گاهی از باب دلسوزی نسبت به فرزندان و یا دوستانمان،دچاربرخی گناهان می شویم. ⭕تجسّس می کنیم چون احساس می کنیم باید مشکلش را بدانیم تابتوانیم زودترکمکش کنیم. ⭕دچار سوءظن می شویم، چون باید سراز کارش دربیاوریم وگرنه خیلی دیرمی شود. ⭕دچار قضاوت عجولانه می شویم، چون نگرانیم که فرصت کمک کردن را از دست بدهیم. ⭕دچار قصاص قبل ازجنایت می شویم.چون نگران آینده اش هستیم وبایدزودتر اقدام کنیم. ⭕عجولانه راهکار ارائه می دهیم، چون اوکسی غیرازما، ندارد و باید نجاتش بدهیم. ⭕اورا وادار به اعتراف وکشف اسرارش می کنیم، چون خودرامحرم رازش می دانیم. ⭕زخم زبان می زنیم ، چون بلاخره باید یکنفر به او حالی کند که دور وبرش چه خبر است. و... 🔴نتیجه این همه تلاش=دلخوری بی اندازه عزیزی که اینهمه‌نگرانش بودیم.وخسرانی که نتیجه ارتکاب چندین گناه همزمان بود. مراقب رفتارهایمان باشیم.دلسوزی بی مورد وبی جا نسبت به هرکس وهرمسئله ای ما را از دایره تقوا وانصاف خارج نکند. البته این خودنگهداری،ربطی به فریضه امربه معروف ونهی از منکر ندارد.می توانیم بدون آنکه دچارخبط وخطایی شویم،این فریضه را به درستی به جا آوریم. #اخلاق #انصاف #امربه‌معروف #نهی‌ازمنکر ✍️طرلان حیدری 👈به #کافه‌فکت بپیوندید. @cafefact