به ساحت آسمانی شهدای غواص دست‌بسته (کربلای چهار) گره وا کرده‌ای با دست‌های بسته در سیمت تو در بندی ولی در بند هم دنیاست تسلیمت که هستی ای شکوه غیرت ای کوه فداکاری که می‌مانند حیران واژه‌ها هنگام ترسیمت درود بیکران بر مرد میدانی که در آتش نلرزیدی تو و لرزید پشت دشمن از بیمت پریدی از قفس بادست‌های بسته‌ات حتی که پیر عشق این آداب را داده است تعلیمت تو در جغرافیای واژه‌ها از نو سخن گفتی که می‌ماند جهانی عاجز از درک مفاهیمت گذشتی از تمام بندها و از خودت حتی در آن هنگام که از خود گذشتن بود تصمیمت دریغ از دست‌های باز وقتی بی‌اثر هستند درودت باد با آن دست‌های بسته در سیمت دلم دارد مهیا می‌شود با این غزل گفتن که جانم را کنم با دست‌های باز تقدیمت #شهدای_غواص #احمد_رفیعی_وردنجانی https://eitaa.com/Madahankhomein