ببینید چطور می توانستیم در قطعی های مکرر کمتر کلافه بشویم اگر خانه هایمان درست ساخته شده بود:
با مطالعه نمونه های موجود در تاریخ معماری ایران مشاهده می کنیم که معماران، با در نظر گرفتن میزان و جهت تابش خورشید در تابستان و زمستان و همینطور جهت باد ، در کنار بهره گیری صحیح و عالمانه از خواص مصالح و مشخصات گیاهان مهارتهایی را به کار میبردند تا آسایش حرارتی حتی الامکان برای کاربران حاصل شود.
بطور مثال در شهرهای کویری با مهارت های گفته شده در گودال باغچه یا حیاط مرکزی محیط مطبوعی ایجاد می شد که آنجا را به یک خرده اقلیم مناسب تبدیل می کرد، اختلاف فشار هوا با تولید آفتاب_سایه نسیم مختصری تولید می نمود و درختان و گیاهان در حصار این فضای مدیریت شده، علاوه بر تولید منظره زیبا و سایبان کافی، بواسطه بکارگیری در نقطه صحیح، در کنار حوضچه میانی چند درجه ای از دمای کلی فضا را کم میکردند و هوای خشک منطقه نیز مرطوب می شد.
دیوارها و سقفها با بهره گیری از ظرفیت حرارتی ویژه خاک، در سرعت انتقال حرارت مکث ایجاد میکردند و با ایجاد تاخیر در زمان رسیدن حرارت خورشید به داخل به جای گرم شدن در روز، شبهای کویری را که سرد بود گرم می کردند.
در مورد بادگیرها هم حتما شنیده اید که ترکیبی از مهارت بهره گیری از عوامل متعدد محیطی مانند ظرفیت حرارتی ویژه و تشخیص صحیح جهت باد و تابش و افزودن به موقع رطوبت بودند.
ساباط هم نمونه موفقی از پایین آوردن درجه حرارت با معماری و معبر است.
هر چند در زمان حاضر هم الگوهای زیادی هستند که سالهاست در جهان مورد بهره برداری قرار میگیرند.
نمونه هایی مانند ترمایت وال که ضلع سمت تابش را به جای حرارت دادن به داخل تبدیل به خنک کننده می کند و یا گزینه هایی چون پکیج پایدار خورشیدی که هر چه دمای خارج حاصل از تابش بالاتر برود دمای داخلی را در سطح آسایش حرارتی رطوب زده و مناسب نگاه میدارد و موارد بسیار دیگر.
متاسفانه در زمان حاضر حتی مهارتهای کسب شده بشر برای ساخت دیوارها و سقف های عایق حرارتی هم در حداقلی ترین شکل ممکن در دسترس مردم ایران قرار می گیرد و بدترین شیوه مواجهه با طبیعت را در معماری های امروزی مشاهده می کنیم و از آن بدتر اینکه در مناطقی شاهد تخریب بناهای کارآمد نیز هستیم تا آخرین نشانه های مواجهه صحیح با طبیعت محو شود.
سالهاست که فناوری ها به کمک بشر آمده تا علاوه بر ایمنی و سرعت آسایش حرارتی او را نیز تامین کند. اما با وجود سابقه بالای ۷۰ سال از اختراع برخی از آنها، پنلهای ساندویچی و ساندویچ پنل ها و ICF و بسیاری تکنولوژی های دیگر که در ساختشان از عایقهای مناسب حرارتی استفاده شده است از سفره مصرف خانواده ها به دلایل موهومی حذف شده اند و خانه های در دسترسشان همزمان هم از مهارتهای اجدادشان عاری است و هم از تکنولوژی های روز و متکی شده است به ابزارهای برقی مانند کولر و غیره که در زمان قطع برق، این اتکای ناصواب تاثیرات سوء خود را بر کیفیت زندگی مردم بطور بارز نشان می دهد.
هر چند معماری رسالتهای بزرگی بر دوش دارد که کمک به زیرساختهای انرژی کشور از کمترین آن است اما بدون شک اگر اوضاع معماری های صد سال گذشته ایران چنین نبود برق کمتری هم برای تامین آسایش حرارتی ساکنین منازل مورد نیاز بود و فشار کمتری به زیرساختهای تامین برق کشور هم می آمد.
وقتی از #اصلاح_الگوی_معماری میگوییم تاثیر آن بر همه وجوه زندگی فردی و اجتماعی و ملی ما مد نظر است.
وقار
کارشناس تکنولوژی معماری
و
کارشناس ارشد معماری اسلامی
#بوآر
#انرژی
#قطع_برق
#buar12
@buar12
گودال باغچه.mp3
7.05M
گودال باغچه
مهارتی ویژه معماران ایرانی
برای حفظ خط آسمان و اشراف و حریم و افزودن زیر بنا
دسترسی آسانتر به قنات
هوای خنک تر و مطبوع تر در کویر
#معمارخانه_خودباش
#معماری_اقلیمی
#معماری_بومی
#انرژی
@meamar_313