر عقل تو، دست تو را نگیرد و به امام زمان(ع) نرساند، هیچ عالِمی نمی تواند این کار را برای تو بکند. #واسطه بین تو و امام زمان، این عقل تو است. البته از عقل نپرس چرا نماز ظهر چهار رکعت است. چرا صبح دو رکعت است؟ چرا رکوع؟ چرا سجود؟ عقل می گوید به من چه؟! من برای این کار نیامدم. 💡در #دوستانت هر کسی که دیدی متابعتش نسبت به عقلش بیشتر است، دوستی‌ات را با او تداوم بده. بیشتر کن. فاصله‌ات با هر کدام از دوست‌هایت به اندازه فاصله آنها با عقلشان باشد. 💡 خیلی عقل را #جدی بگیرید. عقل را #جدی بگیرید. عقل را #جدی بگیرید. ➯@Bshmk33