eitaa logo
کانال ܢܚܝ̇ߺܭَــܝ‌ ܫܦ̇ـــߊ‌ܦ̇ߺܙ‌ و حـܥܼــߊ‌ܥ̣ߺ
783 دنبال‌کننده
18.7هزار عکس
9.1هزار ویدیو
334 فایل
♦️حجاب من نشانه ایمان وولایتمداری ام است. 🌴کانال سنگر عفاف وتربیت👇 https://eitaa.com/dadhbcx ادمین @GAFKTH @Sydmusaviمدیر ⠀ 🌴 قرارگاه بسوی ظهور https://eitaa.com/dadhbcx/50553
مشاهده در ایتا
دانلود
🔖توضیحات تکمیلی اسلام جنگ هجومی به سرزمين های ديگر و به بردگی گرفتن انسان ها را ممنوع کرد . فقط اجازه داد که در جنگ دفاعی بعد از سرکوب متجاوزان ستمگر، بقيه اسيران که همگی به حکم متجاوز بودن مستحق مرگ هستند، در صورت صلاحديد حاکم اسلام به بردگی گرفته شوند . اين اجازه هم برای اين بود که مشرکان اطراف جامعه اسلامی به حمله به کشور اسلامی جرات نيابند. البته در عين حال اسلام مسلمانان را به خوشرفتاری با بردگان زن و مرد سفارش اکيد کرد .راه های فراوانی برای آزاد شدن بردگان در قانون های خود تعيين نمود برده داری قبل از ظهور اسلام امری کاملا رایج در تمام جهان مانند یونان باستان، روم قدیم، مصر قدیم، هندوستان، چین، جزیره العرب و خصوصا ایران باستان بوده است  و از زمان هخامنشیان تا عصر ساسانیان و حتی میان زرتشتی ها، در ایران ادامه داشته است در زمان هخامنشیان بازار معتبر برده فروشان در نزدیکی تخت جمشید وجود داشته که شهرت برده هایش بگونه ای بوده که بابلی های ثروتمند نیز از راهی دور برای خرید برده به این بازار می آمده اند! ایرانیان معمولا دست اسیران جنگی را از پشت می بستند و آنها را به بردگی می فروختند! در یک نقش برجسته عهد ساسانی که «فلاندن» نقاش فرانسوی تصویر آنرا برداشته است دیده می شود که سرهای بریده اسراء را به حضور پادشاه می آورند! افرادی که بردگان را می خریدند می پنداشتند که مالک جان آنان هستند و حق دارند که آنان را بکشند! قصرهای شاهان ایران مملو از غلام و کنیز بود، غلامان بیچاره ای که همه خواجه (اخته) شده بودند! در عربستان پیش از اسلام، بردگان در تملک کامل صاحبانشان قرار داشتند. با ظهور اسلام، حضرت محمد(ص) پیروانش را به خریدن و آزاد ساختن بردگان تشویق کرد. در مدت کوتاهی از بعثت حضرت محمد(ص)، بردگانی چون عمار یاسر، بلال حبشی، هلال حبشی، ابوفهیره و کنیزانی چون لبینه، زنیره،نهدیه و ام‌عبیس آزاد گشتند. اسلام تمام افراد  را با هم برابر دانست و تنها ملاک برتری را تقوا دانست. اسلام برنامه وسیعی برای آزاد شدن بردگان تنظیم کرده است که اگر مسلمانان آن را عمل می کردند در مدتی نه چندان زیاد، همه بردگان تدریجا آزاد و جذب جامعه اسلامی می شدند. رؤوس این برنامه چنین است: الف - یکی از مصارف هشتگانه زکات در اسلام خریدن بردگان و آزاد کردن آنها است. [۱] و به این ترتیب یک بودجه دائمی و مستمر برای این امر در بیت المال اسلامی در نظر گرفته شده که تا آزادی کامل بردگان ادامه خواهد داشت. ب - برای تکمیل این منظور مقرراتی در اسلام وضع شده که بردگان طبق قراردادی که با مالک خود می بندند، بتوانند از دسترنج خود آزاد شوند(در فقه اسلامی فصلی در این زمینه تحت عنوان "مکاتبه" آمده است)[۲] ج - آزاد کردن بردگان یکی از مهم ترین عبادات و اعمال خیر در اسلام است، و پیشوایان اسلام در این مساله پیشقدم بودند، تا آنچه که در حالات علی(ع) نوشته اند: «اعتق الفا من کد یده؛ هزار برده را از دسترنج خود آزاد کردند. »[۳]  د - پیشوایان اسلام بردگان را به کمترین بهانه ای آزاد می کردند تا سرمشقی برای دیگران باشد، تا آنجا که یکی از بردگان امام باقر(ع) کار نیکی انجام داد. امام(ع) فرمود: «اذهب فانت حر، فانی اکره ان استخدم رجلا من اهل الجنة؛ برو تو آزادی که من خوش ندارم مردی از اهل بهشت را به خدمت خود درآورم. »[۴] در حالات امام سجاد علی بن الحسین(ع) آمده است که: خدمتکارش آب بر سر حضرت می ریخت، ظرف آب افتاد و حضرت را مجروح کرد، امام(ع) سر را بلند کرد، خدمتکار گفت: "و الکاظمین الغیظ" حضرت فرمود: خشمم را فرو بردم. عرض کرد: "وَ الْعافِینَ عَنِ النَّاسِ" فرمود: خدا تو را ببخشد. عرض کرد: "وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ" فرمود: برو برای خدا آزادی. [۵] ه - در بعضی از روایات اسلامی آمده است: بردگان بعد از هفت سال خود به خود آزاد می شوند، چنان که از امام صادق(ع) می خوانیم: «من کان مؤمنا فقد عتق بعد سبع سنین، اعتقه صاحبه ام لم یعتقه، و لا یحل خدمة من کان مؤمنا بعد سبعة سنین؛ کسی که ایمان داشته باشد بعد از هفت سال آزاد می شود صاحبش بخواهد یا نخواهد و به خدمت گرفتن کسی که ایمان داشته باشد بعد از هفت سال حلال نیست. »[۶] و-کفاره بسیاری از تخلفات در اسلام آزاد کردن بردگان قرار داده شده(کفاره قتل خطا - کفاره ترک عمدی روزه و کفاره قسم را به عنوان نمونه در اینجا می توان نام برد 📚سرنوشت اسیر در اسلام نوشته سید علی میر شریفی [۱] توبه، آیه۶۰. [۲] در زمینه مکاتبه و احکام جالب آن بحث مشروحی در جلد ۱۴ تفسیر نمونه صفحه ۴۵۹ و ۴۶۷ آمده است. [۳] بحار الانوار، جلد۴۱، صفحه۴۳- [۴] وسائل الشیعه، جلد۱۶، صفحه۳۲- [۵] تفسیر نور الثقلین، جلد۱، صفحه۳۹۰. [۶] وسائل الشیعه، جلد۱۶، صفحه۳۶-