خورشید خورشیدان به دنیا عاقبت تابید از نور وجه او اذیت می شود خورشید شاه خراسان نیست تنها شاه شاهان است پابوس نه باید که خاک پای او بوسید از خاک کفش زائرش هم توتیا سازند آنها که عبد خالص حقند بی تردید از آب سقاخانه ی صحنش شفا یابند صدها هزاران ناخوشی صعب بی تمهید در مشهدش یک تکه از جنت عیان گردد جنت نمی خواهی اگر حق مشهدت بخشید پروانه ی کویش اگر شد چون کبوترها از سفره ی احسان سلطان دانه ها دل چید ای عسکری ساکن اگر در جنت اویی هر روز بنما عهد خود بر خدمتش تجدید #سید_عسکر_رئیس_السادات ۸ خرداد ۱۴۰۲ #امام_رضا

شاعر که زیاد است برای گل رویت اما چو موید چه کسی گفت ز مویت می گفت ندیدم سندی من به حریمت از اینکه نیایند گنهکار به سویت شعرش شده حرف دل زوار عزیزت نجوا بنمایند به هر گوشه ی کویت هر گاه که خوانند زیارت حق حق دار گوید که برد سهم گدایت ز سبویت ای کاش موید شودت مثل موید هم عسکری ای شاه سزاوار ز هویت #سید_عسکر_رئیس_السادات ۱۶مرداد ۱۴۰۲ #سید_رضا_موید #امام_رضا

او از تبار اشرف اولاد آدم است سرهای قدسیان به ادب پیش او خم است بی معرفت ردای ولیعهدیش دهد آن را که پادشاه تمامی عالم است می خواست دیو پشت عبایش نهان شود می دید او به رفع پلیدی مصمم است رسواتر است هیئت شیطان به زیر نور پس نقشه اش برای نبودش مسلم است باید دگر غروب کند شمس پر فروغ تا شب یقین کند که برش جای محکم است در آخر صفر سفر دیگری بناست این ماه عسکری چه شبیه محرم است #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۵شهریور۱۴۰۲ #امام_رضا

کار رضا به کوچه کشیده است چون بتول تنها همین بس است که باشد دلش ملول این غم، ز دست تکیه به دیوار داده، شد یا زان که رفت جانب پهلوی او حصول وقتی که دید شمس، کبودی جسم خویش؟ یا زانکه گاه گاه نشست از سر افول راهی دراز نیست بمیرم برای او پیمودنش کشید چرا این همه به طول بر سر عبا کشید که گرید بر این حدیث یا گوید اینکه رفت رحیمی جهان شمول ای عسکری تو الکنی از شرح این عزا اما عجیب نیست رضا گر کند قبول #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۴ شهریور ۱۴۰۲ #امام_رضا

وقتی نشست کوچه به ای داد آمد و تصویر مادرش همه در یاد آمد و با او زمین نشست و زمین گیر تر شد و بر سر زد عشق دست و به فریاد آمد و برسر کشید شمس عبا، شب شروع شد بوصلت از این اشاره به امداد آمد و تا حجره می کشید خودش را به افت و خیز بر او چو مادرش همه بیداد آمد و شاهی که چون پدر غم غربت چشیده بود در کاخ خصم خویش چو سجاد آمد و مانند مجتبی شده مسموم و چون حسین خشکیده کام بر سر میعاد آمد و ای عسکری نهد به دل دهر داغ خویش پنهان به حجره شاخه ی شمشاد آمد و این شعر را سرودی و اذن ورود شد گویا پسند بر شه اوتاد آمد و ..... #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۲ خرداد ۱۴۰۲ #امام_رضا

بنهاده است خانه به مانند جد خویش جان داده بی بهانه به مانند جد خویش داده است او رضا به رضای خدا، شده است بر مقتلش روانه به مانند جد خویش دور از دیار خویش که باشد در این میان از غربتش نشانه به مانند جد خویش خوابد به روی خاک و عطش می کشد ز سم از کام او زبانه به مانند جد خویش در کوچه می نشست و به ذکری ز فاطمه می سوخت زین ترانه به مانند جد خویش از درد کوچه داشت به دل زخم و غرق بود در گریه ی شبانه به مانند جد خویش از جور ناکسان جهان بود در دلش غمهای بی کرانه به مانند جد خویش بر نو کران خویش نظر دارد عسکری سلطان هر زمانه به مانند جد خویش #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۵ مهر۹۹ #امام_رضا

ای وای بیا بیا اباصلت خورشید عبا کشیده بر سر مسموم نموده است مامون آنکس که رضا از اوست داور یک بار دگر میان کوچه از ضعف و الم کسی نشسته شاید که به یاد مادر خود یکبار دگر دلش شکسته مانند علی غریب و تنهاست در محبس دیو کید و تزویر گویا شده است ابن موسی مانند پدر از این جهان سیر یکبار دگر خبر ز کوچ است از غسل و کفن به دامن شب محکوم به گریه در سکوت است یک ابن دگر به ماتم أب کی دیده ی دیو تاب آرد بر پرتو تابناک خورشید تاریک نمود آسمان را زیرا ز فنای خویش ترسید ابلیس ولی چه کور خواندی چون داد جواد جان به این کیش هرگز نگذارد این جهان را خالی چو خدا ز حجت خویش #سید_عسکر_رئیس_السادات سوم شهریور نود و پنج #امام_رضا

.. وقتی ز شهت کوه عطایا باشد هر چند تو را کوه خطایا باشد هر چند گدایی چه سعادتمندی صدهات در این مساله آیا باشد وقتی بکشد دست نوازش به سرت گویی که سرم سر ز رعایا باشد وقتی که به هر یک ز رعایا نگری مانند خودت غرق هدایا باشد چون گوش دهی بر سخنان قدما بینی که ز لطفش چه قضایا باشد تردید دگر نمی دهی بر دل راه شاه تو سخی تر ز سخایا باشد ای عسکری از حق مطلب غیر از این تا حشر گدایی تو پایا باشد #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲تیر۱۴۰۱ آخرین بازنگری ۲۹ تیر ۱۴۰۳ #امام_رضا #حضرت_مهدی

شاه خراسان سلام بر همه سلطان سلام شمس انیس النفس معنی قرآن سلام پادشهان سائل درگه تو ای رضا هر نفست می دهند از دل و از جان سلام بر تو سلام خدا بر تو سلام نبی بر تو‌ ز سوی همه خلق مسلمان سلام بر تو و عزم تو بر حفظ مبانی دین ای تو فروزنده ی مشعل ایمان سلام ای که شدی حبس در کاخ یزید زمان ای ز تو رسوا شده چهره ی شیطان سلام بر تو که هستی رضا مرضی دلدار را بر تو که جان می دهی در ره یزدان سلام وای نشستی تو در کوچه ز تاثیر سم ای شه‌ بر فاطمه آمده مهمان سلام عسکری از سوگ تو می کشد از سینه آه با طمع پاسخی داده هزاران سلام #سید_عسکر_رئیس_السادات ۱۳ شهریور ۱۴۰۳ #امام_رضا

مطلب اگر بناست که حقش ادا کنی باید به یا جواد تو رو بر رضا کنی امشب فقط ورودی باب الجواد را باید برای کدیه ی خود جا نما کنی امشب چنان بریز بپاشی کند رضا باید که هر چه را که توانی سوا کنی تنها نه خویش را که تمامی ماسوا باید به یک جواد تو حاجت روا کنی سلطان مهربان دو عالم فزوده مهر تقصیر توست گر ز گرفتن ابا کنی ای عسکری بگیر تو رزق تمام عمر وقت گدایی است نباید حیا کنی #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۲دی ۱۴۰۳ #امام_جواد #امام_رضا

خادم خادمه حضرت سلطان هستیم تا ابد شاکر این نعمت یزدان هستیم گر به ما هم برسد قطره ای از این دریا آن جهان ساکن در روضه ی رضوان هستیم #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۴ دی ۱۴۰۳ #امام_رضا

ما در تمام عمر گرفتار این دریم آخر کجا رویم رضا ما که نوکریم جز بارگاه تو نشناسیم مامنی زین نوکری به جمله ی شاهنشهان سریم حاجت نمی بریم به درگاه دیگری تنها به لطف و بذل عطای تو بنگریم آخر بگو که از تو سریع الرضاتر است؟ سلطان توس تا که تقاضا بدو بریم دست تهی بد است برای گدای تو وقتی که نیست چون تو به دنیا کسی کریم باز عسکری و گردن کج حاجتی ز نو حق شاهدست غیر شما را که کافریم #سید_عسکر_رئیس_السادات ۴ اسفند ۱۴۰۱ آخرین بازنگری ۱۸ اسفند ۱۴۰۳ #امام_رضا