آقای اباعبدالله ، من از همین حالا نگران اربعینم که باز جا بمونما ، حواستون به نوکرت هست دیگه ؟ نشه که حسرت کربلا باز به دلم بمونه ها :)) .

_

تموم حرفایی که بهت نزدم تبدیل شد به معده درد .

معده من بشدت بیخوده ، تو همچی خودشو دخالت میده . عامو وا بده دیگه .

عشق دل را جوان میکند ، راستش را بخواهید دل را بچه میکند . نمیخواهم بگویم عشق غم ندارد اما دلخوشی هم کم ندارد . گاهی باید بچه شد و گاهی باید عقلانی ترین تصمیم را گرفت و گاهی در اوج عاشقی کردن و گاهی در پستی های غم . همین است دیگر ، به قول قدیمی ها باید با عشق ساخت و چه خرسندم که با تو میسازم ، تمام روز های آینده ام را .

و ؛ سبز کجا بود ؟ خاکستر شدیم بابا جان !

گاهی غمگین ماندن و حسرت گذشته و آینده تباه شده را خوردن ، تنها راه باقی مانده است .

تو رهایم کردی ، درست زمانی که نیاز داشتم در آغوشم بکشی (: