#قسمت_بیست_و_چهارم_رمان 😍 #برای_من_بخون_برای_من_بمون ❤️ از استدیو زدم بيرون و حريصانه به خونه ام خيره شدم . يه روزي با خانوم خونه ام اينجا رو پر از عشق مي کنيم ... هر ثانيه هر روز و هر شب... رفتم تو اتاقم و يه حوله انداختم رو شونه ام و زدم بيرون . نگاهم افتاد به مرتضي ... بيدار شده بود . بهش يه لبخند زدم و کنارش نشستم . با کلي ذوق براش تعريف کردم که رادمهر قبول کرد . دوباره دهن اين باز موند . يکي ميخواد فک اينو جمع کنه حالا . کم کم رنگ سفيدش به صورتي متمايل شد...بعدش سرخ.... هي داشت کبود و کبود تر مي شد ... اي بابا نميره يه وقت؟ يهو منفجر شد ... از رو مبل بلند شد .. با صدايي که تا حالا بلندتر از اون رو نشنيده بودم سرم داد زد مرتضي-: تو غلط کردي به گوشيه من دست زدي و شمارشو برداشتي؟ اوهوع اين چرا اينقدر عصبانيه حالا؟ .... نکنه واقعا خوشش مياد؟ ... حوله اي رو که روي دوشم بود رو کشيدم و گرفتم دستم و بي توجه به حرفاي مرتضي رفتم سمت حمام . از پشت دستشو کوبيد روي شونه ام و محکم برم گردوند ... بلندتر فرياد زد مرتضي-: مگه با تو نيستم؟ .... عين گاو سرتو انداختي پايين داري ميري... براي چي داري با زندگي دختر مردم بازي مي کني؟ ... اونم دختر به اون پاکی ونجابت رو .... فقط نگاهش کردم ... حق داشت ... چي مي گفتم ؟ چي داشتم که بگم؟... دستشو پس زدم و رفتم تو حموم . حالم از خودم بهم مي خورد. چقد من پست بودم . ولي حالا که اون قبول کرده بود منم پس نمي کشم ... جبران مي کنم فداکاريشو ... لباسامو کندم و رفتم زير دوش ...نيم ساعتي توي حموم بودم . خودم رو خشک کردم و لباسامو رو پوشيدم و اومدم بيرون . مرتضي نبود .دونه دونه اتاقها و آشپزخونه و دستشويي رو نگاه کردم . پس رفته بود . با حوله گير موهام بودم که زنگ به صدا در اومد . رفتم و از چشمي بيرون رو نگاه کردم ... علي بود ... در رو باز کردم . عين ميرغضب داشت نگاهم مي کرد . فهميدم مرتضي جريانو بهش گفته . کشيدمش تو . تو تموم دنيا همين يه دوست خيلي صميمي رو داشتم ...مرتضي هم بود البته ... فقط اينا از همه زندگيم خبر داشتن ... دوستاي ديگه هم داشتم ... مازيار و شايان هم بودن ولي خب نه من باهاشون دردو دل مي کردم و نه اونا چيزي به روم مي آوردن ... از ديشب تا حالا عين يه بچه شده بودم . انگار نه انگار که 25 سالمه . حرف زدنم ...رفتارام ...همه چيم بچگونه بود. قبل اينکه علي بخواد سرزنشم کنه گفتم -: خب چيکار کنم؟ ... خودش قبول کرد... سکوت کرد -: علي باور کن من بدون ناهيد خيلي تنهام ... خودت که ميبيني؟ ... نگاهم کرد . بعد يه مدت بغلم کرد . زير گوشم گفت علي-: مطمئني ناهيدو واسه هميشه میخواي؟ جوابشو ندادم . معلومه که مي خواستم و گرنه چرا بايد اون حرف از دهنم مي پريد و يه دختر معصوم رو وارد بازي مي کردم . گفتم -: علي من کمکش ميکنم يه نويسنده ي درجه ي يک بشه ... جبران مي کنم ... علي من رو از خودش جدا کرد و يه دستي رو شونه ام زد و گفت علي-: فقط مواظب باش نشکنيش ... سر هر قولي بهش دادي مرد و مردونه بايست ... هر قولي ... سرم رو تکون دادم و با اطمينان زل زدم تو چشماي سبز علي... « عاطفه » شيدا -: نهههه؟!! ... همون طور با گوشي ورمي رفتم جوابشو دادم . -: باور کن راست ميگم ... دروغم چيه ؟... ديگه چيزي نگفتن. از تو گوشيم اومدم بيرون و نگاشون کردم . دوتايي با چشاي ور قلمبيده که اندازه ي بشقاب شده بود بهم زل زده بودن .قيافشون خيلي خنده دار شده بود . ديگه نتونستم خودمو کنترل کنم و با همه وجودم قهقهه زدم. شيدا خيلي از خنديدن من خوشش مي اومد. ميگفت شيرين ميشي ... وقتي ميخندي دوست دارم گازت بگيرم از بس قشنگ ميخندي ... خنده ام تموم نشده بود که شيدا پريد روم و تا مي تونست نيشگونم گرفت و کتکم زد . منم بيشتر از اون که التماسش کنم منو کتک نزنه ، التماسش مي کردم بهم دست نزنه . از کتکاش دردم نميگرفت. چون درد ديگه اي تو جونم بود. در حد مرگ رو بدنم حساس بودم . نمي ذاشتم کسي بهم دست بزنه. يه جوري مي شدم .مخصوصا اگه طرف به پهلوهام يا پاهام دست مي زد که داغ ميکردم .نميدونم چرا .... توي مدرسه هم هر وقت هرکي بي هوا بهم دست مي زد يا از پشت بغلم مي کرد جيغ مي زدم . ديوونم ديگه .... بالاخره خسته شد و از روم بلند شد . اصلا فرصت نداد بهش توضيح بدم ديوونه ...-: چته؟ ...چرا وحشي شدي؟ ... چرا ميزني؟ شيدا -: حالا ديگه ما رو سرکار مي ذاري ؟شيده -: ديوونه ي خنگ... آها پس بگووو. وقتي خنديدم فکر کرده دارم شوخي مي کنم . -: سر کار چيه رواني ... به ولاي علي قسم کلمه به کلمش راست بود ...قيافتون خنده دار شده بود به خاطر اون خنديدم...دوباره با شک بهم نگاه کردن . صفحه ي گوشيم رو روشن کردم و رفتم تو اس ام اس هام. http://eitaa.com/cognizable_wan