🎥 #ببینید | گزارشی از اکران و تحلیل و بررسی فیلم #تِنِت در #سینما_اندیشه۲ با حضور: 🔸 حجت الاسلام دکتر حبیب الله بابایی( هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی) 🔸 آقای حنظله تاج الدینی (مستندساز و منتقد فیلم) 🎙از سلسله نشست های اکران و تحلیل و بررسی و ایده پردازی #تولید_فیلم از دیدگاه اندیشه اسلامی 🔹برگزار کننده: سازمان رسانه ای اشراق 🎥 #سینما_اندیشه | ایستگاهی برای اندیشیدن 🆔 @cinema_andisheh

گزارش انتشار در خبرگزاری ها 🔺نشست تحلیل و بررسی فیلم «تنت» برگزار شد . بیشتر: 🔸خبرگزاری فارس https://farsnews.ir/Eshraghnews/1738402280286821056 🔶خبرگزاری فارس: https://farsnews.ir/cinema_andisheh/1738409077837173504 🔶خبرگزاری فارس: https://farsnews.ir/cinema_andisheh/1738408671999356570 🔶خبرگزاری حوزه نیوز https://hawzahnews.com/xdr8C 🔸خبرگزاری رسا https://rasanews.ir/fa/news/774188/ 🔸خبرگزاری ایکنا https://iqna.ir/00Ht49 📺 انعکاس ها ادامه دارد... 💡🎥 #سینما_اندیشه | ایستگاهی برای اندیشیدن 🆔 @cinema_andisheh

#ارسالی_توسط_مخاطبین_محترم_سینما_اندیشه #آقای_محمد_سعید_شهاب_الدین👇 بسم الله الرحمن الرحیم با عرض سلام و ادب خدمت شما و شادباش به مناسبت فرا رسیدن اعیاد شعبان ۱ _ قبل از بحث ماهیتی باید نسبت به کیفیت ارائه خدمات مجازی اعتراض خودم را اعلام کنم! اعم از صدا و تصویر. صدا گنگ و نامفهوم هست، از طرفی تصویر چون تلاش دارد هم زمان همه کارشناسان را در قاب داشته باشه خیلی دور هست و معمولا خیلی زمان میبرد تا متوجه شوید کدام عزیز در حال صحبت هستند! که مسلما از قدرت ارتباط با مخاطب کم میکنه. ۲ _ از باب ماهیت دوره سوالی که ذهن بنده را درگیر کرده اینکه: این دوره چه اهدافی رو دنبال میکنه؟ و جامعه هدف چه قشری هستن ( تحصیلات، گروه سنی و...)؟ پاسخ هر یک از این سوالات تعیین کننده میزان اثر گذاری عملکرد برگزار کنندگان خواهد بود. فعلا تصور بنده این است که (هدف ارتقا کیفیت نگاه کردن و فهم کردن یک محصول سینمایی هست و جامعه هدف نیز عامه مردم به نسبت جامعه تخصصی فیلم و سینما) هستند. ۳ _ حال با نظر به مطالب فوق: هنگامی که با عامه مردم مواجه هستیم به نظر بنده برای فهم محتوایی یک محصول رسانه ای در اندازه فیلم های آمریکایی و اتحادیه اروپا باید پیش زمینه هایی به مخاطب بدهیم. چرا که برخلاف تفکر رایج که فیلم را سرگرمی و تفنن می‌شناسند، اقلیت قدرت و ثروت پشت صنعت سینما با یک پیچیدگی بی نظیر بی رقیب در حال ساخت یک جامعه اکثریت فرامرزی تابع گوش به فرمان هستند. برده داری با متد امروزی! ** در این راستا سینما یک ابزار هست و مطمئنا برای هر بخش از آن طراحی و برنامه ریزی شده و افرادی اعم از کارگردان، نویسنده، تهیه کننده، بازیگر، طراح صحنه، لباس و.....کلا همسو با خواست متولیان قدرت هستند و حتی برای ایجاد توهم واقعیت بین فیلم های ساخته شده خودشان رقابت برگزار میکنند و جوایزی مثل کن، اسکار و.....نه برای ذات حقیقی هنر فیلم بلکه جهت تحریک ولع جامعه برای دیدن به آن داده می شود! چنین فیلم هایی در حکم چله کمان برای پرتاب تفکر غالب مد نظر قدرت های اصلی بر ذهن مخاطب عامه است! لذا برای تسلط بر مضمون و مفهوم فیلم باید ابتدا عوامل سازنده به خصوص (تهیه کننده ، فیلمنامه نویس و کارگردان) را از زوایای مختلف اعم از اصالت، خط فکر، آبشخور فرهنگی، روند رشد در محیط تخصصی و.... مورد بحث و شناسایی قرار داد چرا که عملکرد انسان برایند عقاید و دیدگاه های اوست. به نظر بنده بهتر بود یک کارگردان یا یک شرکت سازنده به عنوان محور اصلی طی یک جلسه معرفی میشد بعد چند فیلم تولیدی آن ها در چند جلسه مورد نقد و بررسی قرار می‌گرفت. ۴ _ در راستای فیلم تنت: کارگردان تلاش داشته با حاشیه و بزرگ نمایی در لوای اسم و رسم خودش ضعف های اصلی که در منطق فیلم و انسجام آن وجود داشته را پوشش بده. این که قبل از اکران بحث استفاده از هواپیمای واقعی برای لحظه برخورد و انفجار مطرح شده و به عنوان یک وجه تمایز خیلی خاص معرفی شده، مطمئنا نمی تواند صحنه مضحک دستکش پلاستیکی ظرف شویی در اولین صحنه مواجه قهرمان فیلم با مقوله معکوس زمانی گلوله ها را کم رنگ کند. چه برداشتی از مخاطب داشتند که در اولین صحنه معرفی محور اصلی فیلم نقش اول با یک دستکش پلاستیکی سبز در حال باز گرداندن گلوله ها به عقب و شکست ظرف زمان هست؟؟؟ و صحنه های این چنین........که خارج از حوصله است . --- از باب محتوا و خط فکری که فیلم به دنبال آن بوده بدوا باید از کارگردان کریستوفر نولان گفت : دو رگه آمریکایی ، انگلیسی که در مدارس مستقل کاتولیک تحصیل کرده ، رشته ادبیات انگلیسی خوانده و به مباحث متافیزیک علاقه نشان داده و در نهایت به فیلمنامه نویسی و کارگردانی روی آورده ، از زندگی شخصی او میتوان تا کنون نتیجه گرفت که به عقاید کلیسا پایبند است چرا که از ۱۹ سالگی تا کنون با همسرش ( اما توماس ) بوده و در فیلم هایش برای جذابیت خیلی متکی به صحنه های خاص نیست . ---- در فیلم تنت کارگردان عمیقا معتقد به وجود خدا و منجی هست اما در روایت سعی دارد خدا و منجی را آمریکایی معرفی کند که یک انگلیسی هم در معاونت او تلاش میکند در مقابل نقش منفی یک تبعه روس تبار کمونیست و در عین حال برای هند هم خط و نشان میکشد ! جایی که در انتهای فیلم به شخصیت بانوی هندی بیان میکند (( من تو رو استخدام کردم اما تو از شرایط سو استفاده کردی و خودت رو رئیس من معرفی کردی )) در واقع با رگ انگلیسی خودش سعی دارد استقلال هند را به چالش کشیده و همچنان مستعمره خودش معرفی کند . از سویی دیگر به حقیقت خروج از ظرف زمان و مکان فرای بعد مادی که در یکتا پرستی نیز وجود دارد معتقد است اما سعی دارد این شکست را با ابزار جسم مادی انجام دهد لذا در صحنه های انتقال توانایی لازم برای به نمایش در آوردن روایت منطقی را از دست میدهد . 🎥 #سینما_اندیشه | ایستگاهی برای اندیشیدن 🆔 @cinema_andisheh

#ارسالی_توسط_مخاطبین_محترم_سینما_اندیشه #سرکار_خانوم_فضه_حاجیلویی👇 "زنان در دنیای مردانه کریستوفر نولان" در اکثر فیلم‌های نولان، شخصیت اصلی و قهرمان داستان، مرد است. این شخصیت‌ها اغلب با چالش‌های بزرگ، تصمیم‌گیری‌های دشوار و ماموریت‌های پیچیده روبرو هستند. محوریت داستان حول محور این قهرمانان مرد می‌چرخد و سایر شخصیت‌ها، از جمله زنان، اغلب نقش‌های فرعی و پشتیبان دارند. کرستوفر نولان معمولا به موضوعاتی مانند قدرت، انتقام، جنگ، ماموریت‌های نظامی و پلیسی، سفر در فضا، توهم و واقعیت، مفاهیم زمان و مکان و غیره علاقه مند است که اغلب به عنوان دغدغه‌های مردانه در نظر گرفته می‌شوند و کمتر به مسائل و دغدغه‌های زنانه می پردازد؛ حتی زمانی که یک شخصیت زن، نقش مهمی در داستان دارد، روایت اغلب از دیدگاه مردانه پیش می‌رود. تماشاگر بیشتر با احساسات، انگیزه‌ها و چالش‌های شخصیت‌های مرد آشنا شده و به درک درستی از دنیای زنان و نگاه آنان با موضوع اصلی فیلم نمیرسد و این مسئله باعث می‌شود دنیای فیلم، بیشتر به دنیای مردانه شباهت پیدا کند. نولان با ساختارهای پیچیده روایی و منطق عقلانی شناخته می شود. این ساختارها با تمرکز بر حل مسائل پیچیده با رویکردی منطقی، فضایی مردانه را تداعی می کند که کمتر به احساسات و دغدغه های درونی زنانه توجه دارد، زنانی که اغلب نقش‌های مکمل را ایفا می‌کنند و باید در نقش های معشوقه ی قهرمان، همسر، همکار یا قربانی به حضور خود در فیلم های نولان ، رنگی بدهند. این نقش‌ها، باعث می‌شوند که زنان بیشتر در خدمت قهرمان مرد داستان قرار بگیرند که تصمیمات مهم را برای خود، خانواده، جامعه، سیاست، اخلاق و جهان میگیرند و زنان در خوشبینانه ترین حالت و در اوج اراده، فقط میتوانند ناراضی باشند، بغض کرده و اشک بریزند و در حالی که فرصت ابراز وجود و دغدغه‌های خود را ندارند ؛ زنانی ضعیف، احساساتی، فریبکار، مرموز یا فداکاری تصویر شوند که فاقد پیچیدگی و عمق بوده و به عنوان الگوهایی کلیشه‌ای به نمایش درمی آیند. و در نهایت، نولان ، چه در پی بیان نگاه سنتی خود به زنان باشد و یا به دنبال نقد نگاه حاکم جامعه به زنان، تصویر عادلانه ای از زنان ارائه نمی‌دهد و حتی در پی آن نیست که ویژگی ها و راهکارهایی برای نجات این زن به تصویر کشیده در فیلم هایش ارائه دهد. 🎥 #سینما_اندیشه | ایستگاهی برای اندیشیدن 🆔 @cinema_andisheh

#ارسالی_توسط_مخاطبین_محترم_سینما_اندیشه #سرکار_خانوم_زهرا_یعقوبی_مقدم👇 سلام و عرض ادب درمورد فیلم تنت چیزی که خیلی من رو جذب خودش کرد، موضوع فیلم بود. شاید اگر می‌خواستم فیلمنامه ای بنویسم درباره زمان، سفر به زمان و گذشته تنها ایده‌ای بود که به ذهنم می‌رسید ولی معکوس کردن زمان برام خیلی جالب بود. البته میشد خیلی بهتر به این ایده جذاب پرداخت. با اینکه من باور کردم یا شاید بخاطر ایده جذاب فیلم دوست داشتم که باور کنم، می‌دونستم زمان به عقب برنگشته و در واقع فیلم به عقب رانده شده. اما خب اونجایی که اولین بار شخصیت اصلی با خودش روبه‌رو شد واقعا شگفت زده شدم و از این تکنیک خوشم اومد. اما ورود پریا و نیل بدون مقدمه چینی لازم بود انگار اینها کاشته شده بودند تو داستان و در نهایت همه‌اش از خودم می‌پرسیدم که این نیل کیه چرا از آینده اومده. تا اینکه تو یه نقد خوندم نیل همون پسر کوچک تو قصه است که از آینده اومده. در پایان هم یه سری دیالوگ‌ها برای به زور جا دادن این مطلب اومده بود اما اصلا گویا نبود، در واقع برای بنده. می‌تونست پایان خیلی بهتری داشته باشه. اما در کل این فیلم رو با وجود همه پیچیدگی‌هاش بیشتر از اوپنهایمر دوست داشتم و دنبال کردم. و با تفسیر اندیشه‌ای که تو جلسه نقد #آقای_بابایی داشتن بسیار و بیشتر لذت بردم از دیدن فیلم. 🎥 #سینما_اندیشه | ایستگاهی برای اندیشیدن 🆔 @cinema_andisheh