«بانک تجارت» شاید تنها فرق #پدر_آرات و تهیه کننده #حامد_همایون در این باشد که رابطه پدر و پسری اجازه ندهد که او صادقانه اعلام کند «من تاجرم، با هر کس حرف میزنم به این نگاه میکنم که چطوری باهاش پول در بیارم». اما به هر حال، برند ۳/۷ میلیون فالووری آرات، متعلق به پدر اوست. مشخص هم نیست آرات این اجازه را داشته باشد که در آینده مسیر زندگی اش را (خارج از قرارداد!) خودش انتخاب کند. این که آیا، آرات نابغه است و استعداد خاص دارد یا اینکه شکم شش تکه ی او محصول تمرین های بدنسازی از چند ماهگی ست محل سوال است! اما آنچه که دغدغه نگارنده شده، فراتر از تمرین های سخت بدنی، فشارهای روانی، دوری از مادر، احتمال مصرف مکمل، محرومیت از دوران کودکی و یا آنچه که کودک آزاری نامیده می شود است. ما اساساً با مساله #کودک_کالایی مواجه ایم. اگر چه متخصصان سلامت کودک و روانشناسان، ورزش حرفه ای همراه با تنش های روانی و جسمیِ این چنینی را برای کودکان کمتر از ۸ سال مضر میدانند، اما در دنیای #تلنت_شو‌ها و #عصر_جدید‌ها، سرمایه‌گذاران به دنبال متفاوت‌ترین‌ها و متمایزترین‌ها هستند؛ آن وقتی که توانایی، ضرب در متفاوت و خاص بودن می شود، چشم های بیشتری را به خود جلب میکند. کما اینکه گام اول موفقیت (تجارت) پدر آرات هم تلنت شوی چینی ها در دو سالگی او بود. و ترسناک تر این که شاید در این تجارت، پدر آرات هم خودش با دلال‌های بسیار بزرگتر طرف قرارداد باشد! جلب توجه رسانه ها و سلبریتی ها در مقیاس جهانی کار ساده ای به نظر نمی آید. مساله اما فقط آرات و زندگی او بماهو یک کودک نیست. آنچه که مسلماً میتواند در حوزه مسائل اجتماعی و خانواده به عنوان یک پدیده اجتماعی نوظهور، نگران کننده باشد، امکان اپیدمی و الگویی شدن آرات است. در شرایط اقتصادی آشفته، مسیری که جناب حسینی طی کرده میتواند سرمشق وسوسه کننده ای برای پدر و مادرهای دیگر باشد. برده داری به شکل مدرن و با پوشش های زرورقیِ متنوعی، صفحه‌های قرن ۲۱ را ورق میزند. بیم این می‌رود که پدر بودنِ این چنینی هم، در کتاب‌های «چگونه پولدار شویم» توصیه شود! #آرات #آرات_حسینی #کودک_آزاری #پدر 囧 @Segerme