مثل یک گلدان می دهم گوش به موسیقی روییدن #سهراب_سپهری

‌ديگران را هم غـم هست به دل غم من ليڪ غمے غمناک است... #سهراب_سپهری

در ابعاد این عصر خاموش، من از طعم تصنیف در متن ادراك یك کوچه تنهاترم، بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است. #سهراب_سپهری

صبح است باید بلند شد در امتداد وقت قدم زد گل را نگاه کرد ابهام را شنید باید دوید تا ته بودن.. #سهراب_سپهری

باید امروز حواسم باشد که اگر قاصدکی را دیدم، آرزوهایم را بدهم تا برساند به خدا، به خدایی که خودم میدانم، نه خدایی که برایم از خشم، نه خدایی که برایم از قهر، نه خدایی که برایم ز غضب ساخته اند. به خدایی که خودم میدانم، به خدایی که دلش پروانه است، و به مرغان مهاجر هر سال راه را میگوید، و به باران گفته است باغها تشنه شدند، و حواسش حتی به دل نازک شب بو هم هست، که مبادا که ترک بردارد، به خدایی که خودم میدانم | #سهراب_سپهری | @deli_ism ♥

قاصدک؛ شعر مرا از بر کن برو آن گوشه باغ سمت آن نرگس مست و بخوان در گوشش و بگو باور کن یک نفر یاد تورا دمی از دل نبرد... #سهراب_سپهری

زیر آوار تنهایی رفتم نفس ها فرو ریخت شب سکوت شد ! #سهراب_سپهری

تو را یافتم، آسمان ها را پی بردم تو را یافتم، در ها را گشودم، شاخه ها را خواندم یادت جهان را پُرِ غم میکند؛ و فراموشی کیمیا است! #سهراب_سپهری

و او به شیوه باران پر از طراوت تکرار بود #سهراب_سپهری

مثل کبریت کشیدن در باد زندگی دشوار است من خلاف جهت آب شنا کردن را مثل یک معجزه باور دارم آخرین دانه کبریتم را میکشم در این باد هرچه باداباد #سهراب_سپهری

و عشق تنها عشق مرا رساند به امكان یک پرنده شدن. #سهراب_سپهری

زندگی باید کرد گاه با یک دلِ تنگ! #سهراب_سپهری