#چشم_مرکز_نور_در_بدن_انسان
⬅️ يَا هِشَامُ إِنَّ ضَوْءَ اَلْجَسَدِ فِي عَيْنِهِ فَإِنْ كَانَ اَلْبَصَرُ مُضِيئاً اِسْتَضَاءَ اَلْجَسَدُ كُلُّهُ وَ إِنَّ ضَوْءَ اَلرُّوحِ اَلْعَقْلُ فَإِذَا كَانَ اَلْعَبْدُ عَاقِلاً كَانَ عَالِماً بِرَبِّهِ وَ إِذَا كَانَ عَالِماً بِرَبِّهِ أَبْصَرَ دِينَهُ وَ إِنْ كَانَ جَاهِلاً بِرَبِّهِ لَمْ يَقُمْ لَهُ دِينٌ وَ كَمَا لاَ يَقُومُ اَلْجَسَدُ إِلاَّ بِالنَّفْسِ اَلْحَيَّةِ
💠✨ اى هشام! نور تن در چشم است. پس اگر ديده روشن باشد، همه تن از نور آن روشنى مىگيرد. و روشنى روح عقل است. پس اگر انسان عاقل و خردمند باشد، پروردگار خود را مىشناسد. و چون پروردگار خود را شناخت در دين خود بصيرت پيدا مىكند. و چون كسى پروردگار خود را نشناسد دينى براى او باقى نمىماند. و همان گونه كه تن جز با جان، زنده و بر پاى نمىماند،
📚تحف العقول عن آل الرسول علیهم السلام ج ۱، ص ۳۸۳📚