زندگانی با عشق میگذرد، عاشقی را یاد کنید؛ انگاه اندوه میرود و جایش را به خرمی میدهد.

عزالدین می‌گفت گاهی انگار توی دلم کمانچه می‌زنند. ویولن‌سل. می‌گفت من موسیقی بلد نیستم اما قشنگ می‌زنند؛ تلخ می‌زنند. همان. - عزالدین؛ نامه به دریابند.

چیزی که تورا آزار میدهد، مرا خواهد کشت.

حرفهایی که میزنیم دست دارند، دستهای بلندی که گاهی گلویی را میفشارند و نفس فرد را میگیرند؛ حرفهایی که میزنیم پا دارند، پاهای بزرگی که گاهی جایشان را روی دلی میگذارند و برای همیشه میمانند؛ حرفهایی که میزنیم چشم دارند، چشم های سیاهی که گاهی به چشم های دیگران نگاه میکنند و آنها را در شرمی بی کران فرو میبرند..