تکلیف باطل معلوم است. دست و پا زدن‌های باطل برای نمردن حکم قطعی و ثابت است. حال باطل، حال و روز ضحاک است. بوسه‌های شیطان کار دستش داده. بحث اینجاست که ما در حق باقی می‌مانیم یا با باطل همراهی می‌کنیم.

🔷 اسکای نیوز : انگلیسی ها دندان های خودشان را با انبر میکشند چون به دندان پزشک دسترسی ندارند. 🔺واقعاً چه بهشت شگفت انگیزی هست این غرب . پیشنهاد میدیم محسن تنابنده رو بفرستید انگلستان تا دندوناش رو با انبر بکشند و از خوشی جان به جان آفرین تسلیم کنه😂

ضدتمدن غرب هنوز در حکومت‌های استثناءی به سر می‌برد. چیزی که به ما نمی‌گویند.

تقابل دین با فربگیِ «مناسک مصرف» ✍ جعفرعلیان‌نژادی 🔸چند سالی است ادبیات پرحجمی توسط ژورنال‌های هنرومعماری و نشریات مرتبط به فضاهای شهری، با موضوع «مصرف‌ فضایی» تولید و منتشر می‌شود. در این مکتوبات، به طور نمادین، "شهر" پیامبر مدرنیته و "پرسه‌زنی" مذهب او نامیده شده است. 🔸در واقع به یک معنا، تلاش وافری برای تولید مناسک جهت "مصرف" فضاهای شهری صورت گرفته و هر روز به کم و کیف آن اضافه می شود. ترویج مناسک مصرف و تعبد به ادای آن، به قدری عام و طبیعی می شود که امکان فکر کردن به آن یا محل سوال واقع شدنش سخت و عجیب به نظر می آید. 🔸در واقع پرسه زن، مومنِ متعبد و مقلدِ "مناسک مصرف" است. مناسک مصرف به حدی جدی است که برخی از متفکرین و تئوریسین های غربی را معطوف به نظرورزی پیرامون تعریف پرسه زنی، و خصوصیات پرسه زن کرده است. در یک جمله می توان پرسه زنی را به نوعی "عمل گم شدن در شهر" تعریف کرد. خصوصیات پرسه زن نیز مبتنی بر همین تعریف عبارت است از: ▫️ الف. حرکت بی هدف و بی جهت. ▫️ب. مشاهده مناظر شهری و نگاه انتقادی ( نگاه خیره و سوءظن آلود) به کنشگران شهری ▫️ج. اشغال فضای خیابان با هدف مصرف فضای آن. 🔸اگر بخواهم این ادبیات شیک علمی را ترجمه واقعی و میدانی نماییم باید گفت، خروجی حرکت بی هدف و بی جهت، همان «ولگردی» است. خروجی دیدن مناظر شهری و نگاه انتقادی، همان «چشم‌چرانی» و نگاه خیره است. خروجی اشغال فضای خیابان نیز، پاتوق سازی است. تقید پرسه‌زن به مناسک مصرف هم مقطعی و نوبه‌ای نیست. هرروزه و هر ساعت او در حال ولگردی، چشم چرانی و پاتوق سازی است. 🔸در واقع هنر نظام سرمایه‌داری در چنین صورت‌بندی‌های شیکی از بطالت جلوه می‌کند. عاطل و باطل چرخیدن در خیابان تبدیل به یک ارزش و آن ارزش تبدیل به یک منسک (پرسه زنی) می‌شود. خیابان و سوژه‌های درون او نیز متناسب با چنین مناسکی تنظیم می شود. هم خیابان و هم سوژه‌ها و انسان‌های شهری خود را مستعد بیشتر دیده‌شدن می‌کنند تا مبادا به مناسک مصرف لطمه بخورد. 🔸بقای زیست شهری سرمایه‌دارانه به وجود چنین نهادسازی‌هایی و اصرار بر توسعه آن است. صنعت مد، دقیقا در راستای تداوم همین منطق شکل گرفته است. انواع و اقسام مدل‌های بدن‌سازی و مدیریت بدن، انواع و اقسام شیوه‌های تغییر ظاهر و ... دیگر مظاهر همین مناسک‌سازی‌های بی‌امان است. 🔸در مقابل این نظم تمامیت‌خواه و فربگی بی‌وقفه مناسکی، مردم دین‌دار ایرانی به نقد این وضعیت پرداخته و بدیل‌هایی را در مقابل چنین صورت‌بندی‌ای از بطالت، عرضه داشته اند. شادپیمایی غدیر یکی از همین ابتکارات با هدف خروج از وضعیت بطالت است. 🔸راه پیما جای پرسه‌زن را می‌گیرد. ملاحظه (دیدن با احتیاط) جای مشاهده (دیدن بی قید) را می‌گیرد و بازپس‌گیری خیابان از فضای مصرفی به نفع مردم صورت می‌گیرد. در واقع با این توضیح، امکانی که دین و این مناسبات دینی به مردم ایران داده است، فراروی از نظم تمامیت خواه سرمایه داری در مدیریت فضا و مناسک مصرف است. 🔸نیاز مردم ایران به این امکانات آنی تا حدی است که چنین گشودگی‌هایی را با استقبال بی‌نظیر، همراه می‌کنند. مردم در برابر فربگی مناسک مصرف و مذهب نظام سرمایه‌داری، بدنبال یافتن راه‌های خروج و رهایی هستند. اربعین، غدیر، محرم تنها بخشی از این امکانات و موهبت‌های دینی هستند. 🔸وضع الان آنان بازگشت ناخودآگاه به دین برای رهایی از چرخه بطالت و عبور از فن‌آوری‌های توجیه بیهودگی است. زندگی شهری در معرض تهدید فربگی مناسک سرمایه‌داری است، مردم فهمیده‌اند این دین است که چنین تهدیدی را خنثی و بی اثر می‌سازد. اساسا دین علیه فربگی مناسکی است. @jafaraliyan

«مگر ما گفتیم به جنگل‌های آمازون بروید و تبلیغ کنید!؟ آقایان نمی‌روند؛ می‌گوییم چرا نمی‌روید، می‌گویند می‌خواهیم درس بخوانیم! برادران! من این روش را قبول ندارم؛ ... من واللَّه این را الهی نمی‌دانم! چند نفرتان بیایید از مرجعیت و از ریاست و از مدرّسی و از فضل و سوادِ در آن حد بگذرید ... تبلیغ که اولی‌ترین کار ماست، حوزه‌ی علمیه‌ی قم این کار را نمی‌کند!» (در دیدار فضلای حوزه‌، ۱۳۷۰/۱۱/۳۰) مشاهده در: https://khl.ink/f/2587 ،،،،،،،،، 🖇 تعلیقه: ۱. تبلیغ در دانشگاه، «استثناء» بود و در حوزه، «قاعده». رندانه و موذیانه، «حوزه» را از «جامعه» گرفتند تا بتوانند در این غیبتِ عالمانه (!)، از ساختار ذهنیِ جامعه، ایدئولوژی‌زدایی کنند. آنچه از مصائب فرهنگی مشاهده می‌کنیم از نتایج انفکاک حوزه از جامعه در اثر «تحقیر تبلیغ» است. تبلیغ، حلقۀ وصل بود. ۲. در اثر تشبّه خودخواستۀ حوزه به دانشگاه، ذهنیّت‌ توده‌ای و عمومی، آغشته به «علوم انسانیِ تجدّدی» شد، نه متبرک به «الاهیات اسلامی». دین را راندند و تجدّد را خواندند. طلبه را گرفتار جزئیات ذهنی کردند و اصحابِ علوم انسانیِ تجدّدی را تصمیم‌سازِ تدبیر جامعه. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

وقتی از کوه بالا می‌روی باید از اول فکر بازگشتش هم باشی و گرنه ممکن است گیر کنی و بمانی و ... از اول فکر توبه باشی، خیلی از راه‌ها را نمی‌روی. آیا اینهایی که علنا گناه می‌کنند و دیگران را به گناه می‌کشند نمی‌ترسند که روز بازگشت تمام امکان‌ها از دستشان رفته باشد؟! آیا این طناب‌های به انخراف کشیدن دیگران اجازه بازگشت خواهد داد؟! وقتی علنی گناه می‌کنی آن را تبلیغ می‌کنی. روزی که به عنوان بزرگان طاغوت و گمراهی معرفی شدی چه کار خواهی کرد؟! چگونه انکار خواهی کرد؟! چرا گناهت را تکثیر می‌کنی؟! چرا بدون لذت آتش می‌خری؟! چرا دلت برای خودت نمی‌سوزد؟!

🔸 برای تبلیغ به دانشی گسترده‌تر از فقه نیازمندیم! 🔸 تا زمانیکه در حوزه علمیه، تبلیغ را محتاج دانش ندانیم در کار تبلیغ موفق نخواهیم بود! 🔻علیرضا پناهیان در اجتماع مبلغین اصفهان: 🔘 نباید تبلیغ را به ذوق، شخصیت و منش مبلغ واگذار کرد 🔘 آشنایی با فقه، برای تبلیغ کافی نیست؛ رکن اصلی در تبلیغ انگیزه‌دادن است اما فقه نمی‌گوید چگونه در مخاطب انگیزه ایجاد کنیم 🔘 مبلغ، هم باید اسلام‌شناس باشد و هم بتواند مخاطب را انگیزمند به دین‌داری کند؛ برای این‌کار، انسانشناسی و روانشناسی دینی لازم است 🔘 متأسفانه بعضی‌ها تبلیغ و منبر را برای افراد بی‌سواد می‌دانند! 👈 ادامه متن در @panahian_text ببینید 🚩 مجمع بزرگ مبلغان ماه محرم اصفهان - ۱۴۰۲/۰۴/۲۴ @panahian_ir

بوی تعفن استحاله فرهنگی...

تئوریزه کردن خروج مشروع توسط جریان نفاق در دستور کار قرار گرفته است. خوش‌خدمتی رسانه‌ای جریان‌های غیر انقلابی برای ضدانقلاب و دولت‌های متخاصم، توضیح گرایش‌های ضد دینی با عناوین دینی است تا مقاومت مؤمنین در برابر فتنه‌های شیطانی دشمن خنثی شود و به اقلیت دین‌ستیز، ایران‌ستیز و ضدجامعه، فضای کافی بدهد شاید به توسعه زمین بازی خود مبادرت ورزد. آشوب سال گذشته که به صورت کاملا عریان و بدون هیچ پرده‌پوشی تمام معیارهای انسانی و عرف اجتماعی و فرهنگی و سیاسی را در هر سطحی زیر پا گذاشت و نشان داد که به معنای واقعی کلمه جریانی وحشی، خونریز، لاابالی، هتاک و بی‌بند و بار و در یک کلمه جنبشی جاهلی است و از حیث میدانی قرابت و خویشاوندی نزدیکی با جریان‌های تکفیری همچون داعش و القاعده و النصرة و بوکو حرام و جیش الظلم و مجاهدین خلق و امثال آن دارد، با عدم استقبال مطلق مردم روبرو شد و نتوانست به اهداف نهایی خود دست پیدا یابد. حال جریان نفاق در لباس اصلاحات به دنبال ترمیم و بازسازی چهره آشوبگران جنایتکار و تجاوزپیشه است تا شاید بتواند همراهی بخشی از مردم و سکوت بخش دیگر از جامعه را به نفع خود رقم بزند و فضا را برای تولید آشوب و هرج و مرج و اغتشاش مجدد در ماه‌های پیش رو مهیا کند. این ایده شیطانی و طرح خائنانه با یک افتضاح بزرگ همراه است. تحریف و جعل تاریخ صدر اول و دوم اسلام در قالب تحلیل تطبیقی آن بر تحولات امروز حامعه ایران. در طراحی موزیانه و مزورانه این جماعت فریبکار و روباه‌صفت، انقلاب جنسی و جنبش ضداخلاقی و اسلام‌ستیز، نعوذ بالله با کربلا مقایسه می‌شود و در مقابل حکومت جمهوری اسلامی تصویرسازی می‌گردد. این در حالی است که تمام علامت‌ها و نشانه‌های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی و امنیتی این جریان بر جریان‌های جاهلی معارض صدر اسلام از زمان پیامبر اعظم محمد مصطفی صلوات الله و سلامه علیه تا زمان وصایت و امامت و سپس خلافت حضرت امیرالمؤمنین و حضرات معصومین به ویژه امام حسن و امام حسین علیهم السلام مطابقت نقطه به نقطه و نظیر به تظیر دارد. جریانی ضد توحیدی و ضد اسلامی و ضد جامعه ایمانی و به دنبال برپا نمودن حکومت استبدادی خودکامگان خرد و کلان و غلبه حیات غریزی بر حیات طیبه وحیانی و عقلانی و رواج عادات سخیف جاهلی و شیوع سنت‌ها و مراسمات و تظاهرات ضد اخلاقی که مقاومت در برابر زشتی‌ها و منکرات را برنمی‌تابد و به هر کس سهمی از فساد را به عنوان جبران ناکارآمدی و حق السکوت طاغوت پرداخت می‌کند. روایت‌های تاریخی شیوع رویه‌های ضد دینی و مغایر با اخلاق اسلامی و رواج بی‌عفتی‌ها و عیاشی‌ها و حرام‌خواری‌ها را در جامعه کوفه و سایر مناطق نشان می‌دهد. جریان نفاق ابتدا جامعه را به ورطه امیال غریزی بی‌حد و حصر کشاند و سپس ارتباط آنان با خاندان وحی و حوزه حیات اجتماعی دینی را قطع کرد. به طوری که مشخصا می‌گساری، زن‌بارگی، روابط نامشروع خارج از چارچوب خانواده توسط زنان و مردان، برپای جشن‌ها و مراسمات رقص و آوازهای مختلط و بی‌بند و باری‌های گسترده که خاطرات جاهلی را برای برخی ریش‌سفیدهای آن زمان تداعی می‌کرد رواج داشت و از سویی دیگر سستی و بی‌میلی برای دفاع از حریم دین و مرزهای خاکی و عدم مقاومت در برابر غارت‌های امثال معاویه و تمکین در برابر امثال یزید و ابن مرجانه و حجاج ثقفی و... شرایطی را به وجود آورد که نه دعوت‌های مکرر امیرالمؤمنین در پس زدن اغتشاشات و آشوب‌ها و خیانت‌های معاویه اثر زیادی داشت و نه فریادهای حسن بن علی به جایی رسید و نه محاصره سیدالشهداء در کربلا جامعه را به حرکت درآورد. جریان‌های فاسد قدرت‌طلب و ضد حکومت اسلام، با جریان فاسد اقتصادی زیاده‌خواه و ویژه‌خوار و جریان‌های خشن تکفیری و انحرافات اجتماعی به هم پیوستند و قیام حضرت اباعبدالله برای امر به معروف و نهی از منکر و احیای دین را خروج نامیدند. حال جریان نفاق در چهره اصلاحات به دنبال ایجاد این همانی بین جریان اجتماعی و سیاسی و فرهنگی جاهلی اخیر با قیام ضد طاغوت اهل بیت عصمت و طهارت است تا مشروعیت جعلی برای خود دست و پا کند و در میانه فتنه مردم را با جنگ شناختی و ادراک‌سازی‌های غلط متحیر و بی‌تصمیم سازد. جریانی که از سر تا پا تلبس آشکار به نجاسات و محرمات و تجاهر به فسق و تجاهر به جنایت و خیانت و فحش و فحشا و دریدگی و درندگی دارد‌‌. شبیه‌ترین جریان‌ها به تاریخ جاهلیت و رفتارهای افراطی و تکفیری ضد تمدنی و ضد انسانی. جریاناتی که افراط‌گری‌های آنان حتی امکان توافق و اجتماع چند صدنفری در کشورهای حمایت کننده را نمی‌دهد. جماعتی که به محض جمع شدن به یکدیگر تجاوز و تعرض می‌کنند. دائم در حال شماتت و گلاویز شدن با یکدیگرند. جماعتی که زیست اجتماعی را در هیچ شکل آن برنمی‌تابند و کاملا فاسد و مفسد و بیمار و عفونت‌زا هستند.

جالب‌تر اینجاست که همین جماعت روزی که از غصب قدرت و فریب ملت اطمینان خاطر پیدا کرده بودند، علیه اهل بیت عصمت و طهارت و قیام عاشورا و کربلا و حکومت امیرالمؤمنین و پیامبر خدا و قرآن و حتی خداوند متعال از انواع اظهارات کفرآمیز و موضع‌گیری‌های ارتجاعی فروگذار نمی‌کردند. جماعت منافقی که امروز احساس ضعف می‌کند و اطمینان کافی از پیروزی ندارد و نمی‌خواهد جامعه ایمانی را علیه خود بشوراند، روزی خدا را نیز نقد می‌کرد و نسبت‌های ناروا به اهل بیت پیامبر می‌داد و فسق و فجور را از هر نوع آن دنبال می‌نمود. جریانی که انواع فسادها در بین ایشان رایج است و امتدادهای آنان از هیچ ظلم و جنایتی فروگذار نیستند. این جریان می‌داند که بدنه اجتماعی درندگان و دریدگان به قدری سست، بی‌اراده، غرق در شهوات، ترسو و اندک است که هیچ جنبش اجتماعی با آنان قوام و دوام نمی‌گیرد و تکیه بر آنان دیوانگی محض و انتحار سیاسی است و امکان کسب قدرت مشروع ندارد. لذا در تلاش است با کشیدن مردم به قانون‌شکنی و مشخصا فرافکنی‌های شهوانی و جنسی، هیزمی برای آتش خود فراهم کند و به اصطلاح اقتدار نظام و قانون را شکسته و عده‌ای را در قامت زامبی‌های گرسنه و تشنه شهوت و ضد عفت عمومی به خیابان‌ها بکشاند. ایشان امیدوارند با رواج رفتارهای جوکری و پشتیبانی زامبی‌های مسلح و فوق خشن بتوانند جامعه را به تسلیم ذهنی و روانی وادار کنند تا هزینه دفاع از قانون و حکومت را نپردازد و بی‌طرفانه کنار بکشد و در مرحله بعد به عنوان گروگان شورش، خود را سپر بلای آنان کند. در این چند ماه نشانه‌های آشکاری از آنچه مد نظر منافقان داخلی و حامیان خارجی‌شان است، را مشاهده کردیم. قتل و دزدی و تجاوز و فسق و فجور و ارعاب و بی‌بند و باری و هیچ انگاشتن مردم و جامعه و حیثیت ایرانی و اسلامی و انسانی دیگران و نادیده گرفتن تمام قواعد پذیرفته ایرانی و حتی جهانی از سوی این جماعت حداقلی تمامیت‌خواه برای کسی پوشیده نیست. مردم به انتظار نشسته‌اند تا از مرحله حیرت و بلاتکلیفی عبور کنند؛ اما نکته اینجاست که دشمن قصد دارد با تولید بحران و ایجاد التهاب و تمرکز درد، فرصت تمرکز را از مردم و حکومت بگیرد. در این میان هشیاری متن مردم و افشاگری رسانه‌ها و تبیین درست موقعیت توسط شخصیت‌های مورد اعتماد دینی و اجتماعی و سیاسی، می‌تواند این فتنه ناپاک را خنثی و رسوا کند. بسیاری از کسانی که با این جریان خائن و فاسد قدرت‌طلب هم‌شکل و هم‌ظاهر و حتی همراه و هم‌شعارند نمی‌دانند که با چه جرثومه فریب و دروغ و دغلبازی روبرو‌ هستند. البته بررسی غیر جانبدارانه واقعیت‌های آشکار نشان می‌دهد که باطل چگونه در پی سرقت لباس باطل و گروگان گرفتن عواطف و احساسات پاک مردم نجیب ایران است. شکاف در بدنه اجتماعی مؤمن و انقلابی و هم مسئله کردن آنان با خود و القاء شبهه و ایجاد تردید و شکار بخشی از نیروهای باانگیزه مردمی برای به قدرت رسیدن و یا لااقل شکست اقتدار نظام و وادار کردن آن به عقب‌نشینی از مؤلفه‌های عزت و افتخار و اقتدار ملی در تمام عرصه‌ها و تسلیم در برابر اراده غرب، است. به امید دفع و رفع فتنه و فتنه‌انگیزان از پهنه ایران اسلامی و عرصه سیاست‌های نظام مقتدر جمهوری اسلامی ایران. انتخابات امسال نقطه عزیمت منافقان و هدف اصلی دشمنان است. ایشان می‌دانند که در یک مسیر بدون بازگشت قدم برداشته اند، لذا به دنبال تحریم انتخابات و به زعم خود به شکست کشاندن مشروعیت نظام و ناآرام کردن جامعه از این مسیر هستند. شرکت در انتخابات امسال و سال‌های بعد یک نه بزرگ ملت به جریان افراطی فاسد حداقلی تمامیت‌خواه است که با تحقیر ملت ایران آنان را مردمی غریزی و عیاش شناسایی می‌کنند و با تکیه بر آن آشوب‌های اجتماعی را طراحی می‌کنند‌. اتحاد تجزیه‌طلبان با منافقان و سلطنت‌طلبان و کشورهای جنایتکار غربی و رژیم صهیونیستی و برخی گروه‌ها و فرقه‌ها و گرایش‌های واپس‌گرا و منحرف و تعدادی از دولت‌ها و کشورهای متحجر و مرتجع دور و‌ نزدیک منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، ذات کثیف شعارهای فریبکارانه شان را برملا ساخت. امسال با شرکت باشکوه در انتخابات نشان می‌دهیم که در چه سطحی از بلوغ اجتماعی و سیاسی قرار داریم و بیهوده نیست که جهان چشم‌انتظار انسان ایرانی برای ایجاد تحولات گسترده بین‌المللی است.

💠 درس اخلاق آیت اللَّه‏ خوشوقت 🔸 مانتو #بدترین نوع حجاب است. بر سرشان هم شال گردن می‌اندازند که عرضش کوتاه است و موهایشان بیرون می‌آید. اینها به درد نمی‌خورد. باید قسمتهای برجسته بدن زن دیده نشود. باید موهای سرش هم حسابی پوشیده باشد. باید کاری کنند که حتی یک تار مویشان بیرون نباشد. فقط گِردی صورت جایز است. مابقی، #بی‌حجابی است و موجب می شود منکرات در جامعه زیادتر شود و جوانها به فساد بیفتند. اگر لباس اینقدر بلند باشد، عیبی ندارد و الا مانتو و روسری به درد #جهنم می خورد. پدر جوانها درمی‌آید. 📱 کانال سبک زندگی متقین: @mottagheen

✅ چرا باید فقط از خدا اطاعت کنیم؟ 🌷 سخن خدا در قرآن: فقط خدا #ارباب شماست. چون اولاً در جهان آفرینش، هیچ فرماندهی جز او نیست و ثانیاً خالق همه چیز، اوست. پس هیچ کس جز او #ارباب نیست. پس همگی باید #عبد مطیع او باشید که صاحب اختیار همه چیز است. ✍️ شرح: عبد ارباب جهان بودن یعنی اطاعت از دستورات #واجب و #حرام او. 📖 ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ خالِقُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ فَاعْبُدُوهُ‏ وَ هُوَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَكيلٌ (102) آیه شماره 218 📱 کانال سبک زندگی #متقین: @mottagheen