eitaa logo
نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری علوم پزشکی بیرجند
510 دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
881 ویدیو
20 فایل
💠 کانال اطلاع رسانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری دانشگاه علوم پزشکی بیرجند 📱ارتباط با ما : @Nahadbums 🌐پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر نهاد دانشگاه علوم پزشکی بیرجند 💻 https://nahad.bums.ac.ir/
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥  دل و روح را بدون نماز نمی‌توان صاف کرد ✏️ رهبر معظم انقلاب: بار سنگین احتیاج به آمادگی روحی دارد؛ این آمادگی روحی هم همین‌طوری به دست نمی‌آید. این‌که ما بگوییم آقا برو دلت را صاف کن، بله، اساس همان صاف کردن دل است؛ اما صاف کردن دل فقط از راه نماز، از راه توسل، از راه توجه و از راه ذکر به دست می‌آید. اگر کسی خیال کند که میتوان دل و روح را بدون اینها صاف کرد، سخت در اشتباه است. 🆔@bums_nahad
✳️ دنیا رباطی است بی اقامت و ساباطی است بی استقامت! ✍ استاد حجت الاسلام دکتر علی نصیری در طول سال ها که در دانشگاه درس اخلاق داشتم، کتاب مناجات نامه خواجه عبدالله در قفسه ام همراهم بود و ملتزم بودم حداقل یک جلسه بخش هایی از آن را برای دانشجویان بازخوانی کنم. متن پیوست یکی از متن های بس تکان دهنده است. می دانم که فرصت نکرده و نمی کنید تا معانی فقرات آن را پیجویی نمایید. یک مورد را برای شما شرح می دهم: (دنیا) رباطی است بی اقامت و ساباطی است بی استقامت، رباط به کاروانسرا می گویند که خوشبختانه هنوز آثارش در گوشه و کنار کشور پابر جا است و همین دیروز اعلام شد که کاروانسراهای ایران جزو آثار فرهنگی در یونیسکو ثبت شده است. تصور فرمایید در روزگاران قدیم با سفرهای پر رنج با اسب قاطر و الاغ و راه های ناهموار و جاده های نا امن؛ گرسنگی و تشنگی های بین راه؛ کاروانسرا چه بهشتی به حساب می آمد! اما حیف تا کاروانیان می آمدند بار و بنه خود را در آن نهاده و نفسی تازه کنند، به یک یا دو روز نگذشته، طبل رحیل به صدا درمی آمد که هان وقت رفتن است! طبل رحیل کوفت دلا کاروان عمر ما هم چنان به فکر خور و خواب و خانه ایم! ساباط وضعیت تاسف بارتری دارد! ساباط سایبانی است که با عمود کردن چهار چوب و سقفی بی مایه از پارچه یا شاخه درختان تهیه می کردند. درنگ در سایبان دیگر به یک روز هم نمی رسید! این است حال وضع ما! صحت و سقم این مدعا را نمی دانم که می گویند بُعد چهارم زمان کشف شده و آشکار شده که هشتاد و پنج سال عمر دقیقا یک روز است. این مدعا به طور شگفت آوری با سخن ما در روز قیامت هماهنگ است که می گوییم: ما در دنیا به اندازه یک روز یا نیمی از یک روز درنگ داشتیم. «قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ» (مومنون، 112 - 114) در روایتی دیدم که اگر کسی هشتاد و پنج سال عمر کند، سهم عمر خود از دنیا را گرفته؛ یعنی آن یک روز را پر کرده است. از این جهت مراد از «بعض یوم» عمرهای کوتاه تر از این است. حال با این حال و وضع گذار سریع عمر، این همه ناز و تفرعن و این همه خامی و خام اندیشی را از کجا وام گرفته ایم؛ نمی دانم! خداوند ما را مستغرق رحمت بیکران و هدایت بی پایان خود فرماید! 🆔@bums_nahad