💠 صوت ويژه برنامه ماه مبارک رمضان #سلوک_الهی 🔹 فصل اول جلسه 5 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه #عادیات 🔹 جلسه : 1 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی @daftar_ayatollah_javadi_amoli

🔹 وعده الهی #بیانات حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی @daftar_ayatollah_javadi_amoli

#احکام_شرعی #رساله_توضیح_المسائل حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی خوردن و آشاميدن مسئله ۱۶۶۰. اگر روزه‌دار عمداً چیزی بخورد یا بیاشامد، روزهٔ او باطل می‌شود؛ چه آن چیز خوراکی باشد؛ یا غیرخوراكی ـ مثل خاک ـ و چه كم باشد یا بسیار؛ حتی اگر از راه غیر متعارف به حلق برسد ـ مثل شرب از راه بینی یا دیگر منافذ سَر ـ روزه را باطل می‌كند. معیار، صدق اكل و شرب است، به گونه‌ای كه به بخش پایانی حلق كه وصل به جوف است، برسد. مسئله ۱۶۶۱. اگر روزه‌دار چیزی را كه لای دندان مانده است، با علم و عمد فرو برد، روزه‌اش باطل می‌شود؛ ولی اگر بی‌اختیار یا از روی فراموشی به حلق فرو رود، روزه باطل نمی‌شود. مسئله ۱۶۶۲. كسی كه می‌خواهد روزه بگیرد، لازم نیست پیش از اذان صبح دندان‌هایش را خلال كند؛ ولی اگر بداند غذای لای‌دندان در روز بیرون می‌آید و به حلق فرو می‌رود، خلال كردن آن واجب است و اگر عمداً به این واجب عمل نكرد و در بین روز به حلق فرو رفت، روزه باطل می‌شود و قضا دارد؛ ولی کفّاره ندارد؛ همچنین اگر به حلق فرو نرود، روزه او باطل است و قضا دارد، چون اخلال به نیت کرده است. مسئله ۱۶۶۳. فرو بردن آب دهانی كه با اختیار یا بی‌اختیار در دهان جمع شده، گرچه بسیار و ترش مزه باشد، روزه را باطل نمی‌كند، اگرچه احتیاط در اجتناب از فرو بردن آن است. مسئله ۱۶۶۴. بلعیدن خلط سر و سینه برای روزه‌دار، تا وقتی كه به فضای دهان نرسد، روزه را باطل نمی‌كند و احتیاط واجب، آن است زمانی که به فضای دهان رسید، از فرو بردن آن به حلق خودداری کند؛ ولی چون مُبطل بودن آن قطعی نیست، اگر فرو رود، روزه او صحیح است. مسئله ۱۶۶۵. اگر روزه‌دار مسواک آغشته به آب دهان را بیرون بیاورد و دوباره در دهان بگذارد و رطوبتش در آب دهان مستهلک شود، روزه او صحیح است؛ ولی اگر در آب دهان مستهلک نشود و آن را فرو ببرد، روزه را باطل می‌كند. مسئله ۱۶۶۶. با جویدن آدامس، اگر ذرات آن در آب دهان متفرق و مخلوط شود و همراه با آب دهان به حلق فرو رود، روزه باطل می‌شود. مسئله ۱۶۶۷. اگر روزه‌دار فراموش کند که روزه است و چیزی بخورد، روزه او باطل نمی‌شود. @daftar_ayatollah_javadi_amoli

✅فرق موعظه با سخنرانی 🔸وعظ هم اصطلاحاً «جذب الخَلق إلي الحق» است. 🔸سخن‌خواني، كسي مقاله‌اي بنويسد، بخواند، اين را نمي‌گويند موعظه. 🔸سخنراني منبر برود سخنراني بكند نمي‌گويند موعظه، اگر عُرضه داشت مخاطب خود را جذب إلي الحق كرد اين مي‌شود وَعظ. 🔸«الوعظ جذب الخلق إلي الحق» نه سخنراني كردن!؛ اگر آدم بتواند جاذبه ايجاد كند، بله موعظه است. 🔸خدا واعظ است (يَعِظُكُمُ اللَّهُ)؛ به وجود مبارك پيامبر فرمود قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم. 🔸اينكه مي‌بينيد كم اثر دارد براي اينكه ما چيزي را حفظ كرديم داريم مي‌خوانيم و براي مردم مي‌گوييم، اين [موعظه] نيست! 🔸قلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ همين‌ها را جذب كرد، اين همه خواص و حارثةبن‌مالك پيدا شد، ابوذر پيدا شد، مقداد پيدا شد، عمار پيدا شد، اينها سابقه شرك و بت‌پرستي داشتند، اين همه افراد و شهدايي كه در بدر و حنين و خيبر جان‌نثاري و جان‌فشاني كردند سابقه بت‌پرستي داشتند، اينها را جذب كرد. 🔸فرمود إِنَّمَا أَعِظُكُم، من شما را به طرف خدا جذب مي‌كنم (بِوَاحِدَةٍ) به يك كلمه، به اصل واحد، به كلمه واحد، به خلصت واحد ... أَن تَقُومُوا لِلَّهِ، بالأخره خدايي هست، فكر كنيد ببينيد از شما چه چيزي خواست، با او چگونه بايد رابطه داشته باشيد؛ ما كه علف خودرو و هرز نيستيم كه روئيده بشويم... 🔸منظور از قيام هم ايستادگي است نه ايستادنِ فيزيكي، آن‌كه دارد عمر را به بطالت مي‌گذارند يك جا ايستاده است او در حقيقت نشسته است؛ او كه «جهاني است بنشسته در گوشه‌اي»(*) او در حقيقت ايستاده است. ↙️پي نوشت: *- ديوان ابن يمين 🔹گزیده درس تفسیر قرآن حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی /سوره سبأ، آیات 43 الی 46 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 متن ويژه برنامه ماه مبارک رمضان #سلوک_الهی 🔹 فصل اول جلسه 6 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 صوت ويژه برنامه ماه مبارک رمضان #سلوک_الهی 🔹 فصل اول جلسه 6 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه #قارعه 🔹 جلسه : 1 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی @daftar_ayatollah_javadi_amoli

🔹 کتاب الهی #بیانات حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی @daftar_ayatollah_javadi_amoli

#احکام_شرعی #رساله_توضیح_المسائل حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی آميزش مسئله ۱۶۶۸. اگر روزه‌دار در روز، با عمد و اختیار آمیزش کند، یعنی هر عملی كه ایجاد جنابت می‌كند، انجام دهد، روزه او باطل می‌شود و قضا و كفّاره دارد؛ چه از پیش‌رو باشد یا از پشت؛ با همسر باشد یا غیر آن؛ با زنده باشد یا مرده؛ با انسان باشد یا حیوان. مسئله ۱۶۶۹. ملاک باطل شدن روزه به آمیزش، جنابت است و جنابت یا به دخول به مقدار ختنه‌گاه است ـ اگرچه منی هم بیرون نیاید ـ یا به بیرون آمدن منی است، هرچند دخول، كمتر از این مقدار باشد؛ اما اگر كمتر از مقدار ختنه‌گاه داخل شود و منی هم بیرون نیاید، روزه باطل نمی‌شود. اگر شک كند كه به اندازه ختنه‌گاه داخل شده یا نه، روزه او صحیح است. مسئله ۱۶۷۰. اگر روزه‌دار با جهل به مسئله، با همسر خود به خیال اینكه حلال است، آمیزش كند، روزهٔ او باطل است و قضا دارد؛ ولی كفّاره ندارد. مسئله ۱۶۷۱. اگر روزه‌دار فراموش كند كه روزه است و مشغول آمیزش شود، یا او را اجبار و اكراه به آمیزش کنند، روزه او باطل نمی‌شود و اگر یادش بیاید كه روزه است، یا اجبار و اکراه از او برداشته شود، باید فوری دست از آمیزش بردارد و اگر آن را ادامه دهد، روزهٔ او باطل می‌شود. مسئله ۱۶۷۲. اگر اجبار كننده، روزه‌داری را مخیّر كند بین آمیزش و خسارت مالی، ولی روزه‌دار آمیزش را اختیار كند، روزه او باطل است و قضا دارد؛ اما كفّاره ندارد. مسئله ۱۶۷۳. اگر روزه‌دار با همسرش بازی کند و شک كند كه دخول شده یا نه، روزه‌اش باطل نمی‌شود. مسئله ۱۶۷۴. اگر روزه‌دار ارادهٔ آمیزش کند، چه قصد بیرون آمدن منی را داشته باشد یا نه، روزهٔ او باطل می‌شود. مسئله ۱۶۷۵. آمیزش در شب، تا زمانی كه برای تطهیر و غسلِ پیش از اذان صبح وقت باشد، جایز است. @daftar_ayatollah_javadi_amoli

کتاب: حكمت عبادات اثر ارزشمند آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) ابن اثير مي گويد: يكي از نكاتي كه خداي سبحان بر اساس حديث قدسي «الصّوم لي وأنا أجزي به» فرموده اين است كه در هيچ ملتي از ملل شرك و بت پرستي، براي بتها روزه نمي گرفتند. اگر چه براي بتها نماز مي خواندند، قرباني مي كردند و مراسم ديگر داشتند. روزه تنها براي خداست و هيچ مشرك و بت پرستي، براي تقرّب به بت روزه نگرفته است. چون روزه يك فرمان الهي است. ساير عبادات، مورد شرك قرار گرفته و براي غير خدا هم انجام مي دادند. اما خداي متعال روزه را به خود اسناد داده و شخصاً جزاي روزه دار را به عهده گرفته است . کتاب: حكمت عبادات شماره صفحه: 134 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

✅قبل از مطالعه فکر کنید ✅عوام ِدرس خوانده مثل گل مصنوعی معطّر است 🔸فرمود أَن تَقُومُوا لِلَّهِ ... انسان برای اینکه ببیند خدا از او چه خواست و وظیفه‌اش در برابر ذات اقدس الهی چیست حالا می‌خواهد فکر بکند... 🔸مثْنَی وَفُرَادَی، دو به دو بحث کنید یا یک به یک بنشینید فکر کنید؛ روز ممکن است با دوستانتان بحث کنید، شب ممکن است تنها شدید تنها فکر بکنید ... 🔸بسیاری از بزرگان ما اینها قبل از اینکه مطالعه کنند، فکر می‌کردند. 🔸بعضی از اساتید ما که نگاه می‌کردیم چند جلد کتاب بیشتر نداشتند، کتابخانه امام(رضوان الله علیه) این‌طور بود، کتابخانه مرحوم علامه طباطبایی این‌طور بود، اینها چند جلد کتاب بیشتر نداشتند. 🔸اینها بیش از آن مقداری که به کتاب مراجعه کنند و مطالعه کنند، فکر می‌کردند که چه می‌خواهیم بگوییم، موضوع چیست، محمول چیست، نسبت چیست، بعد شروع می‌کردند به مطالعه کردن. 🔸این‌طور نیست که انسان همین که وارد منزل شد کتاب پهن کند کتاب ببیند آن‌وقت این «کتابی» در می‌آید. 🔸می‌بینید یک وقت کسی عوام است و درس خوانده، این مثل گُل‌های مصنوعی است که این را معطّر کنند؛ یک وقت است نه، یک محقّق درس‌خوانده است، محقّقِ‌ درس‌خوانده تعاملی با کتاب دارد؛ یعنی یک مقدار فکر می‌کند با فکر خود و عَرضه خود به سراغ کتاب می‌رود، با مؤلف گفتگو می‌کند در نتیجه چیز خوبی به دست می‌آید می‌شود عالِم، نه یک عوام درس‌خوانده! ... ◀️پرسش: ببخشید! منظورتان این است که عوام نمی توانند قیام کنند؟ ... 🔸پاسخ: منظور ما این است که اگر کسی عوام بود و درس خواند، این عالِم نمی‌شود. 🔸عالِم کسی است که فکر بکند، با صاحب کتاب تعامل داشته باشد، تدبّر داشته باشد، این محقّق بار بیاید، اگر محقّق بار آمد خودش هم می‌تواند کتاب بنویسد، می تواند استاد بشود، نوآوری داشته باشد، حرف جدید داشته باشد، این می‌شود چشمه. 🔸اما اگر همه‌اش استخر بود، آب را از بیرون گرفت، خُب یک وقت باران نیامد یک وقت آب نیامد یا لوله آب بسته بود این خشک می‌شود؛ اگر از خودش چشمه‌وار بجوشد همیشه تر و تازه است. 🔸فرمود این کار را بکنید (أَن تَقُومُوا لِلَّهِ) خُب اگر این کار را کردید یا دو به دو یا تنهایی، یقیناً هم از درون هم از بیرون، علوم الهی می‌جوشد. 🔸«فَجَّر الله ینابیع الحکمة من قلبه علی لسانه» 🔹گزیده درس تفسیر قرآن حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی /سوره سبأ، آیات 43 الی 46 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

فرشتگان و دعا براي روزه دار فرشتگان موكلند كه براي روزه داران دعا كنند: قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم): «إنّ الله تبارك وتعالي وكلّ ملائكةً بالدّعاء للصّائمين وقال: أخبرني جبرئيل عليه السلام عن ربه تعالي ذكره أنّه قال: ما أمرتُ ملائكتي بالدّعاء لأحدٍ من خلْقي إلا استجبتُ لهم فيه»[1] خداوند عدّه اي از فرشتگان را مأمور كرده است تا براي روزه داران دعا كنند.و جبرئيل خبر داد كه پروردگار مي فرمايد: هرگز فرشتگانم را امر به دعا نكردم جز آنكه دعاي آنان را مستجاب نمودم. دعاي فرشته براي انسان، درخواست خير و خوبي براي وي است. پاورقي: ____________ [1] ـ روضة المتقين، ج 3، ص 228. برگرفته از کتاب حكمت عبادات صفحه 140 اثر ارزشمند حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 متن ويژه برنامه ماه مبارک رمضان #سلوک_الهی 🔹 فصل اول جلسه 7 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 صوت ويژه برنامه ماه مبارک رمضان #سلوک_الهی 🔹 فصل اول جلسه 7 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه #تکاثر 🔹 جلسه : 1 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی @daftar_ayatollah_javadi_amoli

🔹 مجرای الهی #بیانات حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی @daftar_ayatollah_javadi_amoli

#احکام_شرعی #رساله_توضیح_المسائل حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی استمناء مسئله ۱۶۷۶. اگر روزه‌دار، به قصد بیرون آمدن منی کاری کند كه معمولاً سبب بیرون آمدن منی است و منی از او بیرون آید، روزه او باطل می‌شود و قضا و كفّاره دارد. مسئله ۱۶۷۷. اگر روزه‌دار بدون قصد بیرون آمدن منی، عملی انجام دهد كه عادتاً سبب بیرون آمدن منی است و منی هم بیرون آید، روزهٔ او باطل می‌شود و فقط قضا دارد. مسئله ۱۶۷۸. اگر روزه‌دار به قصد بیرون آمدن منی، كاری انجام دهد كه عادتاً مایهٔ بیرون آمدن منی نیست، ولی اتفاقاً منی بیرون آید، روزه او باطل می‌شود و فقط قضا دارد. مسئله ۱۶۷۹. جُنُب شدن در حال خواب، روزه را باطل نمی‌كند، بنابراین چنانچه روزه‌دار بداند كه اگر در روز بخوابد، در خواب منی از او بیرون می‌آید، خوابیدن او جایز است و اگر بخوابد و منی از او بیرون آید، روزهٔ او صحیح است. مسئله ۱۶۸۰. اگر روزه‌دار در وقت بیرون آمدن منی از خواب بیدار شود، لازم نیست از بیرون آمدن آن جلوگیری كند و روزه او باطل نمی‌شود. مسئله ۱۶۸۱. بنا بر اقوا، روزه‌دار پس از احتلام و غسل جنابت، می‌تواند استبراء كند و اگر منی هم خارج شود، روزهٔ او باطل نمی‌شود، هرچند باید دوباره غسل کند. @daftar_ayatollah_javadi_amoli

📚 کتاب امام مهدی موجود موعود ✅آن‏كه امام زمان(عج) خود را نشناسد و با او پيوند ولايي برقرار نكند، به وصيت هيچ يك از انبيا عمل نكرده است؛ چه رسد به سفارش ذات اقدس الهي؛ و مرگ او مرگ جاهلي است و از آنجا كه مرگ عصاره زندگي است، وقتي مرگ جاهلي بود، معلوم مي‏شود زندگي هم جاهلي بوده است: «كما تعيشون تموتون و كما تموتون تبعثون»وچون زندگي او جاهلي است همه شئون و سنن حياتي او همانند جاهليت سپري خواهد شد. #امام_مهدی_موجود_موعود 💠حضرت آیت الله جوادی آملی 💠امام مهدي موجود موعود 💠ص31 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

🔹 بیان حق #بیانات حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 صوت ويژه برنامه ماه مبارک رمضان #سلوک_الهی 🔹 فصل اول جلسه 8 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه #عصر 🔹 جلسه : 1 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی @daftar_ayatollah_javadi_amoli

#احکام_شرعی #رساله_توضیح_المسائل حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی دروغ بستن به خدا و پيامبر مسئله ۱۶۸۲. اگر روزه‌دار به گفتن، نوشتن، پُر كردن نواری که دیگران می‌شنوند، به اشاره، كنایه و مانند این‌ها به خدا و پیامبر صلی الله علیه واله و سلم و امامان معصوم‌ صلی الله علیه واله و سلم، به عمد نسبت دروغ بدهد، گناه کرده و روزهٔ او باطل است، هرچند فوراً بگوید دروغ گفتم یا توبه کند؛ و به احتیاط واجب، نسبت دروغ به حضرت زهرا صلی الله علیه واله و سلم و پیامبران دیگر نیز همین حکم را دارد. این حکم اختصاص به روزهٔ واجب ندارد، بلکه در روزهٔ مستحب نیز چنین است. مسئله ۱۶۸۳. اگر كسی در غیر وقت روزه دروغی بگوید و سپس در حال روزه بگوید آن خبری كه گفته بودم راست است، روزه‌اش باطل می‌شود. مسئله ۱۶۸۴. اگر روزه‌دار خبری را كه به دروغ بودنش گمان دارد، به خدا و پیامبر صلی الله علیه واله و سلم نسبت دهد، مرتکب حرام شده است؛ ولی اگر آن را از دیگری یا نوشته‌ای یا بدون استناد به آن‌ها حکایت کند، روزهٔ او باطل نمی‌شود، هرچند احتیاط مستحب در صورت نقل بدون استناد، بطلان روزه است. مسئله ۱۶۸۵. دروغ بستن به مجتهدان و راویان حدیث حرام است؛ ولی روزه را باطل نمی‌كند، مگر اینكه نسبت دروغ به خدا و رسول خدا صلی الله علیه واله و سلم محسوب شود. مسئله ۱۶۸۶. اگر روزه‌دار مضطر به دروغ به خدا و رسول خداصلی الله علیه واله و سلم شود این دروغ روزه را باطل نمی‌كند. مسئله ۱۶۸۷. چنانچه روزه‌دار بداند که دروغ بستن به خدا و پیامبر صلی الله علیه واله و سلم روزه را باطل می‌کند و از اول قصد دروغ دارد و خبری را به عنوان دروغ انتخاب كند و به آنان نسبت دهد و سپس بفهمد آنچه گفته راست بوده، روزه‌اش باطل می‌شود، چون نیتِ «قاطِع» كرده است؛ ولی اگر از اول بنا دارد مطلب خاصی را گزارش کند كه برای او مهم است و قصد دروغ بستن به آنان را ندارد، ولی مطلبی را که می‌پندارد دروغ است، به آنان نسبت دهد و سپس بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، روزه‌اش باطل نمی‌شود، چون نیّت قاطِع ندارد، بلكه خطای در تطبیق است، هر چند احتیاط مستحب آن است که آن روزه را قضا کند. مسئله ۱۶۸۸. اگر روزه‌دار چیزی را به اعتقاد اینکه راست است، از قول خدا و پیامبر صلی الله علیه واله و سلم نقل کند و سپس بفهمد دروغ بوده، روزه‌اش باطل نمی‌شود. مسئله ۱۶۸۹. اگر روزه‌دار به شوخی دروغی را به خدا یا پیامبرصلی الله علیه واله و سلم نسبت دهد، روزه‌اش باطل نمی‌شود. @daftar_ayatollah_javadi_amoli

✅بايد و نبايدهاي اعتباري هيچ كمالي براي بشر نمي‌آورد 🔸هر امر اعتباري بايد به امر حقيقي برگردد ... اين اعتباريات كه فلان چيز حلال است فلان چيز حرام است اين بايد و نبايدها اعتباري است. 🔸انسان يك موجود حقيقي است (يك) كمالِ موجودِ حقيقي، حقيقي است (دو) راه بين متكامل و كمال، حقيقت است (سه) 🔸يعني همه اين اصول به بود و نبود برمي‌گردد نه به بايد و نبايد! اين بايد و نبايد اعتباري مثل حليّت، مثل حرمت، مثل رياست، مثل مالكيت، مثل مملوكيت اينها عناوين اعتباري است كه از يك حقيقت گرفته شده، آن حقيقت در اختيار خداست كه به اهل بيت و انبياء [اعطاء] فرمود، آن حقيقت است كه با حقايق ما رابطه دارد. 🔸هرگز امور اعتباري باعث تكامل موجود حقيقي نمي‌شود، اين بايد و نبايدهاي اعتباري بايد به يك بود و نبودِ حقيقي تكيه كنند (يك) آن بود و نبودِ حقيقي به حقيقتِ انسان وابسته باشد (دو) تا انسان را متكامل كند (سه) 🔸اگر بايد و نبايد اعتباري بود و قرارداد بشري بود هيچ كمالي براي بشر نمي‌آورد، اما اگر اينها يك پشتوانه ی حقيقت داشت كه از آن حقيقت گرفته شده و به اين صورت در آمده -كما هو الحق- كه انبيا و اوليا به اذن الهي باخبرند ... 🔸اين امور اعتباري يعني حليّت و حرمت، بايد و نبايد اعتباري چون به يك حقيقت تكيه مي‌كند و آن حقيقت با حقيقت ما رابطه دارد باعث كمال ماست. 🔸اينکه فرمود باطنِ گناه، زباله است يعني زباله است! 🔸اينكه مي‌بينيد در عالَم رؤيا براي برخي كشف مي‌شود همين است، اگر به كسي بگويند «آقا به اين زباله دست نزن!» درست است. 🔸اين به حسب ظاهر نهي است و امر اعتباري است امّا از يك واقعيت گرفته شده. 🔸حضرت فرمود «استغفار كنيد وگرنه بوي بدِ گناه رسوايتان مي‌كند»؛ يعني اين اموري كه ما تحريم كرديم از حقيقتي گرفته شده، صِرف قرارداد و اعتبار نيست. 🔹گزیده درس تفسیر قرآن حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی /سوره سبأ، آیات 47 الی 51 @daftar_ayatollah_javadi_amoli