بنظرم دلتنگی اگه ماهیت فیزیکی داشت شبیه شیشه‌ی خالی یه عطر بود که بخاطر ته‌مونده‌های بوی سحرانگیزش دلت نمی‌اومد بیرون بندازیش. شایدم دلتنگی شبیه یه قبره که می‌دونی توش کسی منتظرت نیست، کسی نفس نمی‌کشه اما هرروز بالای سرش گریه می‌کنی. می‌دونی؛ رابطه‌ی دلتنگی و گریه رابطه‌ی دوستانه‌ی جدایی‌ناپذیریه. باید دلتنگ باشی که ساعت‌ها گریه کنی، یا بعد از ساعت‌ها گریه، تنها دلیلی که پیدا کنی دلتنگی باشه. #سارا_بزرگمهر