#گزیده_کتاب ۵۷ ✅ بهارِ عُمر و شکوفه‌های سعادت ▫️ مواظب باش تا با گذشت بهارهاى عُمرت، شكوفه‌‏هاى سعادت را بر روى دوش لحظه‌هایت داشته باشى. ▫️ لحظه‌ها، حتّى لحظه‏‌ها را كم نگير، كه آنچه تمامى بهشت و تمامى جهنّم در آن شكل مى‌گيرد، كم نيست. ▫️ و كسى كه اين سنگينى را در هر لحظه احساس كند، بیكار نيست، مشغول است و اهتمام دارد؛ كه مولاى تو مى‌فرماید: «شُغِلَ مَنِ الْجَنَّةُ وَالنَّارُ أَمامَهُ» ▫️ آن كس كه بهشت و جهنّم، در هر لحظه‌ى او نهفته است؛ كسى كه هر نگاهش، هر تصميمش و هر اقدامش، بهشت و يا جهنّم را به دنبال مى‌كشد، بیكار نيست؛ آرام نيست. ▫️ كسى كه با يك امضا مى‏‌خواهد ميلياردها و ميليون‏ها و حتّى صدها و هزارها را جابه ‏جا كند، بى‏‌خيال نيست، كه‏ مشغول است، گرفتار است، دقيق است. ▫️ پس چگونه هنگام جابه‏ جايى دنيايى بزرگ‏تر از تمامى عوالم گذشته، بى‌خيال، بى‏ باك و سر به ‏هوا مى‏‌ماند و كليد لحظه‏‌ها را در چاه‏ غفلت مى‌اندازد. 📚 نامه ‏هاى بلوغ، ص ۵۵ ✍استاد علی صفایی حائری