قبله‌ی دل، آفتاب روی اوست کعبه‌ی جان، خاک راه کوی اوست چون ز زلفش گشته عالم مشک‌بوی دوستیّ این و آن بر بوی اوست کفر و دین و نور و ظلمت در جهان از رخ ماه و شب گیسوی اوست تیربارانِ بلا بر هرکه هست از کمانِ پُرخَمِ ابروی اوست هر گرفتاری که اندر عالم است از کمندِ زلف عنبربوی اوست ناله‌های بیدلانش هر سحر از دریغِ درد و فَقدِ روی اوست آتشی کَانْدر میان جان ماست از فروغِ نرگس جادوی اوست جز غمش درمان نبینم در جهان کاین کمال لطف در بازوی اوست هر دو عالم گر شود زیر و زبر میلِ رنجورانِ هجرش سوی اوست چند گردی گرد هر در ای «علی!»؟ مرهم این ریش از داروی اوست... #میر_سید_علی_همدانی 🌹🌹