شاید در جریان نباشید، اما اکثریت قریب به اتفاق مردم جهان نمی‌دانند ما مسلمانان، حضرت عیسی، حضرت مریم، حضرت موسی و سایر پیامبران سلام الله علیهم را قبول داریم، به ایشان معتقدیم و دوستشان داریم... و یکی از تعجب های بزرگ و جذب ایشان وقتی است که می‌بینند در قرآن از حضرت عیسی و حضرت مریم سلام الله علیها صحبت شده است... (آدم یاد داستان جناب جعفر ابن ابی طالب و حبشه می‌افتد...) همین بانوی مسلمان شده، ملانی دیامز اولین شوکی که تجربه می‌کند، مواجه شدن با داستان حضرت آدم، حضرت مسیح و بقیه پیامبران در قرآن مسلمانان است... تا این حد مردم جهان را در بی‌خبری نگه داشته‌اند... و ما که می‌خوانیم «عهد می‌بندم روزی لازمت بشم...» بدانیم امروز، همان روز است برای زمینه سازی ظهور... دنیا عمیقا تشنه است و نیاز دارد حقایق به گوشش برسد... خیلی کار داریم... خیلی شرمنده‌ایم... ✍️ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

هرچند این فیلم سوژه خاص و متفاوتی ندارد. هرچند داستان‌های تکراری ابرقهرمان‌ها را دارد و پر مغالطه. اما فضاسازی فیلم، ظهور یک مرد در سرزمینی که توسط نظامیان کنترل می‌شود و حتی نمادی از قدس، به نظرم فیلم را خاص کرده. اینکه مدام نمایش داده می‌شود که انسان‌های خوب تحت ظلم انسان‌های جانی هستند، و باید یک ابرقهرمان به نجاتشان بشتابد. مردمی که وطنشان را دوست دارند ولی اشغالگرانی آن را زیر سلطه خود برده‌اند. در این فیلم فضای شهر شبیه فلسطین است، غالبا زنان حجاب دارند و چهره‌ها آسیایی است. حتی نمایش زامبی شدن مردم توسط جادو و از کنترل خارج شدن فکر و فهم‌شان و حمله به آدم خوب‌ها که بعد از شکست از جادو و طلسم، آزاد می شوند و به خود می‌آیند، برایم قابل توجه و آشنا بود... آن بخش گروه عدالت آمریکایی که خودش را برای مدیریت و حل مسئله قاطی ماجرا می‌کند هم جالب توجه است. در حالی که مرد ظهور کرده برای همان سرزمین است... اسم این ابرقهرمان «آدم» است، و رنگ پوستش سفید نیست... ✍️ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

ژان پل سارتر می‌گوید: اگزیستانسیالیسم با کسانی که روحیه‌ای مانند لاییک‌ها داشته و خودسرانه و با ثمن بخس وجود خدا را منکر می‌شوند به شدت مخالف است. در سال ۱۸۸۰ اجتماعی از استادان فرانسوی برپا شد و کوشش فراوانی در گسترش معتقدات دهری مذهب‌ها انجام دادند. به این نتیجه رسیدند که علی رغم عقیدهٔ « آفریننده، یک فرضِ بدون فایده است و جنبه تجملی دارد.» امنیت خاطر مردم، دوام و اخلاقیات و اجتماع سالم، هنگامی پابرجاست که آفریننده را قبول داشته باشیم. لیاقت و استعدادها هنگامی معتبر خواهد بود که ما آفریننده را بر همه سبقت دهیم. به این ترتیب آفریننده، پیشاپیش بوده است و همین امر ایجاب می‌کند که نفس صداقت و فضیلت باشد. اگزیستانسیالیسم با این دسته که ادعا می‌کنند اگر آفریننده‌ای در کار نباشد، ما بدون او نیز می‌توانیم برای خودمان مقررات وضع کنیم مخالف است. این نظریه که نیز می‌توان اصول ترقی و شرافت و انسانیت را بدون آفریننده رونق بخشید، هرگز مورد قبول اگزیستانسیالیسم نخواهد بود. انگیزه مخالفت اگزیستانسیالیسم با کسانی که جهان را بدون آفریننده می‌دانند از این روست که اگزیستانسیالیسم مدعی است در جهان بدون آفریننده، زندگی دردناک و تحمل ناپذیر خواهد شد و انکار در مورد آفریننده به منزله اضمحلال کلیه امکانات معتبر در جهان عقلانی است. آفریننده‌ای لازم است تا پسندیده و پیشاپیش وجود داشته باشد. بدین ترتیب چنان‌‌که آفریننده‌ای نباشد، موانع از پیش پای برطرف می‌شود و انجام هر عملی مباح می‌گردد، و در این اوضاع و احوال ترک به انسان دست می‌دهد. زیرا نه در وجود باطنی و نه در خارج از وجود، نقطه اتکایی باقی نمی‌ماند... منبع: ایده‌آل زندگی و زندگی ایده‌آل؛ علامه محمدتقی جعفری برگرفته از کتاب اگزیستانسیالیسم یا مکتب انسانیت، ژان‌پل‌سارتر ✍️ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

خانه ما! سرزمین ما!! این فیلم باید حتما دیده شود. شاید خوب باشد از رسانه ملی جمهوری اسلامی ایران پخش شود. این فیلم چندوجهی است و باید به دنبال آن جلسه تحلیل گذاشته شود. فرانسه، کشوری استعمارگر است. سه کشور معروف الجزایر، تونس و مراکش مستعمره آن بوده‌اند. جنایات خیلی عجیبی در این استعمارگری رخ داده و سرزمین مردم مسلمان این کشورها غارت شده... قبلاً از دوست تونسی‌ام در فرانسه نوشته بودم. با بغض و حزن می‌گفت: هنوز هم ما مستعمره هستیم... آب و برق و گاز لوله کشی شده و به راحتی به این کشورهای استعماری منتقل می‌شود و هیچ‌کس نمی‌تواند کاری کند! حالا بعد از گذر زمان، داستان دارد برعکس می‌شود... در سالیان سال مردم آسیب دیده این کشورها به فرانسه مهاجرت داده شدند برای کار! به مرور ازدواج‌ها و تولید نسل‌هایی شکل گرفت اما مردم دین خود را کنار نگذاشتند و نسل به نسل کم و زیاد به هم منتقل کردند. و حالا کم‌کم فرانسه دارد شکل عوض می‌کند. نمونه‌اش را در تیم فوتبال فرانسه دیدید... حالا سالهاست که این وقایع برخی از مردم و سیاستمداران فرانسوی را نگران و منزجر کرده. و شعار سرزمین ما! خانه ما را فریاد می‌زنند... چه طور آن زمان که مردم الجزایر از سرزمین ما، خانه ما می‌گفتند و برایش می‌جنگیدند؛ حرمتی برای این شعار و این خواسته قائل نبودند؟! اگر چنین شعاری مقدس است، برای هر سرزمینی و هر مردمی که صاحب آن سرزمین هستند مقدس است‌.. آنجا خانه الجزایری ها نبود؟! سرزمینشان نبود؟! از ۱۸ هزار! جمجمه‌ شهروندان و مدافعان الجزایری که سرشان را بریدند و به فرانسه منتقل کردند و در موزه‌ای به نام انسان! نگهداری می‌کنند، خبر دارند؟! در نت جستجو کنید فیلم و تصاویرش هست. (یکبار فیلمش را در کانال گذاشته‌ام.) اینها حزب راست‌گرای افراطی نامیده می‌شوند. که مارین لوپن کاندیدای این حزب بود که رأی نیاورد. چون به شدت اسلام ستیز و مسلمان ستیز بود. و حمایت جمعیت بزرگی را در فرانسه از دست داد... زن نمایش داده شده در فیلم که کاندیدای ریاست‌جمهوری است. در واقع مثلا همین مارین لوپن است. و حالا چنین فیلمی ساخته شده است... در نقدها دیدم برخی را بسیار خوشحال کرده، برخی را بسیار عصبانی و البته علتش را هم خواهم گفت اما این بخش را با یک دیالوگ بسیار مهیج از فیلم به پایان می‌رسانم: در صحنه‌ای فردی در حال توصیف مسلمانان است و می‌گوید: اسلام فقط به معنای «تسلیم» نیست. یکی دیگر از معانی اسلام «مبارزه با استعمار» است... ادامه دارد... ✍️ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance