#یادداشت_۱۴۴ ۲ دی ۱۴٠۲/سال سوم از فانتوم های شیخ بها تا گاری های اعزه! دین را چه به راه، مسکن و شهرسازی؟ چگونه شاخصه های هویت دینی را محقق کنیم؟ این اصلی ترین پرسش تمام ادوار علمای اسلام بوده و به طور کلی شامل دو دیدگاه عمده و کماکان زنده است. اول: دیدگاهی که معتقد است اعمال صالح، بهبود روابط انسانی و هدایت، #میوه_های_نهایی هستند که باید بر ریشه ها، تنه ها و زیرساختهای متعددی بنا شوند که از خود دین اخذ شده. دین در این نگاه، یک بسته جامع است که پاسخ تمام نیازهای بشری را در بهترین شکل ممکن ارائه داده است. دوم: دیدگاهی که توجهی بسیار حداقلی به #زیرساختهای_هدایت دارد و معتقد است با تمرکز بر تبلیغ دین، می توان آنرا محقق کرد. معارف دینی در این منظر، صرفا چهارچوب های کلی راه را معین کرده و باقی مسایل زیرساختی مانند اقتصاد و سلامت را به فهم بشری واگذار کرده. به عنوان مثال در نگاه اول، تمامی کارهایی که متولی آن در دنیای امروز، وزارت راه، مسکن و شهرسازی است، جزء مهم ترین بخش های زیرساختی دین است و نیازمند حضور حداکثری قرآن و روایات اما در نگاه دوم، دین را چه به راه و مسکن و شهرسازی؟! نتیجه اینکه شخصی مانند شیخ بهایی که از چهره های شاخص علمای تمدنی اسلام است، علاوه بر تبلیغ جایگاه امام، دهها کاروانسرای پیشرفته در مسیر زیارتی حضرت آقا امام رضا علیه السلام هم می سازد. اما نتیجه این نگاه که حوزه را چه به راه و شهرسازی، این شده که در طرحهای تفصیلی آینده شهر مشهد، حرم امام علیه السلام در حاشیه شهر واقع خواهد شد که آثارش از همین الان مشهود است. یعنی دقیقا برخلاف شیخ بها که با درک تفصیلی از اسلام، راهها و امکانات را به محوریت امام پیاده سازی می کرد. نمونه دیگر از تفاوتهای بروز یافته این دو نوع نگاه، طراحی و جانمایی مسجد در مرکز شهر و محلات و جانمایی بازار، حمام و مدرسه به محوریت آن است. در این باره می توان به کارهای گرانقدر مرحوم شیخ بها، حجه الاسلام شفتی و یا مجموعه علی قلی آقا در اصفهان اشاره کرد. اما در شهرسازی بی معنا، حیران و ضد دین امروز، جایگاه مسجد به عنوان #قلب_شهر_اسلامی در بدترین جای ممکن است. نمونه اش پاساژ بزرگی که دیروز برای نماز به آنجا رفتم. نمازخانه آن پاساژ بزرگ در شهر مشهد، دخمه مانندی در زیرزمین بود، طبقه منفی چهار! اساسا مسجدی که کارکرد خاصی ندارد، جایی بهتر از طبقه منفی چهار و گوشه پارکینگ بازار هم نخواهد یافت. موضوعات تکمیلی: زیرساختهای هدایت/ مسجد و اداره جامعه @besalamen_amenin

#یادداشت_۱۵۲ ۴ اسفند ۱۴٠۲/ سال سوم به این بندها خیره شو خیره شو! بندهای توسعه و اغلال اسارت یک ملت 1️⃣ ‌تأکید بر آگاهی بانوان در مقاطع سنی بالقوه باروری، در زمینه #مزیت‌های_کنترل_باروری. 2️⃣ آموزش مسائل (کاهش) جمعیت در قالب مواد درسی در سطوح #متوسطه!، دانشگاهی و آگاهی سازی عمومی در صدا و سیما. 3️⃣ تأمین و تعمیم #گسترده وسایل پیشگیری از بارداری در سطح مناطق جغرافیایی کشور به ویژه روستاها و مناطق محروم. 4️⃣ کسب دانش و انجام مطالعات جهت استفاده و توسعه روشها و تکنولوژی‌های جدید در امر پیشگیری از بارداری. 5️⃣ اختصاص بخشی از فعالیت بیمارستان‌ها، درمانگاه‌ها و مراکز بهداشتی در سطح کشور به منظور ارائه #مستمر خدمات پیشگیری از بارداری. 6️⃣ لغو کلیه قوانین و مقررات و امتیازهای اقتصادی- اجتماعی مشوق خانوارهای پرجمعیت. این بندها بخشی از برنامه ی روزانه یک کودک یا دانش آموز دبیرستانی نیست، بلکه یکی از مهم ترین بخشهای برنامه ی تنها کشور شیعه جهان است. آنهم نه برای یک روز و دو روز بلکه برای پنج سااااال! بخشهایی از مهم ترین تدابیر قانون برنامه دوم توسعه درباره جمعیت. قانونی که به شدیدترین و بی رحم ترین شکل ممکن در بازه زمانی ۱۳۷۴تا۱۳۷۹ مبنای کل سیاستهای جمهوری اسلامی بود. برنامه ای که ۲۳۸۱۸۶٠٠٠٠٠٠٠٠ تومان از قرار هر دلار ۵٠٠ تومان برای آن هزینه شد. برنامه ای که نخبگان یک ملت!! در مجلس و دولت آقای هاشمی و خاتمی، با نقش محوری دکتر مرندی و ولایتی از سال ۱۳۶۹ آغاز کرده بودند. برنامه ای که می خواست بر اساس یافته های علمی!!، نرخ رشد جمعیت کشور را تا سال ۱۳۹٠ به ۲/۶ دهم و متوسط چهار فرزند در خانواده کاهش دهد. اما از آنجایی که دوستان برای رسیدن به #دروازه_های_تمدن بسیار عجول بودند، آنچنان قلب راکتور جمعیت ایران را بتن ریزی کردند که در سال نود به نرخ رشد ۱/۳ رسیدیم و همچنان رو به کاهشیم. آری نابودی نسل شیعه یک کار قانونی بود، با بودجه بیت المال شیعیان علی! با هدف رسیدن به توسعه و خوشبختی! اما دو نکته: اول اینکه نسل کشی شیعیان کماکان از طرق مختلفی در جریان است. یکی از ابعاد جرائم سازمان یافته ای مانند #آپارتمان_سازی در ارض واسعه ایران و #شاغل کردن زنان همین است. جالب اینکه از اصلی ترین راهبردهای پیشنهادی برنامه اول توسعه (۱۳۷۴_۱۳۶۹) برای کاهش جمعیت، همین افزایش مشارکت زنان در فعالیت های اقتصادی بوده! نکته دوم: باید بدانیم که طرح کاهش جمعیت، تنها طرحی نبوده که به نام و هدف رسیدن به سعادت و خوشبختی طی این سالها اجرا شده و این جریان کماکان ادامه دارد. حال که در آستانه انتخاب قانون گذارانی جدید هستیم، در وهله اول باید طرحهای حقیقی پیشرفت را از برنامه های استعماری توسعه غربی بازشناسی و برای مردم تبیین کنیم، ثانیا نمایندگانی را روانه مجلس کنیم که نسخه های پیشرفت و سعادت را از قرآن و روایات می گیرند، نه از بهداشت جهانی و سند ضاله 2030. نمایندگانی که غایتشان حرکت در مسیر #بهشت_ظهور است نه سقوط در جهنم #توسعه_پایدار. آشنایی با برخی از طرحهای پیشرفت اسلامی @besalamen_amenin