دو چشمت در به روی عقل پر تدبیر می بندند امان از این غزالانی که راه شیر می بندند شبی می خواستم از فکر تو بیرون روم اما صف مژگان تو راه مرا با تیر می بندند به لب زد کاسه ی آبی و آن بیجاره مجنون شد! از آن موقع به پای "کاسه ها" "زنجیر" می بندند تو وقتی وا کنی موهای خود را شعر می آید غزل می میرد آنجایی که مو با" گیر "می بندند همیشه یک نگاه از دید شیخ ما گناهی نیست نیا، نالوتیان چشمان خود را" دیر" می بندند تو می آیی و خواب مادرم تعبیر خواهد شد که من را بر ضریح کوچک یک" پیر" می بندند #احمد_جم