🔶 باور اصلی #نئولیبرالیست_ها این بود که برای دستیابی به توسعه مطلوب، مداخله دولت باید کاهش یابد و کارفرمایان و سرمایه‌داران باید از کنترل دولت رها باشند تا توان خود را برای راهبرد های رشد اقتصادی به کار گیرند. بسیاری از دولت‌‌‌ها در کشورهای در حال توسعه، بر اثر فشار دولت‌‌‌های غربی و نهادهای مالی بین‌‌المللی، به‌ویژه بانک جهانی، به شدت ترغیب و تشویق شدند تا سیاست‌‌‌های نولیبرال را اجرا کنند و گسترش دهند. اما نتایجی که به دست آمد ناامیدکننده بود؛ زیرا نتوانسته مسئلۀ نابرابری‌‌‌ها را در بخش توسعه حل و فصل کند. 🔷 اوج قدرت ایدئولوژیکی نولیبرالیسم در سال‌های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۱م بود؛ یعنی زمانی که #جنگ_سرد پایان یافت و بلوک کمونیستی اروپای شرقی به گونۀ شگفت‌‌‌انگیزی از بین رفت. به نظر می‌‌‌رسید که فروپاشی سریع نظام‌‌‌های کمونیستی اروپا نه تنها قدرت برتر #سرمایه‌_داری و #دموکراسی_لیبرال را بر کمونیسم نشان می‌‌‌دهد، بلکه همچنین به نیروهای مدافع بازار قدرت و قوت ایدئولوژیکی فزاینده‌ای می‌بخشد. 💢 در پایان قرن بیستم و پس از گذشت نیم قرن از برنامه‌‌‌ها و سیاست‌گذاری‌‌‌های توسعه، و همچنین ۲۵ سال از سیاست‌‌‌های اقتصادی نولیبرال، بیش از یک میلیارد نفر در کشورهای در حال توسعه با درآمدی کمتر از یک دلار در روز به زندگی خود ادامه می‌‌‌دهند. 📖 ماهنامه #زمانه، شماره ۸ #اقتصاد #لیبرالیسم #نئولیبرابیسم #نظام_سرمایه_داری 📌@canoon_org