♦️‌سلام امام زمانم 🔹‌️صبحی نو سر زد و زندگی به برکت نفس های زهرایی شما آغاز شد و این نهایت امیدواری است که در هوای یادتان، نفس می کشیم و در عطر نرگس بارانِ نامتان،دم می زنیم ... شکر خدا که در پناه شماییم

امشب ای دل ، شب شادی است در کف ما برات آزادی است باب رحمت ز هر طرف شد باز شب میلاد حضرت هادی است فرخنده باد خجسته میلاد با سعادت دهمین امام همام 🌹حضرت هادی علیه‌السلام🌹

🌹بسم الله الرّحمن الرّحیم 🔸جریانِ امامت، به شما که رسید؛ تغییر شکل داد! شیعه باید می‌آموخت که از چند دهه‌ دیگر، باید قرن‌ها در غیبت امام زندگی کند! غیبتِ نور غیبتِ چراغ غیبتِ راهنما عادتشان دادی که بیاموزند کمتر با چشمِ سر، شما را ببینند و نَفْسِ شما را در میانِ نفوسِ شبیه‌ترین انسانها به شما پیدا کنند، انسانهایی چون عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام. 🔸 شیعه از این تغییر جریان، آموخت؛ امام، آفتاب همیشه جاری در تاریخ است! حتی اگر به چشم سر نیاید؛ نورش تمام ظلمات را می‌شکافد، و هادیِ همیشه حاضر برای نفوسی است که تصمیم به قدکشیدن دارند. 🌹 ولادت حضرت امام علی النقی هادی علیه‌ السلام بر عموم شیعیان تهنیت و مبارک باد

اَعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ اَعْدائُهُمْ اَجْمَعینْ ⛔️ کیفیت همیشه قربانی کمیت می‌شود - بخش پنجم و آخر ❌ گاهی مردم بعضی گناهان را کوچک می‌بینند، می‌گویند اینکه چیزی نیست، یک شب که هزار شب نمی‌شود... به خیال خود ترازویی دارند که گناهان را وزن می‌کند و کوچک و بزرگ می‌كنند، خداوند می‌فرماید وقتی گناه می‌کنید خوبی‌ها را از شما می‌گیریم «فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذینَ هادُوا حَرَّمْنا عَلَیْهِمْ طَیِّباتٍ» (نساء/۱۶۰) 🔸 کاری خوب است که به موقع انجام گیرد، نوشدارو بعد از مرگ سهراب سودی ندارد، مرگ بر شاه گفتن زمان خودش ارزش داشت، الآن کسی بگوید مرگ بر شاه به او می‌خندند «الَّذینَ اتَّبَعُوهُ فی‏ ساعَةِ الْعُسْرَةِ» (توبه/۱۱۷) اطاعت از خداوند زمانی بیشترین ارزش را دارد که در هنگام سختی و شدت انجام پذیرد، حضرت امام حسین علیه السلام می‌فرمایند هنگام آسایش و رفاه همه دیندارند، اما هنگام آزمایش و سختی دینداران اندکند... 🔸 یک ضربه‌ شمشیر حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام در جنگ خندق به اندازه‌ كل عبادت‌ها ارزش دارد، چون كیفیت داشت... 🔸 دو ركعت نماز عالم از هفتصد رکعت نماز جاهل برتر است، نشستن در كنار آدم دانشمند و دانا بر روی خاک بهتر از نشستن بر روی قالی ابریشمی كنار آدم جاهل و نادان است... 🔸 یک سالی در زمان حضرت امام جعفرصادق علیه السلام، جمعیت زیادی به حج آمده بودند، یکی از اصحاب امام گفت امسال چقدر حاجی زیاد است، امام فرمود: «مَا أَكْثَرَ الضَّجِیجَ وَ أَقَلَّ الْحَجِیجَ» یعنی ضجه و گریه و ناله کننده زیاد هستند، ولی حاجی واقعی كم است... 🔸 «قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ الَّذینَ هُمْ فی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ»(مومنون/ ۱و۲) مقدار نماز مهم نیست مهم این است كه در نماز خاشع باشی. 🔸 در اسلام کیفیت مهم است نه کمیت «وَ أَكْثَرُهُمْ لا یَعْقِلُونَ» (مائده/۱۰۳) «بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا یَعْلَمُونَ» (نمل/۶۱) قرآن از اكثریت انتقاد كرده است 🔸 حضرت پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله دعا می‌كند «وَ جَعَلَنی‏ مُبارَكاً أَیْنَ ما كُنْتُ» (مریم/۳۱) مهم نیست چقدر عمر كنم، مهم این است که بركت داشته باشد. 🔸 «أَفَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآن» (نساء/۸۲) قرآن می‌فرماید با تدبر قرآن بخوان و نمی‌گوید چقدر بخوان، نمی‌گوید روزی یک جزء بخوان، می‌گوید هر چقدر برایت مقدور است بخوان، فقط با تدبر و حضور قلب بخوان... وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى ✍️ حبیب‌الله یوسفی

🌸🍃🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸 #عبور_از_سیم_خار_دار_نفس #پارت164 –خانم صفری، شماهم توصیه‌ی نامزدم رو گوش کنیدو نخورید، ضرر داره. انگار با حرفم جان گرفت. ــ آهان پس تازه نامزدکردید؟ از سوتی که داده بودم از خودم لجم گرفت و کنار در ایستادم و گفتم: –حالا چه فرقی داره؟ با لبخند گفت: – خیلی فرق داره. گنگ نگاهش کردم و از اتاق بیرون امدم. واقعا دختره دیوانس. اصلا حرفهاش ارزش فکر کردنم نداره. شماره‌ی راحیل را گرفتم و منتظر ماندم. آنقدر زنگ خورد که قطع شد. حسابی نگران شده بودم و از دست راحیل عصبانی بودم. یادمه سفارش کردم منتظرم نگذارد. به اتاقم برگشتم و شروع به کارکردم. دونه دونه به شماره‌ی پیمان‌کارها زنگ زدم و قیمت دادم. شرایط کارمان را و همینطور قراردادها رابرایشان توضیح دادم. بادوتایشان به توافق رسیدیم و برای فردا قرار گذاشتیم که با مدیر شرکت ملاقات کنند. قرار دادهایی که قرار بود خانم صفری تنظیم کند را خواستم تا به اتاق مدیرببرم. نگاهی به مانیتورش انداخت. – هنوز تموم نشده. فرصت خوبی بود تا حسابی حقش را کف دستش بگذارم. اخمی کردم و گفتم: ــ کمتر واسه این و اون خوش خدمتی کنید بشینید کارتون رو انجام بدید. دو روزه هنوز یه قرار داد رو... حرفم را برید و با نگاهی که مثل آتش اژدها به صورتم خورد، براندازم کرد. – شما رئیس من نیستید، لطفا با من اینجوری حرف نزنید. پوزخندی زدم. –عه، باشه پس خودتون جواب مدیر رو بدید. تا حالا هر چی کم کاریتون رو ماست مالی کردم کافیه. نتیجش شد زبون درازیتون. جوابم را نداد. خودش هم متوجه شد حاضر جوابی‌اش به نفعش نبود. پشت میز کارم نشستم. نیم ساعتی طول کشید تا کارش تمام شد. خودش بلند شد تا کار را تحویل مدیر بدهد. وقتی برگشت، هنوز به پشت میز کارش نرسیده بود که تلفن روی میزم زنگ خورد و مدیر احظارم کرد. بلند شدم و زیر لب گفتم. –دوباره چه دسته گلی به آب دادی؟ وارد اتاق که شدم با قیافه ی درهم مدیر روبرو شدم. فهمیدم باز این صفری اشتباه تایپی داره. مدیر شرکت یکی از بندهای قرار داد را نشانم دادو گفت: –مگه شما کنترل نکردید؟ این چیه؟ نگاهی به برگه انداختم و اخم هایم در هم رفت. به جای سی درصد پول نقد که قراره از طرف قرار دادمان بگیریم نوشته بود بیست درصد. به علاوه‌ی چند تا ایراد تایپی طبق معمول همیشه. ــ آقای سمیعی، اگر من کنترل نمی کردم می دونید چی میشد؟ تازه هنوز یک برگه رو کنترل کردم. این همه اشتباه؟ برگه هارا گرفتم. –بله من می دونم چی میشد اونی که نمی دونه یکی دیگس. خانم صفری ندادند من کنترل کنم. میدم بهشون که تصحیح کنند، حتماحواسشون نبوده. غرید. – بگو بیاد اینجا. از اتاق بیرون رفتم و خودم را به میزش رساندم و برگه ها را کوبیدم روی میزش و گفتم: – تشریف ببرید اتاق مدیر. به خاطر اشتباه شما من باید باز خواست بشم؟ عصبانی نگاهش بین من و اوراق به حرکت درامد. سعی کرد خودش را کنترل کند و زمزمه وار گفت: ــ چی شده؟ ــ برو ببین چه دست گلی به آب دادی. با ترس و تردیدبلند شدو رفت. پشت میزم نشستم و دست به سینه چشم دوختم به در ورودی. وقتی برگشت، مثل مرغ پرکنده بود. فوری رفت پشت میزش نشست و شروع به کار کرد. فکر کنم مدیر برایش تعیین وقت کرده بود تا زودترکارش را تحویل بدهد. من هم یک ساعتی مشغول بودم که دیدم چند تا برگه روی میزم سُر خوردند. سرم را بلند کردم. صفری شرمنده و آویزان جلوی میزم ایستاده بود. نگاهی به برگه ها انداختم. قرار داد را باز نویسی کرده بود. اخمی کردم و گفتم: –کنترل می کنم بعد خودم تحویل میدم. مِن و مِنی کردو گفت: –به خاطر رفتارم معذرت می خوام. ممنون که جلوی مدیر ازم دفاع کردید. بدون این که سرم را بلند کنم گفتم: – اگه حواستون فقط، به کارتون باشه مشکلی پیش نمیاد. بعد عصبانی نگاهش کردم. ــ در ضمن من از شما دفاع نکردم فقط حقیقت رو گفتم. چون واقعا شما حواستون به کارتون نیست. لطفا اجازه بدید هر کسی وظیفه ی خودش رو انجام بده. چایی آوردن وظیفه ی شماست؟ با بغض نگاهم کرد و گفت: –واقعا که... بعد رفت. مجبور بودم اینطوری برخورد کنم. دیگر می ترسیدم با دخترها راحت باشم. نمونه‌اش همین سودابه، خیلی راحت با آبروی من بازی می‌کند. با یاد آوری‌اش یاد راحیل افتادم. دنبال گوشی‌ام گشتم که صدایش از توی جیبم باعث شد زود بیرون بکشمش. شماره‌ی راحیل بود. با استرس تماس را وصل کردم و از اتاق بیرون رفتم. ــ الو...راحیل جان... نمیگی، گفتم نکنه... ــخب حرف حساب جواب نداره، چی بگم. ــ سلام. چرا زنگ میزنم جواب نمیدی؟ مگه من سفارش... با حرفی که شنیدم خشکم زد. چی؟ اونجا چه غلطی می کنه؟ راحیل دیگه حرفی نزد. احساس کردم از طرز حرف زدنم شوکه شده است. ✍#به‌قلم‌لیلا‌فتحی‌پور