♡﷽♡ #رمان_رؤیاےوصال❤️ #قسمت92🍃 مگر بہار نیست اما چرا هواے اینجا نفس گیر است؟ آه از آسمانے ڪہ بے باران باشد و هواے ڪشنده براے اهل زمینش داشتہ باشد. دنیا سخت بر تو مے تازد و تو انگار باید زرد شوی، بے حس شوے، پژمرده شوے و بسوزے ... وآیا دنیا همین است؟ جملہ اے در ذهنم نقش مےبندد: "عاشق حق بہ اندازه عشقش شڪیبایے دارد و صبر استقامت." من چقدر عاشقم؟ چقدر در برابر این پژمردگے ها ، سر خم ڪرده ام؟ چقدر استقامت ورزیده ام؟ باید با دڪتر صارمے مشورت میڪردم. بعد از تماس با دڪتر، زهرا مرا بہ مطب دڪتر رساند . زهرا_مطمئنے نمیخواے باهات بیام؟ _آره ، نیازے نیست .تو برو خداحافظ مثل همیشه مرتب و خوش رو جلویم نشست. وقتے ماجرا را شنید خیلے ناراحت شد دڪتر با نگاهے امید بخش و چشمانے غمگین مرا درس میداد _حُسنا الان شرایط تو فرق میڪنہ، نمیشہ هر ڪارے دلت خواست انجام بدے. میدونے این بچہ جون داره ، حرڪت میڪنہ .تو اجازه ندارے جلو نفَس کشیدنش رو بگیرے. از اون بدتر حتے اگر این بچہ حرامزاده هم بود از لحاظ شرعے شما حق کشتن رو نداشتے. (بعضے وقتہا عقل ناقص من در برابر حڪم الهیت چقدر کوتہ است) چہ برسہ بہ این بچہ ڪہ طیب و طاهر داره رشد میڪنہ . این بچہ، لطف خداست .اون خواب هم بہ نظر من یہ حجتہ براے شما _خانم دڪتر تو شرایطِ من؟آخہ چطورے؟آبروم چے؟ مگہ میشہ بدون پدر؟ بر فرض دنیا اومد براے شناسنامہ اش اسم ڪے رو بعنوان پدر تو مشخصاتش بذاریم. اثباتش ڪلے ڪار دادگاهے داره دڪتر_حُسنا جان این ادعاے عاشقے این ادعاے بندگے همینجاها مشخص میشہ ،اینڪہ با این ادعا حالا چند مرده حلاجے؟ این همہ سختے دارے میڪشے خدا میخواد ببینہ بہ رضاے خودش راضے میشے یا رضاے بنده هاش؟ آبروے تو جلو خدا مهمتره یا آبروے مردم؟ این آزمونه. حضرت مریم با چہ انگیزه و اطمینانے ڪارش را بہ خدا سپرد و جلو رفت. تازه اون بزرگوار بدون شوهر بود. شما کہ پدر بچہ ات مشخصہ از سیره این بزرگوار الگو بردارے میشہ کرد . تو هم بگو خدا برایم ڪافیست. "ألیس الله بڪافٍ عبده" گور باباے حرف مردم. ببین یاد سخن یہ استادے افتادم : "هنگامے ڪہ همہ وسیلہ ها در دست تو است و از ڪار مے افتند و ڪسانے ڪہ تو بر روے آنها سقف هاے بلندے را ساخته اے، از تو جدا مے شوند و رهایت مے کنند؛ درست در آن لحظه اے ڪہ احساس مے ڪنی دیگر هیچ کارے از تو ساخته نیست؛  دریچہ هاے بزرگے به رویت باز مے شود؛ اینجاست ڪہ به او رو مے آورے؛ و او را با تمام وجودت حس مے ڪنے؛ توڪل، یعنے همین"★ حُسنا این همہ سختے و رنج را تحمل ڪردے اینہم تحمل ڪن تا نتیجہ اش رو ببینے. در مورد آقاے حسینے هم من با حاج صادق یہ مشورت میڪنم ببینم چے میگہ _خانم دڪتر من چطورے بہ خانواده ام بہ اطرافیانم بگم؟ نگران آبرومم. سیدطوفان داره آخر همین هفتہ عروسے میڪنہ من بہ بقیہ چے بگم؟ دڪتر_تو نگران نباش یہ امروز دندون رو جیگر بزار من با صادق صحبت ڪنم شب نتیجہ اش رو بہت میگم.احتمالا خودمون با خانواده ات صحبت ڪنیم. آبرو هم ...بسپار بہ خودش .حسبے الله و نعم الوڪیل ... ڪمے آرام شده بودم . حرفہاے خانم دڪتر خیلے وسعت نگاهم را تغییر داد. ماشین نداشتم و باید تاڪسے میگرفتم. خواستم از خیابون رد بوشم ڪہ یڪ موتورسوار با تمام سرعت جلو پایم نگہ داشت. بہ قدرے ترسیدم ڪہ روے زمین نشستم تمام بدنم میلرزید.ناخوداگاه دست بہ شڪمم گرفتم. صداے موتورے را از زیر کلاهش شنیدم _یہ بار بہت اخطار دادیم جدے نگرفتے ، اگر باهامون همڪارے نڪنے جونت در خطره مثل الان کہ دیدے پایش را روے پدال گاز گذاشت و با سرعت دور شد. یہ خانم و دوتا آقا بہ سمتم اومدند .اون خانم ڪمکم ڪرد و از زمین بلند شدم . خانم_دخترم ببریمت بیمارستان؟ _نہ خوبم ، اتفاقے نیفتاده. خانم_مطمئنے؟جاییت درد نمیڪنہ؟ _بلہ ممنون اما چرا جایے میان قلبم درد دارد. درد نبودن او ڪہ سپر بلایم باشد. حالم بد بود لبہ جدول ڪنار خیابان نشستم. بہ دایے زنگ زدم و گفتم حالم خوب نیست اگر ممڪنہ دنبالم بیاید. براے لحظہ اے متوجہ حرڪت جنین داخل شڪمم شدم. هنوز بہ بودنش عادت نکرده ام . حرڪاتش بیشتر شده بود. رفت و آمد ماشین ها را تماشا میڪردم. و بہ رفت و آمد آدمہا فڪر میڪنم ڪہ در زندگے هیچڪس اتفاقے نیستند. هر ڪسے براے امتحانے سر راه آدمے قرار میگیرد. تو براے صیقل دادن من آفریده شده اے براے اینڪہ این آهن را لعاب بدهے و گداختہ ڪنے تا شکل بگیرد. و من هنوز زنده ام .مقاوم ... باید قوے باشم. اے رفیقے ڪہ در تنہاییم همیشہ هستے براے رضایت تو از همہ آدمہا میگذرم ... فقط تو راضے باش. ــــــــــــــــــــــــــــــــــ ★استادعلے صفایے حائرے ✍🏻 #نویسنده_ز_صادقی ↩️ #ادامہ_دارد.... ☕️🍃☕️🍃☕️🍃 ╭─┅═♥️═┅╮ http://eitaa.com/cognizable_wan ╰─┅═♥️═┅╯