🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸سود سپردۀ ثابت و نابودی روحیۀ کار و تلاش در مردم🔸 «لا اله الا الله» می‌گوید سود نگیر تا قرض‌گیرنده بتواند روی پای خود بایستد. بگذار همه ثروتمندِ بالقوه شوند؛ همه سرمایه‌دار بالقوه شوند. وقتی قرضِ بدون سود رایج شود همه دارا هستند‌؛ عیناً مثل «مالک». همان‌طور که مالک، تمام سود حاصل را خودش مالک می‌شود، قرض‌گیرنده هم مالک تمام سود حاصل می‌شود. امروزه این همه انتقال مال از سرمایه‌گذاری به سپردۀ ثابت، به دلیل تضمین بودن سود سپرده و نامطمئن بودن سرمایه‌گذاری است. هرچه سود سپردۀ ثابت بیشتر و بهرۀ تسهیلات بانکی افزوده‌تر باشد، جریان حرکت از سرمایه‌گذاری در کار، به سمت سرمایه‌گذاری در سپردۀ ثابت سریع‌تر خواهد شد و تنها معاملات تجاری و خدمات که چندان خطری ندارند و طبعاً موجب #گرانی_کالا می‌شوند، مطمئن تلقی می‌شوند. در یک جمع فعال و کاری، همین که یک نفر، راه درآمد خود را از عرق ریختن و زحمت شبانه‌روزی، به خوردن سود سپردۀ ثابت تبدیل می‌کند، #روحیۀ_کار را از همکاران خود می‌گیرد. وضعیت این دو نفر را مقایسه کنید؛ در یک طرف، کسی که مغازۀ تعمیرات ماشین داشته و با زحمت شبانه‌روزی نان می‌خورده و بعد از مدتی، مغازه را با سرقفلی و غیره فروخته، پولش را در بانک گذاشته و حالا بدون مالیات و دردسر، بهرۀ ۱۷درصد به حسابش ریخته می‌شود. در طرف دیگر، کسی که از بانک تسهیلات می‌گیرد و ایجاد اشتغال می‌کند. نفر دوم هیچ وضع مطمئنی ندارد؛ اگر نرسید اقساط را به موقع پرداخت کند و دوباره نیاز به وام داشت، از آنجایی که قسط قبل را نتوانسته پرداخت کند، غیرقانونی است وام مجدد بگیرد؛ و چون نمی‌تواند توسعه بدهد، ضرر می‌کند و در نهایت علاوه بر شغل جدید، خانۀ قدیم او هم به فروش می‌رسد! حالا، وضع این دو نفر سپرده‌گذار و تسهیلات‌گیر، برای همۀ مطّلعین جای #عبرت است که عاقل باشند و گِرد سرمایه‌گذاری در کار نروند!!